*கல்லில் கலைவண்ணம் கண்டான் மனிதன்.இயற்கையும் இறைவனை கல்லினுள் காட்டியது. அதுதான் சாலிகிரம். எனும் அற்புதமான –அதிசயமான கல். நாற்புறமும் பனி படர்ந்த, கடல் காணாத, பழமையை இன்னும் மறக்காத நேபாளத்தின் ,முக்திநாத எனப்படும் இடத்தில் இரண்டு மலைகளுக்கு இடையில் ஓடும் கண்டகி **எனும் நதியில் உருவாகி, உலகை வியப்பில் ஆழ்த்தும் கல் சாலிகிராம்.
சாலிகிரம் என்பது திருமாலின் சின்னமாகும். இது படிமக் கற்களாகக் கிடைக்கிறது. சாலிகிரம் கற்களில் வட்ட நீள்வட்ட வடிவங்கள் காணப்படும். திருமால் வழிபாட்டில் மிக முக்கியமானது சாலிகிரம். சாலிகிரம் சமயங்களைக் கடந்தும் வழிபடப்படுகின்றது. உலகம் முழுவதிலும் நன்கு அறியப்பட்ட சாலிகிரம் மிகத் தொன்மையான காலமுதல் வழிபடப்பட்டு வருகிறது. கோயில்களிலும், மடங்களிலும் வீடுகளிலும் சாலிகிரமை வைத்து வழபடுகிறார்கள். அது மட்டுமல்லாது கலியாணம் போன்ற பல்வேறு வீட்டு விழாக்களிலும் பூசைகளிலும்சாலிகிரமை வைத்து வழிபடுகிறார்கள்.நீத்தார் கடன்களில் கூட சாலிகிரம் வைத்து வழிபடப் படுகிறது.
108 வைணவத்தலங்களிலும் சாலிக் கிராம் பூஜிக்கப்படுகிறது என்ற தகவலும் உண்டு. ஆலயங்களில் மட்டுமின்றி இல்லங்களிலும் வழிப்பாடுகளும், பூஜைகளும் நடைபெறுகிறது. இல்லங்களில் நடைபெறும் புதுமனை புகுதல் வாஸ்து பூஜை, நவகிரக பூஜை, போன்ற விஷேசங்களிலும் சாலிகிரம் கற்கள் இடம் பெற்று வருகிறது. பத்து அவதாரங்களை உருவாக்கி, வடிவமைத்து பூஜைகளும் நடைபெறுகிறது
பல நூற்றாண்டுகளாக இந்த நிகழ்வுகள் நடந்து வருகிறது. இமயமலை சாரலிலிருந்து சிதறி வரும் கற்கள்இந்த கண்டகி நதியில் உறைந்து தெய்வ நிலைக்கு உயர்கிறது. இந்த சாலி கிராம் கற்களுக்கு தனித்தன்மை இருப்தாக நம்படுகிறது காரணம் இவைகள் சுதர்ஸ்சன சக்கரப் பதிவை கொண்டு இருப்பதால் வஷ்ணுவின் அம்சமாக பெறுகிறது.பொதுவாக இந்த சாலிக் கிராம் கற்கள் கருமை நிறத்தில் காணப்பட்டாலும், பல வண்ணங்களில் காணப்படுகிறது. சிகப்பு,நீல,ம்,பச்சை,மஞ்சள், பொன் நிறங்களிலும் காணக் கிடக்கிறது. இதில் மஞ்சள், பொன் நிறசாலிக் கிராம் கற்கள் அற்புத சக்தி வாய்ந்ததாக கருதப்படுகிறது இம்மாதிரி சாலிகிராம் கற்கள் சிறந்த ஆரோக்கியம், பொருளாதாரத்தை கொண்டு வருகிறது என்பது ஐதீகம்.
சாலிக் கிராம் பல்வேறு வடிவங்களில், பல்வேறு கோணங்களிலும் காணக்கிடைக்கிறது.. விஷ்ணுவின்அவதாரங்களில் நரசிம்ம, கூர்ம வடிவங்களும் கூட கிடைத்து இருப்பததாக கூறப்படுகிறது. வைணவர்கள்
சாலிக் கிரமத்தினை கல்லாக காண்பதில்லை. விஷ்ணுவின் அவதாரமாக, தெய்வமாக காண்பதால் அவர்கள் சிரத்தையான எண்ணத்தோடு பூஜிக்கிறார்கள்.. உடல் தூய்மை, உள்ளத் தூய்மையுடன், ஆத்மார்த்த சுத்தியுடன் பூசை செய்கிறார்கள்.
கலியுகத்திலே திருமால் துளசிச் செடியிலும் சாலிகிரம் கல்லிலும் இருந்து பக்தர்களுக்கு அருள்புரிகிறார் என்பது நம்பிக்கை. துளசிச் செடியைப் பலரும் வீட்டில் வைத்துப் பேணிவணங்கி வழிபடுவது போல சாலிகிரமும் பலரால் வைத்து வழிபடப் படுகிறது. சைவ சமயத்தாரின் இலிங்க வழிபாட்டைப் போன்றதே வைணவரின் சாலிகிரம வழிபாடு என்பது வைணவரின் நம்பிக்கை.
சாலிகிரமக் கற்கள் இயற்கையாகக் கிடைப்பவை. இவை மனிதரால் செதுக்கப் படுவதில்லை. சிற்பமாக வடிக்கப்படுவதில்லை. இயற்கையாகக் கிடைக்கும் வடிவங்கள் பல. கிடைப்பதை அப்படியே பூசையில் வைத்து வழிபடுவது வழக்கம். சாலிகிரம வழிபாட்டை அவரவர் அவர்கள் விருப்பப்படும் முறையில் வழிபடலாம். பூசைகள் இப்படித்தான் இருக்க வேண்டும் என்ற கட்டாயம் இல்லை. சாலிகிரம வழிபாட்டிற்குப் பூசாரிகள் தேவை இல்லை; வழிகாட்ட யாரும் இருக்கவும் வேண்டியதில்லை. தாமே தமது வழிப்படி வழிபாடு செய்யலாம் என்பது எளியோரையும் சாலிகிரம வழிபாட்டின்பால் ஈர்ப்பதன் காரணமாகும். அதனாலேயே இது வெளிநாட்டாராலும் சமயம் கடந்தும் வழிபடப்படுகின்றது.
சாலிகிரம வழிபாட்டில் முதன்மையானது அபிசேகம் ஆகும். தூய நீரில் சாலிகிரமத்தை அபிசேகம் செய்வதும்,பால் தயிர் நெய் போன்ற பசு தரும் பயன்களால் அபிசேகம் செய்வதும், புண்ணிய நதிகளில் இருந்துகொண்டு வந்த நீரினால் அபிசேகம் செய்வதும் சிறப்பானதாகக் கருதப்படுகிறது. தொடர்ந்த அபிசேக வழிபாட்டால் இல்லத்தில் எல்லா மங்கலமும் கூடும் என்பதும் பிணிகள் தீரும் என்பதும் ஐதீகமாகும். சாலிகிரமக் கற்கள் இமயமலையில் இருந்து ஓடிவடும் கண்டகி நதியில் மட்டுமே கிடைக்கும். இந்த நதி நேப்பாளப் பகுதியில் இருக்கிறது. சாலிகிரமக் கற்கள் கிடைப்பதாலேயே இதற்கு சாலிகிரமி என்ற பெயரும் உள்ளது.
இந்நதி முக்கியமான புண்ணிய நதிகளில் ஒன்றாகும். இதற்கு நாராயணி, இரண்யாவது என்ற பெயர்களும் உண்டு. மகாபாரதத்தில் இந்நதியின் புனிதம் விளக்கப் படுகிறது. மிகத் தொன்மையான இந்நதி பல ஆயிரம் வருடங்களாக போற்றப்படுகிறது. புராணங்களில் இந்நதி சிறப்பிடம் பெற்ற புண்ணிய நதியாக சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. இரிசிகளும் முனிவர்களும் சித்தர்களும் ஞானிகளும் திருநீராடிய நதி சாலிகிரமி என்கிறகண்டகி நதியாகும்.
சாலிகிரமி நதியினை கண்களால் தரிசித்தாலே அவரின் உள்ள நோய்கள் தீர்ந்து விடும். அந்நதியை வழிபட்டு நீரினைத் தொட்டாலே ஒருவருக்கு உடல்ரீதியாக இருக்கக் கூடிய எல்லா நோய்களும் தீர்ந்து விடும். யானைக்கால், தொழுநோய் போன்ற உடல் நோய்களெல்லாம் சாலிகிரமியைத் தொட்டத் தரிசித்தாலே பறந்து விடும் எனும்போது இந்நதியின் பெருமை நன்கு விளக்கமாகிறது. அந்நீரிலே அந்தத் தூய நீரிலே மூழ்கி எழவும் புண்ணியம் செய்திருக்க வேண்டும். அப்படி மூழ்கி எழுந்தால் பிறப்பு இறப்பு இல்லா பெருவாழ்வை ஒருவர் அடைகிறார்.ஆயிரம் பாவங்கள் செய்தவராயினும் சாலிகிரமியில் மூழ்கி எழுங்கால் அவருக்கு மரணமில்லாப்பெருவாழ்வு வாய்க்கிறதென்றால், அந்நதியிலே கிடைக்கும் சாலிகிரமக் கல்லின் மகிமை என்ன என்பதை நாம் எளிதில் உணர்ந்து கொள்ளலாம்.
கண்டகி என்கின்ற இந்தப் புண்ணிய நதி நேபாளத்தில் உற்பத்தி ஆகிற இடத்தில் தாமோதர் குண்டா என்கின்ற ஏரி இருக்கிறது. அவ்விடத்திற்கு காளி கண்டகி என்று பெயர். மேலே உற்பத்தி ஆகி மலைகளைக் கடந்து இறங்கி கீழே ஆறாக ஓடுகிற பகுதிக்கு முக்திநாத சேத்திரம் என்று பெயர். சாலிகிரமக் கற்கள் காளி கண்டகி இரு மலைகளுக்கு இடையே ஒடுகின்ற ஒரு பகுதியில் அதிகமாகக் கிடைக்கிறது. அப்பகுதிக்கு தக்சே என்று பெயர். இந்தத்தக்சே என்ற பகுதிதான் தவளகிரி, அன்னபுராண என்ற இருமலைகளுக்கு இடையே இருக்கிறது. கண்டகி நதி தோன்றுகிற இடத்தில் உள்ள தாமோதர குண்ட என்ற ஏரி புனித ஏரியாகும்.
சைவர்கள் வழிபடும் புண்ணிய நீர்நிலைகளில் அதுவும் மிக முக்கியமானதாகும். சைவர்கள் அவ்வேரிக்கு புனித யாத்திரை செல்வதைக் குறிக்கோளாகக் கொள்வர். நேபாளத்தில் கண்டகி ஓடும் வழியில் தக்சே உள்ளிட்ட நான்கு இடங்களில் சாலிகிரமி எடுக்கப் படுகிறது.
சாலிகிரமக் கற்களின் சக்தி மிகப் பெரியதாகும். சமய நம்பிக்கை குறைந்தவர்களுக்கும் புறச்சமயிகளுக்கும் கூட சாலிகிரம வணக்கம் அளவிடற்கரிய நற்பலன்களை அள்ளித்தருகிறது. தினமும் உளமார வழிபடுபவர்களுக்கு தத்துவ நிலையையும், முத்தி நிலையையும் வழங்கி பிறப்பறுத்த பெருவாழ்வை வழங்கும் பெருஞ்செல்வம் சாலிகிரம் ஆகும்.
சாலிகிரமம் பல வகை அல்லது வடிவங்களில் இருக்கிறது. ஆனந்த சாலிகிரம், அனுருத்த சாலிகிரம், புனிதப் பெருஞ்சாலிகிரம், தாமோதர கிருட்டிண சாலிகிரம், மானசரோவதேவி சாலிகிரம், கணேச சாலிகிரம், கருடசாலிகிரம், பொன்னானந்த சாலிகிரம், கோபிநாத் துவாரக சாலிகிரம், கோவிந்த சாலிகிரம், கல்கி சாலிகிரம், கற்பவிருட்ச சாலிகிரம், கற்பலட்சுமி சங்க சாலிகிரம், கமலநாராயண சாலிகிரம், கமலவராக சாலிகிரம், கேசவ சாலிகிரம் என்பன முக்கியமாகச் சொல்லப்படுகின்ற சாலிகிரமமாகும்.
கந்தபுராணத்தில் இந்த சாலிக் கிராம் கற்களை பூஜிக்க தனி மந்திரம் இருப்பதாக கூறப்படுகிறது.. தான்செய்த பாவங்களையும், ,வினைகளையும் நீக்க கருப்பு நிற சாலிக் கிராம் கற்களையும், மஞ்சள் நிற சாலிக்கிராம் கற்கள் பொருளாதர மேம்படவும் பூஜை செய்யப்படுவதாகச சொல்லப்படுகிறது.. நரசிம்ம புராணத்தில், இந்த சாலிக் கிராம் கற்கள் குடை வடிவத்தில் இருப்பின் நல்ல ஆரோக்கியம், மகிழ்ச்சி, பொருளாதாரஉயர்வை கொண்டு வரும் என்று கூறுகிறது. சாலிக் கிரம் கற்கள் இயற்கையாகவே பல வடிவங்களில் உருவாக்கம் பெற்றுள்ளது., சங்கு, ஆமை, ,மீன் பன்றி போன்ற வடிவங்களுடன், விநாயகர், கும்ப இலக்குமி போன்றும், விஷ்ணுவின் பத்து அவதாரங்களையும் கொண்டுள்ளது. சிவலிங்க வடிவிலும் காணலாம்.
