1. ஸ்ரீ சக்தி பஞ்சாக்ஷரீ – சகல யோகமும் சௌபாக்யமும் உண்டாக.
2. சுத்த பஞ்சாக்ஷரீ – மனோரத இஷ்ட காம்யார்த்த அபிலாக்ஷைகள் நிறைவேற.
3. சிவ அஷ்டாக்ஷரீ - ஸர்வ சத்ரு, மிருக, ரோக உபாதிகள் நீங்க.
4. சிவ பஞ்ச தசாக்ஷரீ – அஷ்ட ஐஸ்வர்யப் பிராப்தி அடைய.
5. சிதம்பர பஞ்சாக்ஷரீ – ஞான வைராக்யம், சிவ கடாக்ஷம் பெற.
6. குரு தாரக பஞ்சாக்ஷரீ – ஸகல ஜன வசீகரணம், ராஜாங்க வெற்றி, தேவதா ப்ரீதி உண்டாக.
7. ம்ருத்யுஞ்ஜய த்ரயக்ஷரீ – அகால, அபம்ருத்யு பயம் நீங்க, ஆயுள் விருத்தியடைய.
8. சிதம்பர சபாநடன மந்த்ரம் – அனைத்து பாப தோஷ பரிகாரம், ரக்ஷா பந்தனம்.
9. நீலகண்ட மந்த்ரம் – எதிர்பாராத கொடிய ஆபத்தினின்று மீளல், தவிர்த்துக் கொள்ள.
10. மஹா நீலகண்ட மந்த்ரம் – பூதப்பிரேத பிசாச உபத்ரவம், ஸர்வாரிஷ்டம் நிவாரணம்.
11. த்வனி மந்த்ரம் – மன சாந்தி, சந்தி, சந்துஷ்டி, சிவானந்த அநுபூதி பெற.
12. சிவ காயத்ரீ – நினைவுத்திறன், சமயோசித புத்தி, புதிய யுக்தி, வாக்சாதூர்யம் கூட.
13. மார்கதர்சீ சிவ மந்த்ரம் – பிரயாண சௌகர்யம், எவ்வித ஆபத்துகளும் விபத்துகளும் நேராதிருக்க.
14. ருணமோசன சிவ மந்த்ரம் – கடன் நீங்க, தேவ, பித்ரு ரிஷி கடன் அடைதல், பணவரவு, சேகரிப்பு அதிகரிக்க.
15. பசுபதி காயத்ரீ – ஸகல வித திருஷ்டி விலக, வழக்கில் வெற்றி, குடும்ப மகிழ்ச்சி ஏற்பட.
16. சிவ நவாக்ஷரீ - கார்யா தடைகள், தேக்கநிலை தீர்வு, நிர்வாகத் திறன் கூடுதல், புது முயற்சிகள் பலிதம்.
17. பாசுபதாஸ்த்ரம் – பூதப்பிரேத பிசாச உபத்ரவம், ஸர்வாரிஷ்டம் நிவாரணம், ஆபிசார தோஷம், செய்வினைகள் அகல.
18. ருத்ர காயத்ரீ – பாப தோஷ விமோசனம், நிரந்தர ஜயம்.
19. வித்யாப்ரத சிவமந்த்ரம் – புத்திகூர்மை, மேதா விலாஸம், சொல் வசீகரணம், ஸரஸ்வதி கடாக்ஷம் பெற.
20. உமாமஹேஸ்வர மந்த்ரம் – குடும்ப ஒற்றுமை அன்யோன்யம், மட்டற்ற மகிழ்ச்சி, குதூகலம் பெற.
21. ஆபத்துத்தாரக கௌரீவல்லப மந்த்ரம் – எல்லா ஆபத்துக்களும் தடைகளும் நீங்கி, நிரந்தர ஜயம் உண்டாக.
22. ஸர்வபாபஹர பவ மந்த்ரம் – அனைத்து பாப தோஷங்களும், அனாசார பாதிப்பும் விலகுதல்.
23. ரக்ஷாப்ரத கௌரீ சிவ மந்த்ரம் – சீரான உடல் நலம், முகப்பொலிவு, மறுமலர்ச்சி, ஆரோக்கியம் கூடுதல்.
24. ம்ருத் ஸஞ்சீவினி – அகால, அபம்ருத்யு பயம் நீங்கல், ஆயுள் விருத்தி.
25. பஞ்சதசீ சிவ மந்த்ரம் – ஸகல கார்ய சித்தி, செயற்கரிய செயல் செய்தல், வாழ்வில் ஏற்றம்.
26. சுதர்ஸன மந்த்ரம் – செய்வினை, சத்ருக்களின் தொல்லை, வியாபாரத் தடை நீங்குதல், மனச்சாந்தி அடைய.
27. லக்ஷ்மி ந்ருஸிம்ஹ மந்த்ரம் – பணவரவு, கடன் நிவாரணம், பணப்புழக்கம், குடும்ப மகிழ்ச்சி.
28. சுதர்ஸன நரஸிம்ஹ மந்த்ரம் – எதிரிகள் தொல்லை, வழக்கு வியாஜ்யம், குடும்ப-தொழில் குழப்பங்கள் நீங்க.
29. வாஸுதேவ மந்த்ரம் – வறுமை, கிலேசம், சந்தேகம், தீவினைகள் அகன்று இம்மை மறுமை நலன்கள் கொழிக்க.
30. விஸ்வரூப மந்த்ரம் – சதுர்வித புருஷார்த்தங்கள், மனோபலம், ஜயம், அசைகள் பூர்த்தியாக.
31. கந்தர்வராஜ மந்த்ரம் – தடை நீங்கி திருமணம், குடும்ப சூழ்நிலைச் சிக்கல்கள் நிவர்த்தி, சுப கார்யங்கள் நடைபெற.
32. ஹயக்ரீவ மந்த்ரம் – புத்தியும் சக்தியும் தூண்டப்படுதல், கல்வியில் ஏற்றம், மஹாவித்வத்வம், இனிய சொல் மெய்யுணர்வு.
33. நாமத்ரயம் – அனைத்து பாப விமோசனம், சுமுக சூழ்நிலை ஏற்பட.
34. சுதர்ஸன அபரோ மந்த்ரம் – ரக்ஷா ப்ரதானம், அடிமன பயம் நீங்குதல், மனநிறைவு, நிம்மதி.
35. நரஸிம்ஹ மந்த்ரம் – பணவரவு, கடன் நிவாரணம், பணப்புழக்கம், குடும்ப மகிழ்ச்சி, நோய் வறுமை நீங்கி ஸகல சம்பத்துகள் அடைய.
36. கருட மந்த்ரம் – விஷம், ஸர்ப்ப தோஷம், துஷ்ட மிருக பயம் விலக.
37. மஹா கருட மந்த்ரம் - அதைர்யம், பாபம், விஷக்ரஹ தோஷங்கள், துஷ்டர் பயம் ஆகியன விலக.
38. தன்வந்த்ரீ மந்த்ரம் – முதுமை, நோய், பய உணர்ச்சி அகன்று யௌவனம், தைர்யம், தேகஒளி, தீர்க்காயுஸ், ரோகமின்மை ஏற்பட.
39. கருட காயத்ரீ மந்த்ரம் – தாமதம் நீங்கி எண்ணிய காரியம் முடிதல், சீக்ர கார்யசித்தி பெற.
40. சுதர்ஸன காயத்ரீ மந்த்ரம் – ஞானம், சக்தி, பலம், ஐஸ்வர்யம், வீர்யம், தேஜஸ் பெற்று சௌகர்யம் ஏற்பட.
41. தன்வந்த்ரீ காயத்ரீ மந்த்ரம் – முதுமை, நோய், பய உணர்ச்சி அகன்று யௌவனம், தைர்யம், தேகஒளி, தீர்க்காயுஸ், ரோகமின்மை, மன்மதஸ்வரூபம் ஏற்பட.
42. வித்யா கோபால மந்த்ரம் – வித்யா பிராப்தி, நினைவாற்றல், வாக்குவன்மை, மேதா விலாசம் கூடுதல்.
43. அன்ன கோபால மந்த்ரம் – அன்னபானாதி சம்விருத்தி, தன்னிறைவு பெற.
44. சௌபாக்யலக்ஷ்மீ மந்த்ரம் – லக்ஷ்மி கடாக்ஷம், தாபத்ரய நிவர்த்தி, அஞ்ஞான நிவர்த்தி.
45. க்ஷேத்ர ப்ராப்திகர மந்த்ரம் – பூமி லாபம், குபேர சம்பத்து ஸ்திர லாபம் பெற.
46. க்ஷேத்ர ப்ராப்திகர அபேரா மந்த்ரம் – இந்த்ர பதவி, பொன் விளையும் பூமிக்கு அதிபதி, லோக பிரசித்தி, ஸ்திரத்தன்மை அடைய.
47. த்ருஷ்டி துர்கா மந்த்ரம் – ஸர்வ திருஷ்டி தோஷ பரிகாரம், முன்னேற்றம்.
ஹரிஹர மந்த்ரம்
“ஓம் ஓம் நமசிவாய ஓம் நமோ நாராயணாய
ஓம் நமோ நாரயணாய ஓம் ஓம் நமசிவாய
Thursday, July 29, 2010
27 நட்சத்திரக்காரர்களிற்கும் உரிய தெய்வங்கள்
நட்சத்திரங்கள் -அதிஸ்டம் தரும் தெய்வங்கள்
01. அஸ்வினி - ஸ்ரீ சரஸ்வதி தேவி
02. பரணி - ஸ்ரீ துர்கா தேவி (அஸ்ட புஜம்)
03. கார்த்திகை - ஸ்ரீ சரஹணபவன் (முருகப் பெருமான்)
04. ரோகிணி - ஸ்ரீ கிருஷ்ணன். (விஷ்ணு பெருமான்)
05. மிருகசீரிடம் - ஸ்ரீ சந்திர சூடேஸ்வர் (சிவ பெருமான்)
06. திருவாதிரை - ஸ்ரீ சிவபெருமான்
07. புனர்பூசம் - ஸ்ரீ ராமர் (விஸ்ணு பெருமான்)
08. பூசம் - ஸ்ரீ தட்சிணாமூர்த்தி ( சிவபெருமான்)
09. ஆயில்யம் - ஸ்ரீ ஆதிசேசன் (நாகம்மாள்)
10. மகம் - ஸ்ரீ சூரிய பகவான் (சூரிய நாராயணர்)
11. பூரம் - ஸ்ரீ ஆண்டாள் தேவி
12. உத்திரம் - ஸ்ரீ மகாலக்மி தேவி
13. அத்தம் - ஸ்ரீ காயத்திரி தேவி
14. சித்திரை - ஸ்ரீ சக்கரத்தாழ்வார்
15. சுவாதி - ஸ்ரீ நரசிம்மமூர்த்தி
16. விசாகம் - ஸ்ரீ முருகப் பெருமான்.
17. அனுசம் - ஸ்ரீ லக்மி நாரயணர்.
18. கேட்டை - ஸ்ரீ வராஹ பெருமாள் (ஹயக்கிரீவர்)
19. மூலம் - ஸ்ரீ ஆஞ்சனேயர்
20. பூராடம் - ஸ்ரீ ஜம்புகேஸ்வரர் (சிவபெருமான்)
21. உத்திராடம் - ஸ்ரீ வினாயகப் பெருமான்.
22. திருவோணம் - ஸ்ரீ ஹயக்கிரீவர் (விஷ்ணுப் பெருமான்)
23. அவிட்டம் - ஸ்ரீ அனந்த சயனப் பெருமாள் ( விஷ்ணுப் பெருமான்)
24. சதயம் - ஸ்ரீ மிருத்யுஞ்ஜேஸ்வரர் (சிவபெருமான்)
25. பூரட்டாதி - ஸ்ரீ ஏகபாதர் (சிவபெருமான்)
26. உத்திரட்டாதி - ஸ்ரீ மகா ஈஸ்வரர் (சிவபெருமான்)
27. ரேவதி - ஸ்ரீ அரங்கநாதன்.
மேலே குறிப்பிட்டள்ளது ஒவ்வொரு நட்சத்திரகாரர்களிற்கும் அதிஸ்டம் தரக் கூடிய தெய்வங்கள் ஆகும். மேலே தரப்பட்டுள்ள தெய்வங்களின் காயத்திரி மந்திரம், அஸ்டோத்திரம் ஜெபம், அவர்களின் திருக்கோவில் வழிபாடு, அவர்களின் உருவத் தியானம் ஆகியன செய்து வழிபடலாம். இருப்பினும் குல தெய்வ வழிபாடு மிக முக்கியமான வழிபாடாகும். குல தெய்வ வழிபாடிருந்தால் மட்டுமே மற்ற எந்த வழிபாடாயினும் சிறப்பைத் தரும்.
இதனைத் தவிர அவர்அவர்கள் பிறந்த நட்சத்திரத்திற்குரிய கிரகமெதுவோ அந்த கிரகத்திற்குரிய அதிதேவதையான தெய்வத்தினையும் வழிபட்டு வாழ்வில் சங்கடங்கள் நீங்கி மகிழ்ச்சியாக வாழலாம்.
நட்சத்திரங்கள் - கிரகம் - தெய்வம்
1. கார்த்திகை, உத்திரம், உத்திராடம் - சூரியன் - சிவன்
2. ரோகிணி, அத்தம், திருவோணம் - சந்திரன் - சக்தி
3. மிருகசீரிடம், சித்திரை, அவிட்டம் - செவ்வாய் - முருகன்
4. திருவாதிரை, சுவாதி, சதையம் - ராகு - காளி, துரக்;கை
5. புனர்பூசம், விசாகம், பூரட்டாதி - குரு - தட்சிணாமூர்த்தி
6. பூசம், அனுசம், உத்திரட்டாதி - சனி - சாஸ்தா
7. ஆயில்யம், கேட்டை, ரேவதி - புதன் - விஷ்ணு
8. மகம், மூலம், அசுவினி - கேது - வினாயகர்
9. பரணி, பூரம், பூராடம் - சுக்கிரன் - மகாலக்மி
மேற்கூறிய வழிமுறை இல்வாழ்க்கைக் குறியது
“பிறவிப் பெருங்கடல் நீத்துவர்
நீத்தார் இறைவனடி சேராதவர்”
என்ற திருவள்ளுவரின் வாக்குப்படி இறைவன் அடியினை சேர விரும்புபவர்கள் அதாவது இனியொரு பிறவி வேண்டாம் முத்தீ – மோட்சம் அடைய வேண்டும் என நினைப்பவர்கள் ஜோதிடப்படி 12ம் வீடு, அதற்குரிய கிரகம், அந்த கிரகம் இருக்கும் வீடு, அந்த வீட்டிற்குரிய கிரகம், 12ம் வீட்டினை பார்க்கும் கிரகம், 12ம் வீட்டில் உள்ள கிரகம், 12ம் வீட்டு கிரகத்துடன் சேர்ந்துள்ள கிரகங்கள், 12ம் வீட்டு கிரகத்தினைப் பார்க்கும் கிரகம் என பல தரப்பட்ட வழிகளிலும் ஆராய்ந்து தனக்குரிய வழிபாட்டு முறையினை தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.
01. அஸ்வினி - ஸ்ரீ சரஸ்வதி தேவி
02. பரணி - ஸ்ரீ துர்கா தேவி (அஸ்ட புஜம்)
03. கார்த்திகை - ஸ்ரீ சரஹணபவன் (முருகப் பெருமான்)
04. ரோகிணி - ஸ்ரீ கிருஷ்ணன். (விஷ்ணு பெருமான்)
05. மிருகசீரிடம் - ஸ்ரீ சந்திர சூடேஸ்வர் (சிவ பெருமான்)
06. திருவாதிரை - ஸ்ரீ சிவபெருமான்
07. புனர்பூசம் - ஸ்ரீ ராமர் (விஸ்ணு பெருமான்)
08. பூசம் - ஸ்ரீ தட்சிணாமூர்த்தி ( சிவபெருமான்)
09. ஆயில்யம் - ஸ்ரீ ஆதிசேசன் (நாகம்மாள்)
10. மகம் - ஸ்ரீ சூரிய பகவான் (சூரிய நாராயணர்)
11. பூரம் - ஸ்ரீ ஆண்டாள் தேவி
12. உத்திரம் - ஸ்ரீ மகாலக்மி தேவி
13. அத்தம் - ஸ்ரீ காயத்திரி தேவி
14. சித்திரை - ஸ்ரீ சக்கரத்தாழ்வார்
15. சுவாதி - ஸ்ரீ நரசிம்மமூர்த்தி
16. விசாகம் - ஸ்ரீ முருகப் பெருமான்.
17. அனுசம் - ஸ்ரீ லக்மி நாரயணர்.
18. கேட்டை - ஸ்ரீ வராஹ பெருமாள் (ஹயக்கிரீவர்)
19. மூலம் - ஸ்ரீ ஆஞ்சனேயர்
20. பூராடம் - ஸ்ரீ ஜம்புகேஸ்வரர் (சிவபெருமான்)
21. உத்திராடம் - ஸ்ரீ வினாயகப் பெருமான்.
22. திருவோணம் - ஸ்ரீ ஹயக்கிரீவர் (விஷ்ணுப் பெருமான்)
23. அவிட்டம் - ஸ்ரீ அனந்த சயனப் பெருமாள் ( விஷ்ணுப் பெருமான்)
24. சதயம் - ஸ்ரீ மிருத்யுஞ்ஜேஸ்வரர் (சிவபெருமான்)
25. பூரட்டாதி - ஸ்ரீ ஏகபாதர் (சிவபெருமான்)
26. உத்திரட்டாதி - ஸ்ரீ மகா ஈஸ்வரர் (சிவபெருமான்)
27. ரேவதி - ஸ்ரீ அரங்கநாதன்.
மேலே குறிப்பிட்டள்ளது ஒவ்வொரு நட்சத்திரகாரர்களிற்கும் அதிஸ்டம் தரக் கூடிய தெய்வங்கள் ஆகும். மேலே தரப்பட்டுள்ள தெய்வங்களின் காயத்திரி மந்திரம், அஸ்டோத்திரம் ஜெபம், அவர்களின் திருக்கோவில் வழிபாடு, அவர்களின் உருவத் தியானம் ஆகியன செய்து வழிபடலாம். இருப்பினும் குல தெய்வ வழிபாடு மிக முக்கியமான வழிபாடாகும். குல தெய்வ வழிபாடிருந்தால் மட்டுமே மற்ற எந்த வழிபாடாயினும் சிறப்பைத் தரும்.
இதனைத் தவிர அவர்அவர்கள் பிறந்த நட்சத்திரத்திற்குரிய கிரகமெதுவோ அந்த கிரகத்திற்குரிய அதிதேவதையான தெய்வத்தினையும் வழிபட்டு வாழ்வில் சங்கடங்கள் நீங்கி மகிழ்ச்சியாக வாழலாம்.
நட்சத்திரங்கள் - கிரகம் - தெய்வம்
1. கார்த்திகை, உத்திரம், உத்திராடம் - சூரியன் - சிவன்
2. ரோகிணி, அத்தம், திருவோணம் - சந்திரன் - சக்தி
3. மிருகசீரிடம், சித்திரை, அவிட்டம் - செவ்வாய் - முருகன்
4. திருவாதிரை, சுவாதி, சதையம் - ராகு - காளி, துரக்;கை
5. புனர்பூசம், விசாகம், பூரட்டாதி - குரு - தட்சிணாமூர்த்தி
6. பூசம், அனுசம், உத்திரட்டாதி - சனி - சாஸ்தா
7. ஆயில்யம், கேட்டை, ரேவதி - புதன் - விஷ்ணு
8. மகம், மூலம், அசுவினி - கேது - வினாயகர்
9. பரணி, பூரம், பூராடம் - சுக்கிரன் - மகாலக்மி
மேற்கூறிய வழிமுறை இல்வாழ்க்கைக் குறியது
“பிறவிப் பெருங்கடல் நீத்துவர்
நீத்தார் இறைவனடி சேராதவர்”
என்ற திருவள்ளுவரின் வாக்குப்படி இறைவன் அடியினை சேர விரும்புபவர்கள் அதாவது இனியொரு பிறவி வேண்டாம் முத்தீ – மோட்சம் அடைய வேண்டும் என நினைப்பவர்கள் ஜோதிடப்படி 12ம் வீடு, அதற்குரிய கிரகம், அந்த கிரகம் இருக்கும் வீடு, அந்த வீட்டிற்குரிய கிரகம், 12ம் வீட்டினை பார்க்கும் கிரகம், 12ம் வீட்டில் உள்ள கிரகம், 12ம் வீட்டு கிரகத்துடன் சேர்ந்துள்ள கிரகங்கள், 12ம் வீட்டு கிரகத்தினைப் பார்க்கும் கிரகம் என பல தரப்பட்ட வழிகளிலும் ஆராய்ந்து தனக்குரிய வழிபாட்டு முறையினை தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.
காயத்ரி மந்திரத்தின் பொருள் என்ன? தத்துவம் என்ன?
ஸ்ரீமத் சுவாமி சித்பவானந்தர் இயற்றிய “காயத்ரீ” என்ற நூலில் இருந்து -
காயத்ரி மந்திரம் வருமாறு:
ॐ भूर्भुवस्सुव:
तत्सवितुर्वरेण्यम्
भर्गो देवस्य धीमहि ।
धियो यो न: प्रचोदयात् ॥
ஓம் பூர்ப்புவஸ்ஸுவ:
தத் ஸவிதுர் வரேண்யம்
பர்கோ தேவஸ்ய தீமஹி |
தியோ யோ ந: ப்ரசோதயாத் ||
AUM bhUrbhuvassuvaH
tat savitur varENyaM
bhargo devasya dhImahi |
dhiyo yo naH prachOdayAt ||
ஓம். யார் நம் அறிவைத் தூண்டுகிறாரோ அந்த சுடர்க் கடவுளின் மேலான ஒளியைத் தியானிப்போமாக.
இது பிரம்ம காயத்ரீ அல்லது சூரிய காயத்ரீ. இதுவே நம் தேசியப் பிரார்த்தனை. இதுவே நம் தேசிய மந்திரம். பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாகக் காஷ்மீரத்திலிருந்து கன்னியாகுமரி வரை இது கையாளப் பட்டு வந்துள்ளது.
ஓம் அல்லது ஓங்காரம் ஓசைகள் அனைத்துக்கும் முதல் காரணம். இது நாதப் பிரம்மம் என்று இயம்பப் பெறுகிறது. பரவஸ்து ஓசை வடிவத்தில் இலங்குகிறது. அகிலாண்டத்தின் இயக்கம் ஓசையை உண்டுபண்ணுகிறது. அந்த ஓசையே ஓங்காரம். ஓங்கார ஓசை இயற்கை முழுவதிலும் ஓவாது ஒலித்துக் கொண்டிருக்கிறது. “ஓவாத சத்தத்து ஒலியே போற்றி” என்று இது போற்றப் படுகிறது. ஓம் என்பது பீஜ மந்திரம். இதன் திரிவுகளாக ஏனைய மந்திரங்கள் வந்துள்ளன. ஓங்காரத்தை உச்சரிப்பதற்கு ஏற்ப மனிதன் மேன்மையுறுகிறான். இயற்கை முழுதுக்கும் பொதுவாக அண்டமெங்கும் ஒலித்துக் கொண்டிருக்கின்ற இம்மந்திரத்தை யாரோ சிலர் தான் உச்சரிக்க வேண்டும் என்னும் கட்டுப்பாடு எதற்காக? சுவாசிக்கும் காற்று எல்லார்க்கும் பொதுவாக இருப்பது போன்று இந்த ஓசையும் பொது.
ஓங்காரத்தை உச்சரித்த பிறகே ஏனைய மந்திரங்களை உச்சரிப்பது ஐதிகம். ஏனென்றால் மந்திரங்கள் அனைத்திற்கும் மூலமந்திரமாக அல்லது பீஜமந்திரமாக இருப்பது ஓங்காரம். இதற்கு ஸ்தூல விளக்கம் தருவோம். கணபதி பூஜை பண்ணிய பிறகே ஏனைய தெய்வங்கள் போற்றப் படுகின்றன. கண்பதி ஓங்கார மூர்த்தி. கணபதி வழிபாடு எல்லார்க்கும் சொந்தம். அதினின்றே அவருக்குரிய ஓசை அல்லது மந்திரம் எல்லார்க்கும் பொது என்பது வெளியாகிறது.
பூ: , புவ:, ஸுவ: ஆகிய மூன்று சொற்கள் பூலோகம், புவர்லோகம், ஸ்வர்க்கம் எனப் பொருள்படுகின்றன. இம்மூவுலகங்கள் அகத்திலும் இருக்கின்றன, புறத்திலும் இருக்கின்றன. பண்பாடு அடையாதவர்களுக்கு அம் மூவுலகும் புறத்தில் உள என்னும் கொள்கை ஏற்புடையதாகிறது. அகத்திலேயே அம்மூன்றும் அமைந்துள்ளன என்னும் கொள்கை சிறிது பரிபாகம் அடைந்தவர்களுக்கே விளங்குகிறது.
நம்மிடையே இம்மூவுலகங்களும் எப்படி அமைந்திருக்கின்றன என்று பார்ப்போம். ஜாக்ரதாவஸ்தை, சொப்பனாவஸ்தை, சுஷுப்தி அவஸ்தை ஆகிய மூன்று அவஸ்தைகளும் (நிலைகள்) நம்மிடத்து மாறி மாறி அமைகின்றன. மக்கள் மட்டும் அல்லர்; பறவைகளும், விலங்குகளும் இந்த மூன்று நிலைகளை அனுபவிக்கின்றன.
நனவு அல்லது விழித்திருந்து புறவுலகோடு இணக்கம் வைப்பது ஜாக்ரதாவஸ்தை. நனவு நிலையில் உடல், உள்ளம் ஆகிய இரண்டும் வேலை செய்கின்றன. கனவு என்பது சொப்பனாவஸ்தை. கனவு நிலையில் புறவுலகோடு தொடர்பு வைப்பதில்லை. ஸ்தூல சரீரத்துக்கும் அங்கு வேலையில்லை. அகக் கரணமாகிய மனதே கற்பனையில் ஸ்தூல சரீரத்தையும், புறவுலகத்தையும், அதிலுள்ள உயிர்வகைகளையும் கற்பனை பண்ணிக் கொண்டு வியவகாரம் பண்ணுகிறது. அந்நிலையில் இருக்கின்ற பொழுது அது யாண்டும் ஜாக்ரதாவஸ்தைக்கு நிகராகத் தோன்றுகின்றது. கனவற்ற உறக்கம் சுஷுப்தி அவஸ்தை எனப்படுகிறது. அந்த அவஸ்தையில் அகவுலகம் இல்லை; புறவுலகம் இல்லை. மனதும் செயலற்றுக் கிடக்கிறது. பிரக்ஞை மட்டும் தமோகுணத்தால் [மூவகைக் குணங்களில் ஒன்றான இருள் இயல்பு] மூடப்பட்டிருப்பது போன்று தன்மயமாய் எஞ்சியிருக்கிறது.
(மூவகைக் குணங்கள் பற்றி அறிய: பகவத்கீதை - பாரதியார் மொழியாக்கம் அத்தியாயம் 14 பார்க்கவும்)
இம்மூன்று அவஸ்தைகளிலும் நாம் மாறிமாறி இருக்கின்றோம். இருபத்து நான்கு மணி நேரத்துக்குள் இந்த மூன்று உலகங்களிலும் சற்று ஏறத்தாழ வசித்து வருகிறோம். இந்த மூன்று அவஸ்தைகளே பூலோகம், புவர்லோகம், ஸுவர்லோகம் என்று இயம்பப் பெறுகின்றன. நாம் எந்த அவஸ்தையில் இருந்தாலும் சரி, அதாவது எந்த லோகத்தில் இருந்தாலும் சரி, இந்த காயத்ரி மந்திரத்தினுடைய கருத்தையுணர்ந்து அதைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு வருகிற அளவு ஆன்மிகத் துறையில் முன்னேற்றமடைகிறோம்.