இந்த சாலி கிராம் கற்கள் எப்படி உருவாக்கிறது பார்த்தால் தெய்வத்தின் அற்புத நிகழ்வுகள் நமக்குவியப்பளிக்கிறது.. இமயமலிருந்து உருண்டு வரும் கற்களில் ‘பஜ்ர கீத்தர்’ என்னும் ஒரு வகை வண்டு
உட்புகுந்து தனது வைரம் போன்ற பற்களால் தசவதாரமான பத்து அவதாரங்களை அரிக்கிறது.. விஷ்ணுஅடையாளங்களை மட்டும் அவைகள் அரிப்பதில்லை. சிவ அடையாளமான சிவ லிங்க அடையாளத்தையும்அரிக்கிறது என்பதுதான் அதிசயம்.
சாலிக் கிராம் பல்வேறு வடிவங்களில், பல்வேறு கோணங்களிலும் காணக்கிடைக்கிறது.. விஷ்ணுவின்
அவதாரங்களில் நரசிம்ம, கூர்ம வடிவங்களும் கூட கிடைத்து இருப்பததாக கூறப்படுகிறது. வைணவர்கள்சாலிக் கிராமத்தினை கல்லாக காண்பதில்லை. விஷ்ணுவின் அவதாரமாக, தெய்வமாக காண்பதால் அவர்கள்
சிரத்தையான எண்ணத்தோடு பூஜிக்கிறார்கள்.. உடல் தூய்மை, உள்ளத் தூய்மையுடன், ஆத்மார்த்த சுத்தியுடன்பூசை செய்கிறார்கள். சாலிக் கிராம் கற்களை வழிபடும் பக்தர்களுக்கு மரண பயம் நெருங்வதில்லை என்று நம்பபடுகிறது. சாலிகிரம வழிபாட்டைச் செய்து அன்பர்கள் பயனடைய வேண்டும்!--
Sunday, November 21, 2010
சித்தர்களைப் பத்தி ஒரு ஆய்வு
சித்தர்கள் – தியானம்,மருத்துவம்,ஆன்மீகம்,தத்துவம்,விஞ்ஞானம்,ரசாயனம்,சிற்பம், மொழியறிவு என பல்வேறுபட்ட துறைகளில் சிறந்து விளங்கியவர்கள் நம் சித்தர்கள். செம்பு, கல், மண் என எதுவையும் தங்கமாக்கும் சொர்ண ரகசியம், ஒருவரின் உடலிலிருந்து மறு உடலுக்கு உயிர் மாறும் கூடுவிட்டு கூடு பாயும் முறை, விலங்குகளுடன் பேசுதல், வசிகரித்தல், உயிர் கொடுத்தல், நீரில் நடத்தல், காற்றில் மிதத்தல் என பல்வேறு சித்துகள் எனப்படும் திறன்களையும் பெற்றிருந்தார்கள்.
சாதாரண மக்களாலும், சமய விற்பனையாளர்களாலும் சொல்லப்பட்ட புனைவுக்கதைகளை நான் இங்கு சொல்லப்போவதில்லை. சித்தர்களைப் பற்றி ஆய்வு நடத்தும் சித்தரியல் நூல்களையும், விங்கிபீடியா, அக்னி சிறகு போன்ற சிறந்த வலைப்பூக்களையும், சித்தர்களைப் பற்றி அறிந்தவர்களின் வார்த்தைகளை கேட்டும் இங்கு எழுதுகிறேன். சிவனை வணங்குவதால் மட்டும் எனக்கும் சித்தர்களுக்கும் ஒரு தொடர்பு ஏற்பட்டது. பொதுவாக எல்லோறும் கூறுவது போல சித்தர்கள் வெறும் 18 பேர்கள் இல்லை.கொஞ்ச நாள் முன்பு வரை எனக்கும் இந்த செய்தி தெரியாது. சித்தர்களின் பெயர்களை பல்வேறு புத்தகங்கள் வெவ்வேறு விதமாக அச்சிட்டு இருக்கின்றன. பொதுவாக இவைகள் புனைப்பெயர்களாக இருக்கும் என நான் நம்பினேன். ஆனால் சித்தர்கள் நூற்றுக்கும் மேர்பட்டவர்கள் இருக்கிறார்கள் என்று தெரிந்த போது வியப்பு ஏற்பட்டது. அந்த வியப்புடனே சித்தர்களைப் பற்றிய ஓர் சின்ன பார்வை.பதினென் சித்தர்கள் அல்லது பதினெட்டு சித்தர்கள் என பிரித்தவர்கள் யார் என தெரியவில்லை. இந்த தொகுப்பு முறை காரணமாக இரண்டு வேறுபட்ட பட்டியல் காணப்படுகின்றது. இது மட்டும் அல்ல இன்னும் பிற தொகுப்புகளும் காணப்படலாம்.ஏன் இந்த மாறுபட்ட பட்டியல்கள் என நீங்கள் கேட்டால் அதற்கு ஒரே விளக்கம் தான் என்னிடம் இருக்கிறது. வள்ளல்களை எப்படி ஏழு ஏழாக பிரித்தனரோ, அதைப்போல ஒரு பாகுபாடுதான் சித்தர்களை பிரித்தமைக்கும் இருக்கும் என நினைக்கிறேன்.ஒரு 18 சித்தர்களின் பெயர் பட்டியல் –
1. திருமூலர்2. இராமதேவர்3. கும்பமுனி4. இடைக்காடர்5. தன்வந்திரி6. வால்மீகி7. கமலமுனி8. போக நாதர்
9. மச்ச முனி10. கொய்கணர்11. பதஞ்சலி 12. நந்தி தேவர்13. போதகுரு14. பாம்பாட்டி15. சட்டைமுனி
16. சுந்தரானந்த தேவர்17. குதம்பைச் சித்தர்18. கோரக்கர்அடுத்த 18 சித்தர்களின் பெயர் பட்டியல் –
1. கௌதமர்2. அகத்தியர்3. சங்கரர்4. வைரவர்5. மார்க்கண்டர்,6. வன்மிகர்,7. உரோமர்8. புசண்டர்9. சட்டைமுனி10. நந்தீசர்
11. திருமூலர்12. பாலாங்கிநாதர்13. மச்சமுனி14. புலத்தியர்15. கருவூரார்16. கொங்கணர்17. போகர்18. புலிப்பாணிவேறுபாடுகள் அற்றவர்கள் – இனம், மதம், மொழி, நாடு என்ற நம்முடைய பிரிவினைகளுக்கெல்லாம் கட்டுப்படாதவர்கள் சித்தர்கள். காற்று, நீர், நிலம், நெருப்பு, ஆகாயம் என பஞ்ச பூதங்களையும் அடக்கி ஆண்டவர்களுக்கு சமூகத்தின் பிரிவுகள் பாதிக்கவே இல்லை.
பல நாடுகளில் பயணம் செய்து, பல மொழிகளில் புத்தகங்கள் எழுதியுளார்கள். உதாரணமாக ராமதேவராகிய யாக்கோபு என்ற சித்தர் இஸ்லாமிய மதத்தின் புனித இடமான மெக்காவில் தங்கி தான் கற்றவற்றை, இங்கு வந்து தமிழிலும் எழுதியுள்ளார். அந்தந்த நாடுகளுக்கு தக்கபடி பெயர்கள் இருப்பதால் சில சித்தர்களுக்கு இரண்டுக்கும் மேற்பட்ட பெயர்களும் இருக்கின்றன.அதுமட்டுமல்லாமல் பல மொழித் திறமையால் பல நாடுகளில் அவர்களின் புத்தகங்கள் இருக்கின்றன. சித்தரியல் என்னும் ஒரு இயலே இதற்காக உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. சித்தர்களின் நூல்களை ஆராந்து பார்த்து பல நாடுகளிலும் நவீன மருத்துவத்தில் அதனை சேர்க்க தொடங்கியுள்ளனர்.இவர்களின் கண்டுபிடிப்பான மனநிலையை ஒழுங்கு செய்யும் யோகா, இன்று மிகப்பெரிய அளவில் மக்களை சென்றடைந்துள்ளது. ஜக்கிவாசுதேவ், பரமஹம்ஸ நித்தியானந்தர் , வேதாந்திர மகரிசி போன்றவர்கள் தங்களது வாழ்க்கையை மக்கள் நல்வாழ்வுக்காக தந்து யோக நிலைகளை கற்று தருகிறார்கள். அத்துடன் நல்ல தமிழில் சித்தர்களைப் போல புத்தகங்களும் எழுதுகிறார்கள். ஒரு மதம் என்று இவர்கள் கட்டுக்குள் அடங்குவதில்லை, மதம்,இனம் கடந்து தங்கள் சேவையை செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள். என்னைப் பொருத்தவரை இவர்களும் சித்தர்களே.108 சித்தர்களின் பெயர்கள் -நான் முன்பு கூறியபடியே நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட சித்தர்கள் இந்த உலகில் வாழ்ந்திருக்கிறார்கள். அவர்களைப் பற்றி விரிவாக பார்க்கும் முன்பு 108 சித்த மாமுனிகளின் பெயர்களை படித்து பாருங்கள். உங்களுக்கு தெரிந்த பழக்கமான பல சித்தர்கள் இருப்பார்கள்.
1. திருமூலர்.2. போகர்.3. கருவூர்சித்தர்.4. புலிப்பாணி.5. கொங்கணர்.6. மச்சமுனி.
7. வல்லப சித்தர் என்னும் சுந்தரானந்தர்.8. சட்டைமுனி சித்தர்.9. அகத்தியர்.
10. தேரையர்.11. கோரக்கர்.12. பாம்பாட்டி சித்தர்.13. சிவவாக்கியர்.14. உரோமரிசி.
15. காகபுசுண்டர்.16. இடைக்காட்டுச் சித்தர்.17. குதம்ப்பைச் சித்தர்.18. பதஞ்சலி சித்தர்.
சித்தர்கள் – தியானம்,மருத்துவம்,ஆன்மீகம்,தத்துவம்,விஞ்ஞானம்,ரசாயனம்,சிற்பம், மொழியறிவு என பல்வேறுபட்ட துறைகளில் சிறந்து விளங்கியவர்கள் நம் சித்தர்கள். செம்பு, கல், மண் என எதுவையும் தங்கமாக்கும் சொர்ண ரகசியம், ஒருவரின் உடலிலிருந்து மறு உடலுக்கு உயிர் மாறும் கூடுவிட்டு கூடு பாயும் முறை, விலங்குகளுடன் பேசுதல், வசிகரித்தல், உயிர் கொடுத்தல், நீரில் நடத்தல், காற்றில் மிதத்தல் என பல்வேறு சித்துகள் எனப்படும் திறன்களையும் பெற்றிருந்தார்கள்.
சாதாரண மக்களாலும், சமய விற்பனையாளர்களாலும் சொல்லப்பட்ட புனைவுக்கதைகளை நான் இங்கு சொல்லப்போவதில்லை. சித்தர்களைப் பற்றி ஆய்வு நடத்தும் சித்தரியல் நூல்களையும், விங்கிபீடியா, அக்னி சிறகு போன்ற சிறந்த வலைப்பூக்களையும், சித்தர்களைப் பற்றி அறிந்தவர்களின் வார்த்தைகளை கேட்டும் இங்கு எழுதுகிறேன். சிவனை வணங்குவதால் மட்டும் எனக்கும் சித்தர்களுக்கும் ஒரு தொடர்பு ஏற்பட்டது. பொதுவாக எல்லோறும் கூறுவது போல சித்தர்கள் வெறும் 18 பேர்கள் இல்லை.கொஞ்ச நாள் முன்பு வரை எனக்கும் இந்த செய்தி தெரியாது. சித்தர்களின் பெயர்களை பல்வேறு புத்தகங்கள் வெவ்வேறு விதமாக அச்சிட்டு இருக்கின்றன. பொதுவாக இவைகள் புனைப்பெயர்களாக இருக்கும் என நான் நம்பினேன். ஆனால் சித்தர்கள் நூற்றுக்கும் மேர்பட்டவர்கள் இருக்கிறார்கள் என்று தெரிந்த போது வியப்பு ஏற்பட்டது. அந்த வியப்புடனே சித்தர்களைப் பற்றிய ஓர் சின்ன பார்வை.பதினென் சித்தர்கள் அல்லது பதினெட்டு சித்தர்கள் என பிரித்தவர்கள் யார் என தெரியவில்லை. இந்த தொகுப்பு முறை காரணமாக இரண்டு வேறுபட்ட பட்டியல் காணப்படுகின்றது. இது மட்டும் அல்ல இன்னும் பிற தொகுப்புகளும் காணப்படலாம்.ஏன் இந்த மாறுபட்ட பட்டியல்கள் என நீங்கள் கேட்டால் அதற்கு ஒரே விளக்கம் தான் என்னிடம் இருக்கிறது. வள்ளல்களை எப்படி ஏழு ஏழாக பிரித்தனரோ, அதைப்போல ஒரு பாகுபாடுதான் சித்தர்களை பிரித்தமைக்கும் இருக்கும் என நினைக்கிறேன்.ஒரு 18 சித்தர்களின் பெயர் பட்டியல் –
1. திருமூலர்2. இராமதேவர்3. கும்பமுனி4. இடைக்காடர்5. தன்வந்திரி6. வால்மீகி7. கமலமுனி8. போக நாதர்
9. மச்ச முனி10. கொய்கணர்11. பதஞ்சலி 12. நந்தி தேவர்13. போதகுரு14. பாம்பாட்டி15. சட்டைமுனி
16. சுந்தரானந்த தேவர்17. குதம்பைச் சித்தர்18. கோரக்கர்அடுத்த 18 சித்தர்களின் பெயர் பட்டியல் –
1. கௌதமர்2. அகத்தியர்3. சங்கரர்4. வைரவர்5. மார்க்கண்டர்,6. வன்மிகர்,7. உரோமர்8. புசண்டர்9. சட்டைமுனி10. நந்தீசர்
11. திருமூலர்12. பாலாங்கிநாதர்13. மச்சமுனி14. புலத்தியர்15. கருவூரார்16. கொங்கணர்17. போகர்18. புலிப்பாணிவேறுபாடுகள் அற்றவர்கள் – இனம், மதம், மொழி, நாடு என்ற நம்முடைய பிரிவினைகளுக்கெல்லாம் கட்டுப்படாதவர்கள் சித்தர்கள். காற்று, நீர், நிலம், நெருப்பு, ஆகாயம் என பஞ்ச பூதங்களையும் அடக்கி ஆண்டவர்களுக்கு சமூகத்தின் பிரிவுகள் பாதிக்கவே இல்லை.