விழித்திருக்கின்ற பொழுது நாம் சுவாசிக்கின்றோம்; கனவு காண்கின்ற பொழுதும் சுவாசிக்கின்றோம்; கனவற்ற உறக்கத்திலும் சுவாசிக்கின்றோம். சுவாசிப்பதை நிறுத்துவதில்லை. நிறுத்தினால் ஒழிந்துபட்டுப் போவோம். நிர்விகல்ப சமாதியில் (அனைத்து உணர்வுகளும் ஒடுங்கும் ஒருமை நிலை) இருப்பவர்கள் மட்டும் சுவாசிக்காதும், அழிந்துபட்டுப் போகாமலும் இருக்கின்றனர். மூன்று அவஸ்தைகளிலும் நிறுத்தாது நாம் சுவாசித்து வருவது போன்று மூன்று அவஸ்தைகளிலும் காயத்ரியில் அடங்கியிருக்கிற கருத்துக்கேற்ப நம்முடைய மனத்தைப் பெரிய நிலையில் வைப்போமானால் அதற்கேற்றவாறு ஆத்ம பரிபாகம் நமக்கு வாய்க்கிறது.
சுஷுப்தி அவஸ்தையில் மனது ஒடுங்குகிறது. ஆதலால் கருத்து ஒன்றும் உருவெடுப்பதில்லை. அந்த அவஸ்தையில் கருத்தை மேல்நிலையில் வைப்பது எங்ஙனம் என்ற கேள்வி எழலாம். சுஷுப்தி அவஸ்தையில் தமோகுணம் ஆதிக்கம் செய்கிறது. தமோகுணத்தில் மூன்று நிலைகள் உண்டு - தமஸில் தமஸ், தமஸில் ரஜஸ், தமஸில் சத்துவம் என அம்மூன்று நிலைகள் விளக்கப் படுகின்றன. ஆத்ம பரிபாகம் அடைந்தவர்கள் தமஸில் சத்துவத்துக்கு மேலோங்க முடியும். அது அறிதுயில் அல்லது யோகநித்திரை எனப்படுகிறது. அந்நிலையை எட்டுகிறவர்கள் காயத்ரீ தத்துவத்தைக் கையாண்டவர்கள் ஆகின்றனர். அந்நிலையை எட்டுவதே குறிக்கோள்.
இனி, ஜாக்ரதாவஸ்தையிலேயே பூலோகம், புவர்லோகம், சுவர்லோகம் ஆகிய மூன்று உலகங்களையும் நமக்கு நாம் அமைத்துக் கொள்ள முடியும். உடல் வாழ்க்கையை ஒழுங்காக நடத்துவது பூலோக வாழ்க்கையாகிறது. உள்ளத்தை மேலான எண்ணங்களில் செலுத்துவது புவர்லோகமாகிறது. எண்ணத்தைக் கடவுள் பால் செலுத்துவது ஸ்வர்க்கலோகமாகிறது. அதிகாலையில் எழுந்திருந்து இரவு படுக்கப் போகும் வரையில் வாழ்வாங்கு வாழ்கிற மனிதன் மூவுலகிலும் முறையாக வாழ்ந்தவன் ஆகின்றான்.
இந்த மூன்று லோகங்களிலும் அல்லது மூன்று அவஸ்தைகளிலும் பாரமார்த்திகப் பெருநிலையிலேயே இருந்து பழகுபவன் இரண்டாவது பிறப்பெடுத்தவன் ஆகின்றான். அதற்கு மாறாகப் புலால் உடல் உணர்விலேயே இருந்து புலால் உடலைப் பராமரிப்பதற்காகப் பாடுபடுகிறவன் புலையன் ஆகிறான். (ஒப்பிடுக: ”பொய்மையே பெருக்கிப் பொழுதினைச் சுருக்கும் புழுத்தலைப் புலையனேன் தனக்கு” - திருவாசகம்). ஆக, ஒரு மனிதன், இருபிறப்பாளன் ஆவதும் அல்லது ஒரே உடல் பிறவி எடுத்து அதில் கீழ்மையில் உழல்வதும் அந்தந்த ஜீவனுடைய மனபரிபாகத்தை ஒட்டியதாம். இருபிறப்பாளன் அல்லது துவிஜன் யாண்டும் போற்றுதலுக்குரியவன் ஆகின்றான்.
செய்யுள் மயமாக அமைந்துள்ள காயத்ரியில் உள்ள பதங்களை இப்பொழுது உரைநடைக்குரிய பதங்களாகப் பிரித்து அமைப்போம் -
ஓம் தத் ஸவிது: வரேண்யம்
பர்க: தேவஸ்ய தீமஹி |
திய: ய: ந: ப்ரசோதயாத் ||
य: ய: - யார், न: ந: - நம்முடைய, धिय: திய: அறிவை, प्रचोदयात् ப்ரசோதயாத் - தூண்டுகிறாரோ, तत् தத் - அந்த, देवस्य தேவஸ்ய - சுடருடைய, सवितु: ஸவிது: கடவுளின், वरेण्यम् வரேண்யம் - மேலான, भर्ग: பர்க: - ஒளியை, धीमहि தீமஹி - தியானிப்போமாக.
ஓம். யார் நம் அறிவைத் தூண்டுகிறாரோ அந்த சுடர்க் கடவுளின் மேலான ஒளியைத் தியானிப்போமாக.
சரியாக அமைந்துள்ள காயத்ரி மந்திரத்தில் பரம்பொருளின் சொரூபத்தை விளக்குவதற்கான பதங்கள் மூன்று அமைந்திருக்கும். ஜீவப் பிரயத்தனத்தையும், தெய்வத்தின் அருளையும் விளக்குவதற்கென்று அமைந்துள்ள வினைச்சொற்கள் மூன்று இருக்கும். இப்பேரியல்புகள் காயத்ரீ மந்திரங்கள் அனைத்துக்குமே பொதுவானவைகள்.
இம்மந்திரத்தில் பரம்பொருளுக்கு விளக்கமாக அமைந்துள்ள மூன்று சொற்களை எடுத்துக் கொள்வோம். ஸவிது: என்னும் சொல் ஸவித்ரு என்னும் சொல்லின் ஆறாம் வேற்றுமையாகும். ஸவித்ரு என்னும் சொல் உயிர்தருகிற, உற்சாகம் ஊட்டுகிற, வாழ்வைச் செப்பனிடுகிற பொருள் என்று சொல்லப் படுகிறது. உலக நடைமுறையில் சூரியன் இச்சொல்லுக்கு இலக்காகிறது. பரதத்துவத்தில் பரமாத்மாவுக்குப் பொருந்தியதாக இப்பதம் அமைகிறது. ஸவித்ரு என்னும் சொல்லைப் பெண்பால் ஆக்குகின்ற பொழுது, அது ஸாவித்ரீ என்று சொல்லப் படுகிறது. காயத்ரீ, ஸாவித்ரீ ஆகிய இரண்டு பெயர்களும் சக்தி தெய்வத்துக்கு உரியவைகள் ஆகின்றன. இந்த இரண்டு பெயர்களுள் ஒன்றிற்குப் பதிலாக மற்றொன்றை மொழியுமிடத்து அது இழுக்கு ஆகாது
.
வழிபடுகின்றவர்களுடைய வசதிக்காக ஒரு தெய்வம் ஆண்பாலாகவோ, பெண்பாலாகவோ கருதப் படுகிறது. சிவ என்பது ஆண்பால்; சிவா என்பது பெண்பால். ஸவித்ரு என்பது ஆண்பால்; ஸாவித்ரீ என்பது பெண்பால். ஆணாகவோ, பெண்ணாகவோ, அலியாகவோ எப்படி வைத்துக் கொண்டாலும், அது உயிர்க்கு உயிராய் இருக்கின்ற பரம்பொருள் ஆகிறது (ஒப்பிடுக: “பெண்ணாகி ஆணாய் அலியாய்ப் பிறங்கொளி சேர், விண்ணாகி மண்ணாகி இத்தனையும் வேறாகி” - திருவாசகம்).
பிரபஞ்சத்துக்கும், ஜீவகோடிகளுக்கும் ஆதாரமாகவும், மூலப் பொருளாகவும், முதல் காரணமாகவும் இருப்பது பரம்பொருள். பரம்பொருளுக்குப் புறம்பாக ஜீவர்களுடைய ஜீவ வியக்தி இல்லை. ஜகத்துக்குத் தோற்றம் என்பது இல்லை. கடலில் தோன்றி, கடலின்மீது அலைகள் உருண்டோடி விளையாடுவது போன்று ஜகத்தும் ஜீவனும் பரத்தில் தோன்றி பரத்தில் நிலைபெற்றிருக்கின்றன. (ஒப்பிடுக: தன்னுளே திரைத்தெழும் தரங்க வெண் தடங்கடல், தன்னுளே திரைத்தெழுந்தடங்குகின்ற தன்மை போல் - நின்னுளே பிறந்திறந்து நிற்பவும் திரிபவும், நின்னுளே அடங்குகின்ற நீர்மை நின்கண் நின்றதே : திருமழிசையாழ்வார், நாலாயிர திவ்யப் பிரபந்தம்).
ஆக, ஜகத்துக்கும் ஜீவனுக்கும் தூண்டுதல் அளிக்கும் பாங்கில் இருக்கிற பரவஸ்து (பரம்பொருள்) ஸவித்ரு என்று சொல்லப் படுகிறது. கட்புலனாகிற சூரியன் இச்செயலைப் பிரபஞ்ச நிலையில் செய்து வருவதால் சூரிய நாராயணனும் ஸவித்ரு என்று சொல்லப் படுகிறார். ஆனால் இதன் லட்சியார்த்தம் (குறியீட்டுப் பொருள்) பரமாத்மாவையே குறிக்கிறது.
பரம்பொருளை விளக்குவதற்கு அமைந்துள்ள இரண்டாவது சொல் தேவ: என்பதாகும். தேவஸ்ய என்பது இதன் ஆறாம் வேற்றுமை. தேவ: என்னும் சொல் திவ்யமானவன், பிரகாசமானவன், மேலாம் நிலையில் இருப்பவன் என்றெல்லாம் பொருள் படுகிறது. பிரகாசத்தோடு கூடியிருப்பது மூலநிலை, யதார்த்த நிலை. பிரகாசத்தை இழந்த நிலை கீழ்மைக்கு வந்துள்ள நிலையாகும். ஜகத்தில் ஜடமாய் இருப்பதெல்லாம் மூலநிலையை விட்டு வழுவிக் கீழ்நிலைக்கு வந்தவைகளாம்.
சான்று ஒன்று எடுத்துக் கொள்வோம். சூரியன் சுயப்பிரகாசம் வாய்ந்தவன். சூரியனிடமிருந்து சிதறி வந்துள்ள பூமியும், சந்திரனும் சுயப்பிரகாசத்தை இழந்தைவைகள். இந்த இரண்டு கோளங்களையும் எடுத்து மீண்டும் சூரியனுள் போட்டால் முன்னிருந்தபடி இவைகளுக்குச் சுயப்பிரகாசம் வந்துவிடும். ஜகத் (பருப்பொருள் உலகம்) ஜடமயமாக இருக்கிறது. ஜீவர்களோ ஜடம், சேதனம் (உணர்வு) ஆகிய இரண்டும் கலந்தவைகளாக இருக்கின்றன. பின்பு பரமனோ தனது சுயப் பிரகாசத்தை இழந்துவிடாது யாண்டும் பூரணமாகவே இருப்பவன். தேவ: என்னும் சொல் இப்பேருண்மையை விளக்குகிறது. பரம்பொருள் யாண்டும் சுயம்ஜோதி என்பது இதன் பொருள்.
இனி, பரவஸ்துவைக் குறிக்கின்ற மூன்றாவது பதம் பர்க: என்பதாகிறது. பர்க: என்பது ருத்ரனுக்கும், சிவனுக்கும் அமைந்த மற்றொரு பெயர். ருத்ரனாகக் கருதுமிடத்து அழுகையின் வாயிலாக அழுக்கைப் போக்கக் கூடியவன் என்று பொருள்படுகிறது. சிவனாகக் கருதுமிடத்து ஞானப் பிரகாசத்தின் வாயிலாக அக்ஞான இருளைப் போக்குபவன் என்று பொருள்படுகிறது. பரம்பொருளின் சொரூபத்தை ஜீவர்கள் கிரகித்துக் கொள்வதற்கே இந்த அடைமொழி வந்துள்ளது. ஸ்தூல உலகில் சூரியன் தான் இருக்குமிடத்தைத் தானே விளக்குகின்றான். தன் வெளிச்சத்தைக் கொண்டு ஏனைய பொருள்களையும் விளக்குகின்றான். அங்ஙனம் ஞான சொரூபியாகிய பரமாத்மா தன்னைத் தானே விளக்குகின்றான். அவனுடைய சன்னிதானத்தின் விசேஷத்தால் ஜகத்தும், ஜீவர்களும் ஞானக்காட்சிக்கு இலக்காகின்றன.
இங்ஙனம் ஸவித்ரு, தேவ:, பர்க: ஆகிய மூன்று சொற்களையும் நாம் உச்சரிக்கின்ற பொழுது, அச்சொற்களுக்கு இலக்காக இருக்கிற பரமாத்மாவையே பாவனை பண்ண வேண்டும். “சொல்லிய பாட்டின் பொருளுணர்ந்து சொல்லுவார் செல்வர் சிவபுரத்து” என்பது ஆப்த வாக்கியம். பரமனைப் பற்றிய பதங்களைப் பேசுகின்ற பொழுது, அப்பதங்களின் அடிப்படைக் கருத்து உள்ளத்தில் உதயமாக வேண்டும். அப்பொழுது தான் உச்சரிக்கின்ற மந்திரத்துக்கு வலிவு வருகிறது.
காயத்ரீக்கு இன்றியமையாத மூன்று வினைச்சொற்களை இனி ஆராய்வோம். வரேண்யம் என்பது வர்ணித்தல் எனும் வினையின் விகாரமாம். வரேண்யன் என்னும் சொல் போற்றுதற்குரியது என்றும், வர்ணிப்பதற்குரியது என்றும், விளக்குதற்குரியது என்றும் பொருள்படுகிறது. தங்கம், வெள்ளி முதலிய தாதுக்களை விளக்க விளக்க அவைகள் சுடர்விடுகின்றன. பரமனை விளக்குவதற்கு ஏற்ப ஜீவாத்மனிடம் ஞானச் சுடர் வளருகிறது. பரமனை விளக்குதலே ஆராதனையாகிறது. பரமனைப் பற்றிய விளக்கத்தைப் “பொருள்சேர் புகழ்” என்று பொய்யாமொழிப் புலவர் வள்ளுவர் போற்றுகிறார். நரஸ்துதி பொருள் சேராத புகழ். பரம்பொருளைப் பற்றிய ஸ்துதி பொருள் சேர்ந்த புகழ். ஆயிரம் ஆயிரமாக சொற்களை வாரிக் கொட்டிப் புகழ்ந்து கொண்டு போனாலும் அதனுடைய புகழுக்கு முடிவில்லை. பரமனை இடையறாது புகழ்ந்துகொண்டிருக்க வேண்டும் என்னும் கோட்பாட்டை வரேண்யம் என்னும் பதம் விளக்குகிறது.
செயல் அல்லது சாதனம் வகையாக வடிவெடுக்கின்ற அடுத்த வினைச்சொல் தீமஹி. தியானிப்போமாக என்பது இதன் பொருள். ஆத்மசாதனங்களுள் இது தலைசிறந்தது. அஷ்டாங்க யோகத்தில் ஏழாவது அங்கமாக இருப்பது தியானம். இது முதிர்ந்தால் சமாதியாகப் பூர்த்தியாகிறது. காயத்ரி மந்திரத்தைப் பயன்படுத்துகிற பொழுது சிறிது நேரம் தியானம் பண்ணுவது அவசியமாகிறது.
தியானத்துக்காக நிமிர்ந்து உட்காரவேண்டும். சிரசு, கழுத்து, நெஞ்சு ஆகியவை நேராக இருக்கவேண்டும். உள்ளத்தைச் சுடர்விட்டு ஒளிர்ந்து கொண்டிருக்கின்ற தாமரை மலராகக் கருதவேண்டும். அதில் சுயம் ஜோதி சொரூபமாக வழிபடு தெய்வம் வீற்றிருப்பதாக உணர்தல் வேண்டும். இந்த உணர்வில் நிலைத்திருப்பது தியானமாகிறது. இங்ஙனம் ஐந்து நிமிஷத்துக்குக் குறையாமல் அரைமணி நேரம் வரையில் தியானத்தில் அமர்ந்திருக்க வேண்டும். தியானம் நமது தேசியப் பண்பு. பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக பரதகண்டத்துப் பெருமக்கள் காலையிலும், மாலையிலும் சந்தியா நேரங்களில் ஆழ்ந்து தியானத்திலிருந்து பழகி வந்திருக்கிறார்கள். இந்தப் பண்பில் ஊறியிருப்பதற்கேற்ப ஆன்மிகம் மக்களிடத்து ஓங்குகிறது.
ஈண்டு இயம்பியுள்ள இரண்டு நல்வினைகளுள் ஒன்று நாவால் போற்றுவது; மற்றது மனத்தால் எண்ணுவது. ஜீவாத்மன் செய்கின்ற செயல்களுள் இவையிரண்டும் பாரமார்த்திகப் பண்பாட்டுக்கு உரியவைகள். ஆத்ம சாதகன் இவ்விரண்டையும் ஊக்கத்தோடு அனுஷ்டுக்கக் கடமைப் பட்டிருக்கிறான்.
ப்ரசோதயாத் என்னும் வினைச்சொல் மூன்றாவதாக வந்தமைகிறது. தூண்டுகிற என்பது இதன் பொருள். இச்செயல் ஜீவாத்மனுடையதன்று. உள்ளத்தினுள்ளே வீற்றிருக்கின்ற பரமாத்மனுடைய செயல் ஆகின்றது இது. ஜீவாத்மனுடைய செயலுக்குத் துவக்கமும், முடிவும் உண்டு. ஆனால் பரமாத்மனுடைய செயலுக்கோ ஆதி அந்தம் இல்லை. இச்செயலைத் தான் ஆன்றோர்கள் அருள் என்று அழைக்கின்றனர். அருளின் பாங்கு சர்வகாலமும் உள்ளத்தினுள்ளே நிலைபெற்றிருக்கிறது. ஆத்ம போதத்தில் விழிப்படைந்து வருகிறவர்களுக்கு அது விளங்குகிறது. அருளின் பாங்கை உள்ளத்தினுள்ளே உணர்பவனைத் தான் இருபிறப்பாளன் என்று சொல்லவேண்டும். வெறும் உபநயனச் சடங்கால் இந்த உணர்வு உருவெடுக்காது. பரிபாகத்தின் விளைவாகவே இது உருவெடுக்கிறது.
இந்தக் காயத்ரீ மந்திரத்தில் இறைவனுடைய அருளும், ஜீவப் பிரயத்தனமும் இடம் பெற்றிருக்கின்றன. இவ்விரண்டையும் ஒன்று படுத்துவது தான் யோகம். ஆக, பாரமார்த்திகப் பெருவாழ்வுக்குத் தகுதியுடையவர்களே காயத்ரீ மந்திரத்தைச் சரியாகப் பயன்படுத்த வல்லவர்கள் ஆகின்றார்கள்.
காயத்ரீ மந்திரத்தில் மெய்யெழுத்தை நீக்கிவிட்டு உயிரெழுத்தும், உயிர்மெய் எழுத்தும் சேர்ந்து இருபத்து நான்கு அக்ஷரங்கள் இருக்கும். இவை மூன்று வரிகளாகப் பிரிக்கப் பட்டு ஒவ்வொரு வரியிலும் எட்டு எழுத்துக்கள் அமையப் பெற்றிருக்கும். இதுவே காயத்ரீ அமைப்பின் முறைமையாகும். இம்முறைமை வேதங்களில் முக்கிய இடம் பெறுகிறது.
வேதங்களின் உட்கருத்துக்களெல்லாம் காயத்ரீயில் அடங்கியிருக்கின்றன என்பது ஐதிகம். காயத்ரீயில் அடங்கியிருக்கிற கருத்து யாது என்று ஆராய்ந்து பார்க்குமிடத்து, பரம்பொருளுக்கும், ஜீவாத்மனுக்கும் இடையில் உள்ள இணக்கத்தை அது ஞாபகமூட்டுகிறது. ஜீவாத்மனைப் பரமாத்மன் மயமாகப் பண்படுத்துதற்கு அது வழிகாட்டித் தருகிறது. ஆக, ஜீவாத்மன் பரிணமித்து மேலோங்கி வந்து பரமாத்மனைச் சேர்வது குறிக்கோள். இது வேதங்களின் திட்டம். மானுட வாழ்க்கையின் முடிந்த நோக்கம் இதுவேயாம். இந்த நோக்கத்தைச் சுருக்கமாக காயத்ரீ மந்திரம் தெளிவுபடுத்துகிறது. ஆதலால் தான் காயத்ரீ மந்திரத்தை வேதங்களின் சாரம் என்று சான்றோர் சாட்டியிருக்கின்றனர்.
காயத்ரி மந்திரம் வருமாறு:
ॐ भूर्भुवस्सुव:
तत्सवितुर्वरेण्यम्
भर्गो देवस्य धीमहि ।
धियो यो न: प्रचोदयात् ॥
ஓம் பூர்ப்புவஸ்ஸுவ:
தத் ஸவிதுர் வரேண்யம்
பர்கோ தேவஸ்ய தீமஹி |
தியோ யோ ந: ப்ரசோதயாத் ||
AUM bhUrbhuvassuvaH
tat savitur varENyaM
bhargo devasya dhImahi |
dhiyo yo naH prachOdayAt ||
ஓம். யார் நம் அறிவைத் தூண்டுகிறாரோ அந்த சுடர்க் கடவுளின் மேலான ஒளியைத் தியானிப்போமாக.
இது பிரம்ம காயத்ரீ அல்லது சூரிய காயத்ரீ. இதுவே நம் தேசியப் பிரார்த்தனை. இதுவே நம் தேசிய மந்திரம். பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாகக் காஷ்மீரத்திலிருந்து கன்னியாகுமரி வரை இது கையாளப் பட்டு வந்துள்ளது.
ஓம் அல்லது ஓங்காரம் ஓசைகள் அனைத்துக்கும் முதல் காரணம். இது நாதப் பிரம்மம் என்று இயம்பப் பெறுகிறது. பரவஸ்து ஓசை வடிவத்தில் இலங்குகிறது. அகிலாண்டத்தின் இயக்கம் ஓசையை உண்டுபண்ணுகிறது. அந்த ஓசையே ஓங்காரம். ஓங்கார ஓசை இயற்கை முழுவதிலும் ஓவாது ஒலித்துக் கொண்டிருக்கிறது. “ஓவாத சத்தத்து ஒலியே போற்றி” என்று இது போற்றப் படுகிறது. ஓம் என்பது பீஜ மந்திரம். இதன் திரிவுகளாக ஏனைய மந்திரங்கள் வந்துள்ளன. ஓங்காரத்தை உச்சரிப்பதற்கு ஏற்ப மனிதன் மேன்மையுறுகிறான். இயற்கை முழுதுக்கும் பொதுவாக அண்டமெங்கும் ஒலித்துக் கொண்டிருக்கின்ற இம்மந்திரத்தை யாரோ சிலர் தான் உச்சரிக்க வேண்டும் என்னும் கட்டுப்பாடு எதற்காக? சுவாசிக்கும் காற்று எல்லார்க்கும் பொதுவாக இருப்பது போன்று இந்த ஓசையும் பொது.
ஓங்காரத்தை உச்சரித்த பிறகே ஏனைய மந்திரங்களை உச்சரிப்பது ஐதிகம். ஏனென்றால் மந்திரங்கள் அனைத்திற்கும் மூலமந்திரமாக அல்லது பீஜமந்திரமாக இருப்பது ஓங்காரம். இதற்கு ஸ்தூல விளக்கம் தருவோம். கணபதி பூஜை பண்ணிய பிறகே ஏனைய தெய்வங்கள் போற்றப் படுகின்றன. கண்பதி ஓங்கார மூர்த்தி. கணபதி வழிபாடு எல்லார்க்கும் சொந்தம். அதினின்றே அவருக்குரிய ஓசை அல்லது மந்திரம் எல்லார்க்கும் பொது என்பது வெளியாகிறது.
பூ: , புவ:, ஸுவ: ஆகிய மூன்று சொற்கள் பூலோகம், புவர்லோகம், ஸ்வர்க்கம் எனப் பொருள்படுகின்றன. இம்மூவுலகங்கள் அகத்திலும் இருக்கின்றன, புறத்திலும் இருக்கின்றன. பண்பாடு அடையாதவர்களுக்கு அம் மூவுலகும் புறத்தில் உள என்னும் கொள்கை ஏற்புடையதாகிறது. அகத்திலேயே அம்மூன்றும் அமைந்துள்ளன என்னும் கொள்கை சிறிது பரிபாகம் அடைந்தவர்களுக்கே விளங்குகிறது.
நம்மிடையே இம்மூவுலகங்களும் எப்படி அமைந்திருக்கின்றன என்று பார்ப்போம். ஜாக்ரதாவஸ்தை, சொப்பனாவஸ்தை, சுஷுப்தி அவஸ்தை ஆகிய மூன்று அவஸ்தைகளும் (நிலைகள்) நம்மிடத்து மாறி மாறி அமைகின்றன. மக்கள் மட்டும் அல்லர்; பறவைகளும், விலங்குகளும் இந்த மூன்று நிலைகளை அனுபவிக்கின்றன.
நனவு அல்லது விழித்திருந்து புறவுலகோடு இணக்கம் வைப்பது ஜாக்ரதாவஸ்தை. நனவு நிலையில் உடல், உள்ளம் ஆகிய இரண்டும் வேலை செய்கின்றன. கனவு என்பது சொப்பனாவஸ்தை. கனவு நிலையில் புறவுலகோடு தொடர்பு வைப்பதில்லை. ஸ்தூல சரீரத்துக்கும் அங்கு வேலையில்லை. அகக் கரணமாகிய மனதே கற்பனையில் ஸ்தூல சரீரத்தையும், புறவுலகத்தையும், அதிலுள்ள உயிர்வகைகளையும் கற்பனை பண்ணிக் கொண்டு வியவகாரம் பண்ணுகிறது. அந்நிலையில் இருக்கின்ற பொழுது அது யாண்டும் ஜாக்ரதாவஸ்தைக்கு நிகராகத் தோன்றுகின்றது. கனவற்ற உறக்கம் சுஷுப்தி அவஸ்தை எனப்படுகிறது. அந்த அவஸ்தையில் அகவுலகம் இல்லை; புறவுலகம் இல்லை. மனதும் செயலற்றுக் கிடக்கிறது. பிரக்ஞை மட்டும் தமோகுணத்தால் [மூவகைக் குணங்களில் ஒன்றான இருள் இயல்பு] மூடப்பட்டிருப்பது போன்று தன்மயமாய் எஞ்சியிருக்கிறது.
(மூவகைக் குணங்கள் பற்றி அறிய: பகவத்கீதை - பாரதியார் மொழியாக்கம் அத்தியாயம் 14 பார்க்கவும்)
இம்மூன்று அவஸ்தைகளிலும் நாம் மாறிமாறி இருக்கின்றோம். இருபத்து நான்கு மணி நேரத்துக்குள் இந்த மூன்று உலகங்களிலும் சற்று ஏறத்தாழ வசித்து வருகிறோம். இந்த மூன்று அவஸ்தைகளே பூலோகம், புவர்லோகம், ஸுவர்லோகம் என்று இயம்பப் பெறுகின்றன. நாம் எந்த அவஸ்தையில் இருந்தாலும் சரி, அதாவது எந்த லோகத்தில் இருந்தாலும் சரி, இந்த காயத்ரி மந்திரத்தினுடைய கருத்தையுணர்ந்து அதைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு வருகிற அளவு ஆன்மிகத் துறையில் முன்னேற்றமடைகிறோம்.
விழித்திருக்கின்ற பொழுது நாம் சுவாசிக்கின்றோம்; கனவு காண்கின்ற பொழுதும் சுவாசிக்கின்றோம்; கனவற்ற உறக்கத்திலும் சுவாசிக்கின்றோம். சுவாசிப்பதை நிறுத்துவதில்லை. நிறுத்தினால் ஒழிந்துபட்டுப் போவோம். நிர்விகல்ப சமாதியில் (அனைத்து உணர்வுகளும் ஒடுங்கும் ஒருமை நிலை) இருப்பவர்கள் மட்டும் சுவாசிக்காதும், அழிந்துபட்டுப் போகாமலும் இருக்கின்றனர். மூன்று அவஸ்தைகளிலும் நிறுத்தாது நாம் சுவாசித்து வருவது போன்று மூன்று அவஸ்தைகளிலும் காயத்ரியில் அடங்கியிருக்கிற கருத்துக்கேற்ப நம்முடைய மனத்தைப் பெரிய நிலையில் வைப்போமானால் அதற்கேற்றவாறு ஆத்ம பரிபாகம் நமக்கு வாய்க்கிறது.
சுஷுப்தி அவஸ்தையில் மனது ஒடுங்குகிறது. ஆதலால் கருத்து ஒன்றும் உருவெடுப்பதில்லை. அந்த அவஸ்தையில் கருத்தை மேல்நிலையில் வைப்பது எங்ஙனம் என்ற கேள்வி எழலாம். சுஷுப்தி அவஸ்தையில் தமோகுணம் ஆதிக்கம் செய்கிறது. தமோகுணத்தில் மூன்று நிலைகள் உண்டு - தமஸில் தமஸ், தமஸில் ரஜஸ், தமஸில் சத்துவம் என அம்மூன்று நிலைகள் விளக்கப் படுகின்றன. ஆத்ம பரிபாகம் அடைந்தவர்கள் தமஸில் சத்துவத்துக்கு மேலோங்க முடியும். அது அறிதுயில் அல்லது யோகநித்திரை எனப்படுகிறது. அந்நிலையை எட்டுகிறவர்கள் காயத்ரீ தத்துவத்தைக் கையாண்டவர்கள் ஆகின்றனர். அந்நிலையை எட்டுவதே குறிக்கோள்.
இனி, ஜாக்ரதாவஸ்தையிலேயே பூலோகம், புவர்லோகம், சுவர்லோகம் ஆகிய மூன்று உலகங்களையும் நமக்கு நாம் அமைத்துக் கொள்ள முடியும். உடல் வாழ்க்கையை ஒழுங்காக நடத்துவது பூலோக வாழ்க்கையாகிறது. உள்ளத்தை மேலான எண்ணங்களில் செலுத்துவது புவர்லோகமாகிறது. எண்ணத்தைக் கடவுள் பால் செலுத்துவது ஸ்வர்க்கலோகமாகிறது. அதிகாலையில் எழுந்திருந்து இரவு படுக்கப் போகும் வரையில் வாழ்வாங்கு வாழ்கிற மனிதன் மூவுலகிலும் முறையாக வாழ்ந்தவன் ஆகின்றான்.
இந்த மூன்று லோகங்களிலும் அல்லது மூன்று அவஸ்தைகளிலும் பாரமார்த்திகப் பெருநிலையிலேயே இருந்து பழகுபவன் இரண்டாவது பிறப்பெடுத்தவன் ஆகின்றான். அதற்கு மாறாகப் புலால் உடல் உணர்விலேயே இருந்து புலால் உடலைப் பராமரிப்பதற்காகப் பாடுபடுகிறவன் புலையன் ஆகிறான். (ஒப்பிடுக: ”பொய்மையே பெருக்கிப் பொழுதினைச் சுருக்கும் புழுத்தலைப் புலையனேன் தனக்கு” - திருவாசகம்). ஆக, ஒரு மனிதன், இருபிறப்பாளன் ஆவதும் அல்லது ஒரே உடல் பிறவி எடுத்து அதில் கீழ்மையில் உழல்வதும் அந்தந்த ஜீவனுடைய மனபரிபாகத்தை ஒட்டியதாம். இருபிறப்பாளன் அல்லது துவிஜன் யாண்டும் போற்றுதலுக்குரியவன் ஆகின்றான்.
செய்யுள் மயமாக அமைந்துள்ள காயத்ரியில் உள்ள பதங்களை இப்பொழுது உரைநடைக்குரிய பதங்களாகப் பிரித்து அமைப்போம் -
ஓம் தத் ஸவிது: வரேண்யம்
பர்க: தேவஸ்ய தீமஹி |
திய: ய: ந: ப்ரசோதயாத் ||
य: ய: - யார், न: ந: - நம்முடைய, धिय: திய: அறிவை, प्रचोदयात् ப்ரசோதயாத் - தூண்டுகிறாரோ, तत् தத் - அந்த, देवस्य தேவஸ்ய - சுடருடைய, सवितु: ஸவிது: கடவுளின், वरेण्यम् வரேண்யம் - மேலான, भर्ग: பர்க: - ஒளியை, धीमहि தீமஹி - தியானிப்போமாக.
ஓம். யார் நம் அறிவைத் தூண்டுகிறாரோ அந்த சுடர்க் கடவுளின் மேலான ஒளியைத் தியானிப்போமாக.
சரியாக அமைந்துள்ள காயத்ரி மந்திரத்தில் பரம்பொருளின் சொரூபத்தை விளக்குவதற்கான பதங்கள் மூன்று அமைந்திருக்கும். ஜீவப் பிரயத்தனத்தையும், தெய்வத்தின் அருளையும் விளக்குவதற்கென்று அமைந்துள்ள வினைச்சொற்கள் மூன்று இருக்கும். இப்பேரியல்புகள் காயத்ரீ மந்திரங்கள் அனைத்துக்குமே பொதுவானவைகள்.
இம்மந்திரத்தில் பரம்பொருளுக்கு விளக்கமாக அமைந்துள்ள மூன்று சொற்களை எடுத்துக் கொள்வோம். ஸவிது: என்னும் சொல் ஸவித்ரு என்னும் சொல்லின் ஆறாம் வேற்றுமையாகும். ஸவித்ரு என்னும் சொல் உயிர்தருகிற, உற்சாகம் ஊட்டுகிற, வாழ்வைச் செப்பனிடுகிற பொருள் என்று சொல்லப் படுகிறது. உலக நடைமுறையில் சூரியன் இச்சொல்லுக்கு இலக்காகிறது. பரதத்துவத்தில் பரமாத்மாவுக்குப் பொருந்தியதாக இப்பதம் அமைகிறது. ஸவித்ரு என்னும் சொல்லைப் பெண்பால் ஆக்குகின்ற பொழுது, அது ஸாவித்ரீ என்று சொல்லப் படுகிறது. காயத்ரீ, ஸாவித்ரீ ஆகிய இரண்டு பெயர்களும் சக்தி தெய்வத்துக்கு உரியவைகள் ஆகின்றன. இந்த இரண்டு பெயர்களுள் ஒன்றிற்குப் பதிலாக மற்றொன்றை மொழியுமிடத்து அது இழுக்கு ஆகாது
.
வழிபடுகின்றவர்களுடைய வசதிக்காக ஒரு தெய்வம் ஆண்பாலாகவோ, பெண்பாலாகவோ கருதப் படுகிறது. சிவ என்பது ஆண்பால்; சிவா என்பது பெண்பால். ஸவித்ரு என்பது ஆண்பால்; ஸாவித்ரீ என்பது பெண்பால். ஆணாகவோ, பெண்ணாகவோ, அலியாகவோ எப்படி வைத்துக் கொண்டாலும், அது உயிர்க்கு உயிராய் இருக்கின்ற பரம்பொருள் ஆகிறது (ஒப்பிடுக: “பெண்ணாகி ஆணாய் அலியாய்ப் பிறங்கொளி சேர், விண்ணாகி மண்ணாகி இத்தனையும் வேறாகி” - திருவாசகம்).
பிரபஞ்சத்துக்கும், ஜீவகோடிகளுக்கும் ஆதாரமாகவும், மூலப் பொருளாகவும், முதல் காரணமாகவும் இருப்பது பரம்பொருள். பரம்பொருளுக்குப் புறம்பாக ஜீவர்களுடைய ஜீவ வியக்தி இல்லை. ஜகத்துக்குத் தோற்றம் என்பது இல்லை. கடலில் தோன்றி, கடலின்மீது அலைகள் உருண்டோடி விளையாடுவது போன்று ஜகத்தும் ஜீவனும் பரத்தில் தோன்றி பரத்தில் நிலைபெற்றிருக்கின்றன. (ஒப்பிடுக: தன்னுளே திரைத்தெழும் தரங்க வெண் தடங்கடல், தன்னுளே திரைத்தெழுந்தடங்குகின்ற தன்மை போல் - நின்னுளே பிறந்திறந்து நிற்பவும் திரிபவும், நின்னுளே அடங்குகின்ற நீர்மை நின்கண் நின்றதே : திருமழிசையாழ்வார், நாலாயிர திவ்யப் பிரபந்தம்).
ஆக, ஜகத்துக்கும் ஜீவனுக்கும் தூண்டுதல் அளிக்கும் பாங்கில் இருக்கிற பரவஸ்து (பரம்பொருள்) ஸவித்ரு என்று சொல்லப் படுகிறது. கட்புலனாகிற சூரியன் இச்செயலைப் பிரபஞ்ச நிலையில் செய்து வருவதால் சூரிய நாராயணனும் ஸவித்ரு என்று சொல்லப் படுகிறார். ஆனால் இதன் லட்சியார்த்தம் (குறியீட்டுப் பொருள்) பரமாத்மாவையே குறிக்கிறது.
பரம்பொருளை விளக்குவதற்கு அமைந்துள்ள இரண்டாவது சொல் தேவ: என்பதாகும். தேவஸ்ய என்பது இதன் ஆறாம் வேற்றுமை. தேவ: என்னும் சொல் திவ்யமானவன், பிரகாசமானவன், மேலாம் நிலையில் இருப்பவன் என்றெல்லாம் பொருள் படுகிறது. பிரகாசத்தோடு கூடியிருப்பது மூலநிலை, யதார்த்த நிலை. பிரகாசத்தை இழந்த நிலை கீழ்மைக்கு வந்துள்ள நிலையாகும். ஜகத்தில் ஜடமாய் இருப்பதெல்லாம் மூலநிலையை விட்டு வழுவிக் கீழ்நிலைக்கு வந்தவைகளாம்.
சான்று ஒன்று எடுத்துக் கொள்வோம். சூரியன் சுயப்பிரகாசம் வாய்ந்தவன். சூரியனிடமிருந்து சிதறி வந்துள்ள பூமியும், சந்திரனும் சுயப்பிரகாசத்தை இழந்தைவைகள். இந்த இரண்டு கோளங்களையும் எடுத்து மீண்டும் சூரியனுள் போட்டால் முன்னிருந்தபடி இவைகளுக்குச் சுயப்பிரகாசம் வந்துவிடும். ஜகத் (பருப்பொருள் உலகம்) ஜடமயமாக இருக்கிறது. ஜீவர்களோ ஜடம், சேதனம் (உணர்வு) ஆகிய இரண்டும் கலந்தவைகளாக இருக்கின்றன. பின்பு பரமனோ தனது சுயப் பிரகாசத்தை இழந்துவிடாது யாண்டும் பூரணமாகவே இருப்பவன். தேவ: என்னும் சொல் இப்பேருண்மையை விளக்குகிறது. பரம்பொருள் யாண்டும் சுயம்ஜோதி என்பது இதன் பொருள்.
இனி, பரவஸ்துவைக் குறிக்கின்ற மூன்றாவது பதம் பர்க: என்பதாகிறது. பர்க: என்பது ருத்ரனுக்கும், சிவனுக்கும் அமைந்த மற்றொரு பெயர். ருத்ரனாகக் கருதுமிடத்து அழுகையின் வாயிலாக அழுக்கைப் போக்கக் கூடியவன் என்று பொருள்படுகிறது. சிவனாகக் கருதுமிடத்து ஞானப் பிரகாசத்தின் வாயிலாக அக்ஞான இருளைப் போக்குபவன் என்று பொருள்படுகிறது. பரம்பொருளின் சொரூபத்தை ஜீவர்கள் கிரகித்துக் கொள்வதற்கே இந்த அடைமொழி வந்துள்ளது. ஸ்தூல உலகில் சூரியன் தான் இருக்குமிடத்தைத் தானே விளக்குகின்றான். தன் வெளிச்சத்தைக் கொண்டு ஏனைய பொருள்களையும் விளக்குகின்றான். அங்ஙனம் ஞான சொரூபியாகிய பரமாத்மா தன்னைத் தானே விளக்குகின்றான். அவனுடைய சன்னிதானத்தின் விசேஷத்தால் ஜகத்தும், ஜீவர்களும் ஞானக்காட்சிக்கு இலக்காகின்றன.
இங்ஙனம் ஸவித்ரு, தேவ:, பர்க: ஆகிய மூன்று சொற்களையும் நாம் உச்சரிக்கின்ற பொழுது, அச்சொற்களுக்கு இலக்காக இருக்கிற பரமாத்மாவையே பாவனை பண்ண வேண்டும். “சொல்லிய பாட்டின் பொருளுணர்ந்து சொல்லுவார் செல்வர் சிவபுரத்து” என்பது ஆப்த வாக்கியம். பரமனைப் பற்றிய பதங்களைப் பேசுகின்ற பொழுது, அப்பதங்களின் அடிப்படைக் கருத்து உள்ளத்தில் உதயமாக வேண்டும். அப்பொழுது தான் உச்சரிக்கின்ற மந்திரத்துக்கு வலிவு வருகிறது.
காயத்ரீக்கு இன்றியமையாத மூன்று வினைச்சொற்களை இனி ஆராய்வோம். வரேண்யம் என்பது வர்ணித்தல் எனும் வினையின் விகாரமாம். வரேண்யன் என்னும் சொல் போற்றுதற்குரியது என்றும், வர்ணிப்பதற்குரியது என்றும், விளக்குதற்குரியது என்றும் பொருள்படுகிறது. தங்கம், வெள்ளி முதலிய தாதுக்களை விளக்க விளக்க அவைகள் சுடர்விடுகின்றன. பரமனை விளக்குவதற்கு ஏற்ப ஜீவாத்மனிடம் ஞானச் சுடர் வளருகிறது. பரமனை விளக்குதலே ஆராதனையாகிறது. பரமனைப் பற்றிய விளக்கத்தைப் “பொருள்சேர் புகழ்” என்று பொய்யாமொழிப் புலவர் வள்ளுவர் போற்றுகிறார். நரஸ்துதி பொருள் சேராத புகழ். பரம்பொருளைப் பற்றிய ஸ்துதி பொருள் சேர்ந்த புகழ். ஆயிரம் ஆயிரமாக சொற்களை வாரிக் கொட்டிப் புகழ்ந்து கொண்டு போனாலும் அதனுடைய புகழுக்கு முடிவில்லை. பரமனை இடையறாது புகழ்ந்துகொண்டிருக்க வேண்டும் என்னும் கோட்பாட்டை வரேண்யம் என்னும் பதம் விளக்குகிறது.
செயல் அல்லது சாதனம் வகையாக வடிவெடுக்கின்ற அடுத்த வினைச்சொல் தீமஹி. தியானிப்போமாக என்பது இதன் பொருள். ஆத்மசாதனங்களுள் இது தலைசிறந்தது. அஷ்டாங்க யோகத்தில் ஏழாவது அங்கமாக இருப்பது தியானம். இது முதிர்ந்தால் சமாதியாகப் பூர்த்தியாகிறது. காயத்ரி மந்திரத்தைப் பயன்படுத்துகிற பொழுது சிறிது நேரம் தியானம் பண்ணுவது அவசியமாகிறது.
தியானத்துக்காக நிமிர்ந்து உட்காரவேண்டும். சிரசு, கழுத்து, நெஞ்சு ஆகியவை நேராக இருக்கவேண்டும். உள்ளத்தைச் சுடர்விட்டு ஒளிர்ந்து கொண்டிருக்கின்ற தாமரை மலராகக் கருதவேண்டும். அதில் சுயம் ஜோதி சொரூபமாக வழிபடு தெய்வம் வீற்றிருப்பதாக உணர்தல் வேண்டும். இந்த உணர்வில் நிலைத்திருப்பது தியானமாகிறது. இங்ஙனம் ஐந்து நிமிஷத்துக்குக் குறையாமல் அரைமணி நேரம் வரையில் தியானத்தில் அமர்ந்திருக்க வேண்டும். தியானம் நமது தேசியப் பண்பு. பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக பரதகண்டத்துப் பெருமக்கள் காலையிலும், மாலையிலும் சந்தியா நேரங்களில் ஆழ்ந்து தியானத்திலிருந்து பழகி வந்திருக்கிறார்கள். இந்தப் பண்பில் ஊறியிருப்பதற்கேற்ப ஆன்மிகம் மக்களிடத்து ஓங்குகிறது.
ஈண்டு இயம்பியுள்ள இரண்டு நல்வினைகளுள் ஒன்று நாவால் போற்றுவது; மற்றது மனத்தால் எண்ணுவது. ஜீவாத்மன் செய்கின்ற செயல்களுள் இவையிரண்டும் பாரமார்த்திகப் பண்பாட்டுக்கு உரியவைகள். ஆத்ம சாதகன் இவ்விரண்டையும் ஊக்கத்தோடு அனுஷ்டுக்கக் கடமைப் பட்டிருக்கிறான்.
ப்ரசோதயாத் என்னும் வினைச்சொல் மூன்றாவதாக வந்தமைகிறது. தூண்டுகிற என்பது இதன் பொருள். இச்செயல் ஜீவாத்மனுடையதன்று. உள்ளத்தினுள்ளே வீற்றிருக்கின்ற பரமாத்மனுடைய செயல் ஆகின்றது இது. ஜீவாத்மனுடைய செயலுக்குத் துவக்கமும், முடிவும் உண்டு. ஆனால் பரமாத்மனுடைய செயலுக்கோ ஆதி அந்தம் இல்லை. இச்செயலைத் தான் ஆன்றோர்கள் அருள் என்று அழைக்கின்றனர். அருளின் பாங்கு சர்வகாலமும் உள்ளத்தினுள்ளே நிலைபெற்றிருக்கிறது. ஆத்ம போதத்தில் விழிப்படைந்து வருகிறவர்களுக்கு அது விளங்குகிறது. அருளின் பாங்கை உள்ளத்தினுள்ளே உணர்பவனைத் தான் இருபிறப்பாளன் என்று சொல்லவேண்டும். வெறும் உபநயனச் சடங்கால் இந்த உணர்வு உருவெடுக்காது. பரிபாகத்தின் விளைவாகவே இது உருவெடுக்கிறது.
இந்தக் காயத்ரீ மந்திரத்தில் இறைவனுடைய அருளும், ஜீவப் பிரயத்தனமும் இடம் பெற்றிருக்கின்றன. இவ்விரண்டையும் ஒன்று படுத்துவது தான் யோகம். ஆக, பாரமார்த்திகப் பெருவாழ்வுக்குத் தகுதியுடையவர்களே காயத்ரீ மந்திரத்தைச் சரியாகப் பயன்படுத்த வல்லவர்கள் ஆகின்றார்கள்.
காயத்ரீ மந்திரத்தில் மெய்யெழுத்தை நீக்கிவிட்டு உயிரெழுத்தும், உயிர்மெய் எழுத்தும் சேர்ந்து இருபத்து நான்கு அக்ஷரங்கள் இருக்கும். இவை மூன்று வரிகளாகப் பிரிக்கப் பட்டு ஒவ்வொரு வரியிலும் எட்டு எழுத்துக்கள் அமையப் பெற்றிருக்கும். இதுவே காயத்ரீ அமைப்பின் முறைமையாகும். இம்முறைமை வேதங்களில் முக்கிய இடம் பெறுகிறது.
வேதங்களின் உட்கருத்துக்களெல்லாம் காயத்ரீயில் அடங்கியிருக்கின்றன என்பது ஐதிகம். காயத்ரீயில் அடங்கியிருக்கிற கருத்து யாது என்று ஆராய்ந்து பார்க்குமிடத்து, பரம்பொருளுக்கும், ஜீவாத்மனுக்கும் இடையில் உள்ள இணக்கத்தை அது ஞாபகமூட்டுகிறது. ஜீவாத்மனைப் பரமாத்மன் மயமாகப் பண்படுத்துதற்கு அது வழிகாட்டித் தருகிறது. ஆக, ஜீவாத்மன் பரிணமித்து மேலோங்கி வந்து பரமாத்மனைச் சேர்வது குறிக்கோள். இது வேதங்களின் திட்டம். மானுட வாழ்க்கையின் முடிந்த நோக்கம் இதுவேயாம். இந்த நோக்கத்தைச் சுருக்கமாக காயத்ரீ மந்திரம் தெளிவுபடுத்துகிறது. ஆதலால் தான் காயத்ரீ மந்திரத்தை வேதங்களின் சாரம் என்று சான்றோர் சாட்டியிருக்கின்றனர்.
சூரிய நமஸ்காரம்
ஓம்’ என்ற பிரணவ மந்திரத்தை நாம் உச்சரிக்கும் போது மூலாதாரத்திலிருந்து நாதம் மேலோங்கி வரும். அதன் பின் ஒவ்வொரு மந்திரத்தையும் நமஸ்காரம் செய்யும் போது உச்சரிக்க வேண்டும்.
சூரியனை முழுமுதல் கடவுளாக நம் முன்னோர்கள் போற்றி வணங்கியுள்ளனர். சங்ககால இலக்கியங்களில் சூரியனே முதற் கடவுளாக சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது. சூரிய சக்தி விஞ்ஞான உலகின் ஜீவ நாடியாக உள்ளது. சூரிய உதயத்தைக் கணக்கிட்டுத்தான் ஜாதகப் பலன்களையும் கணிக்கின்றனர். இராகு காலம், எமகண்டம், நல்லநேரம் குறிக்கின்றனர். இதிலிருந்து சூரியனை கடவுளாக வணங்கி வந்தது நமக்கு தெரியவருகிறது. இன்று சூரிய சக்தியை மின்சாரம் முதல் அனைத்திற்கும் பயன்படுத்துகின்றனர். இந்த சூரிய சக்தி மனித உடலுக்கு மிகவும் தேவையான அனைத்து சக்திகளையும் கொடுக்கக் கூடியது. ஒரு மனிதன் ஆரோக்கியமாக வாழ சூரியனின் அனுக்கிரகம் அவசியத் தேவையாகும்.
பொதுவாக சூரிய ஒளியின் சக்தியானது நமது உடலில் உள்ள சரும நோய்கள், மேக நோய்கள், சித்தபிரமை மற்றும் இரத்த சம்பந்தப்பட்ட நோய்களை நீக்கும் சக்தி கொண்டது. ஆகவே சூரிய பகவானை முறையாக வணங்கி அதன் ஆசியைப் பெறுவோம்.
சூரிய நமஸ்காரம் செய்வதில் இரண்டு வகைகள் உண்டு. முதல் வகையில் 12 நிலைகளும், இரண்டாவது வகையில் 10 நிலைகளும் உள்ளன. இரண்டாவது வகை அனைத்து வயதினருக்கும் ஏற்ற வகையில் இருக்கும்.
பெண்கள் மாதவிடாய் காலங்களிலும், கர்ப்ப காலங்களிலும் சூரிய நமஸ்காரம் செய்வதை தவிர்ப்பது நல்லது. மேலும் இரத்தக் கொதிப்பு, தண்டுவடப் பிரச்சனை, குடலிறக்க நோயால் பாதிக்கப்பட்டோர் தகுதி வாய்ந்த யோகாசன நிபுணரை கலந்து ஆலோசித்த பின்பே சூரிய நமஸ்காரம்பயிற்சிசெய்யவேண்டும்.
சூரியநமஸ்காரவரிசை
1.நமஸ்காரம்ஆசனம்
2.ஊர்த்துவநமஸ்காரஆசனம்
3.பாதஹஸ்தஆசனம்
4. ஏகபாத பிரசரனா ஆசனம்(வலது கால்)
5.துவிபாதபிரசரனாஆசனம்
6.சாஷ்டாங்கஆசனம்
7.புஜங்காசனம்
8. பூதாராசனம் என ஏறுவரிசையில் எட்டு நிலைகளும்
9. ஏக பாத பிரசரனா ஆசனம் (இடதுகால்)
10.பாதஹஸ்தஆசனம்
11.ஊர்த்துவநமஸ்காரஆசனம்
12.நமஸ்காரஆசனம்
- என இறங்கு வரிசையில் நான்கு நிலைகளும் உள்ளடங்கியதாகும்
ஓம்’ என்னும் பிரணவ மந்திரத்தை நீள ஒலித்து தியானம் செய்து, சூரிய பகவானின் நாமத்தை ஓதி முறையான சுவாசத்தோடு சேர்த்து சூரிய நமஸ்காரம் செய்ய வேண்டும்.
நிலை ஒன்று - நமஸ்கார ஆசனம்
சூரிய நமஸ்காரத்தின் நமஸ்கார ஆசனமே ஆரம்ப நிலையும் முடிவு நிலையும் ஆகும்.
செய்முறை
இரண்டு கால்களின் பெருவிரல்களை ஒன்று சேர்த்து கிழக்கு திசை நோக்கியபடி நிமிர்ந்து நிற்கவேண்டும்.
உள்ளங்கைகளை ஒன்றோடொன்று சேர்த்து, நமஸ்கார முத்திரையில் மார்போடு ஒட்டி, கைகளின் கட்டை விரல்கள் நெஞ்சுக் குழியினை தொடுமாறு வைத்துக்கொள்ள வேண்டும்.
கண்களை மூடி மனதில் சூரிய உதயத்தினை கற்பனை செய்து ‘ஓம்’ என்னும் பிரணவ மந்திரத்தோடு சூரிய பகவானின் திருநாமத்தை உச்சரிக்க வேண்டும்.
கவனத்தில் கொள்ளவேண்டியவை
கால் பெருவிரல்கள், குதிகால்கள், கால் மூட்டுகள் தொடைகள் நேராக சேர்ந்து இருக்க வேண்டும்.
சுவாசம்
உதடுகளை மூடி சுவாசத்தில் கவனம்செலுத்தி இரண்டு நாசித் துவாரங்கள் வழியாக ஆழமாக மூச்சை உள்ளே இழுத்து மெதுவாக வெளியே விடவேண்டும்.
பயன்கள்
· இடுப்பு பலமடையும்
· மார்பும், வயிறும் சரியாக அமைய உதவும்.
· நேரான நிமிர்ந்த நன்னடைக்கு வழிவகுக்கும்.
· கண்களும், கண் நரம்புகளும் புத்துணர்வு பெறும்.
சூரிய நமஸ்காரம் தரக்கூடிய நன்மைகளை அதைச் செய்யும் ஒருவர் பெறக்கூடிய மன, உடல் ஆத்ம நலனிலிருந்து நாம் புரிந்துகொள்ளலாம்.
சூரியனை முழுமுதல் கடவுளாக நம் முன்னோர்கள் போற்றி வணங்கியுள்ளனர். சங்ககால இலக்கியங்களில் சூரியனே முதற் கடவுளாக சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது. சூரிய சக்தி விஞ்ஞான உலகின் ஜீவ நாடியாக உள்ளது. சூரிய உதயத்தைக் கணக்கிட்டுத்தான் ஜாதகப் பலன்களையும் கணிக்கின்றனர். இராகு காலம், எமகண்டம், நல்லநேரம் குறிக்கின்றனர். இதிலிருந்து சூரியனை கடவுளாக வணங்கி வந்தது நமக்கு தெரியவருகிறது. இன்று சூரிய சக்தியை மின்சாரம் முதல் அனைத்திற்கும் பயன்படுத்துகின்றனர். இந்த சூரிய சக்தி மனித உடலுக்கு மிகவும் தேவையான அனைத்து சக்திகளையும் கொடுக்கக் கூடியது. ஒரு மனிதன் ஆரோக்கியமாக வாழ சூரியனின் அனுக்கிரகம் அவசியத் தேவையாகும்.