பல நாடுகளில் பயணம் செய்து, பல மொழிகளில் புத்தகங்கள் எழுதியுளார்கள். உதாரணமாக ராமதேவராகிய யாக்கோபு என்ற சித்தர் இஸ்லாமிய மதத்தின் புனித இடமான மெக்காவில் தங்கி தான் கற்றவற்றை, இங்கு வந்து தமிழிலும் எழுதியுள்ளார். அந்தந்த நாடுகளுக்கு தக்கபடி பெயர்கள் இருப்பதால் சில சித்தர்களுக்கு இரண்டுக்கும் மேற்பட்ட பெயர்களும் இருக்கின்றன.அதுமட்டுமல்லாமல் பல மொழித் திறமையால் பல நாடுகளில் அவர்களின் புத்தகங்கள் இருக்கின்றன. சித்தரியல் என்னும் ஒரு இயலே இதற்காக உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. சித்தர்களின் நூல்களை ஆராந்து பார்த்து பல நாடுகளிலும் நவீன மருத்துவத்தில் அதனை சேர்க்க தொடங்கியுள்ளனர்.இவர்களின் கண்டுபிடிப்பான மனநிலையை ஒழுங்கு செய்யும் யோகா, இன்று மிகப்பெரிய அளவில் மக்களை சென்றடைந்துள்ளது. ஜக்கிவாசுதேவ், பரமஹம்ஸ நித்தியானந்தர் , வேதாந்திர மகரிசி போன்றவர்கள் தங்களது வாழ்க்கையை மக்கள் நல்வாழ்வுக்காக தந்து யோக நிலைகளை கற்று தருகிறார்கள். அத்துடன் நல்ல தமிழில் சித்தர்களைப் போல புத்தகங்களும் எழுதுகிறார்கள். ஒரு மதம் என்று இவர்கள் கட்டுக்குள் அடங்குவதில்லை, மதம்,இனம் கடந்து தங்கள் சேவையை செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள். என்னைப் பொருத்தவரை இவர்களும் சித்தர்களே.108 சித்தர்களின் பெயர்கள் -நான் முன்பு கூறியபடியே நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட சித்தர்கள் இந்த உலகில் வாழ்ந்திருக்கிறார்கள். அவர்களைப் பற்றி விரிவாக பார்க்கும் முன்பு 108 சித்த மாமுனிகளின் பெயர்களை படித்து பாருங்கள். உங்களுக்கு தெரிந்த பழக்கமான பல சித்தர்கள் இருப்பார்கள்.
1. திருமூலர்.2. போகர்.3. கருவூர்சித்தர்.4. புலிப்பாணி.5. கொங்கணர்.6. மச்சமுனி.
7. வல்லப சித்தர் என்னும் சுந்தரானந்தர்.8. சட்டைமுனி சித்தர்.9. அகத்தியர்.
10. தேரையர்.11. கோரக்கர்.12. பாம்பாட்டி சித்தர்.13. சிவவாக்கியர்.14. உரோமரிசி.
15. காகபுசுண்டர்.16. இடைக்காட்டுச் சித்தர்.17. குதம்ப்பைச் சித்தர்.18. பதஞ்சலி சித்தர்.
19. புலத்தியர்.20. திருமூலம் நோக்க சித்தர். 21. அழகண்ண சித்தர். 22. நாரதர்.
23. இராமதேவ சித்தர். 24. மார்க்கண்டேயர்.25. புண்ணாக்கீசர்.26. காசிபர். 27. வரதர்.
28. கன்னிச் சித்தர்.29. தன்வந்தரி.30. நந்தி சித்தர் 31. காடுவெளி சித்தர்.32. விசுவாமித்திரர்
33. கௌதமர் 34. கமல முனி 35. சந்திரானந்தர் 36. சுந்தரர்.37. காளங்கி நாதர் 38. வான்மீகி
39. அகப்பேய் சித்தர் 40. பட்டினத்தார் 41. வள்ளலார் 42. சென்னிமலை சித்தர் 43. சதாசிவப் பிரம்மேந்திரர்
44. ராமகிருஷ்ணர், சாரதாதேவியார் 45. ராகவேந்திரர் 46. ரமண மகரிஷி.47. குமரகுருபரர்
48. நடன கோபால நாயகி சுவாமிகள் 49. ஞானானந்த சுவாமிகள் 50. ஷீரடி சாயிபாபா
51. சேக்கிழார் பெருமான் 52. ராமானுஜர் 53. பரமஹம்ச யோகானந்தர் 54. யுக்தேஸ்வரர்
55. ஜட்ஜ் சுவாமிகள் 56. ஆதி பராசக்தி திருகோவிலில் 21 சித்தர்களின் ஜீவ சமாதிகள் உள்ளன.
57. கண்ணப்ப நாயனார்.58. சிவப்பிரகாச அடிகள்.59. குரு பாபா ராம்தேவ் 60. ராணி சென்னம்மாள்.
61. பூஜ்ய ஸ்ரீ சித்த நரஹரி குருஜி 62. குழந்தையானந்த சுவாமிகள்.63. முத்து வடுகநாதர்.64. இராமதேவர்
65. அருணகிரிநாதர்.66. பாடக்சேரி தவத்திரு இராமலிங்க சுவாமிகள் 67. மௌன சாமி சித்தர் 68. சிறுதொண்டை நாயனார்.69. ஒடுக்கத்தூர் சுவாமிகள்.70. வல்லநாட்டு மகாசித்தர்.71. சுப்பிரமணிய சித்தர்.72. சிவஞான பாலசித்தர்.
73. கம்பர்.74. நாகலிங்க சுவாமிகள்.75. அழகர் சுவாமிகள்.76. சிவஞான பாலைய சுவாமிகள் 77. சித்தானந்த சுவாமிகள்.
78. சக்திவேல் பரமானந்த குரு79. ஸ்ரீராம் பரதேசி சுவாமிகள் 80. அக்கா சுவாமிகள் 81. மகான் படே சுவாமிகள்
82. கம்பளி ஞானதேசிக சுவாமிகள் 83. பகவந்த சுவாமிகள்.84. கதிர்வேல் சுவாமிகள்.85. சாந்த நந்த சுவாமிகள்
86. தயானந்த சுவாமிகள் 87. தஷிணாமூர்த்தி சுவாமிகள்.88. ஞானகுரு குள்ளச்சாமிகள்.89. வேதாந்த சுவாமிகள்
90. லஷ்மண சுவாமிகள்.91. மண்ணுருட்டி சுவாமிகள்.92. சுப்பிரமணிய அபிநய சச்சிதானந்த பாரதி சுவாமிகள்.
93. யோகி ராம் சுரத்குமார் (விசிறி சுவாமிகள்).94. கோட்டூர் சுவாமிகள்.95. தகப்பன் மகன் சமாதி
96. நாராயண சாமி அய்யா சமாதி 97. போதேந்திர சுவாமிகள் 98. அவதூர ரோக நிவர்தீஸ்வரர் சுவாமிகள்.99. வன்மீக நாதர்.100. தம்பிக்கலையான் சித்தர் 101. மெய்வரத் தம்பிரான் சுவாமிகள் 102. குகை நாச்சியார் மகான்.
103. வாலைகுருசாமி.104. பாம்பன் சுவாமிகள்.105. குமாரசாமி சித்தர் சுவாமிகள்.106. பெரியாழ்வார் சுவாமிகள்
107. மாயம்மா 108. பரமாச்சாரியார்.ராணி சென்னம்மாள், மாயம்மா என்ற பெயர்கள் பெண் சித்தர்களை குறிக்கின்றன. அதனால் பெண் சித்தர்களும் உலகில் மகிமை புரிந்திருக்கின்றனர்
சில ஆன்மீக குறிப்புகள்
சனிக்கிழமையன்று நவதானிய அடைதோசை நல்லெண்ணெய் விட்டுச் சாப்பிட்டால் நவக்கிரகங்கள் திருப்தியடையும்.இதனால், அஷ்டமச்சனி, கண்டகச்சனி, ஏழரைச்சனி முதலியவற்றின் தாக்கம் குறையும்.
· தினமும் ஏதாவது மந்திர ஜபம் செய்துவிட்டு நமது தினசரிக்கடமைகளைத் துவக்கவேண்டும்.அப்படி மந்திர ஜபம் முடிந்த வுடனே ஒரு தம்ளர் இளநீர் அருந்தினால் நாம் ஜபித்த மந்திர அலைகள் நம் உடலுக்கு உள்ளேயே பதிவாகிவிடும்.
· கடலை எண்ணெய் குடும்பத்தில் கலகத்தை உண்டாக்கும்.எனவே, குடும்பத்தில் கடலை எண்ணெயைப் பயன்படுத்துவதை பெருமளவு குறைப்பது நல்லது.
· ஏனெனில், இந்தக் கலகம் குடும்பங்கிளிடையே பரவி, நாடு முழுக்க கலகத்தை உருவாக்கும்.
· பாமாயில்(பனை மர எண்ணெய்) சமையலில் கலந்து சாப்பிட்டால் துர்தேவதைகள் உடலுக்குள் புகுந்துவிடும்.தொடர்ந்து பாமாயில் பயன்படுத்தினால்(சாப்பிட்டால்) நாளாவட்டத்தில் நமது கை கால்களை முடக்கிவிடும்.
· தேங்காய் தொடர்ந்து உண்டால்(அதாங்க இளமுறி எனப்படும் இளம் தேங்காய்) தாது விளையும்.ஈரலுக்கு வலிமை கொடுக்கும்.குடலிலும், வாயிலும் உள்ள புண்களை ஆற்றும்.
· நம் கர்மாவை மாற்றக்கூடிய சக்தி அன்னதானத்திற்கு உண்டு.வீடு, வாசல் இல்லாத அனாதைகளுக்கு அன்னதானம் செய்வதே நிஜமான அன்ன தானம் ஆகும்.
· வீடு மற்றும் தொழிற்சாலைகளில் மற்றவர்கள் விட்ட பெருமூச்சு நீங்க வேண் டுமானால் சாம்பிராணிப்புகை அல்லது 60 வகை மூலிகை சேர்க்கையால் செய்யப்பட்ட மூலிகைப்புகை போடுவது நல்லது.
· நெற்றிச்சுட்டி அறிவுக்கண்ணை(மூன்றாவது கண் நம் எல்லோருக்கும் புருவமத்தியில் இருக்கிறது)த் திறக்கும்.காதணி நல்ல கண்பார்வையைத் தரும்.ஒட்டியாணம் துர் ஆவிகள் பெண்களின் தொப்புள் வழியாக உடலுக்குள் நுழையாமல் தடுக்கும்.
· காலில் அணியும் மிஞ்சி பெண்ணின் காமத்தைக் குறைக்கும்.மூக்குத்தியும் மோதிரமும் சுவாசக்காற்றிலுள்ள விஷகலையை நீக்கும்.
· கோதுமை உணவு சாப்பிடுபவர்கள் வெண்ணெய் அல்லது நெய் சேர்த்துக் கொள்ளவேண்டும். இல்லாவிட்டால் கோதுமை உணவினால் தீமையே(கண் எரிச்சல், மலச்சிக்கல்) ஏற்படும்.
· சுவாதி மற்றும் விசாகம் நட்சத்திரங்கள் நின்ற நாட்களிலும் கடகம் மற்றும் விருச்சிகம் லக்கினங்களிலும் குரு உபதேசம் பெற நன்று.
· கறுப்புத் துணிப் பக்கம் காகம் வருவதில்லை.வெள்ளைத் துணி மற்றும் நீலவெளிச்சத்திற்கு கொசுக்கள் வருவதில்லை.தூய ஆடைகள் பக்கம் கொசு அண்டுவதில்லை.
· தினமும் ஏதாவது மந்திர ஜபம் செய்துவிட்டு நமது தினசரிக்கடமைகளைத் துவக்கவேண்டும்.அப்படி மந்திர ஜபம் முடிந்த வுடனே ஒரு தம்ளர் இளநீர் அருந்தினால் நாம் ஜபித்த மந்திர அலைகள் நம் உடலுக்கு உள்ளேயே பதிவாகிவிடும்.