பொதுவாக சூரிய ஒளியின் சக்தியானது நமது உடலில் உள்ள சரும நோய்கள், மேக நோய்கள், சித்தபிரமை மற்றும் இரத்த சம்பந்தப்பட்ட நோய்களை நீக்கும் சக்தி கொண்டது. ஆகவே சூரிய பகவானை முறையாக வணங்கி அதன் ஆசியைப் பெறுவோம்.
சூரிய நமஸ்காரம் செய்வதில் இரண்டு வகைகள் உண்டு. முதல் வகையில் 12 நிலைகளும், இரண்டாவது வகையில் 10 நிலைகளும் உள்ளன. இரண்டாவது வகை அனைத்து வயதினருக்கும் ஏற்ற வகையில் இருக்கும்.
பெண்கள் மாதவிடாய் காலங்களிலும், கர்ப்ப காலங்களிலும் சூரிய நமஸ்காரம் செய்வதை தவிர்ப்பது நல்லது. மேலும் இரத்தக் கொதிப்பு, தண்டுவடப் பிரச்சனை, குடலிறக்க நோயால் பாதிக்கப்பட்டோர் தகுதி வாய்ந்த யோகாசன நிபுணரை கலந்து ஆலோசித்த பின்பே சூரிய நமஸ்காரம்பயிற்சிசெய்யவேண்டும்.
சூரியநமஸ்காரவரிசை
1.நமஸ்காரம்ஆசனம்
2.ஊர்த்துவநமஸ்காரஆசனம்
3.பாதஹஸ்தஆசனம்
4. ஏகபாத பிரசரனா ஆசனம்(வலது கால்)
5.துவிபாதபிரசரனாஆசனம்
6.சாஷ்டாங்கஆசனம்
7.புஜங்காசனம்
8. பூதாராசனம் என ஏறுவரிசையில் எட்டு நிலைகளும்
9. ஏக பாத பிரசரனா ஆசனம் (இடதுகால்)
10.பாதஹஸ்தஆசனம்
11.ஊர்த்துவநமஸ்காரஆசனம்
12.நமஸ்காரஆசனம்
- என இறங்கு வரிசையில் நான்கு நிலைகளும் உள்ளடங்கியதாகும்
ஓம்’ என்னும் பிரணவ மந்திரத்தை நீள ஒலித்து தியானம் செய்து, சூரிய பகவானின் நாமத்தை ஓதி முறையான சுவாசத்தோடு சேர்த்து சூரிய நமஸ்காரம் செய்ய வேண்டும்.
நிலை ஒன்று - நமஸ்கார ஆசனம்
சூரிய நமஸ்காரத்தின் நமஸ்கார ஆசனமே ஆரம்ப நிலையும் முடிவு நிலையும் ஆகும்.
செய்முறை
இரண்டு கால்களின் பெருவிரல்களை ஒன்று சேர்த்து கிழக்கு திசை நோக்கியபடி நிமிர்ந்து நிற்கவேண்டும்.
உள்ளங்கைகளை ஒன்றோடொன்று சேர்த்து, நமஸ்கார முத்திரையில் மார்போடு ஒட்டி, கைகளின் கட்டை விரல்கள் நெஞ்சுக் குழியினை தொடுமாறு வைத்துக்கொள்ள வேண்டும்.
கண்களை மூடி மனதில் சூரிய உதயத்தினை கற்பனை செய்து ‘ஓம்’ என்னும் பிரணவ மந்திரத்தோடு சூரிய பகவானின் திருநாமத்தை உச்சரிக்க வேண்டும்.
கவனத்தில் கொள்ளவேண்டியவை
கால் பெருவிரல்கள், குதிகால்கள், கால் மூட்டுகள் தொடைகள் நேராக சேர்ந்து இருக்க வேண்டும்.
சுவாசம்
உதடுகளை மூடி சுவாசத்தில் கவனம்செலுத்தி இரண்டு நாசித் துவாரங்கள் வழியாக ஆழமாக மூச்சை உள்ளே இழுத்து மெதுவாக வெளியே விடவேண்டும்.
பயன்கள்
· இடுப்பு பலமடையும்
· மார்பும், வயிறும் சரியாக அமைய உதவும்.
· நேரான நிமிர்ந்த நன்னடைக்கு வழிவகுக்கும்.
· கண்களும், கண் நரம்புகளும் புத்துணர்வு பெறும்.
சூரிய நமஸ்காரம் தரக்கூடிய நன்மைகளை அதைச் செய்யும் ஒருவர் பெறக்கூடிய மன, உடல் ஆத்ம நலனிலிருந்து நாம் புரிந்துகொள்ளலாம்.
புராணங்கள்
புராணங்கள்
இதிகாசங்கள்,வேதங்கள் ஆகியவற்றில் உள்ள நுண்ணிய விஷயங்களையாவரும் புரிந்து கொள்ள கூடிய வகையில் புராணங்கள் விவரிக்கின்றன.''புராணங்கள்'' என்ற சொல்லுக்கு 'மிகப் பழமையானது' என்று பொருள்.சரித்திர காலத்திற்கு முன்பே புராணங்கள் இருந்து வந்துள்ளன.மகா பாரதம், இராமாயணம் போன்ற புராணங்களில் நாம் வாழ்க்கையில் அன்றாடம் கடைப் பிடிக்கத்தக்க விஷயங்கள் மலிந்து கிடக்கின்றன.
ஆதி சங்கரர், பாணர் போன்றவர்கள் தங்கள் நூல்களில் புராணங்களைப் பற்றி கூறுகின்றனர்.
புராணங்களில் 18 சிறிய உபபுராணங்களும் இருப்பதாகக் கூறுகின்றனர்.
விஷ்ணு புராணங்கள் :-
இவை புராணங்களளில் முக்கிய பங்கைப் பிடிக்கின்றன.ஆறு அம்சங்களைக் கொண்ட ஐந்து முக்கிய பிரிவுகளைக் கொண்டவை. முதலாவது அல்லது இரண்டாவது நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த விஷ்ணு புராணம் மிகவும் பழையானது.பராசர மகஷிரி, மைத்ரேயருக்கு கற்றுக் கொடுத்ததே கற்றுக் கொடுத்ததே விஷ்ணு புராணமாகும்.
விஷ்ணு புராணத்தை ஆவணி மாதம் பவுர்ணமி அன்று அன்பளிப்பாகத் தாரை வார்த்துக் கொடுத்தால் அவர் விஷ்ணு பதத்தை அடையலாம் என்பது ஐதீகம். விஷ்ணுவின் அவதாரங்கள் பற்றி கூறும் பிரசித்தி பெற்ற பாகவத புராணம் 12 ஸ்கந்தர்களாகப் பிரிக்கப்பட்டு 18000 ஆயிரம் சுலோகங்களைக் கொண்டிருக்கின்றது.
நாராதீய புராணங்கள்:-
இது 25000 ஆயிரம் சுலோங்களளை உள்ளடக்கியது. நாரத மகரிஷி சனத்குமாரருக்கு உபதேசித்ததே நார தீய புராணமாகும்.இந்த புத்தகத்தை ஐப்பசி மாதம்,பவுர்ணமி அன்று அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால்,செழிப்பாக வாழலாம் என்பது ஐதீகம்.
கருட புராணம்:-
விஷ்ணு கருடனுக்கு கூறுவதே கருட புராணமாகும். மருத்துவம்,இலக்கணம்,வான் ஆராய்ச்சி போன்றவற்றை விவரிக்கிறது.மரனத்திற்குப் பின்னர் மனிதன் அடையும் நிலையைப் பற்றியும் கூறுகிறது.8000 ஆயிரம் சுலோகங்களை உள்ளடக்கிய இப்புராணத்தை ஒரு தங்க அன்னப்பட்சியுடன் கொடுத்தால்,செல்வம் பெருகும் என்பது நம்பிக்கை.
பத்ம புராணம்:-
55000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்டு ஆறு காண்டங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.
பிரம்மனின் பத்ம ஆசனத்தைப்பற்றியும் விரிவாகக் கூறுகிறது. இந்தப் புராணத்தை சித்திரை மாதம் ஒரு பசுவுடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் செழிப்பாக இருக்கலாம் என்பது நம்பிக்கை.
வராக புராணம்:-
விஷ்ணுவின் அவதாரத்தையும் வராகத்தின் கதையையும் விவரிக்கின்றது.14000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்டஇப்புரணத்தை சித்திரை மாதம் ஒரு பசுவுடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் செழிப்பாக இருக்கலாம் என்பது நம்பிக்கை.
பிரம்ம புராணம்;-
25000 ஆயிரம் சுலோங்களைகளைக் கொண்டது.பிரம்மன் தட்சனுக்குக் கூறியது. வைகாசி மாத பவுர்ணமி அன்று இப்புராணத்தை அன்பளிப்பாக கொடுத்தால் சொர்க்கலோக பதவி கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை.
பிரம்மாண்ட புராணம்:-
பிரபஞ்சம் ஒரு தங்கமயமான முட்டையில் இருந்து தோன்றியதாக பிரபஞ்சத்தின் வரலாற்றை கூறுகிறது.இந்நூல் 12000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்ட இந்நூலை ஒரு பிராமணருக்கு அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் மிகவும் நல்லது என்று கூறுகிறது.
பிரும்ம வைவர்த்த புராணம்:-
பிரும்ம காண்டம்,பிரக்ருதி காண்டம்,கணேச காண்டம்,கிருஷ்ண ஜன்ம காண்டம் ஆகியவற்றைக் கொண்டது.18000 சுலோங்களை கொண்ட இப்புராணத்தை இலையுதிர் காலத்தில் அன்பளிப்பாக கொடுப்பது புனிதமானது
மார்க்கண்டேய புராணம்:-
மிகப் பழமையானது. 'தேவி மகாத்மியம்' என்ற பகுதியைக் கொண்டது. கார்த்திகை மாதம்,அமாவாசை அன்று ஒரு பிராமணனுக்கு இந்நூலை அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால், உத்தமம் என்று நமப்படுகிறது.
பவிஷ்ய புராணம்:-
பிற்கால நிகழ்வுகளைப் பற்றி மனுவுக்கு சூரியன் கூறியது.தலங்களைப் பற்றியும் யாத்ரீகர்களின் உரிமைகளைப் பற்றியும் கூறும் இந்நூலை பங்குனி மாத பவுர்ண்மி அன்று பிராமணனுக்கு கொடுத்தால் மிகவும் நல்லது என்று கூறப்படுகிறது.
வாமன புராணம்:-
விஷ்ணுவின் அனைத்து அவதாரங்களைப் பற்றியும் பார்வதி, பரமேஸ்வரனின் திருமணக் காட்சிகளைப் பற்றியும் விரிவாகக் கூறுகிறது.10,000 சுலோங்களைக் கொண்ட இந்நூலை இலையுதிர் காலத்தில் அன்பளிப்பாக கொடுத்தால் உத்தமம்.
வாயு புராணம்:-
கி.பி. 7 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த பாணபட்ட என்பவரைப் பற்றியும் 4 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த குப்த அரசர்களைப் பற்றியும் விரிவாகக் கூறுகிறது. 14000 சுலோகங்களைக் கொண்ட இந்நூலை ஆவணி மாதம் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் உத்தமம்.
லிங்க புராணம்.:-
28 விதமான சிவனின் உருவங்களைப் பற்றி கூறுகிறது. 12000 சுலோகங்கள் கொண்ட இந்நூலை பங்குனி மாதம் பவுர்ணமி அன்று பிராமணன் ஒருவனுக்கு அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் சிவ சாயுச்சியத்தைப் பெறலாம்.
ஸ்கந்த புராணம்:-
காளிதாசர் இயற்றிய குமார சம்பவம் என்ற நூலுக்கும் அசுரனை வதம் செய்த கந்தனால் கூறப்படும் இந்த புராணத்துக்கும் ப்ல ஒற்றுமைகள் உள்ளன.
அக்னி புராணம்:-
அக்னிதேவன் வசிஷ்டருக்கு உபதேசித்தது.சிவலிங்கம் துர்க்கை,இராமர்,கிருஷ்ணர் ஆகிய அவதாரங்களைப்பற்றி கூறுகிறது.12000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்ட இந்நூல் நாடகம்,சோதிடம்,சிற்பம் போன்ற நுண்கலைகளைப்பற்றியும் கூறுகிறது.
மத்ஸ்ய புராணம்:-
மனுவுக்கு விஷ்ணுவின் அவதாரமான மத்ஸ்யம் கூறுவது இந்நூல்.ஜைனம்,பவுத்தம்,
நாட்டியம்,ஆந்திராஜ வம்சங்கள்ஆகியவற்றை விரிவாக்கிறது. 13000 சுலோகங்கள் கொண்ட இந்நூலை தங்கத்தில் செய்த மீன் உருவத்துடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுக்க வேண்டும்.
கூர்ம புராணம்:-
ஆமை வடிவமெடுத்து விஷ்ணு,இந்தரயும்ன்னின் சரித்திரத்தைக் கூறும் விதமாக இந்நூல் அமைகிறது.ஏழு தீவுகள்,ஏழு கடல்கள் ஆகியவை சூழ்ந்த ஜபூத்வீயம் என்ற பரத்தைப் பற்றி விவரிக்கிறது.இந்நூல் 8000 ஆயிரம் சுலோங்கள் கொண்ட இந்நூலை,ஒரு தங்க ஆமை உருவத்துடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் மிகவும் நல்லது
இதிகாசங்கள்,வேதங்கள் ஆகியவற்றில் உள்ள நுண்ணிய விஷயங்களையாவரும் புரிந்து கொள்ள கூடிய வகையில் புராணங்கள் விவரிக்கின்றன.''புராணங்கள்'' என்ற சொல்லுக்கு 'மிகப் பழமையானது' என்று பொருள்.சரித்திர காலத்திற்கு முன்பே புராணங்கள் இருந்து வந்துள்ளன.மகா பாரதம், இராமாயணம் போன்ற புராணங்களில் நாம் வாழ்க்கையில் அன்றாடம் கடைப் பிடிக்கத்தக்க விஷயங்கள் மலிந்து கிடக்கின்றன.
ஆதி சங்கரர், பாணர் போன்றவர்கள் தங்கள் நூல்களில் புராணங்களைப் பற்றி கூறுகின்றனர்.
புராணங்களில் 18 சிறிய உபபுராணங்களும் இருப்பதாகக் கூறுகின்றனர்.
விஷ்ணு புராணங்கள் :-
இவை புராணங்களளில் முக்கிய பங்கைப் பிடிக்கின்றன.ஆறு அம்சங்களைக் கொண்ட ஐந்து முக்கிய பிரிவுகளைக் கொண்டவை. முதலாவது அல்லது இரண்டாவது நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த விஷ்ணு புராணம் மிகவும் பழையானது.பராசர மகஷிரி, மைத்ரேயருக்கு கற்றுக் கொடுத்ததே கற்றுக் கொடுத்ததே விஷ்ணு புராணமாகும்.
விஷ்ணு புராணத்தை ஆவணி மாதம் பவுர்ணமி அன்று அன்பளிப்பாகத் தாரை வார்த்துக் கொடுத்தால் அவர் விஷ்ணு பதத்தை அடையலாம் என்பது ஐதீகம். விஷ்ணுவின் அவதாரங்கள் பற்றி கூறும் பிரசித்தி பெற்ற பாகவத புராணம் 12 ஸ்கந்தர்களாகப் பிரிக்கப்பட்டு 18000 ஆயிரம் சுலோகங்களைக் கொண்டிருக்கின்றது.
நாராதீய புராணங்கள்:-
இது 25000 ஆயிரம் சுலோங்களளை உள்ளடக்கியது. நாரத மகரிஷி சனத்குமாரருக்கு உபதேசித்ததே நார தீய புராணமாகும்.இந்த புத்தகத்தை ஐப்பசி மாதம்,பவுர்ணமி அன்று அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால்,செழிப்பாக வாழலாம் என்பது ஐதீகம்.
கருட புராணம்:-
விஷ்ணு கருடனுக்கு கூறுவதே கருட புராணமாகும். மருத்துவம்,இலக்கணம்,வான் ஆராய்ச்சி போன்றவற்றை விவரிக்கிறது.மரனத்திற்குப் பின்னர் மனிதன் அடையும் நிலையைப் பற்றியும் கூறுகிறது.8000 ஆயிரம் சுலோகங்களை உள்ளடக்கிய இப்புராணத்தை ஒரு தங்க அன்னப்பட்சியுடன் கொடுத்தால்,செல்வம் பெருகும் என்பது நம்பிக்கை.
பத்ம புராணம்:-
55000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்டு ஆறு காண்டங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.
பிரம்மனின் பத்ம ஆசனத்தைப்பற்றியும் விரிவாகக் கூறுகிறது. இந்தப் புராணத்தை சித்திரை மாதம் ஒரு பசுவுடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் செழிப்பாக இருக்கலாம் என்பது நம்பிக்கை.
வராக புராணம்:-
விஷ்ணுவின் அவதாரத்தையும் வராகத்தின் கதையையும் விவரிக்கின்றது.14000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்டஇப்புரணத்தை சித்திரை மாதம் ஒரு பசுவுடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் செழிப்பாக இருக்கலாம் என்பது நம்பிக்கை.
பிரம்ம புராணம்;-
25000 ஆயிரம் சுலோங்களைகளைக் கொண்டது.பிரம்மன் தட்சனுக்குக் கூறியது. வைகாசி மாத பவுர்ணமி அன்று இப்புராணத்தை அன்பளிப்பாக கொடுத்தால் சொர்க்கலோக பதவி கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை.
பிரம்மாண்ட புராணம்:-
பிரபஞ்சம் ஒரு தங்கமயமான முட்டையில் இருந்து தோன்றியதாக பிரபஞ்சத்தின் வரலாற்றை கூறுகிறது.இந்நூல் 12000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்ட இந்நூலை ஒரு பிராமணருக்கு அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் மிகவும் நல்லது என்று கூறுகிறது.
பிரும்ம வைவர்த்த புராணம்:-
பிரும்ம காண்டம்,பிரக்ருதி காண்டம்,கணேச காண்டம்,கிருஷ்ண ஜன்ம காண்டம் ஆகியவற்றைக் கொண்டது.18000 சுலோங்களை கொண்ட இப்புராணத்தை இலையுதிர் காலத்தில் அன்பளிப்பாக கொடுப்பது புனிதமானது
மார்க்கண்டேய புராணம்:-
மிகப் பழமையானது. 'தேவி மகாத்மியம்' என்ற பகுதியைக் கொண்டது. கார்த்திகை மாதம்,அமாவாசை அன்று ஒரு பிராமணனுக்கு இந்நூலை அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால், உத்தமம் என்று நமப்படுகிறது.
பவிஷ்ய புராணம்:-
பிற்கால நிகழ்வுகளைப் பற்றி மனுவுக்கு சூரியன் கூறியது.தலங்களைப் பற்றியும் யாத்ரீகர்களின் உரிமைகளைப் பற்றியும் கூறும் இந்நூலை பங்குனி மாத பவுர்ண்மி அன்று பிராமணனுக்கு கொடுத்தால் மிகவும் நல்லது என்று கூறப்படுகிறது.
வாமன புராணம்:-
விஷ்ணுவின் அனைத்து அவதாரங்களைப் பற்றியும் பார்வதி, பரமேஸ்வரனின் திருமணக் காட்சிகளைப் பற்றியும் விரிவாகக் கூறுகிறது.10,000 சுலோங்களைக் கொண்ட இந்நூலை இலையுதிர் காலத்தில் அன்பளிப்பாக கொடுத்தால் உத்தமம்.
வாயு புராணம்:-
கி.பி. 7 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த பாணபட்ட என்பவரைப் பற்றியும் 4 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த குப்த அரசர்களைப் பற்றியும் விரிவாகக் கூறுகிறது. 14000 சுலோகங்களைக் கொண்ட இந்நூலை ஆவணி மாதம் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் உத்தமம்.
லிங்க புராணம்.:-
28 விதமான சிவனின் உருவங்களைப் பற்றி கூறுகிறது. 12000 சுலோகங்கள் கொண்ட இந்நூலை பங்குனி மாதம் பவுர்ணமி அன்று பிராமணன் ஒருவனுக்கு அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் சிவ சாயுச்சியத்தைப் பெறலாம்.
ஸ்கந்த புராணம்:-
காளிதாசர் இயற்றிய குமார சம்பவம் என்ற நூலுக்கும் அசுரனை வதம் செய்த கந்தனால் கூறப்படும் இந்த புராணத்துக்கும் ப்ல ஒற்றுமைகள் உள்ளன.
அக்னி புராணம்:-
அக்னிதேவன் வசிஷ்டருக்கு உபதேசித்தது.சிவலிங்கம் துர்க்கை,இராமர்,கிருஷ்ணர் ஆகிய அவதாரங்களைப்பற்றி கூறுகிறது.12000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்ட இந்நூல் நாடகம்,சோதிடம்,சிற்பம் போன்ற நுண்கலைகளைப்பற்றியும் கூறுகிறது.
மத்ஸ்ய புராணம்:-
மனுவுக்கு விஷ்ணுவின் அவதாரமான மத்ஸ்யம் கூறுவது இந்நூல்.ஜைனம்,பவுத்தம்,
நாட்டியம்,ஆந்திராஜ வம்சங்கள்ஆகியவற்றை விரிவாக்கிறது. 13000 சுலோகங்கள் கொண்ட இந்நூலை தங்கத்தில் செய்த மீன் உருவத்துடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுக்க வேண்டும்.
கூர்ம புராணம்:-
ஆமை வடிவமெடுத்து விஷ்ணு,இந்தரயும்ன்னின் சரித்திரத்தைக் கூறும் விதமாக இந்நூல் அமைகிறது.ஏழு தீவுகள்,ஏழு கடல்கள் ஆகியவை சூழ்ந்த ஜபூத்வீயம் என்ற பரத்தைப் பற்றி விவரிக்கிறது.இந்நூல் 8000 ஆயிரம் சுலோங்கள் கொண்ட இந்நூலை,ஒரு தங்க ஆமை உருவத்துடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் மிகவும் நல்லது
Wednesday, July 21, 2010
The real experience exists when expression stops
“I love my mother” is an expression. How much do you love your mother? “A rose is beautiful.” How beautiful is it? Beauty is an experience. Therefore, my friends, the real experience exists when expression stops.
Creation is the reflection of THE creator
Bhagavan says that in order to see the Creator, one should see His creation. The Creator and creation are not different. If I stand before a mirror, I see my own reflection. Suppose if I stand before the mirror and see an ugly image, it doesn’t mean that the mirror is ugly; it means that I am ugly. Therefore when the creation is so beautiful, it means that the Creator must be equally beautiful. The grandeur, the aura and the beauty of the creation is the reflection of the Creator. That is the reason the holy text Bhagavad Gita says: Sarvam (everything) Vishnum mayam (Divine) Jagat (creation). The creation is full of Divinity.
Never neglect or abuse creation. Never pollute Nature because Nature is the gift of God. We have not created anything, but are experts at destroying everything. We cannot create anything that is fresh, innovative, or beautiful; but we can pollute everything. Therefore there is wide range between man and God.
God is infinite, like the vast ocean
Nature is the reflection of God Himself. Look at that vast ocean! There is nothing greater than the ocean that teaches us the important lesson of the infinity of God. If I say God is infinite, you may ask how infinite? Please keep quiet because your expression is finite! So infinity can be taught in terms of the vast ocean, which is limitless and boundless.
Ocean teaches two states of consciousness
The ocean also teaches another lesson. Towards the shore it is turbulent, full of waves; whereas in the deep, it is calm and quiet. What does that mean? The Self in man, the Divinity in man is calm, quiet, balanced, equanimous, unruffled, un-agitated, undisturbed, silent, serene, dignified, and magnanimous; whereas at the superficial level, there is turbulence.
What does that mean? When the wind touches the ocean, there are turbulent waves. Similarly, the stillness of our heart is like the depth of the ocean; when the wind of desire touches it, the mind becomes turbulent. That is a tragic situation. So our mind has two states of consciousness or existence: one of equanimity and the other, where our desires create something like those turbulent waves. That is the lesson of the mighty ocean.
The infinite is blue in colour
What does it further teach? That which is infinite is always blue in colour. Watch the mountain from a distance; it is blue in colour. Ocean is blue in colour, and sky is blue in colour. Neelamega Shyama: Rama is blue in colour, Krishna is blue in colour and the creation is the reflection of the Creator.
WHAT THE Vaporisation of salt water teaches
By the touch of sunlight and its heat, the salty sea water vaporises into clouds that come back to us as rain. Rain is sweet, unpolluted water, fit for immediate consumption. What does it mean? This transformation of ocean water from salty to sweet is like the transformation of mankind—full of the salt of ego, pride and jealousy, transformed into the sweet and acceptable.
Transformation of man happens by the touch of God, just like the transformation of ocean water happens by the touch of the sun or Aruna. That is what the prayer says. It means, “Oh God, bring about a transformation within me so that I become sweet, acceptable and serviceable to everybody; so that I will be humble and respectable to everybody; so that You would look at me feeling proud of your own creation; so that I would be a worthy son of a worthy Father.”
These are all quotations from Swami. I am a student of botany, the science of plants, and I am not capable of philosophy or the spiritualising of subjects. No. I study Sai literature and I have been speaking on Swami for over thirty years. Bhagavan prompts me to speak along these lines. So please consider these as excerpts from the Divine message only.
Ocean represents three levels of consciousness
Ocean water has three states: the water itself, the waves and the foam. The water is the basis of Divinity; the wave is the super-imposition or the delusion, while the foam is the worldly confusion. The ocean is the reality and water’s Divinity continues forever.
Pradhibadhika Sathya, Paramardhika Sathya, Vevaharika Sathya are the three levels of consciousness. Paramardhika Sathya or the reality is the ocean. Pradhibadhika Sathya is the super-imposition of delusion or the waves. Vevaharika Sathya is the worldly confusion or the foam.
That is what Swami has said about the ocean. Just coming along the way on the flight, I looked at the ocean and wondered, “God, what a wonderful lesson You have taught us! I’m not simply trying to praise You, My Lord. Who am I to praise You? But to learn these lessons through Your creation so that I would be an evolved soul, a personality that befits Your creation, is a gift.”
Man made out of God should be godly
A jewel made out of gold would have the qualities of the raw gold it was made from. Similarly, man made out of God should be godly. Unfortunately, he is demonic. What an awful situation it is! What a fall, my countryman! Bhagavan’s plan today is to bring us back to our pristine glory, to that state of originality. Thus are the lessons from the ocean.
Hairpin bend teaches about the ups and downs of life
Then I think of the mountains ranges full of trees and how we were driving towards them and along them. What a beautiful drive up and down those hairpin bends! What does Swami say? “Life is full of bends, ups and downs. Never complain that I am down now. No! You saw the up also. Then, why not the down?” So let us not complain that life should only be full of ups. No, it is impossible. It is not the quality of Nature. A simple example is this St. Thomas. Is it all plains, no ups and downs, and no mountains? No.
Take our own human body: we are not like a square concrete pillar. Imagine ourselves like a pillar. We would look horrible! As it is, no one is looks at us! (Laughter) So this teaches a lesson of bumps and jumps, lashes and slashes in life. These are inevitable, so let us try to accept both.
Failure helps UNDERSTAND the value of success
Enjoy the night as much you enjoy the day. Twenty-four hours does not mean dark night throughout, as in Copenhagen, Denmark. Would you like complete darkness everyday? If it is always bright, it’s hard to sleep. So day and night may be opposite, but both of them contribute to make a full day, and they therefore compliment each other. So life is beautiful, yet full of paradoxes. Success is good, but failure is equally good: when there is no failure, how do you enjoy the success?
As Baba puts it, if there is no death, nobody will die. If mother stops loving the child, how does it matter, since everyone is immortal? Now, as there is a threat to his life, the mother is constantly worried: would the child be able to go to school easily? What about the traffic? The children may fight at school and he may be beaten up. How will the child return home? What if the teacher slaps the child? These threats make the mother love the child more. On the other hand, if God says all are eternal, we won’t be bothered.
Therefore, failure helps us understand the value of success. Success has no meaning without failure. The word ‘success’ can exist when there is ‘failure’; the word ‘day’ can exist because there is ‘night’. This is the fundamental principle of life which we don’t want to accept. That is the reason we say, “Oh God, make me at least a billionaire. See that my child is born with a visa. And see that all my relatives have as many properties as Dhiru Ambani or Bill Gates.” What sort of prayer is that! The true desire should be readiness to accept whatever comes to us.
Success is A chance to thank -- failure is A chance to correct
Success should never make you egoistic or proud of achievement. Similarly, failure should not make you frustrated, depressed and ready to commit suicide either. If I am a failure, let me understand that God wants to teach me a lesson so I can improve. If I am successful, I should thank God for encouraging me to have higher targets in life. “I will achieve more, thank You, God.” So success is a chance to thank and failure is a chance to correct. There is no reason to be afraid of either. We can maintain our own balance. That is the lesson religion teaches.
ANYTHING FREE is taken for granted
Another important and funny thing is that we forget to enjoy what is freely given to us. Those of us who enjoy home-cooked food will miss it when we are on flights and get only juice. When home-food is available everyday, we don’t understand its value. Children will never know the value of the parents until they go elsewhere for studies, where they are no longer pampered. So anything that is freely given is taken for granted. That is a curse to all of us.
Water is freely available. When that water is supplied through pipes, we have to pay water tax. Electricity is free; but when that is passed through some wires, amplifiers and power stations, you have to pay electricity bill. The whole planet Earth is free, but government wants you to pay land tax. Government has not purchased, but still you have to pay the government for the property of God. How silly it is! We breathe oxygen and a cylinder of oxygen costs about 250 rupees. Ask any heart patient! How many cylinders of oxygen we have breathed till now? What amount should go to God for that? All are freely given, but we are not thankful.
On the other hand, if a fellow offers a cup of coffee, we thank him profusely. Either that fellow dies or we end our life for a cup of coffee! But God has given so much more, yet we are not aware of it!
Life is here and now
Do we ever care to watch the beauty of Nature? There is no time, as we are busy running to the office. Life has become a matter of calculation, of management, of dreaming and planning. Why don’t you enjoy today? Today is life.
If someone asks, “What is life?” can you refer them to your insurance policy? Can you give them your date of birth? Life is here and now. Life is not the past or the future. Life is here now.
If somebody asks, “Where is God?” what is your response? God is in the temple, God is available freely on Sunday (so I can see Him, as it happens to be the weekend). We want the weekend! Somebody asked when was Baba going to visit United States? I said, “He is ready to come, but you want Him only for a weekend holiday.” (Laughter) What will you do for the rest of His six days? So my friends, we are yet to cultivate the attitude of enjoying Nature or life.
Trees AND animals enjoy, but man does not
Look at these beautiful trees. Look at flowers tossing their heads in the wind, like along the Milky Way, like the golden daffodils of William Wordsworth. The flowers enjoy, but we never enjoy our life. Look at the faces of people. They look like they have consumed a bottle of castor oil. (Laughter) They have no life. Flowers and animals enjoy their life, but man is not able to. Animals don’t have lockers or bank accounts, but they are very happy. We are worried because we wonder if we will be this happy after ten years. I am happy today, but I am doubtful about ten years later; therefore I cry now. See the misery of man!
plants and animals Don’t compare, but man does
The plants and animals are very happy. Why? They do not compete. A lilly flower will never compare itself with a eucalyptus tree or a palm tree. “You are tall, while I am short. You are beautiful that way, but I am more beautiful this way.”
No tree compares itself with another tree, and no animal compares itself with another animal. Each one is great in its own way—no comparison or competition. Our life is miserable because of this ugly comparison and competition. “I think you are great, forgetting the fact that I am greater than you.” You think you are greater than the other person, but both of you are equally miserable!
Our friend was commenting that the other side of the fence is always greener. That’s how we always feel. Live in the present and be thankful to God. Enjoy Nature and be natural.
Life has become artificial, not artistic
Unfortunately, life has become artificial not artistic. Life is full of plastic lipstick smiles, but there are no natural smiles. We are cut off from Nature. Do we ever care to listen to the beautiful sounds of birds in the morning? No. We want to listen to television sounds. Do we ever hear the sound that a river makes? Did we ever listen to the sound that the ocean makes? Do we ever listen to the sound of our own heart? No, there is no time.
The one who is cut off from Nature is unnatural, and that unnatural one will be miserable. But the one who is close to Nature will be natural, and is bound to be blissful. We are not blissful because we are unnatural. Bhagavan Baba, the Divine Incarnation, wants all of us to be natural.
Develop human values
Animals have animal qualities, plants have plant qualities; but humans also have animal qualities! I don’t have to ask a dog to behave like one, but I have to tell a man to behave like a human being! Swami introduced Education in Human Values because we have become inhuman. We have to be re-taught human values!
Monkeys move as a group, birds move as a group, but man does not want to mix with others. Armstrong was successful in landing on the moon, but I don’t know whether he was friends with his neighbour or not. We are not able to step into our neighbour’s house, but we are ready to land on the moon to collect some dust. There is ample dust here. We don’t have to go all that way! So my friends, I urge you to develop the human qualities of compassion, sacrifice, and love of learning from Nature.
Tree TEACHES US several lessons
Look at the tree. As Bhagavan said:
Prithigna Nananullu Phalamuluchidea Kathu
Sacchikooda Chilchil Sotharavu
Jagamangu Tharuvelethu Kurvellu
Sacha Mahina Matta
Eiya Sai Matha
Baba says, “While alive, the tree serves you by bearing fruit; after death, the tree is useful as firewood. So there can be no other creature in this world to teach the lesson of sacrifice other than the tree.”
The trees stand straight, but we can’t. Tree stands straight because it depends upon the roots which are firmly established; the root is the self-confidence. When you have self-confidence, you will be upright.
The stem and the branches speak of self-satisfaction. When you have confidence, you can have satisfaction. People have no satisfaction because they have no confidence. Only a confident man can be a satisfied man.
The leaves that take in the sunlight and carbon dioxide to prepare food material and supply oxygen stand for self-sacrifice. The fruits stand for Self-realisation. The fruit has juice which is the Divinity.
The tree is a perfect example of self-confidence, self-satisfaction, self-sacrifice, Self-realisation or Divinity. So, we can learn all these lessons from a tree. These are the things we can learn from Nature.
Creation is the reflection of THE creator
Bhagavan says that in order to see the Creator, one should see His creation. The Creator and creation are not different. If I stand before a mirror, I see my own reflection. Suppose if I stand before the mirror and see an ugly image, it doesn’t mean that the mirror is ugly; it means that I am ugly. Therefore when the creation is so beautiful, it means that the Creator must be equally beautiful. The grandeur, the aura and the beauty of the creation is the reflection of the Creator. That is the reason the holy text Bhagavad Gita says: Sarvam (everything) Vishnum mayam (Divine) Jagat (creation). The creation is full of Divinity.
Never neglect or abuse creation. Never pollute Nature because Nature is the gift of God. We have not created anything, but are experts at destroying everything. We cannot create anything that is fresh, innovative, or beautiful; but we can pollute everything. Therefore there is wide range between man and God.
God is infinite, like the vast ocean
Nature is the reflection of God Himself. Look at that vast ocean! There is nothing greater than the ocean that teaches us the important lesson of the infinity of God. If I say God is infinite, you may ask how infinite? Please keep quiet because your expression is finite! So infinity can be taught in terms of the vast ocean, which is limitless and boundless.
Ocean teaches two states of consciousness
The ocean also teaches another lesson. Towards the shore it is turbulent, full of waves; whereas in the deep, it is calm and quiet. What does that mean? The Self in man, the Divinity in man is calm, quiet, balanced, equanimous, unruffled, un-agitated, undisturbed, silent, serene, dignified, and magnanimous; whereas at the superficial level, there is turbulence.
What does that mean? When the wind touches the ocean, there are turbulent waves. Similarly, the stillness of our heart is like the depth of the ocean; when the wind of desire touches it, the mind becomes turbulent. That is a tragic situation. So our mind has two states of consciousness or existence: one of equanimity and the other, where our desires create something like those turbulent waves. That is the lesson of the mighty ocean.
The infinite is blue in colour
What does it further teach? That which is infinite is always blue in colour. Watch the mountain from a distance; it is blue in colour. Ocean is blue in colour, and sky is blue in colour. Neelamega Shyama: Rama is blue in colour, Krishna is blue in colour and the creation is the reflection of the Creator.
WHAT THE Vaporisation of salt water teaches
By the touch of sunlight and its heat, the salty sea water vaporises into clouds that come back to us as rain. Rain is sweet, unpolluted water, fit for immediate consumption. What does it mean? This transformation of ocean water from salty to sweet is like the transformation of mankind—full of the salt of ego, pride and jealousy, transformed into the sweet and acceptable.
Transformation of man happens by the touch of God, just like the transformation of ocean water happens by the touch of the sun or Aruna. That is what the prayer says. It means, “Oh God, bring about a transformation within me so that I become sweet, acceptable and serviceable to everybody; so that I will be humble and respectable to everybody; so that You would look at me feeling proud of your own creation; so that I would be a worthy son of a worthy Father.”
These are all quotations from Swami. I am a student of botany, the science of plants, and I am not capable of philosophy or the spiritualising of subjects. No. I study Sai literature and I have been speaking on Swami for over thirty years. Bhagavan prompts me to speak along these lines. So please consider these as excerpts from the Divine message only.
Ocean represents three levels of consciousness
Ocean water has three states: the water itself, the waves and the foam. The water is the basis of Divinity; the wave is the super-imposition or the delusion, while the foam is the worldly confusion. The ocean is the reality and water’s Divinity continues forever.
Pradhibadhika Sathya, Paramardhika Sathya, Vevaharika Sathya are the three levels of consciousness. Paramardhika Sathya or the reality is the ocean. Pradhibadhika Sathya is the super-imposition of delusion or the waves. Vevaharika Sathya is the worldly confusion or the foam.
That is what Swami has said about the ocean. Just coming along the way on the flight, I looked at the ocean and wondered, “God, what a wonderful lesson You have taught us! I’m not simply trying to praise You, My Lord. Who am I to praise You? But to learn these lessons through Your creation so that I would be an evolved soul, a personality that befits Your creation, is a gift.”
Man made out of God should be godly
A jewel made out of gold would have the qualities of the raw gold it was made from. Similarly, man made out of God should be godly. Unfortunately, he is demonic. What an awful situation it is! What a fall, my countryman! Bhagavan’s plan today is to bring us back to our pristine glory, to that state of originality. Thus are the lessons from the ocean.
Hairpin bend teaches about the ups and downs of life
Then I think of the mountains ranges full of trees and how we were driving towards them and along them. What a beautiful drive up and down those hairpin bends! What does Swami say? “Life is full of bends, ups and downs. Never complain that I am down now. No! You saw the up also. Then, why not the down?” So let us not complain that life should only be full of ups. No, it is impossible. It is not the quality of Nature. A simple example is this St. Thomas. Is it all plains, no ups and downs, and no mountains? No.
Take our own human body: we are not like a square concrete pillar. Imagine ourselves like a pillar. We would look horrible! As it is, no one is looks at us! (Laughter) So this teaches a lesson of bumps and jumps, lashes and slashes in life. These are inevitable, so let us try to accept both.
Failure helps UNDERSTAND the value of success
Enjoy the night as much you enjoy the day. Twenty-four hours does not mean dark night throughout, as in Copenhagen, Denmark. Would you like complete darkness everyday? If it is always bright, it’s hard to sleep. So day and night may be opposite, but both of them contribute to make a full day, and they therefore compliment each other. So life is beautiful, yet full of paradoxes. Success is good, but failure is equally good: when there is no failure, how do you enjoy the success?
As Baba puts it, if there is no death, nobody will die. If mother stops loving the child, how does it matter, since everyone is immortal? Now, as there is a threat to his life, the mother is constantly worried: would the child be able to go to school easily? What about the traffic? The children may fight at school and he may be beaten up. How will the child return home? What if the teacher slaps the child? These threats make the mother love the child more. On the other hand, if God says all are eternal, we won’t be bothered.
Therefore, failure helps us understand the value of success. Success has no meaning without failure. The word ‘success’ can exist when there is ‘failure’; the word ‘day’ can exist because there is ‘night’. This is the fundamental principle of life which we don’t want to accept. That is the reason we say, “Oh God, make me at least a billionaire. See that my child is born with a visa. And see that all my relatives have as many properties as Dhiru Ambani or Bill Gates.” What sort of prayer is that! The true desire should be readiness to accept whatever comes to us.
Success is A chance to thank -- failure is A chance to correct
Success should never make you egoistic or proud of achievement. Similarly, failure should not make you frustrated, depressed and ready to commit suicide either. If I am a failure, let me understand that God wants to teach me a lesson so I can improve. If I am successful, I should thank God for encouraging me to have higher targets in life. “I will achieve more, thank You, God.” So success is a chance to thank and failure is a chance to correct. There is no reason to be afraid of either. We can maintain our own balance. That is the lesson religion teaches.
ANYTHING FREE is taken for granted
Another important and funny thing is that we forget to enjoy what is freely given to us. Those of us who enjoy home-cooked food will miss it when we are on flights and get only juice. When home-food is available everyday, we don’t understand its value. Children will never know the value of the parents until they go elsewhere for studies, where they are no longer pampered. So anything that is freely given is taken for granted. That is a curse to all of us.
Water is freely available. When that water is supplied through pipes, we have to pay water tax. Electricity is free; but when that is passed through some wires, amplifiers and power stations, you have to pay electricity bill. The whole planet Earth is free, but government wants you to pay land tax. Government has not purchased, but still you have to pay the government for the property of God. How silly it is! We breathe oxygen and a cylinder of oxygen costs about 250 rupees. Ask any heart patient! How many cylinders of oxygen we have breathed till now? What amount should go to God for that? All are freely given, but we are not thankful.
On the other hand, if a fellow offers a cup of coffee, we thank him profusely. Either that fellow dies or we end our life for a cup of coffee! But God has given so much more, yet we are not aware of it!
Life is here and now
Do we ever care to watch the beauty of Nature? There is no time, as we are busy running to the office. Life has become a matter of calculation, of management, of dreaming and planning. Why don’t you enjoy today? Today is life.
If someone asks, “What is life?” can you refer them to your insurance policy? Can you give them your date of birth? Life is here and now. Life is not the past or the future. Life is here now.
If somebody asks, “Where is God?” what is your response? God is in the temple, God is available freely on Sunday (so I can see Him, as it happens to be the weekend). We want the weekend! Somebody asked when was Baba going to visit United States? I said, “He is ready to come, but you want Him only for a weekend holiday.” (Laughter) What will you do for the rest of His six days? So my friends, we are yet to cultivate the attitude of enjoying Nature or life.
Trees AND animals enjoy, but man does not
Look at these beautiful trees. Look at flowers tossing their heads in the wind, like along the Milky Way, like the golden daffodils of William Wordsworth. The flowers enjoy, but we never enjoy our life. Look at the faces of people. They look like they have consumed a bottle of castor oil. (Laughter) They have no life. Flowers and animals enjoy their life, but man is not able to. Animals don’t have lockers or bank accounts, but they are very happy. We are worried because we wonder if we will be this happy after ten years. I am happy today, but I am doubtful about ten years later; therefore I cry now. See the misery of man!
plants and animals Don’t compare, but man does
The plants and animals are very happy. Why? They do not compete. A lilly flower will never compare itself with a eucalyptus tree or a palm tree. “You are tall, while I am short. You are beautiful that way, but I am more beautiful this way.”
No tree compares itself with another tree, and no animal compares itself with another animal. Each one is great in its own way—no comparison or competition. Our life is miserable because of this ugly comparison and competition. “I think you are great, forgetting the fact that I am greater than you.” You think you are greater than the other person, but both of you are equally miserable!
Our friend was commenting that the other side of the fence is always greener. That’s how we always feel. Live in the present and be thankful to God. Enjoy Nature and be natural.
Life has become artificial, not artistic
Unfortunately, life has become artificial not artistic. Life is full of plastic lipstick smiles, but there are no natural smiles. We are cut off from Nature. Do we ever care to listen to the beautiful sounds of birds in the morning? No. We want to listen to television sounds. Do we ever hear the sound that a river makes? Did we ever listen to the sound that the ocean makes? Do we ever listen to the sound of our own heart? No, there is no time.
The one who is cut off from Nature is unnatural, and that unnatural one will be miserable. But the one who is close to Nature will be natural, and is bound to be blissful. We are not blissful because we are unnatural. Bhagavan Baba, the Divine Incarnation, wants all of us to be natural.
Develop human values
Animals have animal qualities, plants have plant qualities; but humans also have animal qualities! I don’t have to ask a dog to behave like one, but I have to tell a man to behave like a human being! Swami introduced Education in Human Values because we have become inhuman. We have to be re-taught human values!
Monkeys move as a group, birds move as a group, but man does not want to mix with others. Armstrong was successful in landing on the moon, but I don’t know whether he was friends with his neighbour or not. We are not able to step into our neighbour’s house, but we are ready to land on the moon to collect some dust. There is ample dust here. We don’t have to go all that way! So my friends, I urge you to develop the human qualities of compassion, sacrifice, and love of learning from Nature.
Tree TEACHES US several lessons
Look at the tree. As Bhagavan said:
Prithigna Nananullu Phalamuluchidea Kathu
Sacchikooda Chilchil Sotharavu
Jagamangu Tharuvelethu Kurvellu
Sacha Mahina Matta
Eiya Sai Matha
Baba says, “While alive, the tree serves you by bearing fruit; after death, the tree is useful as firewood. So there can be no other creature in this world to teach the lesson of sacrifice other than the tree.”
The trees stand straight, but we can’t. Tree stands straight because it depends upon the roots which are firmly established; the root is the self-confidence. When you have self-confidence, you will be upright.
The stem and the branches speak of self-satisfaction. When you have confidence, you can have satisfaction. People have no satisfaction because they have no confidence. Only a confident man can be a satisfied man.
The leaves that take in the sunlight and carbon dioxide to prepare food material and supply oxygen stand for self-sacrifice. The fruits stand for Self-realisation. The fruit has juice which is the Divinity.
The tree is a perfect example of self-confidence, self-satisfaction, self-sacrifice, Self-realisation or Divinity. So, we can learn all these lessons from a tree. These are the things we can learn from Nature.
Festivals
TAMIL NEW YEAR
April: The 13th or 14th is the beginning of the first month Chittirai of the Tamil year, it is celebrated as the New Year, which is also known as Chittirai Vishu.
Early in the morning on this day, the entrance is decorated with Kolam (Rangoli). The doorways are adorned with mango leaves to mark the auspiciousness of the occasion. (If mango leaves are not available, flowers can be used). After an early bath, the whole family prays together, after which the children are supposed to take the blessings of their parents. No specific mantra is recited.
Since this festival marks the beginning of the New Year, food prepared is very special, with particular emphasis on pulses and cereals.
UGAADI (Telugu New Year's Day)
It is believed that the creator of the Hindu pantheon Lord Brahma started creation on this Ugadi day. Indian Mathematician Bhaskaracharya's calculations proclaimed the Ugadi day from the sunrise on as the beginning of the New Year, new month and new day. Special dishes are prepared for the occasion: Mixed rice made with a specially made spiced Tamarind Paste (known as Puliyotharai /pulihora/puliogure in Tamilnadu, Andhra pradesh and Karnataka). As with the Pongal day for Tamils, Ugadi day celebrations are marked by literary discussions, poetry recitations (kavi sammelanam) and recognition of authors of literary works through awards.
SRI RAMA NAVAMI
This signifies the birthday of Lord Rama, in the month of April. The house is decorated with Kolam and entrances with mango leaves. After an early bath, prayers are recited.
Once the prayers are completed, kumkum mixed with water is placed on a brass plate and a lamp is lit in the middle, after which aarti is performed.
Significant foods include a salad of soaked moong dal, raw mangoes and carrots. Thinned buttermilk with asafetida, salt, curry leaves and mustard and jaggery water with a tinge of ginger are the typical Rama Navami drinks.
CHITRA POURNAMI
This occassion falls on the full moon day on the Chithirai Natchathiram. The full moon day of Chaitra month, that is, the Purnima during the ascendency of the Chitra star is particularly sacred to the Chitra Guptas, the recording angels of the Hindu pantheon. A special worship is offered to these celestial representatives of the god of death, and an offering of spiced rice is prepared and later distributed as prasad or holy sacrament. A fire worship is done at the close of the ritualistic worship. By the performance of this religious observance annually, these angels of the other world are greatly pleased and judge man's actions with more sympathy.
The term Chitra Gupta means "hidden picture". A true picture of all our good and evil actions is preserved in the ethereal records. The Hindu personifies it for the sake of worship. The real significance of the worship of the Chitra Guptas is beautifully brought out in the following story connected with it.
The psychological effect of this worship, done on the very first full moon day of every year (Chaitra is the first of the twelve months), is to vividly remind us of the higher power that maintains a constant watch over every act of ours on this earth-plane. This memory serves as an invisible check on one's conduct. The conception of the Chitra Guptas as located within each shoulder is a powerful inducement to keep oneself engaged in constantly doing good actions only.
A special day and special festival. Poornima is a day dear to the Mother. Both full moon and new moon days are good for propitiating forefathers. In astrology, moon is matru karaka. Austerities on this day please the spirit of one's mother. It is on this day that the Umamaheswara vratam is observed. Ancients believed that austerities on poornima in the months Chittirai and Aippasi keep the souls of ancestors resting in peace.
VASANTA NAVARATRI
THE DIVINE MOTHER or Devi is worshipped during the Vasanta Navaratri.
VAIGASI VISAGAM
This occassion falls on the Visagam Natchathiram which is Lord Murugan's Natchathiram. It is a full moon day. On this day (in May-June) Lord Muruga was born with the mission of saving earth from demons like Soorapadman. Vaikasi Visaka, when Visaka and poornima meet, is particularly auspicious for worship of Subrahmanya.
AANI DHARISANAMA
An abishegam is performed for Lord Natarajan in the morning on Aani Uthram. It is believed that Lord Nataraja gives darshan in the months Ani and Margazhi. One of these is Ani Thirumanjanam, the pradosha abhishekam on the evening of the day of Uthiram star in the month Ani (June-July). This is the best time for worshipping Lord Shiva. Scriptures say it was on Ani Uthiram, under a kurundai tree, that the Lord offered upadesa to Sage Manikavasagar. Legends have it that during the abhishekam to the Lord, as everyone watched, the sage merged in the Lord as a brilliant flame.
ADIPANDIGAI
It is believed that the 'Surya Bhagawan' (the Sun God), changes the direction of his chariot from north to south, so this changeover is celebrated as a festival. This falls sometime between July 15th and August 15th, the beginning of the fourth month Aadi of the Tamil calendar. The house is adorned with fresh mango leaves and kolam. Milk extracted from coconuts is considered special in these days.
This festival is celebrated for the birth of the Tamil month of aadi. A lot of festivals are celebrated in the month of aadi. This is the beginning of all the festivals during the festival season. Once aadi festival starts all other festivals follow one by one. During the month of thai and aadi the sun changes directions so it is celebrated in that way.
Aadi festival is special for various ammans. It is celebrated in a special way in temples like mangadu, kamakshi temple etc. All sundays, Tuesdays and Fridays of this month are auspicious.
Every Friday is celebrated as "Aadi Velli". On the first Friday we make kozhukkattai for Lord Ganesha.
We make coconut milk payasam on fridays.
The new moon day of this month is celebrated as "Aadi Amavasai" which is to remeber our ancestors who have reached God. That day donations will be made.
The pooram star of this month is celebrated as "aadi pooram" as the birthday of Aandal. It is celebrated in all temples in a grand manner.
The 18th day of this month is celebrated as "Aadi perukku" or "Pathinettam perukku". Since rain flows in this month, the rivers are filled with water. Water is also given from dams to agriculturists. On this day, we prepare all varieties of rice and vadams etc. taking all to nearby river or beach with friends and give them manjal kunkum, vetrilai pakku, clothes etc This done to praise Goddeess Cauveri (Cauvery river). It is to thank all the rivers because they provide water.
On this day we take head bath and go to temples. We listen to Amman songs.
AADI PURAM
A Laksha Archanai is performed for Goddess Durgai. This celebration lasts for three days. . Adi Pooram is said to be the day when the Mother gave darshan to deities like Sri Devi and Andal, and the day Uma attained womanhood. Hence the celebration of Adi Pooram as a grand festival for the Mother in temples. It is said that dakshinayana is ideal for worship of Shakti and utharayana for worship of Shiva. The offering of pulse sprouts on Adi Pooram day symbolizes Shakti's engaging in creation on this day. Andal, the only woman among the 12 vaishnavite saints who composed Divya Prabhandham, is said to have been born on this day. Perur Puranam stresses that worship of the Mother on this day yields immense benefit. Indeed, all four Fridays in Adi are ideal for worship of the Mother. There is special puja on these days in temples.
ADI PERRUKKU
This festival when the river is worshipped as the embodiment of woman falls on the 18th day of Adi (July-August). At embankments on rivers, in olden days when dams were unknown, women from farming families prayed to the river to flow perennially to enable them raise three crops in the year. River mother, they prayed, on you depends our livelihood! Wearing new clothes and carrying chitranna - sweet pongal, tamarind rice, coconut rice, lemon rice, and a variety of side dishes including pappad, vadagam, chutney, and buttermilk - they went to riverbanks and worshipped the river waters with traditional offerings like coconut, plantain, betel leaf and areca nut. Hailing the flowing river as Mother Kaveri, they adorned her with ear ring and black beads. Newly weds are on this day offered special reception by the bride's parents. Let us pray to Mother Kaveri that water flows perennially, rendering the earth fertile .
ADI AMAVASAI
On the darkest night of the month of Adi (July - August) called Adi Amavasai a fast is undertaken in remembrance of departed fathers. It is a day of worship and of abstinence from meat and fish.
ADI VELLI & VARALAKSHMI VRATAM
LORD SHIVA describes the glory of this Vrata in the Skanda Purana. It is performed by a woman whose husband is still living. Maha Lakshmi is the abode of all auspiciousness and prosperity. This worship of Maha Lakshmi is done to obtain good progeny, and for the health and long life of the husband.
The Vrata is observed on the Friday immediately preceding the full moon day of the month of Sravan (August-September). After a purificatory bath, the lady should put on a clean, fresh cloth and make a mandala with the drawing of a lotus upon it. A kalasha filled with rice and topped with fresh mango leaves, a coconut and cloth are placed on the mandala and Lakshmi is invoked therein. Fresh grains are used in the worship as they convey the idea of growth and prosperity.
After the worship of the kalasha, follows the worship of Ganesha, then the worship of the raksha or the sacred thread. Now the main worship of Vara Lakshmi begins and the raksha is worshipped a second time. It is then tied to the right hand of the lady. After the worship various auspicious articles are given as charity to some deserving lady whose husband is alive. This lady is also fed with dainties.
Lakshmi not only bestows wealth and all sorts of material prosperity, but also imparts divine wisdom to all Her devotees. She is Vidya Shakti. She introduces Her devotees to Her Lord. She recommends them to Her Lord for their salvation.
VINAYAKA CHATURTI
The birthday of Lord Ganesh, the son of Shiva and Parvati, is celebrated with great vigor in the month of Aavani (August-September).
His birth was in sukla paksha chaturthi on a soma vasara (Monday) with Visaka star and simha lagna. It is this day each year we celebrate as Vinayaka Chaturthi. From its chandra mana calculation the festival is referred to as Bhadrapada Sukla Chaturthi. Like the chaturthi in moon's waxing phase, the chaturthi in the waning phase is celebrated as Sankataharana Chaturthi
Early in the morning, the head of the family makes a form of Ganesh from a paste of turmeric and water, approximately one inch in diameter and one and a half inch in height.