· கடலை எண்ணெய் குடும்பத்தில் கலகத்தை உண்டாக்கும்.எனவே, குடும்பத்தில் கடலை எண்ணெயைப் பயன்படுத்துவதை பெருமளவு குறைப்பது நல்லது.
· ஏனெனில், இந்தக் கலகம் குடும்பங்கிளிடையே பரவி, நாடு முழுக்க கலகத்தை உருவாக்கும்.
· பாமாயில்(பனை மர எண்ணெய்) சமையலில் கலந்து சாப்பிட்டால் துர்தேவதைகள் உடலுக்குள் புகுந்துவிடும்.தொடர்ந்து பாமாயில் பயன்படுத்தினால்(சாப்பிட்டால்) நாளாவட்டத்தில் நமது கை கால்களை முடக்கிவிடும்.
· தேங்காய் தொடர்ந்து உண்டால்(அதாங்க இளமுறி எனப்படும் இளம் தேங்காய்) தாது விளையும்.ஈரலுக்கு வலிமை கொடுக்கும்.குடலிலும், வாயிலும் உள்ள புண்களை ஆற்றும்.
· நம் கர்மாவை மாற்றக்கூடிய சக்தி அன்னதானத்திற்கு உண்டு.வீடு, வாசல் இல்லாத அனாதைகளுக்கு அன்னதானம் செய்வதே நிஜமான அன்ன தானம் ஆகும்.
· வீடு மற்றும் தொழிற்சாலைகளில் மற்றவர்கள் விட்ட பெருமூச்சு நீங்க வேண் டுமானால் சாம்பிராணிப்புகை அல்லது 60 வகை மூலிகை சேர்க்கையால் செய்யப்பட்ட மூலிகைப்புகை போடுவது நல்லது.
· நெற்றிச்சுட்டி அறிவுக்கண்ணை(மூன்றாவது கண் நம் எல்லோருக்கும் புருவமத்தியில் இருக்கிறது)த் திறக்கும்.காதணி நல்ல கண்பார்வையைத் தரும்.ஒட்டியாணம் துர் ஆவிகள் பெண்களின் தொப்புள் வழியாக உடலுக்குள் நுழையாமல் தடுக்கும்.
· காலில் அணியும் மிஞ்சி பெண்ணின் காமத்தைக் குறைக்கும்.மூக்குத்தியும் மோதிரமும் சுவாசக்காற்றிலுள்ள விஷகலையை நீக்கும்.
· கோதுமை உணவு சாப்பிடுபவர்கள் வெண்ணெய் அல்லது நெய் சேர்த்துக் கொள்ளவேண்டும். இல்லாவிட்டால் கோதுமை உணவினால் தீமையே(கண் எரிச்சல், மலச்சிக்கல்) ஏற்படும்.
· சுவாதி மற்றும் விசாகம் நட்சத்திரங்கள் நின்ற நாட்களிலும் கடகம் மற்றும் விருச்சிகம் லக்கினங்களிலும் குரு உபதேசம் பெற நன்று.
· கறுப்புத் துணிப் பக்கம் காகம் வருவதில்லை.வெள்ளைத் துணி மற்றும் நீலவெளிச்சத்திற்கு கொசுக்கள் வருவதில்லை.தூய ஆடைகள் பக்கம் கொசு அண்டுவதில்லை.
நம்மாழ்வாரும், மாணிக்கவாசகரும்
தமிழ்நாட்டில் சைவம், வைணவம் என்னும் இருபெரும் சமயங்களும் இரண்டு கண்கள் போலச் சிறந்து விளங்குவன. இவ்விரண்டும் பழமையும், பெருமையும் வாய்ந்தவை.
ஏறத்தாழ ஐயாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்ட தொல்காப்பியம் எனும் இலக்கண நூலிலேயே,"மாயோன் மேய காடுறை உலகம்" என்று முல்லை நிலத்திற்கு உரிய தெய்வம் "திருமால்" என்பது சிறப்பாக எடுத்துக் கூறப்பட்டுள்ளது. அதைத் தழுவிப் பிற்காலத்தில் "அங்கண் முல்லையின் தெய்வம் என்று அருந்தமிழ் உரைக்கும் செங்கண் மால்" என்று சேக்கிழார் பெருமானும் வழி மொழிந்துள்ளார்.
"திருவுடை மன்னரைக் காணின் திருமாலைக் கண்டேன்" என்று நம்மாழ்வார் பாடுவதற்கு அடிப்படையாக,"மாயோன் மேய மன்பெருஞ் சிறப்பில், தாவா விழுப்புகழ் பூவை நிலை" என்று தொல்காப்பியம் விதித்திருத்தலும், திருமால் நெறியின் தொன்மையினை வலியுறுத்தப் போதிய சான்றாகும்.
"சமயக் கணக்கர் மதிவழி கூறாது உலகியல் கூறிப் பொருள் இது" என்று விளக்கிய திருவள்ளுவரும், தாம் எந்த சமயத்தையும் வெளிப்படையாகக் கூறாத இயல்பினராயினும்,"மூவுலகும் ஈரடியால் முறைநிரம்பா வகை முடியத் தாவிய சேவடியால்" அளந்த திருமாலைப் பற்றிக் (குறள் - 610) குறிப்பிட்டுள்ளார்.
இன்றைக்கு 2,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே, சங்க காலத்தில் திருவேங்கடத் திருப்பதியில், வேங்கடேசப் பெருமாள் நின்ற கோலத்தில் விளங்கிக் காட்சி தரும் சிறப்பு, சிலப்பதிகாரத்தில் எழிலுற இனிது விளக்கப்பட்டுள்ளது. இதனால் 2,000 ஆண்டுகளுக்கும் முன்னரே வைணவ சமயம் தமிழ்நாட்டில் தழைத்தோங்கியிருந்த தன்மையும், தொன்மையும் புலனாகின்றன.
முதலாழ்வார்களுள் ஒருவரான பேயாழ்வார், சிவபெருமானும், திருமாலும் பிரிவறக் கலந்து பிணைந்து, இணைந்து, திருவேங்கடமலையின் கண் ஓருருவாய்க் காட்சி தருவதைத் தம் செய்யுளில் இப்படி அழகுறப் பாடி அருளியுள்ளார்:-
"தாழ் சடையும் நீண்முடியும் ஒண்மழுவும் சக்கரமும்
சூழரவும் பொன்னாணும் தோன்றுமால் - சூழும்
திரண்டருவி பாயும் திருமலைமேல் எந்தைக்கு
இரண்டுருவும் ஒன்றாய் இசைந்து."
இப்பாடல் வழி பண்டைக்காலத்தில், தமிழக மக்களிடையில் பரவி, நிலவியிருந்த சைவ - வைணவ சமரச மனப்பான்மை தெளிவுறத் தெரிகிறது. சமயம் மக்களைப் பிரிக்கக் கூடாது. உலகெங்கிலும் உள்ள நல்லறிஞர்கள் பலரும், இந்நாளில் இதனையே பெரிதும் வற்புறுத்தி வருகின்றனர். அத்தகையதொரு சிறந்த நல்விருப்பத்துடனும், குறிக்கோளுடனுமே நம்மாழ்வாரும் - மாணிக்கவாசகரும் வாழ்ந்தார்கள்.
பாண்டிய நாட்டில், திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் தாமிரபரணி நதிக்கரையில் "திருக்குருகூர்" என்னும் தலத்தில், காரியார் - உடையார்நங்கையார் எனும் தம்பதிக்கு மைந்தராகத் தோன்றியருளினார் நம்மாழ்வார்.
திருமுறைகள்
திருமுறைகளையும் மெய்கண்ட சாத்திரங்களையும் இந்தி மொழிக்கு மொழிபெயர்க்கும் முயற்சி, கடந்த 15 ஆண்டுகளாக நடைபெற்று வருகிற தகவல்களைத் தெரிந்து கொண்டேன்.
காசிப் பல்கலைக் கழகத்தில் சிவஞானபோதம் இந்தி மொழிபெயர்ப்பு வெளிவந்துள்ளது. அதனைத் தேவாரம் மின்னம்பல தளத்தில் சேர்க்க ஆவன செய்துள்ளேன். தட்டச்சாகி வருகிறது.
திருமந்திரம் முழுவதையும் 1997இல் வார்தாவில் காந்தி ஆச்சிரமத்தார் இந்தி மொழிபெயர்ப்பாக வெளியிட்டனர்.
திருமுறைகள் முழுவதையும் மொழிபெயர்க்குமாறு கொல்கத்தா, சாந்திநிகேதனத்தார் 1995இல் சென்னையில் இருந்து பேரா. சுந்தரத்தை அழைத்து, கொல்கத்தாவில் 3 ஆண்டுகள் தங்கவைத்தனர். அவர்,1,4,5,6,7,8 (திருவாசகம்) திருமுறைகளை இந்திக்கு மொழிபெயர்த்தார். அவரை அழைத்த பேராசிரியர் காலமாகிவிடவே, பிறர் ஆர்வம் காட்டாத நிலையில் அவர் சென்னை திரும்பினார்.
திருவாச இந்தி மொழிபெயர்ப்பை அக்காலத்தில் சாந்திநிகேதன் வெளியிட்டது.
சுந்தரர் தோவாரத்தை வார்தா காந்தி ஆச்சிரமம் வெளியிட்டது.
4,5,6 திருமுறைகளை பாடலிபுரப் பல்கலைக்கழகம் வெளியிட்டது.
1 திருமுறை கையெழுத்துப் படியாக உள்ளது.
11ஆம் திருமுறை திருமுருகாற்றுப்படையைத் திரு பாலசுப்பிரமணியம் செய்து வைத்திருக்கிறார்.
அருட்செல்வர் நா. மகாலிஙகம் பெரிதும் முயன்று, வண்ணப் படம் ஒரு பக்கம் கதை ஒரு பக்கம் வந்த பெரியபுராணம் நூலை இந்தியிலும் பலவேறு மொழிகளிலும் பதிப்பித்துள்ளார்.
பேரா. இரபீந்திரநாதர் சேத்து என்பர் மூலம் திருமுறைகளில் தேர்ந்த பாடல்களை இந்திக்கு மொழிபெயர்க்க, பல தொகுதிகாளாக அருட்செல்வர் நா. மகாலிங்கம் பதிப்பித்துள்ளார். அந்தப் பதிப்பை அக்காலத்தில் குடியரசுத் தலைவர் வெளியிட்டார்.
காசிப் பல்கலைக் கழகத்தில் சிவஞானபோதம் இந்தி மொழிபெயர்ப்பு வெளிவந்துள்ளது. அதனைத் தேவாரம் மின்னம்பல தளத்தில் சேர்க்க ஆவன செய்துள்ளேன். தட்டச்சாகி வருகிறது.
திருமந்திரம் முழுவதையும் 1997இல் வார்தாவில் காந்தி ஆச்சிரமத்தார் இந்தி மொழிபெயர்ப்பாக வெளியிட்டனர்.
திருமுறைகள் முழுவதையும் மொழிபெயர்க்குமாறு கொல்கத்தா, சாந்திநிகேதனத்தார் 1995இல் சென்னையில் இருந்து பேரா. சுந்தரத்தை அழைத்து, கொல்கத்தாவில் 3 ஆண்டுகள் தங்கவைத்தனர். அவர்,1,4,5,6,7,8 (திருவாசகம்) திருமுறைகளை இந்திக்கு மொழிபெயர்த்தார். அவரை அழைத்த பேராசிரியர் காலமாகிவிடவே, பிறர் ஆர்வம் காட்டாத நிலையில் அவர் சென்னை திரும்பினார்.
திருவாச இந்தி மொழிபெயர்ப்பை அக்காலத்தில் சாந்திநிகேதன் வெளியிட்டது.
சுந்தரர் தோவாரத்தை வார்தா காந்தி ஆச்சிரமம் வெளியிட்டது.
4,5,6 திருமுறைகளை பாடலிபுரப் பல்கலைக்கழகம் வெளியிட்டது.
1 திருமுறை கையெழுத்துப் படியாக உள்ளது.
11ஆம் திருமுறை திருமுருகாற்றுப்படையைத் திரு பாலசுப்பிரமணியம் செய்து வைத்திருக்கிறார்.
அருட்செல்வர் நா. மகாலிஙகம் பெரிதும் முயன்று, வண்ணப் படம் ஒரு பக்கம் கதை ஒரு பக்கம் வந்த பெரியபுராணம் நூலை இந்தியிலும் பலவேறு மொழிகளிலும் பதிப்பித்துள்ளார்.
பேரா. இரபீந்திரநாதர் சேத்து என்பர் மூலம் திருமுறைகளில் தேர்ந்த பாடல்களை இந்திக்கு மொழிபெயர்க்க, பல தொகுதிகாளாக அருட்செல்வர் நா. மகாலிங்கம் பதிப்பித்துள்ளார். அந்தப் பதிப்பை அக்காலத்தில் குடியரசுத் தலைவர் வெளியிட்டார்.
சித்தர் பழமொழிகள்.
சித்தர்கள் தனியாகப் பழமொழிகள் ஏதும் பாடியவரல்லர். பதினெண் சித்தர்கள் பாடல்களில் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாகத் தென்பட்டவைகளை .
பிறந்தன இறக்கும்; இறந்தன பிறக்கும்.
தோன்றின மறையும்; மறைந்தன தோன்றும்.
பெருத்தன சிறுக்கும்; சிறுத்தன பெருக்கும்.