The turmeric Ganesh is placed on a brass plate and archana (showering of flowers) is performed. Kozhukattai (sweet momos with sweet or salt fillings) is the main offering. On the next day, the form of Ganesh is immersed in water.
AVANI MOOLAM
The Avani Moolam festival celebrated in Madurai on the Moolam constellation day in the month of Avani, depicts of the legendary sports of Lord Shiva at Madurai. It is a picturesque festival with distinctive local colour, the eating of pittu, is a part of the day's engagement for the devotees.
ONAM
It is the festival, which the keralites celebrates unitedly without the differecnce of caste and religion.
Onam is a celebration of Ten days. It comes in the month of "Chingam" according to Malayalam calender. People put flower mats in front of their houses, to welcome the King. There will be competition for the laying of flower mats; Keralites all over the world will be celebrating this ten days will pomp and gaiety. They will wear new dresses, will be visiting almost all temples which they can, they will be performing lot of dances like Thiruvathira kali Thumbi Tullal etc. to name a few and the most important thing is the grant lunch they will be having on the Thiuruvonam day. Which is also called the Fourth Onam. Whatever may happen they will not miss the Grant lunch. There is a saying in Malayalam that "Kanam Vittu Onam Unnanam" which means "We should have the Thiruonam lunch even if we have to sell all our properties". They give that much importance to the lunch on the Thiruonam day.
GOKULASHTAMI OR KRISHNA JAYANTI
The birthday of Lord Krishna, the son of Vasudeva, is celebrated in the month of Aavani (August-September). On this occasion, kolam is made out of rice batter. For this, rice is soaked in water overnight and ground into a fine paste. Then water is added to it to make a finer paste; this paste is used to draw designs on the floor). Apart from the usual designs, the significant symbol is a pair of small feet drawn from the entrance of the house to the puja room, signifying the entry of baby Krishna into each home.
Snacks and food items believed to be the favorite of Lord Krishna are prepared with great care.
The most important of these are:
1. Seedai (a small round savory made of rice and flour, and fried in oil)
2. Sweet seedai (made of rice flour and jaggery)
3. Verkadalai urundai (groundnut and jaggery balls)
This festival is celebrated in the evening, when pooja is performed after sunset. Dinner is special as most people fast during the day and eat only after the pooja.
NAVARATHRI
Celebrated over a period of ten days (including Vijaya Dasami), this festival includes an exhibition of dolls called kolu, depicting the various avatars or forms of gods and goddesses. This festival begins on the new moon day and lasts for 10 days. . This is the popular autumnal festival Sharada Navaratri when Durga, Lakshmi and Saraswati are worshipped. There is a belief that the first three days are for worship of Durga and the breeding of courage and valor in the world; the next three for worship of Lakshmi for universal prosperity; and the last three for worship of Saraswati for growth of learning.
The dolls are arranged in a series of steps (made of wood or metal); usually, three or five steps are constructed, and a white cloth is spread over them before the dolls are displayed on the day of Mahalaya Amavasya (usually in October).
The host invites friends and relatives to come and accept thambolam (patal leaf, haldi, kumkum and fruits). On each of the ten days of festivities, prasad (called sundal) is cooked and distributed among the guests. Different types of sundal are made of pulses like moong dal, chana dal, chole and rajma.
The host may also gift the guests other things like blouse pieces or saris, depending on the financial status of the family.
(a) Saraswati Pooja
On the most important ninth day of the Navrathri, the Mahanavami is celebrated as Saraswati pooja, where books, musical instruments and other signs of learning and the arts are arranged in front of the kolu. Shlokas are uttered and archana done. After this, aarti is performed. The books and instruments placed before the goddess are not distributed until the next day.
(b) Vijay Dasami
On the day following Saraswati pooja, archana is performed. Again, books are read and musical instruments played. This is the most auspicious day for the Vidyarambham.
DEEPAVALI
Deepawali is celebrated to proclaim the victory of Lord Krishna over Narakasura the demon, symbolizing the victory of good over evil (October-November).
There are various alleged origins attributed to this festival. Some hold that they celebrate the marriage of Lakshmi with Lord Vishnu. In Bengal the festival is dedicated to the worship of Kali. It also commemorates that blessed day on which the triumphant Lord Rama returned to Ayodhya after defeating Ravana.
Celebrations begin about 4 a.m. in the morning, and Deepalakshmi pooja is performed even before taking a bath. A lamp with five wicks is lit and new clothes are kept on a wooden or brass tray along with crackers and sweets. Flowers, betel leaves, and yellow bananas are also placed on a brass plate.
Immediately after the pooja, the youngsters of the house burst some crackers and come back to have an oil bath. Sesame seed oil is slightly heated along with some jeera and pepper and is applied on to the family members by the eldest woman, accompanied with songs.
After the bath, the blessings of God and parents are sought. New clothes are gifted to the children by the parents, after which crackers are burst. Deepawali is also a day for meeting friends and relatives.
SKANDHA SASTHI
This starts the day after Deepavali and lasts for six days. Each evening on the first five days a Skandha Sashti Archanai is performed. On the sixth day an Archanai is performed for Lord Murugan in the morning and Skandha Sashti is finished by the afternoon.
On this day, Lord Muruga vanquished the demon Surapadman. This is celebrated with great eclat in temples, especially in the six places sacred to Muruga (aaru padai veedu, in Tamil) - Tiruchendur, Tirupparankunram, Pazhamudir solai, Palani, Swamimalai, and Tiruttani
For six days from that day, one worships Muruga, limiting meals to one each day and eating just a little of what is offered to the Lord. Those unable to do so can take some milk and fruits at other times. In the six holy places identified with Lord Muruga, thousands of the devout fast on all six days, taking but the holy water spooned out in the shrine. One can also observe the austerity by taking milk and fruits on the first five days and fasting completely on the sixth, Sashti. On the seventh day, one has to offer curd rice to the Lord; then break the fast, eating prasad along with others.
In addition to the Skanda Sashti, devotees of Lord Subramanya observe weekly and monthly days in His honour. Every Friday, or the Kartigai Nakshatram day every month, or the sixth day of the bright fortnight,-all these are sacred days for His devotees. The sixth day of the month of Tulam (October-November) is the most auspicious of them all. This is the Skanda Sashti day.
THIRUKARTHIGAI
Occurring in the month of Karthigai (November-December), this is the festival of lights. Women of the family bathe in the morning and a festive lunch is prepared. In the evening, brass and clay lamps are lit after a pooja.
After the pooja, lamps are lit at various places inside and outside the house.
VINAYAGAR VIRTAM
Markazhippillaiyar is a festival in honour of Pillaiyar celebrated in December-January. In the mornings, a figure or representation of this deity is fashioned out of cowdung, placed in the middle of an open space and worshipped. In the evenings, the figure is brought into the house and kept in a vessel. At the end of the festival, all the figures are burnt and the ashes are used as viputi by the members of the family.
THIRUPALLI EZHUCHI
Every morning is performed before 5:00 a.m. Margazhi Dharsanam - This occassion is celebrated on the Thiruvadharai Natchathiram. An abishegam is performed for Lord Siva at 6:00 a.m.
ARUDRA DARISANAM (Thiruvadirai)
Falling on the day of Thiruvadirai star in Marghazhi (November-December), is a festival of great importance. The sweet dish offering on this day, Thiruvadirai kali, is something with which everyone is familiar. Arudra star is one of two stars that have the prefix "Thiru." The other is Thiruvonam, favored for worship of Maha Vishnu. Thiruvadirai is favored for Shiva. this day is celebrated as the birth anniversary of Saint Thiru Gnana Sambandar and the day when that saint, while a baby, was breastfed by Parvati. In Thirupperundurai, the day is observed as the birthday of Saint Manickavachakar. Karanagama says we should worship the Divine Dancer on Thiruvadirai in exquisite Marghazhi.
VAIKUNTA EKADASI
Falling in moon's waxing phase sukla paksha in Marghazhi (December-January). There are two ekadasis each month, but this one in Marghazhi is considered special. The import of the ekadasi vrata is, that one can conquer rajas and tamas through fasting and go on to a better life. There are two ekadasis each month, but the year as a whole has one more, making for 25 in all. The Dhanur month sukla paksha ekadasi is Vaikunta Ekadasi . Elders have laid down that Lakshmi will bless those who observe all 25 ekadasi vratas and worship the Lord with tulasi
BOGI
This is the last day of Margazhi and the day before Pongal. It usually falls on the 13th or 14th of January. On this day, lunch is elaborate, made of avial, pongal (rice and dal), vada, payasam (kheer) and papad.
In the evening, old and unused things like straw mats, brooms, old clothes etc. are burnt on a bonfire (accompanied by drum beats produced by children), signifying the death of the old and the birth of the new. Houses are cleaned and whitewashed.
PONGAL (Makara Sankranti)
Pongal marks the birth of the new month thai, a very auspicious month. In the morning, milk is boiled and pongal is cooked. Sometimes this is done out in the open to indicate respect for the Sun God. Lunch is elaborate and is cooked with freshly harvested cereals and rice. Pongal is also known as the harvest festival. New ventures and marriages await the birth of thai. Pongal is also a day of distributing gifts.
The day following Pongal is called Mattu Pongal, which, translated literally, means cow's Pongal. On this day, cows and bullocks are bathed and dressed up for the occasion. They are then taken all over the city or village. In villages, this is a cause of major excitement, since bull fighting or jallikattu takes place.
Thai Poosam - This occassion falls on the Poosam Natchathiram on the full moon day. A festival occurring in Thai (January-February), on the day of the star Poosam either on Pournami or around that time. In the morning of the day before Thai Poosam, Punar Poosam, the ratham is taken from the Sri Thendayuthapani Temple to the Pillayar Temple. In the evening it is brought back. On the day of Thai Poosam many devoties take Kavadii and Paal Kudam. The day on which Parvati's curse on Subrahmanya was lifted was a Thai Poosam. It is thus a special day for worship of Lord Subrahmanya, taking kavadis loaded with milk pots for offering to him for eradication of ills afflicting us
MAASI MAHAM
Celebrated on the Makam day in the tamil month of Maasi. On this day, the deities are taken around in procession to the nearby rivers/tanks/sea for bath. It is an important festival day for Lord Muruga. Once in 12 years, the Maham festival is celebrated in a grand manner (known as Mahamaham) in Kumbakonam.
SIVA RATHRI
One of the prehistoric festivals of India is Sivaratri, or night of Siva. Siva is an ancient deity. Literally 'the great night of Shiva', celebrated on the moonless night of the month of Phalguna, which is fourteenth day in the dark half, this festival is specially dedicated to Shiva, the destroyer.
Sivaratri signifies the end of winter and the arrival of spring as well.
People get up earlier than usual, take a bath preferably in a river, lake or at home. Then they go to a temple nearby or set up a small linga at home.
They commence the rituals (pooja) in the usual manner of sprinkling water, offering flowers, leaves, incense , wave bits of burning camphor on a plate (aarati), etc while listening or repeating the mantras.
This is an important day for the devotees of Shiva, who stay awake throughout the night, praying to him. In all major centers of Shoveling worship, Shivaratri, also called Mahashivaratri, is a grand occasion. From the very early morning, Shiva temples are flocked by devotees, mostly women, who come to perform the traditional Shoveling worship and hence hope for favors from the god. All through the day, devotees abstain from eating food and break their fast only the next morning, after the nightlong worship.The day is considered to be specially auspicious for women. According to one myth, Parvati performed tapas, and prayed and meditated on this day to ward off any evil that may befall her husband on the Moonless night. Since then, Mahashivaratri is also believed to bean auspicious occasion for women to pray for the well-being of their husbands and sons. An unmarried woman prays for a husband like Shiva, who is considered to be the ideal husband.
Devotees bathe at sunrise, preferably in the Ganga, or any other holy water source (like the Shiva Sagartank at Khajuraho). They offer prayers to the sun, Vishnu and Shiva. This is a purificatory rite, an important part of all Hindu festivals. Wearing a clean piece of clothing after the holy bath, worshippers carry pots of water to the temple to bathe the Shoveling. The temple reverberates with the sound of bells and shouts of Shankerji ki Jai or'Hail Shiva'. Devotees circumambulate the linga, three or seven times, and then pour water over it. Some also pour milk.
There is another possible reason for the origin of the all-night worship. Being a moonless night, people worshipped the god who wears the crescent moon as an adornment in his hair, Shiva. This was probably to ensure that the moon rose the next night.
The linga is bathed with milk, water and honey. It is then an nointed with sandalwood paste. People offer wood apple or bel leaves and fruit, milk, sandalwood and jujube fruit or ber to the linga. Shiva is believed to be very hot tempered, and hence things, which have a cooling effect, are offered to him. People decorate the linga with flowers and garlands and also offer incense sticks and fruit. In bigger temples, there is almost a stampede as devotees seek favors from the beloved god. Many also employ the services of a priest to perform special prayers.
PANGUNI UTHIRAM
Falls in the month Panguni (March-April). This month is special because of the star Uthiram and pournami occurring together. Besides, it is on Panguni pournami Uthiram that the marriage of Parvati and Parameswara, Muruga and Devasena, and Andal (also known as Kothai) and Rangamannar took place. On Panguni Uthiram, in all places where Lord Subrahmanya has a temple, his devotees carry in a kavadi the requisites for puja for him, in fulfilment of vows. Such vow fulfilment by devotees carrying kavadis is a special feature of Subrahmanya temples wherever they happen to be.
April: The 13th or 14th is the beginning of the first month Chittirai of the Tamil year, it is celebrated as the New Year, which is also known as Chittirai Vishu.
Early in the morning on this day, the entrance is decorated with Kolam (Rangoli). The doorways are adorned with mango leaves to mark the auspiciousness of the occasion. (If mango leaves are not available, flowers can be used). After an early bath, the whole family prays together, after which the children are supposed to take the blessings of their parents. No specific mantra is recited.
Since this festival marks the beginning of the New Year, food prepared is very special, with particular emphasis on pulses and cereals.
UGAADI (Telugu New Year's Day)
It is believed that the creator of the Hindu pantheon Lord Brahma started creation on this Ugadi day. Indian Mathematician Bhaskaracharya's calculations proclaimed the Ugadi day from the sunrise on as the beginning of the New Year, new month and new day. Special dishes are prepared for the occasion: Mixed rice made with a specially made spiced Tamarind Paste (known as Puliyotharai /pulihora/puliogure in Tamilnadu, Andhra pradesh and Karnataka). As with the Pongal day for Tamils, Ugadi day celebrations are marked by literary discussions, poetry recitations (kavi sammelanam) and recognition of authors of literary works through awards.
SRI RAMA NAVAMI
This signifies the birthday of Lord Rama, in the month of April. The house is decorated with Kolam and entrances with mango leaves. After an early bath, prayers are recited.
Once the prayers are completed, kumkum mixed with water is placed on a brass plate and a lamp is lit in the middle, after which aarti is performed.
Significant foods include a salad of soaked moong dal, raw mangoes and carrots. Thinned buttermilk with asafetida, salt, curry leaves and mustard and jaggery water with a tinge of ginger are the typical Rama Navami drinks.
CHITRA POURNAMI
This occassion falls on the full moon day on the Chithirai Natchathiram. The full moon day of Chaitra month, that is, the Purnima during the ascendency of the Chitra star is particularly sacred to the Chitra Guptas, the recording angels of the Hindu pantheon. A special worship is offered to these celestial representatives of the god of death, and an offering of spiced rice is prepared and later distributed as prasad or holy sacrament. A fire worship is done at the close of the ritualistic worship. By the performance of this religious observance annually, these angels of the other world are greatly pleased and judge man's actions with more sympathy.
The term Chitra Gupta means "hidden picture". A true picture of all our good and evil actions is preserved in the ethereal records. The Hindu personifies it for the sake of worship. The real significance of the worship of the Chitra Guptas is beautifully brought out in the following story connected with it.
The psychological effect of this worship, done on the very first full moon day of every year (Chaitra is the first of the twelve months), is to vividly remind us of the higher power that maintains a constant watch over every act of ours on this earth-plane. This memory serves as an invisible check on one's conduct. The conception of the Chitra Guptas as located within each shoulder is a powerful inducement to keep oneself engaged in constantly doing good actions only.
A special day and special festival. Poornima is a day dear to the Mother. Both full moon and new moon days are good for propitiating forefathers. In astrology, moon is matru karaka. Austerities on this day please the spirit of one's mother. It is on this day that the Umamaheswara vratam is observed. Ancients believed that austerities on poornima in the months Chittirai and Aippasi keep the souls of ancestors resting in peace.
VASANTA NAVARATRI
THE DIVINE MOTHER or Devi is worshipped during the Vasanta Navaratri.
VAIGASI VISAGAM
This occassion falls on the Visagam Natchathiram which is Lord Murugan's Natchathiram. It is a full moon day. On this day (in May-June) Lord Muruga was born with the mission of saving earth from demons like Soorapadman. Vaikasi Visaka, when Visaka and poornima meet, is particularly auspicious for worship of Subrahmanya.
AANI DHARISANAMA
An abishegam is performed for Lord Natarajan in the morning on Aani Uthram. It is believed that Lord Nataraja gives darshan in the months Ani and Margazhi. One of these is Ani Thirumanjanam, the pradosha abhishekam on the evening of the day of Uthiram star in the month Ani (June-July). This is the best time for worshipping Lord Shiva. Scriptures say it was on Ani Uthiram, under a kurundai tree, that the Lord offered upadesa to Sage Manikavasagar. Legends have it that during the abhishekam to the Lord, as everyone watched, the sage merged in the Lord as a brilliant flame.
ADIPANDIGAI
It is believed that the 'Surya Bhagawan' (the Sun God), changes the direction of his chariot from north to south, so this changeover is celebrated as a festival. This falls sometime between July 15th and August 15th, the beginning of the fourth month Aadi of the Tamil calendar. The house is adorned with fresh mango leaves and kolam. Milk extracted from coconuts is considered special in these days.
This festival is celebrated for the birth of the Tamil month of aadi. A lot of festivals are celebrated in the month of aadi. This is the beginning of all the festivals during the festival season. Once aadi festival starts all other festivals follow one by one. During the month of thai and aadi the sun changes directions so it is celebrated in that way.
Aadi festival is special for various ammans. It is celebrated in a special way in temples like mangadu, kamakshi temple etc. All sundays, Tuesdays and Fridays of this month are auspicious.
Every Friday is celebrated as "Aadi Velli". On the first Friday we make kozhukkattai for Lord Ganesha.
We make coconut milk payasam on fridays.
The new moon day of this month is celebrated as "Aadi Amavasai" which is to remeber our ancestors who have reached God. That day donations will be made.
The pooram star of this month is celebrated as "aadi pooram" as the birthday of Aandal. It is celebrated in all temples in a grand manner.
The 18th day of this month is celebrated as "Aadi perukku" or "Pathinettam perukku". Since rain flows in this month, the rivers are filled with water. Water is also given from dams to agriculturists. On this day, we prepare all varieties of rice and vadams etc. taking all to nearby river or beach with friends and give them manjal kunkum, vetrilai pakku, clothes etc This done to praise Goddeess Cauveri (Cauvery river). It is to thank all the rivers because they provide water.
On this day we take head bath and go to temples. We listen to Amman songs.
AADI PURAM
A Laksha Archanai is performed for Goddess Durgai. This celebration lasts for three days. . Adi Pooram is said to be the day when the Mother gave darshan to deities like Sri Devi and Andal, and the day Uma attained womanhood. Hence the celebration of Adi Pooram as a grand festival for the Mother in temples. It is said that dakshinayana is ideal for worship of Shakti and utharayana for worship of Shiva. The offering of pulse sprouts on Adi Pooram day symbolizes Shakti's engaging in creation on this day. Andal, the only woman among the 12 vaishnavite saints who composed Divya Prabhandham, is said to have been born on this day. Perur Puranam stresses that worship of the Mother on this day yields immense benefit. Indeed, all four Fridays in Adi are ideal for worship of the Mother. There is special puja on these days in temples.
ADI PERRUKKU
This festival when the river is worshipped as the embodiment of woman falls on the 18th day of Adi (July-August). At embankments on rivers, in olden days when dams were unknown, women from farming families prayed to the river to flow perennially to enable them raise three crops in the year. River mother, they prayed, on you depends our livelihood! Wearing new clothes and carrying chitranna - sweet pongal, tamarind rice, coconut rice, lemon rice, and a variety of side dishes including pappad, vadagam, chutney, and buttermilk - they went to riverbanks and worshipped the river waters with traditional offerings like coconut, plantain, betel leaf and areca nut. Hailing the flowing river as Mother Kaveri, they adorned her with ear ring and black beads. Newly weds are on this day offered special reception by the bride's parents. Let us pray to Mother Kaveri that water flows perennially, rendering the earth fertile .
ADI AMAVASAI
On the darkest night of the month of Adi (July - August) called Adi Amavasai a fast is undertaken in remembrance of departed fathers. It is a day of worship and of abstinence from meat and fish.
ADI VELLI & VARALAKSHMI VRATAM
LORD SHIVA describes the glory of this Vrata in the Skanda Purana. It is performed by a woman whose husband is still living. Maha Lakshmi is the abode of all auspiciousness and prosperity. This worship of Maha Lakshmi is done to obtain good progeny, and for the health and long life of the husband.
The Vrata is observed on the Friday immediately preceding the full moon day of the month of Sravan (August-September). After a purificatory bath, the lady should put on a clean, fresh cloth and make a mandala with the drawing of a lotus upon it. A kalasha filled with rice and topped with fresh mango leaves, a coconut and cloth are placed on the mandala and Lakshmi is invoked therein. Fresh grains are used in the worship as they convey the idea of growth and prosperity.
After the worship of the kalasha, follows the worship of Ganesha, then the worship of the raksha or the sacred thread. Now the main worship of Vara Lakshmi begins and the raksha is worshipped a second time. It is then tied to the right hand of the lady. After the worship various auspicious articles are given as charity to some deserving lady whose husband is alive. This lady is also fed with dainties.
Lakshmi not only bestows wealth and all sorts of material prosperity, but also imparts divine wisdom to all Her devotees. She is Vidya Shakti. She introduces Her devotees to Her Lord. She recommends them to Her Lord for their salvation.
VINAYAKA CHATURTI
The birthday of Lord Ganesh, the son of Shiva and Parvati, is celebrated with great vigor in the month of Aavani (August-September).
His birth was in sukla paksha chaturthi on a soma vasara (Monday) with Visaka star and simha lagna. It is this day each year we celebrate as Vinayaka Chaturthi. From its chandra mana calculation the festival is referred to as Bhadrapada Sukla Chaturthi. Like the chaturthi in moon's waxing phase, the chaturthi in the waning phase is celebrated as Sankataharana Chaturthi
Early in the morning, the head of the family makes a form of Ganesh from a paste of turmeric and water, approximately one inch in diameter and one and a half inch in height.
The turmeric Ganesh is placed on a brass plate and archana (showering of flowers) is performed. Kozhukattai (sweet momos with sweet or salt fillings) is the main offering. On the next day, the form of Ganesh is immersed in water.
AVANI MOOLAM
The Avani Moolam festival celebrated in Madurai on the Moolam constellation day in the month of Avani, depicts of the legendary sports of Lord Shiva at Madurai. It is a picturesque festival with distinctive local colour, the eating of pittu, is a part of the day's engagement for the devotees.
ONAM
It is the festival, which the keralites celebrates unitedly without the differecnce of caste and religion.
Onam is a celebration of Ten days. It comes in the month of "Chingam" according to Malayalam calender. People put flower mats in front of their houses, to welcome the King. There will be competition for the laying of flower mats; Keralites all over the world will be celebrating this ten days will pomp and gaiety. They will wear new dresses, will be visiting almost all temples which they can, they will be performing lot of dances like Thiruvathira kali Thumbi Tullal etc. to name a few and the most important thing is the grant lunch they will be having on the Thiuruvonam day. Which is also called the Fourth Onam. Whatever may happen they will not miss the Grant lunch. There is a saying in Malayalam that "Kanam Vittu Onam Unnanam" which means "We should have the Thiruonam lunch even if we have to sell all our properties". They give that much importance to the lunch on the Thiruonam day.
GOKULASHTAMI OR KRISHNA JAYANTI
The birthday of Lord Krishna, the son of Vasudeva, is celebrated in the month of Aavani (August-September). On this occasion, kolam is made out of rice batter. For this, rice is soaked in water overnight and ground into a fine paste. Then water is added to it to make a finer paste; this paste is used to draw designs on the floor). Apart from the usual designs, the significant symbol is a pair of small feet drawn from the entrance of the house to the puja room, signifying the entry of baby Krishna into each home.
Snacks and food items believed to be the favorite of Lord Krishna are prepared with great care.
The most important of these are:
1. Seedai (a small round savory made of rice and flour, and fried in oil)
2. Sweet seedai (made of rice flour and jaggery)
3. Verkadalai urundai (groundnut and jaggery balls)
This festival is celebrated in the evening, when pooja is performed after sunset. Dinner is special as most people fast during the day and eat only after the pooja.
NAVARATHRI
Celebrated over a period of ten days (including Vijaya Dasami), this festival includes an exhibition of dolls called kolu, depicting the various avatars or forms of gods and goddesses. This festival begins on the new moon day and lasts for 10 days. . This is the popular autumnal festival Sharada Navaratri when Durga, Lakshmi and Saraswati are worshipped. There is a belief that the first three days are for worship of Durga and the breeding of courage and valor in the world; the next three for worship of Lakshmi for universal prosperity; and the last three for worship of Saraswati for growth of learning.
The dolls are arranged in a series of steps (made of wood or metal); usually, three or five steps are constructed, and a white cloth is spread over them before the dolls are displayed on the day of Mahalaya Amavasya (usually in October).
The host invites friends and relatives to come and accept thambolam (patal leaf, haldi, kumkum and fruits). On each of the ten days of festivities, prasad (called sundal) is cooked and distributed among the guests. Different types of sundal are made of pulses like moong dal, chana dal, chole and rajma.
The host may also gift the guests other things like blouse pieces or saris, depending on the financial status of the family.
(a) Saraswati Pooja
On the most important ninth day of the Navrathri, the Mahanavami is celebrated as Saraswati pooja, where books, musical instruments and other signs of learning and the arts are arranged in front of the kolu. Shlokas are uttered and archana done. After this, aarti is performed. The books and instruments placed before the goddess are not distributed until the next day.
(b) Vijay Dasami
On the day following Saraswati pooja, archana is performed. Again, books are read and musical instruments played. This is the most auspicious day for the Vidyarambham.
DEEPAVALI
Deepawali is celebrated to proclaim the victory of Lord Krishna over Narakasura the demon, symbolizing the victory of good over evil (October-November).
There are various alleged origins attributed to this festival. Some hold that they celebrate the marriage of Lakshmi with Lord Vishnu. In Bengal the festival is dedicated to the worship of Kali. It also commemorates that blessed day on which the triumphant Lord Rama returned to Ayodhya after defeating Ravana.
Celebrations begin about 4 a.m. in the morning, and Deepalakshmi pooja is performed even before taking a bath. A lamp with five wicks is lit and new clothes are kept on a wooden or brass tray along with crackers and sweets. Flowers, betel leaves, and yellow bananas are also placed on a brass plate.
Immediately after the pooja, the youngsters of the house burst some crackers and come back to have an oil bath. Sesame seed oil is slightly heated along with some jeera and pepper and is applied on to the family members by the eldest woman, accompanied with songs.
After the bath, the blessings of God and parents are sought. New clothes are gifted to the children by the parents, after which crackers are burst. Deepawali is also a day for meeting friends and relatives.
SKANDHA SASTHI
This starts the day after Deepavali and lasts for six days. Each evening on the first five days a Skandha Sashti Archanai is performed. On the sixth day an Archanai is performed for Lord Murugan in the morning and Skandha Sashti is finished by the afternoon.
On this day, Lord Muruga vanquished the demon Surapadman. This is celebrated with great eclat in temples, especially in the six places sacred to Muruga (aaru padai veedu, in Tamil) - Tiruchendur, Tirupparankunram, Pazhamudir solai, Palani, Swamimalai, and Tiruttani
For six days from that day, one worships Muruga, limiting meals to one each day and eating just a little of what is offered to the Lord. Those unable to do so can take some milk and fruits at other times. In the six holy places identified with Lord Muruga, thousands of the devout fast on all six days, taking but the holy water spooned out in the shrine. One can also observe the austerity by taking milk and fruits on the first five days and fasting completely on the sixth, Sashti. On the seventh day, one has to offer curd rice to the Lord; then break the fast, eating prasad along with others.
In addition to the Skanda Sashti, devotees of Lord Subramanya observe weekly and monthly days in His honour. Every Friday, or the Kartigai Nakshatram day every month, or the sixth day of the bright fortnight,-all these are sacred days for His devotees. The sixth day of the month of Tulam (October-November) is the most auspicious of them all. This is the Skanda Sashti day.
THIRUKARTHIGAI
Occurring in the month of Karthigai (November-December), this is the festival of lights. Women of the family bathe in the morning and a festive lunch is prepared. In the evening, brass and clay lamps are lit after a pooja.
After the pooja, lamps are lit at various places inside and outside the house.
VINAYAGAR VIRTAM
Markazhippillaiyar is a festival in honour of Pillaiyar celebrated in December-January. In the mornings, a figure or representation of this deity is fashioned out of cowdung, placed in the middle of an open space and worshipped. In the evenings, the figure is brought into the house and kept in a vessel. At the end of the festival, all the figures are burnt and the ashes are used as viputi by the members of the family.
THIRUPALLI EZHUCHI
Every morning is performed before 5:00 a.m. Margazhi Dharsanam - This occassion is celebrated on the Thiruvadharai Natchathiram. An abishegam is performed for Lord Siva at 6:00 a.m.
ARUDRA DARISANAM (Thiruvadirai)
Falling on the day of Thiruvadirai star in Marghazhi (November-December), is a festival of great importance. The sweet dish offering on this day, Thiruvadirai kali, is something with which everyone is familiar. Arudra star is one of two stars that have the prefix "Thiru." The other is Thiruvonam, favored for worship of Maha Vishnu. Thiruvadirai is favored for Shiva. this day is celebrated as the birth anniversary of Saint Thiru Gnana Sambandar and the day when that saint, while a baby, was breastfed by Parvati. In Thirupperundurai, the day is observed as the birthday of Saint Manickavachakar. Karanagama says we should worship the Divine Dancer on Thiruvadirai in exquisite Marghazhi.
VAIKUNTA EKADASI
Falling in moon's waxing phase sukla paksha in Marghazhi (December-January). There are two ekadasis each month, but this one in Marghazhi is considered special. The import of the ekadasi vrata is, that one can conquer rajas and tamas through fasting and go on to a better life. There are two ekadasis each month, but the year as a whole has one more, making for 25 in all. The Dhanur month sukla paksha ekadasi is Vaikunta Ekadasi . Elders have laid down that Lakshmi will bless those who observe all 25 ekadasi vratas and worship the Lord with tulasi
BOGI
This is the last day of Margazhi and the day before Pongal. It usually falls on the 13th or 14th of January. On this day, lunch is elaborate, made of avial, pongal (rice and dal), vada, payasam (kheer) and papad.
In the evening, old and unused things like straw mats, brooms, old clothes etc. are burnt on a bonfire (accompanied by drum beats produced by children), signifying the death of the old and the birth of the new. Houses are cleaned and whitewashed.
PONGAL (Makara Sankranti)
Pongal marks the birth of the new month thai, a very auspicious month. In the morning, milk is boiled and pongal is cooked. Sometimes this is done out in the open to indicate respect for the Sun God. Lunch is elaborate and is cooked with freshly harvested cereals and rice. Pongal is also known as the harvest festival. New ventures and marriages await the birth of thai. Pongal is also a day of distributing gifts.
The day following Pongal is called Mattu Pongal, which, translated literally, means cow's Pongal. On this day, cows and bullocks are bathed and dressed up for the occasion. They are then taken all over the city or village. In villages, this is a cause of major excitement, since bull fighting or jallikattu takes place.
Thai Poosam - This occassion falls on the Poosam Natchathiram on the full moon day. A festival occurring in Thai (January-February), on the day of the star Poosam either on Pournami or around that time. In the morning of the day before Thai Poosam, Punar Poosam, the ratham is taken from the Sri Thendayuthapani Temple to the Pillayar Temple. In the evening it is brought back. On the day of Thai Poosam many devoties take Kavadii and Paal Kudam. The day on which Parvati's curse on Subrahmanya was lifted was a Thai Poosam. It is thus a special day for worship of Lord Subrahmanya, taking kavadis loaded with milk pots for offering to him for eradication of ills afflicting us
MAASI MAHAM
Celebrated on the Makam day in the tamil month of Maasi. On this day, the deities are taken around in procession to the nearby rivers/tanks/sea for bath. It is an important festival day for Lord Muruga. Once in 12 years, the Maham festival is celebrated in a grand manner (known as Mahamaham) in Kumbakonam.
SIVA RATHRI
One of the prehistoric festivals of India is Sivaratri, or night of Siva. Siva is an ancient deity. Literally 'the great night of Shiva', celebrated on the moonless night of the month of Phalguna, which is fourteenth day in the dark half, this festival is specially dedicated to Shiva, the destroyer.
Sivaratri signifies the end of winter and the arrival of spring as well.
People get up earlier than usual, take a bath preferably in a river, lake or at home. Then they go to a temple nearby or set up a small linga at home.
They commence the rituals (pooja) in the usual manner of sprinkling water, offering flowers, leaves, incense , wave bits of burning camphor on a plate (aarati), etc while listening or repeating the mantras.
This is an important day for the devotees of Shiva, who stay awake throughout the night, praying to him. In all major centers of Shoveling worship, Shivaratri, also called Mahashivaratri, is a grand occasion. From the very early morning, Shiva temples are flocked by devotees, mostly women, who come to perform the traditional Shoveling worship and hence hope for favors from the god. All through the day, devotees abstain from eating food and break their fast only the next morning, after the nightlong worship.The day is considered to be specially auspicious for women. According to one myth, Parvati performed tapas, and prayed and meditated on this day to ward off any evil that may befall her husband on the Moonless night. Since then, Mahashivaratri is also believed to bean auspicious occasion for women to pray for the well-being of their husbands and sons. An unmarried woman prays for a husband like Shiva, who is considered to be the ideal husband.
Devotees bathe at sunrise, preferably in the Ganga, or any other holy water source (like the Shiva Sagartank at Khajuraho). They offer prayers to the sun, Vishnu and Shiva. This is a purificatory rite, an important part of all Hindu festivals. Wearing a clean piece of clothing after the holy bath, worshippers carry pots of water to the temple to bathe the Shoveling. The temple reverberates with the sound of bells and shouts of Shankerji ki Jai or'Hail Shiva'. Devotees circumambulate the linga, three or seven times, and then pour water over it. Some also pour milk.
There is another possible reason for the origin of the all-night worship. Being a moonless night, people worshipped the god who wears the crescent moon as an adornment in his hair, Shiva. This was probably to ensure that the moon rose the next night.
The linga is bathed with milk, water and honey. It is then an nointed with sandalwood paste. People offer wood apple or bel leaves and fruit, milk, sandalwood and jujube fruit or ber to the linga. Shiva is believed to be very hot tempered, and hence things, which have a cooling effect, are offered to him. People decorate the linga with flowers and garlands and also offer incense sticks and fruit. In bigger temples, there is almost a stampede as devotees seek favors from the beloved god. Many also employ the services of a priest to perform special prayers.
PANGUNI UTHIRAM
Falls in the month Panguni (March-April). This month is special because of the star Uthiram and pournami occurring together. Besides, it is on Panguni pournami Uthiram that the marriage of Parvati and Parameswara, Muruga and Devasena, and Andal (also known as Kothai) and Rangamannar took place. On Panguni Uthiram, in all places where Lord Subrahmanya has a temple, his devotees carry in a kavadi the requisites for puja for him, in fulfilment of vows. Such vow fulfilment by devotees carrying kavadis is a special feature of Subrahmanya temples wherever they happen to be.
திருவிளக்கு பூஜை எப்படிச் செய்வது?
திருவிளக்கு பூஜை எப்படிச் செய்வது?
வழிபாட்டின் விளக்கங்கள்
திருவிளக்கு வழிபாட்டில் 19 பகுதிகள் உள்ளன. அவற்றை விவரமாக பார்ப்போம்.
1. திருவிளக்கு வழிபாட்டின் சிறப்பு
2. தேவையான பொருட்கள்
3. பூஜைக்குத் தயாராகுதல்
4. கணபதி வாழ்த்து
5. தீபம் ஏற்றி ஆவாஹனம் செய்தல்
6. தேவி வாழ்த்து
7. திருவிளக்கு அகவல்
8. திருவிளக்குப் பாடல்
9. கலசபூஜை
10. அர்ச்சனை செய்யும் முறை
11. அர்ச்சனை 108
12. போற்றுதல் முறை
13. போற்றுதல் 108
14. நிவேத்யம்
15. பாட்டு
16. தீபாராதனை
17. வலம்வருதல்
18. மங்களம்
19. பிராரத்தஆனை
1. திருவிளக்கு வழிபாட்டின் சிறப்பு
திருவிளக்கு வழிபாடு பெரும்பாலும் பெண்களால் நடத்தப்படுகிறது. கன்னியரும் சுமங்கலிகளும் மாலைப்பொழுது திருவிளக்கேற்றி குடும்பத்தினருடன் இவ்வழிபாடு செய்தால் அஷ்டலட்சுமிகளும் அங்கே குடிகொண்டு எல்லா நன்மைகளும் அருள்வர். வாழ்வில் தூய்மையும் தெய்வத்தன்மையும் பெருகும். சஞ்சலமும் வறுமையும் நீங்கும். சக்தியும் வளமையும் நிறையும். பேய், பிசாசு, பில்லி, சூனியம் அணுகாது.
ஊர்கள் தோறும் ஆலயங்களில் பெண்கள் ஒன்று சேர்ந்து ஆளுக்கொரு திருவிளக்கேற்றி வழிபாடு செய்தால் ஆன்மீக ஒருமைப்பாடும் அன்புணர்வும் வளரும். ஆலயத்தின் அருள் அலைகள் ஊரெங்கும் பரவும். அவ்வூரிலிருந்து தீயவை அனைத்தும் அகலும். அன்பும், அறனும், அமைதியும் நிலவி எல்லோரும் நல்லோராய் வாழ்ந்து எல்லா நலன்களும் பெறுவர்.
2. தேவையான பொருடகள்
திருவிளக்கு, வாழை இலை, வெற்றிலை, பாக்கு, நிவேதனப்பொருட்களான பழம், அவல், பொரி, கற்கண்டு முதலியன. திருநீறு, குங்குமம், சந்தனம், உதிரி பூ, ஊதுபத்தி, துளசி, கற்பூரம், ஊதுபத்தி வைக்கும் தட்டு, கற்பூரத்தட்டு, எண்ணெய் திரி, தீப்பெட்டி, ஒரு செம்பு தீர்த்தம் (கலசம்), அரிசி, மஞ்சள் முதலியன.
3. பூஜைக்குத் தயாராகுதல்
(i) திருவிளக்கை சுத்தம் செய்தல்
திருவிளக்கைச் சுத்தமான உமியால் விளக்கி, தூயநீரால் திருமுழுக்காட்டி சுத்தமான துணியால் துடைக்க வேண்டும். திருவிளக்கைச் சுத்தம் செய்யும்போது தெய்வநாமங்களை மனதில் ஜெயித்துக்கொண்டே செய்யவேண்டும்.
(ii) பீடம் அமைத்தல்
திருவிளக்கை வைக்கவேண்டிய பீடத்தை அல்லது இடத்தை சாணத்தால் மெழுகி மாக்கோலம் இட்டு தூய்மையாக அமைக்கவேண்டும். திருவிளக்குகளை எல்லோரும் வலம்வர வசதியாக இடம் விட்டு ஒழுங்குபடுத்தி வைக்கவேண்டும்.
(iii) அலங்காரம் செய்தல்
திருவிளக்கை அதற்கென அமைக்கப்பட்ட பீடத்தில் அல்லது இடத்தில் வைத்து தூயநீரில் திருநீற்றைக் குழைத்து முறையாகப் பூசி சந்தனத்தாலும் குங்குமத்தாலும் பொட்டுகள் இட்டு மலர்ச் சரங்களால் அலங்காரம் செய்ய வேண்டும் கலசத்துக்கும் சந்தனம், குங்குமத்தால் பொட்டுகள் இடவேண்டும்.
(iv) பூஜைக்கு அமருதல்
திருவிளக்கில் எண்ணெய்விட்டு, குறைந்தபட்சம் இரண்டு திரிகள் போடவேண்டும். திருவிளக்கருகில் வாழையிலை இட்டு அதில் நிவேதனப் பொருட்களைப் படைக்க வேண்டும். ஊது பத்திகளை அதற்குரிய தட்டில் வைக்க வேண்டும். நிவேதனம் செய்யும் பழத்தில் குத்தி வைக்கக்கூடாது. கற்பூரத் தட்டில் சிறிதளவு திருநீறு வைத்து அதன்மேல் கற்பூரம் வைத்து அருகில் வைக்க வேண்டும். கற்பூரத் தட்டு இல்லாதவர்கள் வெற்றிலை அல்லது வாழையிலையைப் பயன்படுத்தலாம். ஆனால் நிவேதனம் செய்யும் வெற்றிலையைப் பயன்படுத்தலாகாது.
பூஜை செய்பவர் முதலில் திருவிளக்கிற்கு நமஸ்காரம் செய்து அமரவேண்டும். திருவிளக்கு வழிபாட்டினை நடத்துபவர் முதல் விளக்கருகில் அமர்ந்து கொள்ள வேண்டும்.
எல்லோரும் சொல்லுக : ஓம்.
ஸர்வே பவந்து ஸ¥கின :
ஸர்வே ஸந்து நிராமயா :
ஸர்வே பத்ராணி பஸ்யந்து
மா கச்சித் துக்கபாக் பவேத்
4. கணபதி வாழ்த்து
(i) ஐந்து கரத்தினை ஆனை முகத்தனை
இந்தின் இளம்பிறை போலும் எயிற்றனை
நந்தி மகன்தனை ஞானக் கொழுந்தினை
புந்தியில் வைத்தடி போற்று கின்றேனே.
(ii) கஜானனம் பூதகணாதி ஸேவிதம்
கபித்த ஜம்பூ பலஸார பக்ஷ¢தம்
உமாஸ¤தம் சோக விநாச காரணம்
நமாமி, விக்னேஸ்வர பாதபங்கஜம்
ஓம் ஸ¤முகாய நம:
ஓம் கபிலாய நம:
ஓம் லம்போதராய நம:
ஓம் விக்ன ராஜாய நம:
ஓம் தூம கேதவே நம:
ஓம் பாலசந்த்ராய நம:
ஓம் வக்ரதுண்டாய நம:
ஓம் ஹேரம்பாய நம:
ஓம் ஏகதந்தாய நம:
ஓம் கஜகர்ணிகாய நம:
ஓம் விகடாய நம:
ஓம் கணாதிபாய நம:
ஓம் கணாத்யஷாய நம:
ஓம் கஜானனாய நம:
ஓம் ஸ¥ர்ப்பகர்ணாய நம:
ஓம் ஸ்கந்த பூர்வஜாய நம:
ஓம் ஸ்ரீ விக்னேஸ்வர ஷோடஸ நாமாவளி நானாவித மந்த்ர, பரிமள பத்ர புஷ்பாணி சமர்ப்பயாமி
5. தீபம் ஏற்றி ஆவாஹனம் (எழுந்தருளல்) செய்தல்
கோவிலிலிருந்து தீபம் கொண்டுவந்து முதல் விளக்கை ஏற்றுக. அதனைத் தொடர்ந்து எல்லோரும் தீபம் ஏற்றவேண்டும்.
தீபம் ஏற்றும்போது
''ஓம் ஒளிவளர் விளக்கே போற்றி''
என்று சொல்ல வேண்டும். ஊதுபத்தி ஏற்றி வைக்கவும். பின் கீழ்வரும் பிரார்த்தனையைக் கேட்டுச் சொல்ல வேண்டும்.
''ஆதிபராசக்தி அம்பிகையே, நாங்கள் ஏற்றி வழிபடும் இந்தத் திருவிளக்கிலும் எங்கள் உள்ளத்திலும் எழுந்தருளி எங்களுக்கு வேண்டிய எல்லா நன்மைகளும் தந்தருள்வாயாக''.
6. தேவி வாழ்த்து
ஸர்வ மங்கள மாங்கல்யே சிவே
ஸர்வார்த்த சாதிகே
சரண்யே த்ரயம்பகே கெளரி
நாராயணி நமோஸ்துதே
ஸ்ருஷ்டி ஸ்திதி விநாசானாம்
சக்திபூதே சனாதனி
குணாச்ரயே குணமயே
நாராயணி நமோஸ்துதே
சரணாகத தீனார்த்த
பரித்ராண பராயணே
ஸர்வஸ்யார்த்தி ஹரே தேவி
நாராயணி நமோஸ்துதே
7. திருவிளக்கு அகவல்
விளக்கே திருவிளக்கே வேந்தன் உடன்பிறப்பே
ஜோதி மணிவிளக்கே சீதேவிப் பொன்மணியே
அந்தி விளக்கே அலங்கார நாயகியே
காந்தி விளக்கே காமாக்ஷ¢ தாயாரே
பசும்பொன் விளக்கு வைத்து பஞ்சுத் திரி போட்டு
குளம்போல எண்ணெய்விட்டு கோலமுடன் ஏற்றி வைத்தேன்
ஏற்றினேன் திருவிளக்கு எந்தன் குடிவிளங்க
மாளிகையில் சோதியுள்ள மாதாவைக் கண்டு மகிழ்ந்தேன் யான்
மாங்கல்யப் பிச்சை மடிப்பிச்சை தாருமம்மா
சந்தானப்பிச்சை தனங்களும் தாருமம்மா
பெட்டி நிறைய பூஷணங்கள் தாருமம்மா
பட்டி நிறைய பால் பசுவைத் தாருமம்மா
புகழுடம்பைத் தாருமம்மா பக்கத்தில் நில்லுமம்மா
அல்லும் பகலும் என் அண்டையில் நில்லுமம்மா
வந்த வினையகற்றி மகாபாக்கியம் தாருமம்மா
தாயாரே உன்றன் தாளடியில் சரணடைந்தேன்
மாதாவே உன்றன் மலரடியில் நான்பணிந்தேன்.
8. திருவிளக்குப் பாடல்
(ரகுபதி ராகவ அல்லது நீலக்க்கடலின் ஓரத்தில் மெட்டு)
மங்கலப் பொருளாம் விளக்கிதுவே
மாதர் ஏற்றும் விளக்குதுவே
பொங்கும் மனத்தால் நித்தமுமே
போற்றி வணங்கும் விளக்கிதுவே
இருளை நீக்கும் விளக்கிதுவே
இன்பம் ஊட்டும் விளக்கிதுவே
அருளைப் பெருக்கும் விளக்கிதுவே
அன்பை வளர்க்கும் விளக்கிதுவே
இல்லம் தன்னில் விளக்கினையே
என்றும் ஏற்றித் தொழுதிடவே
பல்வித நன்மை பெற்றிடலாம்
பாரில் சிறந்தே வாழ்ந்திடலாம்
விளக்கில் ஏற்றும் ஜோதியினால்
விளங்காப் பொருளும் துலங்கிடுமே
விளக்கில் விளங்கும் ஜோதிதனை
விமலை என்றே உணர்ந்திடுவோம்.
9. கலச பூஜை
கலசத்திலுள்ள தண்ணீரில் அட்சதை (அரிசி, மஞ்சள்) இட்டு உள்ளங்கையால் கலசத்தை மூடிக்கொண்டு, இம்மந்திரம் ஜெபிக்க வேண்டும்.
''கங்கே ச யமுனே சைவ
கோதாவரி ஸரஸ்வதி
நர்மதே ஸிந்து காவேரி
ஜலேஸ்மின் ஸன்னிதிம் குரு''
பின் தீர்த்தத்தை ஆசமனம் பண்ண வேண்டும். (சிறிதளவு உள்ளங்கையில் விட்டுப் பருக வேண்டும். பின் சிறிது நீர்விட்டு கையைச் சுத்தம் செய்ய வேண்டும்.) அதன்பின் ஒரு மலரைத் தீர்த்தத்தில் நனைத்து, புஷ்பங்களிலும் நைவேத்தியத்திலும் நீரைத் தெளிக்க வேண்டும்.
பின் கீழ்வருமாறு சொல்லுக :
ஆத்தாளை எங்கள் அபிராம வல்லியை - அண்டமெல்லாம்
பூத்தாளை மாதுளம்பூ நிறத்தாளை - புவியடங்கக்
காத்தாளை அங்கையில் பாசாங்குசமும் - கரும்பு வில்லும்
சேர்த்தாளை முக்கண்ணியைத் தொழுவார்க்கு ஒரு தீங்கு இல்லையே
10. அர்ச்சனை செய்யும் முறை
ஆள்காட்டிவிரல் தவிர இதர விரல்களால் குங்குமத்தையும் மலர்களையும் எடுத்து, இடது கை நெஞ்சோடு சேர்த்து வைத்து, விளக்கின் அடிப்பாகத்தை அம்பிகையின் பாதார விந்தங்களாக பாவித்து அர்ச்சனை செய்ய வேண்டும். முதலில் குங்குமத்தால் 54 அர்ச்சனைகளும் பின் கன்யாகுமரியை நம: என்று தொடங்கி 54 அர்ச்சனைகள் மலர்களாலும் அவ்விதம் மொத்தம் 108 அர்ச்சனைகள் செய்ய வேண்டும்.
வழிபாட்டின் விளக்கங்கள்
திருவிளக்கு வழிபாட்டில் 19 பகுதிகள் உள்ளன. அவற்றை விவரமாக பார்ப்போம்.
1. திருவிளக்கு வழிபாட்டின் சிறப்பு
2. தேவையான பொருட்கள்
3. பூஜைக்குத் தயாராகுதல்
4. கணபதி வாழ்த்து
5. தீபம் ஏற்றி ஆவாஹனம் செய்தல்
6. தேவி வாழ்த்து
7. திருவிளக்கு அகவல்
8. திருவிளக்குப் பாடல்
9. கலசபூஜை
10. அர்ச்சனை செய்யும் முறை
11. அர்ச்சனை 108
12. போற்றுதல் முறை
13. போற்றுதல் 108
14. நிவேத்யம்
15. பாட்டு
16. தீபாராதனை
17. வலம்வருதல்
18. மங்களம்
19. பிராரத்தஆனை
1. திருவிளக்கு வழிபாட்டின் சிறப்பு
திருவிளக்கு வழிபாடு பெரும்பாலும் பெண்களால் நடத்தப்படுகிறது. கன்னியரும் சுமங்கலிகளும் மாலைப்பொழுது திருவிளக்கேற்றி குடும்பத்தினருடன் இவ்வழிபாடு செய்தால் அஷ்டலட்சுமிகளும் அங்கே குடிகொண்டு எல்லா நன்மைகளும் அருள்வர். வாழ்வில் தூய்மையும் தெய்வத்தன்மையும் பெருகும். சஞ்சலமும் வறுமையும் நீங்கும். சக்தியும் வளமையும் நிறையும். பேய், பிசாசு, பில்லி, சூனியம் அணுகாது.
ஊர்கள் தோறும் ஆலயங்களில் பெண்கள் ஒன்று சேர்ந்து ஆளுக்கொரு திருவிளக்கேற்றி வழிபாடு செய்தால் ஆன்மீக ஒருமைப்பாடும் அன்புணர்வும் வளரும். ஆலயத்தின் அருள் அலைகள் ஊரெங்கும் பரவும். அவ்வூரிலிருந்து தீயவை அனைத்தும் அகலும். அன்பும், அறனும், அமைதியும் நிலவி எல்லோரும் நல்லோராய் வாழ்ந்து எல்லா நலன்களும் பெறுவர்.
2. தேவையான பொருடகள்
திருவிளக்கு, வாழை இலை, வெற்றிலை, பாக்கு, நிவேதனப்பொருட்களான பழம், அவல், பொரி, கற்கண்டு முதலியன. திருநீறு, குங்குமம், சந்தனம், உதிரி பூ, ஊதுபத்தி, துளசி, கற்பூரம், ஊதுபத்தி வைக்கும் தட்டு, கற்பூரத்தட்டு, எண்ணெய் திரி, தீப்பெட்டி, ஒரு செம்பு தீர்த்தம் (கலசம்), அரிசி, மஞ்சள் முதலியன.
3. பூஜைக்குத் தயாராகுதல்
(i) திருவிளக்கை சுத்தம் செய்தல்
திருவிளக்கைச் சுத்தமான உமியால் விளக்கி, தூயநீரால் திருமுழுக்காட்டி சுத்தமான துணியால் துடைக்க வேண்டும். திருவிளக்கைச் சுத்தம் செய்யும்போது தெய்வநாமங்களை மனதில் ஜெயித்துக்கொண்டே செய்யவேண்டும்.
(ii) பீடம் அமைத்தல்
திருவிளக்கை வைக்கவேண்டிய பீடத்தை அல்லது இடத்தை சாணத்தால் மெழுகி மாக்கோலம் இட்டு தூய்மையாக அமைக்கவேண்டும். திருவிளக்குகளை எல்லோரும் வலம்வர வசதியாக இடம் விட்டு ஒழுங்குபடுத்தி வைக்கவேண்டும்.
(iii) அலங்காரம் செய்தல்
திருவிளக்கை அதற்கென அமைக்கப்பட்ட பீடத்தில் அல்லது இடத்தில் வைத்து தூயநீரில் திருநீற்றைக் குழைத்து முறையாகப் பூசி சந்தனத்தாலும் குங்குமத்தாலும் பொட்டுகள் இட்டு மலர்ச் சரங்களால் அலங்காரம் செய்ய வேண்டும் கலசத்துக்கும் சந்தனம், குங்குமத்தால் பொட்டுகள் இடவேண்டும்.
(iv) பூஜைக்கு அமருதல்
திருவிளக்கில் எண்ணெய்விட்டு, குறைந்தபட்சம் இரண்டு திரிகள் போடவேண்டும். திருவிளக்கருகில் வாழையிலை இட்டு அதில் நிவேதனப் பொருட்களைப் படைக்க வேண்டும். ஊது பத்திகளை அதற்குரிய தட்டில் வைக்க வேண்டும். நிவேதனம் செய்யும் பழத்தில் குத்தி வைக்கக்கூடாது. கற்பூரத் தட்டில் சிறிதளவு திருநீறு வைத்து அதன்மேல் கற்பூரம் வைத்து அருகில் வைக்க வேண்டும். கற்பூரத் தட்டு இல்லாதவர்கள் வெற்றிலை அல்லது வாழையிலையைப் பயன்படுத்தலாம். ஆனால் நிவேதனம் செய்யும் வெற்றிலையைப் பயன்படுத்தலாகாது.
பூஜை செய்பவர் முதலில் திருவிளக்கிற்கு நமஸ்காரம் செய்து அமரவேண்டும். திருவிளக்கு வழிபாட்டினை நடத்துபவர் முதல் விளக்கருகில் அமர்ந்து கொள்ள வேண்டும்.
எல்லோரும் சொல்லுக : ஓம்.
ஸர்வே பவந்து ஸ¥கின :
ஸர்வே ஸந்து நிராமயா :
ஸர்வே பத்ராணி பஸ்யந்து
மா கச்சித் துக்கபாக் பவேத்
4. கணபதி வாழ்த்து
(i) ஐந்து கரத்தினை ஆனை முகத்தனை
இந்தின் இளம்பிறை போலும் எயிற்றனை
நந்தி மகன்தனை ஞானக் கொழுந்தினை
புந்தியில் வைத்தடி போற்று கின்றேனே.