உணர்ந்தன மறக்கும்; மறந்தன உணரும்.
புணர்ந்தன பிரியும்; பிரிந்தன புணரும்.
உவப்பன வெறுப்பாம்; வெறுப்பன உவப்பாம்
1.பிறந்தன இறக்கும்; இறந்தன பிறக்கும்.
உலகம் என்பது நிலையில்லாதது. நாளுக்கு நாள் மாறிக்கொண்டே இருப்பது. அதில் வாழும் உயிர்களும் பரிணாம மாற்றத்திற்குட்பட்டு இறந்தும் பிறந்துமாய் உலகில் சம நிலையை உண்டாக்கிக்கொண்டு வரும். எந்த உயிருக்கும் நித்தியத்துவம் என்பது இல்லை. பிறக்கும் எல்லா உயிரும் ஒரு நாள் இறந்தே ஆகவேண்டும். இந்த நியதியிலிருந்து எந்த உயிரும் தப்ப முடியாது. சரி பிறந்தன இறந்துவிட்டால் அந்த உயிர் முறுப்புள்ளியாகிவிட்டதா என்றால் அதுதான் இல்லை. அப்படிப் பிறந்து இறந்த உயிர் தனது பாவ புண்ணியங்களுக்கு ஏற்ப மறுபடியும் ஜனன மெடுக்கும். இதுதான் முதற் பழமொழியின் பொருள்.
2. தோன்றின மறையும்; மறைந்தன தோன்றும்.
உலகின் எல்லா நிகழ்ச்சிகளும் தோற்றம் மறைவு உடையவை. காலையில் தோன்றும் ஆதவன் மாலையில் மறைகிறான். அப்படியானால் மறையும் சூரியன் மறு நாள் உதயமாகும். இஃது சூரிய சந்திரர்களுக்கு மட்டுமல்ல , எல்லா உலக இயக்கங்களுக்கும் பொருந்தும்.
உலகின் எல்லா நிகழ்ச்சிகளும் தோற்றம் மறைவு உடையவை. காலையில் தோன்றும் ஆதவன் மாலையில் மறைகிறான். அப்படியானால் மறையும் சூரியன் மறு நாள் உதயமாகும். இஃது சூரிய சந்திரர்களுக்கு மட்டுமல்ல , எல்லா உலக இயக்கங்களுக்கும் பொருந்தும்.
3. பெருத்தன சிறுக்கும்; சிறுத்தன பெருக்கும்.
சந்திரோதயம் பூரண நிலவவாய் காணப்பட்டாலும் அடுத்த நாள் முதற்கொண்டு தேய்பிறையாய்ச் சிறுத்துக் கொண்டே வந்து முடிவில் அமாவாசையாக ஒன்றுமில்லாமல் காட்சிதரும். அந்த அமாவாசை நிலவு பிறகு சிறிது சிறிதாக வளர்ந்து வளர் பிறை பூரணச் சந்திரனாக காட்சியளிகும். நிலவு தேய்வதும் வளர்வதும் இயற்கை நிகழ்வுகள்.
4. உணர்ந்தன மறக்கும்; மறந்தன உணரும்
மனிதனுக்கு மட்டும் மறக்கும் ஆற்றல் இல்லலாதிருப்பின் அவன் இந்நேரம் பைத்தியம் பிடித்ததல்லவா அலைந்திருப்பான். எத்தனை சம்பவங்களைத் தான் அவன் நினைவு கொண்டிருப்பது. சிறு வயது சம்பவங்கள் வயது ஆக ஆகச் சிறுகச் சிறுக மறந்துகொண்டே வர சில முக்கிய சம்பவங்கள் மட்டுமே கல்லின் மேல் எழுத்தாக நிலைத்து நிற்கின்றன. உணர்ந்தவை எல்லாம் வயதாக வயதாக மறந்து கொண்டே வரும். அப்படி மறந்த சம்பவங்கள் சில எதிர்பாரத நிலையில் திடீரென்று நினைவுக்கு வருதலும் உண்டு.
மனிதனுக்கு மட்டும் மறக்கும் ஆற்றல் இல்லலாதிருப்பின் அவன் இந்நேரம் பைத்தியம் பிடித்ததல்லவா அலைந்திருப்பான். எத்தனை சம்பவங்களைத் தான் அவன் நினைவு கொண்டிருப்பது. சிறு வயது சம்பவங்கள் வயது ஆக ஆகச் சிறுகச் சிறுக மறந்துகொண்டே வர சில முக்கிய சம்பவங்கள் மட்டுமே கல்லின் மேல் எழுத்தாக நிலைத்து நிற்கின்றன. உணர்ந்தவை எல்லாம் வயதாக வயதாக மறந்து கொண்டே வரும். அப்படி மறந்த சம்பவங்கள் சில எதிர்பாரத நிலையில் திடீரென்று நினைவுக்கு வருதலும் உண்டு.
5. புணர்ந்தன பிரியும், பிரிந்தன புணரும்.
ஒரு தந்தையும் தாயும் புணர்ந்து ஒரு குழந்தை உருவாகிறது. அந்த தந்தை தாயிடம் இருந்து பிரிந்து சென்ற குழந்தையும் வயதானபின் புணர ஆரம்பிக்கும். இது ஒரு வட்டச் சுழற்சி.
ஒரு தந்தையும் தாயும் புணர்ந்து ஒரு குழந்தை உருவாகிறது. அந்த தந்தை தாயிடம் இருந்து பிரிந்து சென்ற குழந்தையும் வயதானபின் புணர ஆரம்பிக்கும். இது ஒரு வட்டச் சுழற்சி.
6. உவப்பன வெறுப்பாம், வெறுப்பன உவப்பபாம்
விரும்பிப் போனால் விலகிப் போகும். விலகிப் போனால் விரும்பி வரும் என்ற முது மொழி இப்படி உருமாறி நிற்கின்றது. பட்டினத்தார் இந்த ஆறு பழமொழிகளையும் கோயில் திருவகவலில் மனதிற்கு உபதேசமாகச் சொல்கிறார். மனம் உணருமா?
விஞ்ஞானத்தின் அடிப்படை, மெய்ஞ்ஞானமே
நம் முன்னோர்கள் ஏற்படுத்தி வைத்திருந்த செயல்களும் பழக்க வழக்கங்களும் மிகவும் ஆராய்ந்து அறிவுபூர்வமாக ஏற்படுத்தப்பட்டவையே என்பதையும் நம் முன்னோர்களால் ஏற்படுத்தப்பட்ட மெய்ஞ்ஞானம் தான் இன்றைய விஞ்ஞானம் என்பதை வலியுறுத்துவதையே என் நோக்கமாகக் கொண்டு இக்கட்டுரையை வடித்திருக்கிறேன். அப்படி நிரூபிக்க நம் முன்னோர்களால் ஏற்படுத்தப்பட்ட பல நல் வழக்கங்களில் ஒன்றை மட்டும் உதாரணமாக இங்கே எடுத்துக்கொண்டு அலசுகிறேன். இதே போல் அவர்களால் ஏற்படுத்தப்பட்ட அனைத்து செயல்களிலும் பழக்கவழக்கங்களிலும் விஞ்ஞானம் கலந்தே இருக்கிறது என்பதை இந்த ஒரு உதாரணத்தினால் விளக்க முற்பட்டிருக்கிறேன்.மெய்ஞ்ஞானம்தான் விஞ்ஞானம், விஞ்ஞானம்தான் மெய்ஞ்ஞானம் என்பதைக் கல்லடி பட்டாலும் கண்ணடி படக்கூடாது என்று ஒரு சொல் வழக்கு இருக்கிறது, அதைக் கண்ணேறு படுதல் என்று நம் முன்னோர்கள் கூறுவர். அந்த திருஷ்டி கழிய, சுற்றிப் போடுதல் அல்லது திருஷ்டி கழித்தல் என்று ஒரு வழக்கத்தை பெரியவர்கள் ஏற்படுத்தி வைத்திருந்தனர் அதை ஆராய்ந்தால் கொஞ்சம் கல் உப்பு எடுத்து அதோடு மிளகாய் வற்றலையும் கையில் வைத்துக்கொண்டு நம்மை நிற்க வைத்து அந்த உப்பை வைத்து நம்மைச் சுற்றிவிட்டு அந்த உப்பையும் காய்ந்த மிளகாயையும் எரிகின்ற நெருப்பில் இடுவார்கள். அந்த உப்பு நெருப்பில் பட்டவுடன் வெடிக்கும்; காய்ந்த மிளகாய் கருகி மிளகாய் நெடி மூக்கைத் தாக்கும். இந்த நிகழ்வில் உப்பும் காய்ந்த மிளகாயும் பஞ்ச பூதங்களாகிய நெருப்பில் இணைந்து ஒரு விதமான ரசாயனக் கலவை ஏற்பட்டு அந்த வேதிய மாற்றம், நமக்கு இருக்கும் வியாதிகளைப் போக்கும் என்பது அவர்களின் நம்பிக்கை மட்டுமல்ல; விஞ்ஞானப் பிரகாரம் உப்பும் காய்ந்த மிளகாயும் நெருப்பும் சேர்ந்த கலவையான மணம், நம் நோயைத் தீர்க்கும் மருந்தாகவும் பயன்படுகிறது.கொஞ்சம் சுண்ணாம்பு, மஞ்சள் இரண்டையும் பஞ்ச பூதங்களில் ஒன்றான நீரில் கலக்கும்போது மஞ்சளும் சுண்ணாம்பும் சேர்ந்து ஒரு சிவப்பு நிறத்தை அந்தத் தண்ணீருக்கு அளிக்கும்; அந்தச் சிவப்புத் தண்ணீர் கலப்பதால் ஏற்படும் வேதிய மாற்ற விளைவுகளால் நம் நோய்கள் தீரும் என்றும் நம் முன்னோர்கள் கண்டுபிடித்து வைத்திருக்கின்றனர்.அதேபோல இந்த இரண்டு செயல்களிலும் ஏற்படும் வேதிய மாற்றத்தால் விளையும் மணம், பஞ்ச பூதங்களில் ஒன்றாகிய காற்றில் கலந்து, நம் நாசியில் புகுந்து நமக்குக் கிருமி நாசினியாகப் பயன்படுகிறது.அதே போல கிராமங்களில் வீட்டு வாயிலில் மார்கழி மாதங்களில், அல்லது அனைத்து மாதங்களிலுமே சாணம் தெளித்து வைப்பர். பசுமாட்டின் சாணம் ஒரு உயர்தரமான கிருமி நாசினி, இந்தக் கிருமி நாசினி, பசுமாட்டின் சாணத்தைப் பஞ்ச பூதங்களில் ஒன்றாகிய பூமியின் மேல் தெளிப்பதால் ஏற்படும் வேதிய மாற்றங்களினால் ஏற்படும் வெளிப்பாடாகிய ஒரு விதமான மணம் கிருமிகளிடமிருந்து ஒரு கவசம் போல் நம்மைக் காக்கிறது.அதே போல பஞ்ச பூதங்களில் ஒன்றாகிய ஆகாயத்தில் காற்றின் மூலமாகக் கலந்து ஏற்படும் வேதிய மாற்றங்கள் நம்மை பாதிக்கின்றன, அல்லது காக்கின்றன என்பது எவ்வளவு உண்மை!ஆகாயத்தில் இருக்கும் மேகங்களிலிருந்து பெய்யும் மழை, நமக்கு மிகவும் சுத்தமான குடிநீரையும் அளிக்கிறது; பயிர் செழித்து வளரத் தேவையான இயற்கைச் சத்துகளைப் பூமியிலிருந்து காற்றின் மூலமாகவும், சூரிய வெப்பத்தால் தண்ணீர் நீராவியாக மாறும்போது, அந்த நீர் ஆவியாகி அந்த ஆவியோடு பூமியிலுள்ள இயற்கையான பல சத்துகள் தாமாகவே கலந்து அந்தச் சத்துகளும் நீராவியோடு ஆகாயத்தில் சென்று மேகமாக உருக்கொண்டு, மீண்டும் அங்கே ஏற்படும் குளிர்ச்சியான சூழலால் மழையாக மாறும் வேதியியல் விந்தையால் நீராக, சுத்தமான நீராக மாறி மழையாகப் பொழிகிறது, ஆகவே பஞ்ச பூதங்கள் என்று மெய்ஞ்ஞானிகளாலும் ஐந்து வகை சக்திகள் என்று விஞ்ஞானத்தாலும் ஒப்புக்கொள்ளப்படும் இந்தப் பஞ்ச பூதங்களிலிருந்து உருவாகும் ஜீவராசிகளுக்கு இந்தப் பஞ்ச பூதங்களின் சக்திகள், எப்போதும் உதவுகின்றன என்பதை ஏற்கெனவே அறிந்து வைத்திருந்த நம் முன்னோர்கள் அந்தக் காலத்திலேயே மக்களுக்கு விஞ்ஞானம் என்று சொன்னால் புரியாது என்றுணர்ந்து விஞ்ஞானத்தையே மெய்ஞ்ஞானம் என்று சொல்லிவிட்டுச் சென்றிருக்கின்றனர் என்பதை எண்ணிப் பார்க்கும் போது, அவர்கள் பாமரர்களா அல்லது விஞ்ஞானம் வளர்ந்த இந்த நிலையிலும் இவை எல்லாவற்றையும் அதாவது நம் மெய்ஞ்ஞானமே விஞ்ஞானம் என்றுணராமல் இருக்கும் நாம் பாமரர்களா என்று எண்ணி வியப்படைகிறேன்.ஆகவே இன்றைய முன்னேற்றமான விஞ்ஞானத்தின் அடிப்படை, அன்றைய மெய்ஞ்ஞானமே என்பது அசைக்க முடியாத உண்மை. மெய்ஞ்ஞானம் எதைக் கடவுள் என்று சொல்லுகிறதோ அந்தக் கடவுளை விஞ்ஞானம் இயற்கை என்று சொல்லுகிறது.இயற்கையோடு இணைந்து வாழ்வோம், அதே நேரத்தில் நம் முன்னோர்கள் ஏற்படுத்தி வைத்திருந்த அனைத்து நல் வழக்கங்களையும் பழமை என்று ஒதுக்காமல் அவர்கள் கூறிய மெய்ஞ்ஞானத்தில் அந்தக் காலத்திலேயே எப்படி அவர்கள் அவற்றை முறையாக ஆராய்ந்து, விஞ்ஞானத்தை உட்பொருத்தி வைத்திருந்தனர் என்பதை மீண்டும் ஒரு முறை ஆராய்ந்து அவற்றில் உள்ள நன்மைகளை அடைவோம்.ஆகவே கடவுள் நம்பிக்கை இருக்கிறதோ, இல்லையோ அதைப் பற்றிக் கவலை கொள்ளாமல் நம் முன்னோர்கள் ஏற்படுத்தி வைத்திருந்த நல் வழக்கங்களையும் இயற்கையையும் நம்பி வாழக் கற்றுக்கொண்டால் நல்லது என்று தோன்றுகிறது.
Sunday, November 14, 2010
கதிர்காமக் கந்தா
இலங்கையை ஆண்ட தமிழ் மன்னன் எல்லாளனை தோற்கடிப்பதற்காக, துட்டகைமுனுவுக்கு கதிர்காமக் கந்தன் உதவியதாக ஒரு பௌத்த-சிங்கள சார்பு சரித்திரக் கதை ஒன்றுண்டு. அந்தக் கதையின் சாராம்சம் இது. தென்னிலங்கையில் துட்ட கைமுனுவின் படை முகாம்களைக் கொண்டிருந்த மாணிக்க கங்கை ஆற்றின் அருகில், கந்தசாமி வள்ளி, தெய்வானை என்ற இரு மனைவியருடன் வாழ்ந்து வந்தார். கி.மு. 3 ம் நூற்றாண்டளவில், இந்தியாவில் இருந்து வந்திருந்த கந்தசாமி, பௌத்த நெறிகளைப் பின்பற்றி துறவியைப் போல வாழ்ந்தவர். மாணிக்க கங்கை பகுதி மக்களின் பிணி தீர்க்க பாடுபட்டவர். கந்தசாமி துட்டகைமுனுவுக்கு வழங்கிய படை நகர்த்தல் தொடர்பான ஆலோசனைகள் எல்லாள மகாராஜாவை வெல்வதற்கு பெரிதும் உதவின. போரில் வென்று இலங்கை தீவு முழுவதற்கும் அரசனான துட்ட கைமுனு, அதற்கு நன்றிக்கடனாக கந்தனுக்கு ஒரு மாளிகை கட்டிக் கொடுத்தான். அதுவே கதிர்காமக் கந்தசுவாமி கோயில். (பார்க்க: The land of God Kataragama )
நிச்சயமாக, இந்து சமயம் சார்ந்த புராணக் கதை இதிலிருந்து வேறுபடுகின்றது. தாய், தந்தையாரான சிவன், பார்வதியுடன் முரண்பட்ட கந்தன் இலங்கை வந்து மாணிக்க கங்கை ஆற்றின் அருகில் வசித்ததாக கூறுகின்றது. முன்னர் குறிப்பிட்ட சரித்திரக்(?) கதையை இந்துத் தமிழர்கள் நம்பப் போவதில்லை. ஆனால் கதிர்காம் இன்று வரை பௌத்த, இந்து மதத்தவர்களுக்கு பொதுவான புனித ஸ்தலமாக உள்ளது. புராதன காலத்தில் இருந்தே கதிர்காம வருடாந்த உற்சவம் நாடு முழுவதும் இருந்து யாத்ரீகர்களை வரவழைக்கின்றது. தொலை தூர யாழ்ப்பாணத்தில் இருந்து கூட பக்தர்கள் நடந்து வருவார்கள். இடையில் முப்பதாண்டுகளாக யுத்தம் காரணமாக அந்த நடைப்பயணம் தடைப்பட்டிருந்தது. கதிர்காமம் தென்னிலங்கையின் வறண்ட பிரதேசமான அம்பாந்தோட்டைக்கு அருகில் அமைந்துள்ளது. துட்ட கைமுனுவின் போருக்கு கந்தசாமி உதவிய கதை எந்தளவு தூரம் உண்மை என்று தெரியாது. ஆனால் சோழ மன்னன் எல்லாளன் இலங்கை முழுவதையும் ஆட்சி செய்த காலத்தில், தென்னிலங்கையில் சிறு நிலப்பகுதி துட்ட கைமுனு தலைமையிலான கிளர்ச்சியாளரின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்தது. கதிர்காமமும் அந்த பகுதியை சேர்ந்திருக்க சாத்தியமுண்டு.
பண்டைய காலங்களில், புனித ஸ்தலங்களுக்கு யாத்திரை செல்வதற்கும், ஆதிக்க சக்திகளின் ராணுவ வெற்றிக்கும் இடையே தொடர்புண்டு. மெக்காவை சேர்ந்த முகமது தலைமையிலான இஸ்லாமியப் படைகள், அரேபிய தீபகற்பத்தை கைப்பற்றிய பின்னர், மெக்கா நோக்கிய யாத்திரை கட்டாயமாக்கப்பட்டது. கங்கைக் கரையோர பிராமணர்கள் இந்திய உபகண்டத்தை வென்ற பின்னர் தான் காசி யாத்திரை செல்லும் முறை ஏற்பட்டது. அதே போல இலங்கையை ஒரே ஆட்சியின் கீழ் வைத்திருக்க துட்ட கைமுனுவும் கதிர்காமத்தை யாத்திரைத் தலமாக்கியிருக்கலாம். மேலும் இலங்கையின் பூர்வகுடிகளான வேடுவர்களும் கதிர்காமத்தை தமது புனித ஸ்தலமாக கருதுகின்றனர். இதிலிருந்து கதிர்காம வழிபாடு சரித்திர காலத்திற்கு முன்பிருந்தே இருந்து வருவது தெளிவாகின்றது. இன்றைக்கும் கதிர்காமத்தை சுற்றிய பகுதியிலேயே ஆதிவாசிகள் அதிகமாக காணப்படுகின்றனர்.
பிற்காலத்தில் தோன்றிய பௌத்த-சிங்கள தேசியவாதிகள் வரலாற்றை தமக்கேற்ப திரிபு படுத்தி வந்துள்ளனர். அதே வேலையை மறு பக்கத்தில் இந்து-தமிழ் தேசியவாதிகள் செய்து வருகின்றனர். ஆறுபடை வீடு கொண்ட திருமுருகன் என்று குறிப்பிடப்படும், முக்கியமான முருகனின் ஆலயங்களில் கதிர்காமமும் உண்டு. முருகன் தமிழர்களின் கடவுள் என்று சொல்வதிலும் பார்க்க, புராதன தென்னிந்திய இனங்களின் கடவுள் என்று குறிப்பிடுவதே பொருத்தமானது. முருகன் தமிழருக்கு மட்டுமல்ல, கன்னடர்கள், சிங்களவர்களுக்கும் கடவுள் தான். வட இந்தியாவில் இருந்து இந்து (பிராமண) மதம் பரவுவதற்கு முன்பே முருகன் வழிபாடு தென்னிந்தியாவிலும், இலங்கையிலும் நிலவி வந்துள்ளது.
கௌதம புத்தர் பிராமண இந்து மதத்திற்கு எதிரான சீர்திருத்த இயக்கம் ஒன்றை ஏற்படுத்தினார். இது யூத மதத்தினுள் இயேசுவின் சீர்திருத்த இயக்கத்துடன் ஒப்பிடத் தக்கது. ஆரம்ப காலத்தில் பௌத்தம் இன்னொரு மதமாக மாறியிருக்கவில்லை. புத்தர் கூட தனது போதனைகளில் கடவுளைப் பற்றி எதுவுமே கூறவில்லை. அதனால் அவரைப் பின்பற்றிய மக்கள் இந்து மதக் கடவுளர்களையே தொடர்ந்தும் வழிபட்டு வந்தார்கள். பௌத்த மதம் நிறுவனப்படுத்தப் பட்ட பின்னரும் அது தொடர்ந்தது. இலங்கையிலும் அதுவே நடந்தது. புத்தரின் போதனைகளை ஏற்றுக் கொண்டவர்கள், பிற இந்துக்களிடம் இருந்து பிரிந்து தம்மை பௌத்தர்கள் என அடையாள படுத்திக் கொண்டனர். துட்ட கைமுனுவும் புத்தரின் போதனைகளை பின்பற்றிய முருக பக்தனாக இருந்திருந்தால் அதில் ஆச்சரியம் எதுவும் இல்லை. எல்லாளனின் ஆட்சியின் கீழ் பௌத்த சமயத்தை சேர்ந்தவர்களும் வாழ்ந்து வந்துள்ளனர்.
பண்டைய கால அரசர்கள் தமது பிராந்திய விஸ்தரிப்புக்கு வசதியாக மதங்களை பயன்படுத்தி வந்தனர். தென்னிந்தியாவில் தோன்றிய சோழர்கள், பௌத்த, சமண மதங்களை அடக்கி, சைவ மத ஆதிக்கத்தை நிலைநாடினார்கள். பிராமண ஆதிக்கத்தின் கீழான வழிபாட்டு முறைகளையும் அறிமுகப் படுத்தினார்கள். அவர்களின் ஆட்சியின் கீழான கோயில்களில் எல்லாம் பிராமணப் பூசாரிகள் நியமிக்கப்பட்டனர். இலங்கையில் சோழர்கள் வருகையுடன் தான் நிறுவனமயப் படுத்தப் பட்ட பிராமண (இந்து) மதம் பரவியது. அதற்கு முன்னர் இருந்த ஆதி கால இந்துக் கோயில்களில் பிராமணர்கள் பூசாரிகளாக இருக்கவில்லை. இன்றைக்கும் கதிர்காமத்தில் பூசை செய்வது பிராமணர்கள் அல்ல.
துட்ட கைமுனு சிறுவனாக இருந்த பொழுது நடந்ததாக சொல்லப்படும் கதை சிங்கள மொழிப் பாடப் புத்தகத்தில் உள்ளது. “வடக்கே தமிழரும், தெற்கே கடலும் கொந்தளிக்கும் நேரம் நான் எப்படி நிம்மதியாக உறங்க முடியும்?” என்று துட்ட கைமுனு தாயைக் கேட்டானாம். மகா வம்ச நூலில் அந்தக் கதை வருகின்றது. உண்மையில் தமிழர்கள் என்பது சோழர்கள் என்றிருக்க வேண்டும். அன்றைய மனிதர்கள் நம்மைப் போல சிந்திக்கவில்லை. சிங்களவர், தமிழர் என்ற மொழி அடிபடையிலான இன வேறுபாடு பிற்காலத்தில் தோன்றியது. ஆங்கிலேயர்கள் பாளி மொழியில் எழுதப்பட்ட மகா வம்சத்தை சிங்களத்திலும், ஆங்கிலத்திலும் மொழிபெயர்த்தார்கள். அப்போதே இலங்கையை ஆண்ட தென்னிந்திய அரசர்களை (குறிப்பாக சோழர்களை) தமிழர்கள் என்று விளிக்கும் சொல் புகுத்தப்பட்டது. சிங்கள மன்னர்களுடன் நல்லுறவு பூண்டிருந்த பாண்டிய மன்னர்களும் தமிழர்கள் என்பது இங்கே நினைவுகூரத் தக்கது.
கந்த சஷ்டி
கந்த சஷ்டி நோன்புபற்றி ஒரு புராண வரலாறுண்டு. பிரம்மாவிற்கு தக்கன், காசிபன் என்னும் இரு புதல்வர்கள் இருந்தனர். இவர்களுள் தக்கன் சிவனை நோக்கி கடுந்தவம் புரிந்து பல வரங்களைப் பெற்றிருந்த போதிலும் இறுதியில் சிவனால் தோற்றுவிக்கப்பெற்ற வீரபத்திரக் கடவுளால் கொல்லப்பட்டார். காசிபனும் கடுந்தவம் புரிந்து சிவனிடமிருந்து மேலான சக்தியினைப் பெற்றான். ஒருநாள் அசுரர்களின் குருவாகிய சுக்கிரனால் (நவக்கிரகங்களுள் வெள்ளியாக கணிக்கப்படுபவர்) ஏவப்பட்ட மாயை என்னும் பெண்ணின் அழகில் மயங்கி தான் பெற்ற தவ வலிமை எல்லாவற்றையும் இழந்தான். இதனைத் தொடர்ந்து காசிபனும் மாயை என்னும் அசுரப் பெண்ணும் முதலாம் சாமத்தில் மனித உருவத்தில் இணைந்து மனிதத் தலையுடன் கூடிய சூரனும், இரண்டாம், சாமத்தில் சிங்க உருவில் இருவரும் இணைந்து சிங்க முகத்துடன் கூடிய சிங்கனும், மூன்றாம் சாமத்தில் யானை உருவில் இணைந்து யானை முகத்துடன் கூடிய தாரகனும் நான்காம் சாமத்தில் ஆட்டின் உருவத்தில் இணைந்து ஆட்டுத் தலையுடன் கூடிய அசமுகி என்னும் அசுரப் பெண்ணும் பிறந்தனர்.