(ii) கஜானனம் பூதகணாதி ஸேவிதம்
கபித்த ஜம்பூ பலஸார பக்ஷ¢தம்
உமாஸ¤தம் சோக விநாச காரணம்
நமாமி, விக்னேஸ்வர பாதபங்கஜம்
ஓம் ஸ¤முகாய நம:
ஓம் கபிலாய நம:
ஓம் லம்போதராய நம:
ஓம் விக்ன ராஜாய நம:
ஓம் தூம கேதவே நம:
ஓம் பாலசந்த்ராய நம:
ஓம் வக்ரதுண்டாய நம:
ஓம் ஹேரம்பாய நம:
ஓம் ஏகதந்தாய நம:
ஓம் கஜகர்ணிகாய நம:
ஓம் விகடாய நம:
ஓம் கணாதிபாய நம:
ஓம் கணாத்யஷாய நம:
ஓம் கஜானனாய நம:
ஓம் ஸ¥ர்ப்பகர்ணாய நம:
ஓம் ஸ்கந்த பூர்வஜாய நம:
ஓம் ஸ்ரீ விக்னேஸ்வர ஷோடஸ நாமாவளி நானாவித மந்த்ர, பரிமள பத்ர புஷ்பாணி சமர்ப்பயாமி
5. தீபம் ஏற்றி ஆவாஹனம் (எழுந்தருளல்) செய்தல்
கோவிலிலிருந்து தீபம் கொண்டுவந்து முதல் விளக்கை ஏற்றுக. அதனைத் தொடர்ந்து எல்லோரும் தீபம் ஏற்றவேண்டும்.
தீபம் ஏற்றும்போது
''ஓம் ஒளிவளர் விளக்கே போற்றி''
என்று சொல்ல வேண்டும். ஊதுபத்தி ஏற்றி வைக்கவும். பின் கீழ்வரும் பிரார்த்தனையைக் கேட்டுச் சொல்ல வேண்டும்.
''ஆதிபராசக்தி அம்பிகையே, நாங்கள் ஏற்றி வழிபடும் இந்தத் திருவிளக்கிலும் எங்கள் உள்ளத்திலும் எழுந்தருளி எங்களுக்கு வேண்டிய எல்லா நன்மைகளும் தந்தருள்வாயாக''.
6. தேவி வாழ்த்து
ஸர்வ மங்கள மாங்கல்யே சிவே
ஸர்வார்த்த சாதிகே
சரண்யே த்ரயம்பகே கெளரி
நாராயணி நமோஸ்துதே
ஸ்ருஷ்டி ஸ்திதி விநாசானாம்
சக்திபூதே சனாதனி
குணாச்ரயே குணமயே
நாராயணி நமோஸ்துதே
சரணாகத தீனார்த்த
பரித்ராண பராயணே
ஸர்வஸ்யார்த்தி ஹரே தேவி
நாராயணி நமோஸ்துதே
7. திருவிளக்கு அகவல்
விளக்கே திருவிளக்கே வேந்தன் உடன்பிறப்பே
ஜோதி மணிவிளக்கே சீதேவிப் பொன்மணியே
அந்தி விளக்கே அலங்கார நாயகியே
காந்தி விளக்கே காமாக்ஷ¢ தாயாரே
பசும்பொன் விளக்கு வைத்து பஞ்சுத் திரி போட்டு
குளம்போல எண்ணெய்விட்டு கோலமுடன் ஏற்றி வைத்தேன்
ஏற்றினேன் திருவிளக்கு எந்தன் குடிவிளங்க
மாளிகையில் சோதியுள்ள மாதாவைக் கண்டு மகிழ்ந்தேன் யான்
மாங்கல்யப் பிச்சை மடிப்பிச்சை தாருமம்மா
சந்தானப்பிச்சை தனங்களும் தாருமம்மா
பெட்டி நிறைய பூஷணங்கள் தாருமம்மா
பட்டி நிறைய பால் பசுவைத் தாருமம்மா
புகழுடம்பைத் தாருமம்மா பக்கத்தில் நில்லுமம்மா
அல்லும் பகலும் என் அண்டையில் நில்லுமம்மா
வந்த வினையகற்றி மகாபாக்கியம் தாருமம்மா
தாயாரே உன்றன் தாளடியில் சரணடைந்தேன்
மாதாவே உன்றன் மலரடியில் நான்பணிந்தேன்.
8. திருவிளக்குப் பாடல்
(ரகுபதி ராகவ அல்லது நீலக்க்கடலின் ஓரத்தில் மெட்டு)
மங்கலப் பொருளாம் விளக்கிதுவே
மாதர் ஏற்றும் விளக்குதுவே
பொங்கும் மனத்தால் நித்தமுமே
போற்றி வணங்கும் விளக்கிதுவே
இருளை நீக்கும் விளக்கிதுவே
இன்பம் ஊட்டும் விளக்கிதுவே
அருளைப் பெருக்கும் விளக்கிதுவே
அன்பை வளர்க்கும் விளக்கிதுவே
இல்லம் தன்னில் விளக்கினையே
என்றும் ஏற்றித் தொழுதிடவே
பல்வித நன்மை பெற்றிடலாம்
பாரில் சிறந்தே வாழ்ந்திடலாம்
விளக்கில் ஏற்றும் ஜோதியினால்
விளங்காப் பொருளும் துலங்கிடுமே
விளக்கில் விளங்கும் ஜோதிதனை
விமலை என்றே உணர்ந்திடுவோம்.
9. கலச பூஜை
கலசத்திலுள்ள தண்ணீரில் அட்சதை (அரிசி, மஞ்சள்) இட்டு உள்ளங்கையால் கலசத்தை மூடிக்கொண்டு, இம்மந்திரம் ஜெபிக்க வேண்டும்.
''கங்கே ச யமுனே சைவ
கோதாவரி ஸரஸ்வதி
நர்மதே ஸிந்து காவேரி
ஜலேஸ்மின் ஸன்னிதிம் குரு''
பின் தீர்த்தத்தை ஆசமனம் பண்ண வேண்டும். (சிறிதளவு உள்ளங்கையில் விட்டுப் பருக வேண்டும். பின் சிறிது நீர்விட்டு கையைச் சுத்தம் செய்ய வேண்டும்.) அதன்பின் ஒரு மலரைத் தீர்த்தத்தில் நனைத்து, புஷ்பங்களிலும் நைவேத்தியத்திலும் நீரைத் தெளிக்க வேண்டும்.
பின் கீழ்வருமாறு சொல்லுக :
ஆத்தாளை எங்கள் அபிராம வல்லியை - அண்டமெல்லாம்
பூத்தாளை மாதுளம்பூ நிறத்தாளை - புவியடங்கக்
காத்தாளை அங்கையில் பாசாங்குசமும் - கரும்பு வில்லும்
சேர்த்தாளை முக்கண்ணியைத் தொழுவார்க்கு ஒரு தீங்கு இல்லையே
10. அர்ச்சனை செய்யும் முறை
ஆள்காட்டிவிரல் தவிர இதர விரல்களால் குங்குமத்தையும் மலர்களையும் எடுத்து, இடது கை நெஞ்சோடு சேர்த்து வைத்து, விளக்கின் அடிப்பாகத்தை அம்பிகையின் பாதார விந்தங்களாக பாவித்து அர்ச்சனை செய்ய வேண்டும். முதலில் குங்குமத்தால் 54 அர்ச்சனைகளும் பின் கன்யாகுமரியை நம: என்று தொடங்கி 54 அர்ச்சனைகள் மலர்களாலும் அவ்விதம் மொத்தம் 108 அர்ச்சனைகள் செய்ய வேண்டும்.
பிரஹஸ்பதி
பிரம்மாவின் மூன்று குழந்தைகளில் அங்கிரஸ முனிவரும் ஒருவர். அங்கிரஸருக்கு பிரஹத் ஜோதிஷன், பிரஹத் கீர்த்தி, பிரஹத் பிரம்மன், பிரஹத் மனஸன், பிரஹத் மந்த்ரன், பிரஹத் பாஸன், பிரஹஸ்பதி என்ற ஏழு புத்திரர்களும் பானுமதி என்ற பெண்ணும் பிறந்தனர்.
இவர்களில் ஏழாவதாகப் பிறந்த பிரஹஸ்பதிக்கு ஒரு முன் கதை உண்டு.
ஒரு சமயம் அக்னி தேவன் தன் பணியில் சலிப்படைந்து காட்டுக்குச் சென்று விட்டதால், யாகங்கள் நடப்பது தடைப்பட்டு, அதனால் மழை பெய்யாமல் பூமி வறண்டு போனது. 'இந்த நிலை இப்படியே நீடித்தால் பல பிரச்னைகள் உருவாகும்' என்று நினைத்த அங்கிரஸர், தானே அக்னியின் பணியைச் செய்ய முன்வந்து, செய்யவும் துவங்கினார். இதைக் கண்டு மனம் வருந்திய அக்னி, அங்கிரஸரிடம் வந்து தன் வேலையைத் தன்னிடமே திருப்பித் தந்து விடும்படிக் கேட்க, அதை அவரிடமே தந்துவிட்டார் அங்கிரஸர்
ஆனாலும் அத்தனை நாட்களாக அங்கிரஸரே அக்னியின் பணிகளைச் செய்து வந்ததால் 'ஹவ்யவாகன்' (அக்னியில் இடப்படும் அவிர்பாகத்தை தேவர்களுக்கு எடுத்துச் செல்லும் தூதன்) என்ற பெயரைப் பெற்று விட்டார். தன்னுடைய பெயர் மறைந்து விட்டதால் மீண்டும் அங்கிரஸரிடமிருந்தே புதுப் பெயர் பெற்று விடுகிறேன் என்று சொல்லி அவருக்கே மகனாகப் பிறந்தார் அக்னி தேவன். அந்த மகன்தான் பிரஹஸ்பதி. பிறகு அவர், தாரா என்ற பெண்ணை மணந்து கொண்டு விஸ்வஜித், விஸ்வபுக், சம்யூ, நிச்யவன், படபாக்னி, ஸ்விஷ்டக்குதன் என்னும் ஆறு அக்னிகளையும் ஸ்வாஹா என்ற பெண்ணையும் உருவாக்கினார்.
பிரஹஸ்பதி கல்வி, கேள்விகளில் வல்லவராக விளங்கினார். அவருடைய உயர்ந்த அறிவைக் கண்டு அதிசயத்த தேவர்கள் அவரையே தங்கள் குருநாதராக ஏற்றுக் கொண்டனர். 'உலகில் நீதி நிலைபெற்று அநீதி அழிய வேண்டும்' என்ற உயரிய நோக்குடன் 'நீதி' என்ற சத்திய நூலை எழுதினார் பிரஹஸ்பதி. அத்தகைய சிறப்பு மிக்க குருவை வழிபட்டு, ஞானம் பெறுவோம்.
பூஜை முறை
குரு பகவானுக்கு உரிய கிழமைகள் திங்கள், வியாழன். ஒரு குழந்தை அறிவோடு விளங்கி நல்வழியில் சிறக்க அதன் ஜென்ம நட்சத்திர நாளிலோ, வியாழக்கிழமையிலோ இந்தப் பூஜையை செய்வது மிகவும் நல்லது. திங்கள் அன்றும் செய்யலாம்.
ஒரு மணைப் பலகையில் மஞ்சள் தூளால் பிரஹஸ்பதி கோலத்தை வரைந்து (பார்க்க படம்), மஞ்சள் நூல் சுற்றிய கலசத்தில் மஞ்சள் நிறத் துணியைச் சுற்றி, வாழை இலையில் அரிசி பரப்பி அதன் மேல் வைக்க வேண்டும். குருவுக்குப் பிடித்த முல்லை மலர், சாமந்தி, வில்வ இலைகளை வைத்துக் கொண்டு, நிவேதனத்துக்குக் கடலை சாதம், தேங்காய், பழம், வெற்றிலை - பாக்கு ஆகியவற்றை தயாராக எடுத்து வைக்கவும். பிள்ளைகள் மிகவும் சிறியவர்கள் எனில், அவர்களுக்காக தாய் அமர்ந்து பூஜை செய்யலாம். ஓரளவுக்கு வளர்ந்தவர்கள் எனில், பிள்ளைகளே செய்யலாம். முதலில் மஞ்சள் விநாயகர் பூஜை..
''ஓம் ஸ்ரீ குருவே நம:
ஓம் ஸ்ரீம் பிரஹஸ்பதயே நம:''
என்று மூன்று முறை சொல்ல வேண்டும். பிறகு,
''ஓம் சுக்லாம் பரதரம் விஷ்ணும்
சசிவர்ணம் சதுர்புஜம்
பிரசன்ன வதனம் த்யாயேத் சர்வ விக்ன உபசாந்தயே!
ஓம் விக்னேஸ்வராய நம:
ஓம் விநாயகாய நம:
ஓம் கணாத்யட்சாய நம:
ஓம் கணேசாய நம:
ஓம் பாலசந்திராய நம:
ஓம் கணாதிராஜாய நம:
ஓம் மூஷிகவாகனாய நம:
ஓம் கணக்ரீடாய நம:
ஓம் அங்குசதராய நம:
ஓம் ஞான விநாயகாய நம:
ஓம் பாலகணபதியே நம:''
என்று சொல்லி மஞ்சள் அரிசி போட்டு அர்ச்சனை செய்ய வேண்டும். வெற்றிலை - பாக்கு, பழங்களை நிவேதனம் செய்து விநாயகரை வணங்கி வடக்கே நகர்த்தி வைக்கவும். பிறகு அன்றைய திதி, கிழமை, நட்சத்திரம் சொல்லி, ''ஞான அபிவிருத்தியர்த்தம் ஜென்ம லாப அபிவிருத்தியர்த்தம் உத்யோக லாப சித்தியர்த்தம் பிரஹஸ்பதி-குரு பூஜாம் அத்ய கரிஷ்யே'' என்று சொல்ல வேண்டும்.
இப்போது கையில் மலர்களை எடுத்துக் கொண்டு கைகூப்பியபடி,
''ஸ்வர்ணாஸ்வ ரதமாரூடம் பீதத்வஜ சுசோபிதம்
மேரோ: ப்ரதட்சிணம் ஸம்யக் ஆச்ரந்தம் சுசோபநம்
அபீஷ்ட வரதம் தேவம் ஸர்வக்ஞம் சுரபூஜிதம்
ஸர்வகர்மார்த்த சித்யர்த்தம் ப்ரணமாமி குரும் ஸதா:''
என்று சொல்ல வேண்டும். பிறகு,
''ஓம் ஸ்ரீகுருவே போற்றி!
ஓம் ஸ்ரீகுணநிதியே போற்றி!
ஓம் காப்பவரே போற்றி!
ஓம் ஜய மூர்த்தியே போற்றி
ஓம் சித்திரப் பிரியரே போற்றி
ஓம் இஷ்டம் தருபவரே போற்றி
ஓம் தேவகுருவே போற்றி
ஓம் வாக்பதியே போற்றி
ஓம் தயை உள்ளவரே போற்றி
ஓம் தனம் தருவோனே போற்றி
ஓம் வாழ்வொளி
தருவோனே போற்றி
ஓம் பலத்தின் உருவே போற்றி
ஓம் பொன் மேனியனே போற்றி
ஓம் மஞ்சள் நிறத்தவனே போற்றி
ஓம் மங்கள மூர்த்தியே போற்றி
ஓம் தென்முக வாசனே போற்றி!''
என்று சொல்லிக் கொண்டே ஒவ்வொரு மலராகக் கலசத்துக்குப் போட வேண்டும். அர்ச்சனை முடிந் ததும் படைக்கும் பொருட்களை வைத்துக் கொண்டு ஊதுபத்தி, நெய் தீபம் காட்டி கற்பூர ஆரத்தி செய்ய வேண்டும். அடுத்ததாக, மஞ்சள் மலர்களை எடுத்துக் கொண்டு மும்முறை ஆத்ம பிரதட்சணம் செய்து,
''திருவான செல்வம் திரளான மக்கள்
தினந்தந்து காத்த குருவே
மருவான மச்சம் மார்போடு வைத்த
மகிழ்ந்துள வான குருவே
உருவான கல்வி உயர் ஞான வேள்வி
உறைகின்ற தெய்வ குருவே
கருவான காலம் முதலாகக் காக்கும்
கதியானாய் தேவர் குருவே! ஓம் பிரஹஸ்பதியே போற்றி போற்றி!''
என்று சொல்லி கீழே விழுந்து வணங்கி மலர் தூவி, பூஜையை நிறைவு செய்ய வேண்டும். வளரும் பிள்ளைகள் அனைவருக்கும், அறிவும் உயர் வாழ்வும் தருகிற இந்த பூஜையை செய்து, செல்வங்களில் சிறப்பான அறிவுச் செல்வத்தைப் பெற்று மேதைகளாக வாழ்த்துக்கள்!
இவர்களில் ஏழாவதாகப் பிறந்த பிரஹஸ்பதிக்கு ஒரு முன் கதை உண்டு.
ஒரு சமயம் அக்னி தேவன் தன் பணியில் சலிப்படைந்து காட்டுக்குச் சென்று விட்டதால், யாகங்கள் நடப்பது தடைப்பட்டு, அதனால் மழை பெய்யாமல் பூமி வறண்டு போனது. 'இந்த நிலை இப்படியே நீடித்தால் பல பிரச்னைகள் உருவாகும்' என்று நினைத்த அங்கிரஸர், தானே அக்னியின் பணியைச் செய்ய முன்வந்து, செய்யவும் துவங்கினார். இதைக் கண்டு மனம் வருந்திய அக்னி, அங்கிரஸரிடம் வந்து தன் வேலையைத் தன்னிடமே திருப்பித் தந்து விடும்படிக் கேட்க, அதை அவரிடமே தந்துவிட்டார் அங்கிரஸர்
ஆனாலும் அத்தனை நாட்களாக அங்கிரஸரே அக்னியின் பணிகளைச் செய்து வந்ததால் 'ஹவ்யவாகன்' (அக்னியில் இடப்படும் அவிர்பாகத்தை தேவர்களுக்கு எடுத்துச் செல்லும் தூதன்) என்ற பெயரைப் பெற்று விட்டார். தன்னுடைய பெயர் மறைந்து விட்டதால் மீண்டும் அங்கிரஸரிடமிருந்தே புதுப் பெயர் பெற்று விடுகிறேன் என்று சொல்லி அவருக்கே மகனாகப் பிறந்தார் அக்னி தேவன். அந்த மகன்தான் பிரஹஸ்பதி. பிறகு அவர், தாரா என்ற பெண்ணை மணந்து கொண்டு விஸ்வஜித், விஸ்வபுக், சம்யூ, நிச்யவன், படபாக்னி, ஸ்விஷ்டக்குதன் என்னும் ஆறு அக்னிகளையும் ஸ்வாஹா என்ற பெண்ணையும் உருவாக்கினார்.
பிரஹஸ்பதி கல்வி, கேள்விகளில் வல்லவராக விளங்கினார். அவருடைய உயர்ந்த அறிவைக் கண்டு அதிசயத்த தேவர்கள் அவரையே தங்கள் குருநாதராக ஏற்றுக் கொண்டனர். 'உலகில் நீதி நிலைபெற்று அநீதி அழிய வேண்டும்' என்ற உயரிய நோக்குடன் 'நீதி' என்ற சத்திய நூலை எழுதினார் பிரஹஸ்பதி. அத்தகைய சிறப்பு மிக்க குருவை வழிபட்டு, ஞானம் பெறுவோம்.
பூஜை முறை
குரு பகவானுக்கு உரிய கிழமைகள் திங்கள், வியாழன். ஒரு குழந்தை அறிவோடு விளங்கி நல்வழியில் சிறக்க அதன் ஜென்ம நட்சத்திர நாளிலோ, வியாழக்கிழமையிலோ இந்தப் பூஜையை செய்வது மிகவும் நல்லது. திங்கள் அன்றும் செய்யலாம்.
ஒரு மணைப் பலகையில் மஞ்சள் தூளால் பிரஹஸ்பதி கோலத்தை வரைந்து (பார்க்க படம்), மஞ்சள் நூல் சுற்றிய கலசத்தில் மஞ்சள் நிறத் துணியைச் சுற்றி, வாழை இலையில் அரிசி பரப்பி அதன் மேல் வைக்க வேண்டும். குருவுக்குப் பிடித்த முல்லை மலர், சாமந்தி, வில்வ இலைகளை வைத்துக் கொண்டு, நிவேதனத்துக்குக் கடலை சாதம், தேங்காய், பழம், வெற்றிலை - பாக்கு ஆகியவற்றை தயாராக எடுத்து வைக்கவும். பிள்ளைகள் மிகவும் சிறியவர்கள் எனில், அவர்களுக்காக தாய் அமர்ந்து பூஜை செய்யலாம். ஓரளவுக்கு வளர்ந்தவர்கள் எனில், பிள்ளைகளே செய்யலாம். முதலில் மஞ்சள் விநாயகர் பூஜை..
''ஓம் ஸ்ரீ குருவே நம:
ஓம் ஸ்ரீம் பிரஹஸ்பதயே நம:''
என்று மூன்று முறை சொல்ல வேண்டும். பிறகு,
''ஓம் சுக்லாம் பரதரம் விஷ்ணும்
சசிவர்ணம் சதுர்புஜம்
பிரசன்ன வதனம் த்யாயேத் சர்வ விக்ன உபசாந்தயே!
ஓம் விக்னேஸ்வராய நம:
ஓம் விநாயகாய நம:
ஓம் கணாத்யட்சாய நம:
ஓம் கணேசாய நம:
ஓம் பாலசந்திராய நம:
ஓம் கணாதிராஜாய நம:
ஓம் மூஷிகவாகனாய நம:
ஓம் கணக்ரீடாய நம:
ஓம் அங்குசதராய நம:
ஓம் ஞான விநாயகாய நம:
ஓம் பாலகணபதியே நம:''
என்று சொல்லி மஞ்சள் அரிசி போட்டு அர்ச்சனை செய்ய வேண்டும். வெற்றிலை - பாக்கு, பழங்களை நிவேதனம் செய்து விநாயகரை வணங்கி வடக்கே நகர்த்தி வைக்கவும். பிறகு அன்றைய திதி, கிழமை, நட்சத்திரம் சொல்லி, ''ஞான அபிவிருத்தியர்த்தம் ஜென்ம லாப அபிவிருத்தியர்த்தம் உத்யோக லாப சித்தியர்த்தம் பிரஹஸ்பதி-குரு பூஜாம் அத்ய கரிஷ்யே'' என்று சொல்ல வேண்டும்.
இப்போது கையில் மலர்களை எடுத்துக் கொண்டு கைகூப்பியபடி,
''ஸ்வர்ணாஸ்வ ரதமாரூடம் பீதத்வஜ சுசோபிதம்
மேரோ: ப்ரதட்சிணம் ஸம்யக் ஆச்ரந்தம் சுசோபநம்
அபீஷ்ட வரதம் தேவம் ஸர்வக்ஞம் சுரபூஜிதம்
ஸர்வகர்மார்த்த சித்யர்த்தம் ப்ரணமாமி குரும் ஸதா:''
என்று சொல்ல வேண்டும். பிறகு,
''ஓம் ஸ்ரீகுருவே போற்றி!
ஓம் ஸ்ரீகுணநிதியே போற்றி!
ஓம் காப்பவரே போற்றி!
ஓம் ஜய மூர்த்தியே போற்றி
ஓம் சித்திரப் பிரியரே போற்றி
ஓம் இஷ்டம் தருபவரே போற்றி
ஓம் தேவகுருவே போற்றி
ஓம் வாக்பதியே போற்றி
ஓம் தயை உள்ளவரே போற்றி
ஓம் தனம் தருவோனே போற்றி
ஓம் வாழ்வொளி
தருவோனே போற்றி
ஓம் பலத்தின் உருவே போற்றி
ஓம் பொன் மேனியனே போற்றி
ஓம் மஞ்சள் நிறத்தவனே போற்றி
ஓம் மங்கள மூர்த்தியே போற்றி
ஓம் தென்முக வாசனே போற்றி!''
என்று சொல்லிக் கொண்டே ஒவ்வொரு மலராகக் கலசத்துக்குப் போட வேண்டும். அர்ச்சனை முடிந் ததும் படைக்கும் பொருட்களை வைத்துக் கொண்டு ஊதுபத்தி, நெய் தீபம் காட்டி கற்பூர ஆரத்தி செய்ய வேண்டும். அடுத்ததாக, மஞ்சள் மலர்களை எடுத்துக் கொண்டு மும்முறை ஆத்ம பிரதட்சணம் செய்து,
''திருவான செல்வம் திரளான மக்கள்
தினந்தந்து காத்த குருவே
மருவான மச்சம் மார்போடு வைத்த
மகிழ்ந்துள வான குருவே
உருவான கல்வி உயர் ஞான வேள்வி
உறைகின்ற தெய்வ குருவே
கருவான காலம் முதலாகக் காக்கும்
கதியானாய் தேவர் குருவே! ஓம் பிரஹஸ்பதியே போற்றி போற்றி!''
என்று சொல்லி கீழே விழுந்து வணங்கி மலர் தூவி, பூஜையை நிறைவு செய்ய வேண்டும். வளரும் பிள்ளைகள் அனைவருக்கும், அறிவும் உயர் வாழ்வும் தருகிற இந்த பூஜையை செய்து, செல்வங்களில் சிறப்பான அறிவுச் செல்வத்தைப் பெற்று மேதைகளாக வாழ்த்துக்கள்!
Wednesday, July 7, 2010
Kubera Chart................
This is Kubera Chart. This can be prepared for followers. For the futher detail, contact : 019-4738456 ( Malaysia).
Kubera Mantras......
Kubera Mantra
Om Yakshyaya Kuberaya Vaishravanaaya Dhanadhanyadi Padayeh
Dhana-Dhanya Samreeddhing Me Dehi Tapaya Swaha
Lakshmi Kubera Mantra
Om Shreem Hreem Cleem Maha Ashta Iswarya Sampathu Aadhi Dhiyudha
Maha Kubera Mangala Sarva Bhagya Sudharsana Sanka
Chakra Padma Ghadhayudha
Sri Lakshmi Narayana Dhevaya Namaha
Kubera Gayathri
Om Yaksha Rajaya Vidhmaya
Alikadeesaya Deemahe
Tanna Kubera Prechodayath.
Om Yakshyaya Kuberaya Vaishravanaaya Dhanadhanyadi Padayeh
Dhana-Dhanya Samreeddhing Me Dehi Tapaya Swaha
Lakshmi Kubera Mantra
Om Shreem Hreem Cleem Maha Ashta Iswarya Sampathu Aadhi Dhiyudha
Maha Kubera Mangala Sarva Bhagya Sudharsana Sanka
Chakra Padma Ghadhayudha
Sri Lakshmi Narayana Dhevaya Namaha
Kubera Gayathri
Om Yaksha Rajaya Vidhmaya
Alikadeesaya Deemahe
Tanna Kubera Prechodayath.
Mantras and Yantras
Here are some important ideas about mantras which will enable one to practically understand what mantra is and what can it do. Various interpretations of Mantra. Mantras are energy-based sounds. Saying any work produces an actual physical vibration. Over time, if we know that vibration is, then the word may come to have meaning associated with the effect of saying that vibration or word. This is one level of energy basis for words.
Another level is intent. If the actual physical vibration is coupled with a mental intention, the vibration then contains an additional mental component which influences the result of saying it. The sound is the carrier wave and the intend is overlaid upon the wave form, just as a coloured gel influences the appearence and effect of a white light. In either instance, the word is based upon energy. Nowhere is this idea more true than for sanskrit mantra. For although there is a general meaning which comes to be associated with mantras, the only lasting definition is the result or effect of saying the mantra.
What is Wealth Chakra?
A chakra is an energy and information center in the energy body. There are lines of energy that run through the body; anywhere these lines cross you will find a chakra. This means that there are lots and lots of chakras. There are chakras in your lips, the tips of the fingers, the knees, among some other interesting places. The main chakras are places where many energy lines come together and create a major vortex of energy and information.
Subscribe to:
Posts (Atom)