மாயை காரணமாக தோன்றிய அந்நால்வரும் ஆணவ மிகுதியால் அகங்கார மமகாரம் (செருக்கு)கொண்டு காணப்பட்டனர். இந்நால்வரும் சிவனை நோக்கி கடுந்தவம் புரிந்தனர். இவர்களின் கடுந்தவத்திற்கு இரங்கிய பரம்பொருள் இவர்கள் முன்தோன்றி வேண்டும் வரங்களை அருள்வதாகக் கூறி என் சக்தி அன்றி வேறு ஒரு சக்தியினால் உங்களை அழிக்க முடியாது என அருளினார். இவ்வரத்தினைப் பெற்ற சூரன் முதலானோர் தம்மைப் போல் பலரை உருவாக்கி அண்டசராசரங்கள் எல்லாவற்றையும் ஆண்டு இந்திரன் முதலான முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களையும் சிறையிலிட்டு சொல்லொணாத் துன்பங்களைக் கொடுத்து அதர்ம வழியில் ஆட்சி செய்தனர்.
அசுரர்களின் இக்கொடுமையைத் தாங்க முடியாத தேவர்கள் கைலாயம் சென்று சிவனிடம் முறையிட்டனர். சூரன் முதலான அசுரர்களை அழிப்பதற்காக சிவன் தனது நெற்றிக் கண்ணில் இருந்து ஆறு தீப்பொறிகள் மூலம் ஆறு குழந்தைகளை உருவாக்கினார். அக்குழந்தைகள் சரவணப் பொய்கையில் ஆறு கார்த்திகைப் பண்களால் வளர்க்கப்பட்டு உரிய காலம் வந்ததும் ஆறு குழந்தைகளும் பார்வதி தேவியினால் ஒன்று சேர்க்கப்பட்டு ஆறுமுக சுவாமி எனப் பெயர் பெற்றார். இந்த ஆறுமுகக் கடவுள் சூரனை வதம் செய்யும் போது மாயையினால் மாமரமாக நின்றான். அவனைத் தனது ஞான வேலால் பிளந்து அவனது ஆணவத்தினை அடக்கி சேவலும், மயிலுமாக மாற்றி சேவலை தன் கொடியாகவும் மயிலைத் தன் வாகனமாகவும் கொண்டு சூரனுக்கு சாரூப முத்தியை அருளி ஆட்கொண்டார். இவ்வாறே சிங்க முகன் தாருகன் என்போரின் அகங்கார மமகாரம் அழிக்கப்பட்டு இவர்கள் முறையே அம்பிகையினதும், ஐயனாரினதும் வாகனங்களாகி ஆட்கொள்ளப்பட்டனர். இவ்விரதத்தினை வாழ்க்கையில் எந்நிலையில் உள்ளவர்களும் தமக்கு வேண்டிய வரத்தினைப் பெற அனுஷ்டித்து அவற்றினை பெற்றுக் கொள்ளலாம் என்பது திண்ணம். ""மைந்தன் வேண்டும் வரமகிழ்ந்தருளும் ஏரகச் செல்வ'' எனும் வரிகளும் ""எந்த நாளும் ஈரேட்டாய் வாழ்வார்'' எனும் வரி மூலமும் மனித வாழ்க்கைக்குத் தேவையான பதினாறு பேறுகளையும் தரவல்லது என்பதையும் அறியமுடிகின்றது. மேலும் கந்த சஷ்டி கவசம் என்னும் பாடலைப் பாடிய தேவராசன் சுவாமிகள் பல ஆண்டுகளாக மாறாத கொடிய வயிற்று வலியால் பீடிக்கப்பட்டு இருந்த போதிலும் இவ்விரதத்தினை அனுஷ்டித்து முருகன் அருளால் குணமடைந்தார்.
Thursday, July 29, 2010
ஹோம மந்திரங்களும் - ஹோமத்தின் பலன்களும்:
1. ஸ்ரீ சக்தி பஞ்சாக்ஷரீ – சகல யோகமும் சௌபாக்யமும் உண்டாக.
2. சுத்த பஞ்சாக்ஷரீ – மனோரத இஷ்ட காம்யார்த்த அபிலாக்ஷைகள் நிறைவேற.
3. சிவ அஷ்டாக்ஷரீ - ஸர்வ சத்ரு, மிருக, ரோக உபாதிகள் நீங்க.
4. சிவ பஞ்ச தசாக்ஷரீ – அஷ்ட ஐஸ்வர்யப் பிராப்தி அடைய.
5. சிதம்பர பஞ்சாக்ஷரீ – ஞான வைராக்யம், சிவ கடாக்ஷம் பெற.
6. குரு தாரக பஞ்சாக்ஷரீ – ஸகல ஜன வசீகரணம், ராஜாங்க வெற்றி, தேவதா ப்ரீதி உண்டாக.
7. ம்ருத்யுஞ்ஜய த்ரயக்ஷரீ – அகால, அபம்ருத்யு பயம் நீங்க, ஆயுள் விருத்தியடைய.
8. சிதம்பர சபாநடன மந்த்ரம் – அனைத்து பாப தோஷ பரிகாரம், ரக்ஷா பந்தனம்.
9. நீலகண்ட மந்த்ரம் – எதிர்பாராத கொடிய ஆபத்தினின்று மீளல், தவிர்த்துக் கொள்ள.
10. மஹா நீலகண்ட மந்த்ரம் – பூதப்பிரேத பிசாச உபத்ரவம், ஸர்வாரிஷ்டம் நிவாரணம்.
11. த்வனி மந்த்ரம் – மன சாந்தி, சந்தி, சந்துஷ்டி, சிவானந்த அநுபூதி பெற.
12. சிவ காயத்ரீ – நினைவுத்திறன், சமயோசித புத்தி, புதிய யுக்தி, வாக்சாதூர்யம் கூட.
13. மார்கதர்சீ சிவ மந்த்ரம் – பிரயாண சௌகர்யம், எவ்வித ஆபத்துகளும் விபத்துகளும் நேராதிருக்க.
14. ருணமோசன சிவ மந்த்ரம் – கடன் நீங்க, தேவ, பித்ரு ரிஷி கடன் அடைதல், பணவரவு, சேகரிப்பு அதிகரிக்க.
15. பசுபதி காயத்ரீ – ஸகல வித திருஷ்டி விலக, வழக்கில் வெற்றி, குடும்ப மகிழ்ச்சி ஏற்பட.
16. சிவ நவாக்ஷரீ - கார்யா தடைகள், தேக்கநிலை தீர்வு, நிர்வாகத் திறன் கூடுதல், புது முயற்சிகள் பலிதம்.
17. பாசுபதாஸ்த்ரம் – பூதப்பிரேத பிசாச உபத்ரவம், ஸர்வாரிஷ்டம் நிவாரணம், ஆபிசார தோஷம், செய்வினைகள் அகல.
18. ருத்ர காயத்ரீ – பாப தோஷ விமோசனம், நிரந்தர ஜயம்.
19. வித்யாப்ரத சிவமந்த்ரம் – புத்திகூர்மை, மேதா விலாஸம், சொல் வசீகரணம், ஸரஸ்வதி கடாக்ஷம் பெற.
20. உமாமஹேஸ்வர மந்த்ரம் – குடும்ப ஒற்றுமை அன்யோன்யம், மட்டற்ற மகிழ்ச்சி, குதூகலம் பெற.
21. ஆபத்துத்தாரக கௌரீவல்லப மந்த்ரம் – எல்லா ஆபத்துக்களும் தடைகளும் நீங்கி, நிரந்தர ஜயம் உண்டாக.
22. ஸர்வபாபஹர பவ மந்த்ரம் – அனைத்து பாப தோஷங்களும், அனாசார பாதிப்பும் விலகுதல்.
23. ரக்ஷாப்ரத கௌரீ சிவ மந்த்ரம் – சீரான உடல் நலம், முகப்பொலிவு, மறுமலர்ச்சி, ஆரோக்கியம் கூடுதல்.
24. ம்ருத் ஸஞ்சீவினி – அகால, அபம்ருத்யு பயம் நீங்கல், ஆயுள் விருத்தி.
25. பஞ்சதசீ சிவ மந்த்ரம் – ஸகல கார்ய சித்தி, செயற்கரிய செயல் செய்தல், வாழ்வில் ஏற்றம்.
26. சுதர்ஸன மந்த்ரம் – செய்வினை, சத்ருக்களின் தொல்லை, வியாபாரத் தடை நீங்குதல், மனச்சாந்தி அடைய.
27. லக்ஷ்மி ந்ருஸிம்ஹ மந்த்ரம் – பணவரவு, கடன் நிவாரணம், பணப்புழக்கம், குடும்ப மகிழ்ச்சி.
28. சுதர்ஸன நரஸிம்ஹ மந்த்ரம் – எதிரிகள் தொல்லை, வழக்கு வியாஜ்யம், குடும்ப-தொழில் குழப்பங்கள் நீங்க.
29. வாஸுதேவ மந்த்ரம் – வறுமை, கிலேசம், சந்தேகம், தீவினைகள் அகன்று இம்மை மறுமை நலன்கள் கொழிக்க.
30. விஸ்வரூப மந்த்ரம் – சதுர்வித புருஷார்த்தங்கள், மனோபலம், ஜயம், அசைகள் பூர்த்தியாக.
31. கந்தர்வராஜ மந்த்ரம் – தடை நீங்கி திருமணம், குடும்ப சூழ்நிலைச் சிக்கல்கள் நிவர்த்தி, சுப கார்யங்கள் நடைபெற.
32. ஹயக்ரீவ மந்த்ரம் – புத்தியும் சக்தியும் தூண்டப்படுதல், கல்வியில் ஏற்றம், மஹாவித்வத்வம், இனிய சொல் மெய்யுணர்வு.
33. நாமத்ரயம் – அனைத்து பாப விமோசனம், சுமுக சூழ்நிலை ஏற்பட.
34. சுதர்ஸன அபரோ மந்த்ரம் – ரக்ஷா ப்ரதானம், அடிமன பயம் நீங்குதல், மனநிறைவு, நிம்மதி.
35. நரஸிம்ஹ மந்த்ரம் – பணவரவு, கடன் நிவாரணம், பணப்புழக்கம், குடும்ப மகிழ்ச்சி, நோய் வறுமை நீங்கி ஸகல சம்பத்துகள் அடைய.
36. கருட மந்த்ரம் – விஷம், ஸர்ப்ப தோஷம், துஷ்ட மிருக பயம் விலக.
37. மஹா கருட மந்த்ரம் - அதைர்யம், பாபம், விஷக்ரஹ தோஷங்கள், துஷ்டர் பயம் ஆகியன விலக.
38. தன்வந்த்ரீ மந்த்ரம் – முதுமை, நோய், பய உணர்ச்சி அகன்று யௌவனம், தைர்யம், தேகஒளி, தீர்க்காயுஸ், ரோகமின்மை ஏற்பட.
39. கருட காயத்ரீ மந்த்ரம் – தாமதம் நீங்கி எண்ணிய காரியம் முடிதல், சீக்ர கார்யசித்தி பெற.
40. சுதர்ஸன காயத்ரீ மந்த்ரம் – ஞானம், சக்தி, பலம், ஐஸ்வர்யம், வீர்யம், தேஜஸ் பெற்று சௌகர்யம் ஏற்பட.
41. தன்வந்த்ரீ காயத்ரீ மந்த்ரம் – முதுமை, நோய், பய உணர்ச்சி அகன்று யௌவனம், தைர்யம், தேகஒளி, தீர்க்காயுஸ், ரோகமின்மை, மன்மதஸ்வரூபம் ஏற்பட.
42. வித்யா கோபால மந்த்ரம் – வித்யா பிராப்தி, நினைவாற்றல், வாக்குவன்மை, மேதா விலாசம் கூடுதல்.
43. அன்ன கோபால மந்த்ரம் – அன்னபானாதி சம்விருத்தி, தன்னிறைவு பெற.
44. சௌபாக்யலக்ஷ்மீ மந்த்ரம் – லக்ஷ்மி கடாக்ஷம், தாபத்ரய நிவர்த்தி, அஞ்ஞான நிவர்த்தி.
45. க்ஷேத்ர ப்ராப்திகர மந்த்ரம் – பூமி லாபம், குபேர சம்பத்து ஸ்திர லாபம் பெற.
46. க்ஷேத்ர ப்ராப்திகர அபேரா மந்த்ரம் – இந்த்ர பதவி, பொன் விளையும் பூமிக்கு அதிபதி, லோக பிரசித்தி, ஸ்திரத்தன்மை அடைய.
47. த்ருஷ்டி துர்கா மந்த்ரம் – ஸர்வ திருஷ்டி தோஷ பரிகாரம், முன்னேற்றம்.
ஹரிஹர மந்த்ரம்
“ஓம் ஓம் நமசிவாய ஓம் நமோ நாராயணாய
ஓம் நமோ நாரயணாய ஓம் ஓம் நமசிவாய
2. சுத்த பஞ்சாக்ஷரீ – மனோரத இஷ்ட காம்யார்த்த அபிலாக்ஷைகள் நிறைவேற.
3. சிவ அஷ்டாக்ஷரீ - ஸர்வ சத்ரு, மிருக, ரோக உபாதிகள் நீங்க.
4. சிவ பஞ்ச தசாக்ஷரீ – அஷ்ட ஐஸ்வர்யப் பிராப்தி அடைய.
5. சிதம்பர பஞ்சாக்ஷரீ – ஞான வைராக்யம், சிவ கடாக்ஷம் பெற.
6. குரு தாரக பஞ்சாக்ஷரீ – ஸகல ஜன வசீகரணம், ராஜாங்க வெற்றி, தேவதா ப்ரீதி உண்டாக.
7. ம்ருத்யுஞ்ஜய த்ரயக்ஷரீ – அகால, அபம்ருத்யு பயம் நீங்க, ஆயுள் விருத்தியடைய.
8. சிதம்பர சபாநடன மந்த்ரம் – அனைத்து பாப தோஷ பரிகாரம், ரக்ஷா பந்தனம்.
9. நீலகண்ட மந்த்ரம் – எதிர்பாராத கொடிய ஆபத்தினின்று மீளல், தவிர்த்துக் கொள்ள.
10. மஹா நீலகண்ட மந்த்ரம் – பூதப்பிரேத பிசாச உபத்ரவம், ஸர்வாரிஷ்டம் நிவாரணம்.
11. த்வனி மந்த்ரம் – மன சாந்தி, சந்தி, சந்துஷ்டி, சிவானந்த அநுபூதி பெற.
12. சிவ காயத்ரீ – நினைவுத்திறன், சமயோசித புத்தி, புதிய யுக்தி, வாக்சாதூர்யம் கூட.
13. மார்கதர்சீ சிவ மந்த்ரம் – பிரயாண சௌகர்யம், எவ்வித ஆபத்துகளும் விபத்துகளும் நேராதிருக்க.
14. ருணமோசன சிவ மந்த்ரம் – கடன் நீங்க, தேவ, பித்ரு ரிஷி கடன் அடைதல், பணவரவு, சேகரிப்பு அதிகரிக்க.
15. பசுபதி காயத்ரீ – ஸகல வித திருஷ்டி விலக, வழக்கில் வெற்றி, குடும்ப மகிழ்ச்சி ஏற்பட.
16. சிவ நவாக்ஷரீ - கார்யா தடைகள், தேக்கநிலை தீர்வு, நிர்வாகத் திறன் கூடுதல், புது முயற்சிகள் பலிதம்.
17. பாசுபதாஸ்த்ரம் – பூதப்பிரேத பிசாச உபத்ரவம், ஸர்வாரிஷ்டம் நிவாரணம், ஆபிசார தோஷம், செய்வினைகள் அகல.
18. ருத்ர காயத்ரீ – பாப தோஷ விமோசனம், நிரந்தர ஜயம்.
19. வித்யாப்ரத சிவமந்த்ரம் – புத்திகூர்மை, மேதா விலாஸம், சொல் வசீகரணம், ஸரஸ்வதி கடாக்ஷம் பெற.
20. உமாமஹேஸ்வர மந்த்ரம் – குடும்ப ஒற்றுமை அன்யோன்யம், மட்டற்ற மகிழ்ச்சி, குதூகலம் பெற.
21. ஆபத்துத்தாரக கௌரீவல்லப மந்த்ரம் – எல்லா ஆபத்துக்களும் தடைகளும் நீங்கி, நிரந்தர ஜயம் உண்டாக.
22. ஸர்வபாபஹர பவ மந்த்ரம் – அனைத்து பாப தோஷங்களும், அனாசார பாதிப்பும் விலகுதல்.
23. ரக்ஷாப்ரத கௌரீ சிவ மந்த்ரம் – சீரான உடல் நலம், முகப்பொலிவு, மறுமலர்ச்சி, ஆரோக்கியம் கூடுதல்.
24. ம்ருத் ஸஞ்சீவினி – அகால, அபம்ருத்யு பயம் நீங்கல், ஆயுள் விருத்தி.
25. பஞ்சதசீ சிவ மந்த்ரம் – ஸகல கார்ய சித்தி, செயற்கரிய செயல் செய்தல், வாழ்வில் ஏற்றம்.
26. சுதர்ஸன மந்த்ரம் – செய்வினை, சத்ருக்களின் தொல்லை, வியாபாரத் தடை நீங்குதல், மனச்சாந்தி அடைய.
27. லக்ஷ்மி ந்ருஸிம்ஹ மந்த்ரம் – பணவரவு, கடன் நிவாரணம், பணப்புழக்கம், குடும்ப மகிழ்ச்சி.
28. சுதர்ஸன நரஸிம்ஹ மந்த்ரம் – எதிரிகள் தொல்லை, வழக்கு வியாஜ்யம், குடும்ப-தொழில் குழப்பங்கள் நீங்க.
29. வாஸுதேவ மந்த்ரம் – வறுமை, கிலேசம், சந்தேகம், தீவினைகள் அகன்று இம்மை மறுமை நலன்கள் கொழிக்க.
30. விஸ்வரூப மந்த்ரம் – சதுர்வித புருஷார்த்தங்கள், மனோபலம், ஜயம், அசைகள் பூர்த்தியாக.
31. கந்தர்வராஜ மந்த்ரம் – தடை நீங்கி திருமணம், குடும்ப சூழ்நிலைச் சிக்கல்கள் நிவர்த்தி, சுப கார்யங்கள் நடைபெற.
32. ஹயக்ரீவ மந்த்ரம் – புத்தியும் சக்தியும் தூண்டப்படுதல், கல்வியில் ஏற்றம், மஹாவித்வத்வம், இனிய சொல் மெய்யுணர்வு.
33. நாமத்ரயம் – அனைத்து பாப விமோசனம், சுமுக சூழ்நிலை ஏற்பட.
34. சுதர்ஸன அபரோ மந்த்ரம் – ரக்ஷா ப்ரதானம், அடிமன பயம் நீங்குதல், மனநிறைவு, நிம்மதி.
35. நரஸிம்ஹ மந்த்ரம் – பணவரவு, கடன் நிவாரணம், பணப்புழக்கம், குடும்ப மகிழ்ச்சி, நோய் வறுமை நீங்கி ஸகல சம்பத்துகள் அடைய.
36. கருட மந்த்ரம் – விஷம், ஸர்ப்ப தோஷம், துஷ்ட மிருக பயம் விலக.
37. மஹா கருட மந்த்ரம் - அதைர்யம், பாபம், விஷக்ரஹ தோஷங்கள், துஷ்டர் பயம் ஆகியன விலக.
38. தன்வந்த்ரீ மந்த்ரம் – முதுமை, நோய், பய உணர்ச்சி அகன்று யௌவனம், தைர்யம், தேகஒளி, தீர்க்காயுஸ், ரோகமின்மை ஏற்பட.
39. கருட காயத்ரீ மந்த்ரம் – தாமதம் நீங்கி எண்ணிய காரியம் முடிதல், சீக்ர கார்யசித்தி பெற.
40. சுதர்ஸன காயத்ரீ மந்த்ரம் – ஞானம், சக்தி, பலம், ஐஸ்வர்யம், வீர்யம், தேஜஸ் பெற்று சௌகர்யம் ஏற்பட.
41. தன்வந்த்ரீ காயத்ரீ மந்த்ரம் – முதுமை, நோய், பய உணர்ச்சி அகன்று யௌவனம், தைர்யம், தேகஒளி, தீர்க்காயுஸ், ரோகமின்மை, மன்மதஸ்வரூபம் ஏற்பட.
42. வித்யா கோபால மந்த்ரம் – வித்யா பிராப்தி, நினைவாற்றல், வாக்குவன்மை, மேதா விலாசம் கூடுதல்.
43. அன்ன கோபால மந்த்ரம் – அன்னபானாதி சம்விருத்தி, தன்னிறைவு பெற.
44. சௌபாக்யலக்ஷ்மீ மந்த்ரம் – லக்ஷ்மி கடாக்ஷம், தாபத்ரய நிவர்த்தி, அஞ்ஞான நிவர்த்தி.
45. க்ஷேத்ர ப்ராப்திகர மந்த்ரம் – பூமி லாபம், குபேர சம்பத்து ஸ்திர லாபம் பெற.
46. க்ஷேத்ர ப்ராப்திகர அபேரா மந்த்ரம் – இந்த்ர பதவி, பொன் விளையும் பூமிக்கு அதிபதி, லோக பிரசித்தி, ஸ்திரத்தன்மை அடைய.
47. த்ருஷ்டி துர்கா மந்த்ரம் – ஸர்வ திருஷ்டி தோஷ பரிகாரம், முன்னேற்றம்.
ஹரிஹர மந்த்ரம்
“ஓம் ஓம் நமசிவாய ஓம் நமோ நாராயணாய
ஓம் நமோ நாரயணாய ஓம் ஓம் நமசிவாய
27 நட்சத்திரக்காரர்களிற்கும் உரிய தெய்வங்கள்
நட்சத்திரங்கள் -அதிஸ்டம் தரும் தெய்வங்கள்
01. அஸ்வினி - ஸ்ரீ சரஸ்வதி தேவி
02. பரணி - ஸ்ரீ துர்கா தேவி (அஸ்ட புஜம்)
03. கார்த்திகை - ஸ்ரீ சரஹணபவன் (முருகப் பெருமான்)
04. ரோகிணி - ஸ்ரீ கிருஷ்ணன். (விஷ்ணு பெருமான்)
05. மிருகசீரிடம் - ஸ்ரீ சந்திர சூடேஸ்வர் (சிவ பெருமான்)
06. திருவாதிரை - ஸ்ரீ சிவபெருமான்
07. புனர்பூசம் - ஸ்ரீ ராமர் (விஸ்ணு பெருமான்)
08. பூசம் - ஸ்ரீ தட்சிணாமூர்த்தி ( சிவபெருமான்)
09. ஆயில்யம் - ஸ்ரீ ஆதிசேசன் (நாகம்மாள்)
10. மகம் - ஸ்ரீ சூரிய பகவான் (சூரிய நாராயணர்)
11. பூரம் - ஸ்ரீ ஆண்டாள் தேவி
12. உத்திரம் - ஸ்ரீ மகாலக்மி தேவி
13. அத்தம் - ஸ்ரீ காயத்திரி தேவி
14. சித்திரை - ஸ்ரீ சக்கரத்தாழ்வார்
15. சுவாதி - ஸ்ரீ நரசிம்மமூர்த்தி
16. விசாகம் - ஸ்ரீ முருகப் பெருமான்.
17. அனுசம் - ஸ்ரீ லக்மி நாரயணர்.
18. கேட்டை - ஸ்ரீ வராஹ பெருமாள் (ஹயக்கிரீவர்)
19. மூலம் - ஸ்ரீ ஆஞ்சனேயர்
20. பூராடம் - ஸ்ரீ ஜம்புகேஸ்வரர் (சிவபெருமான்)
21. உத்திராடம் - ஸ்ரீ வினாயகப் பெருமான்.
22. திருவோணம் - ஸ்ரீ ஹயக்கிரீவர் (விஷ்ணுப் பெருமான்)
23. அவிட்டம் - ஸ்ரீ அனந்த சயனப் பெருமாள் ( விஷ்ணுப் பெருமான்)
24. சதயம் - ஸ்ரீ மிருத்யுஞ்ஜேஸ்வரர் (சிவபெருமான்)
25. பூரட்டாதி - ஸ்ரீ ஏகபாதர் (சிவபெருமான்)
26. உத்திரட்டாதி - ஸ்ரீ மகா ஈஸ்வரர் (சிவபெருமான்)
27. ரேவதி - ஸ்ரீ அரங்கநாதன்.
மேலே குறிப்பிட்டள்ளது ஒவ்வொரு நட்சத்திரகாரர்களிற்கும் அதிஸ்டம் தரக் கூடிய தெய்வங்கள் ஆகும். மேலே தரப்பட்டுள்ள தெய்வங்களின் காயத்திரி மந்திரம், அஸ்டோத்திரம் ஜெபம், அவர்களின் திருக்கோவில் வழிபாடு, அவர்களின் உருவத் தியானம் ஆகியன செய்து வழிபடலாம். இருப்பினும் குல தெய்வ வழிபாடு மிக முக்கியமான வழிபாடாகும். குல தெய்வ வழிபாடிருந்தால் மட்டுமே மற்ற எந்த வழிபாடாயினும் சிறப்பைத் தரும்.
இதனைத் தவிர அவர்அவர்கள் பிறந்த நட்சத்திரத்திற்குரிய கிரகமெதுவோ அந்த கிரகத்திற்குரிய அதிதேவதையான தெய்வத்தினையும் வழிபட்டு வாழ்வில் சங்கடங்கள் நீங்கி மகிழ்ச்சியாக வாழலாம்.
நட்சத்திரங்கள் - கிரகம் - தெய்வம்
1. கார்த்திகை, உத்திரம், உத்திராடம் - சூரியன் - சிவன்
2. ரோகிணி, அத்தம், திருவோணம் - சந்திரன் - சக்தி
3. மிருகசீரிடம், சித்திரை, அவிட்டம் - செவ்வாய் - முருகன்
4. திருவாதிரை, சுவாதி, சதையம் - ராகு - காளி, துரக்;கை
5. புனர்பூசம், விசாகம், பூரட்டாதி - குரு - தட்சிணாமூர்த்தி
6. பூசம், அனுசம், உத்திரட்டாதி - சனி - சாஸ்தா
7. ஆயில்யம், கேட்டை, ரேவதி - புதன் - விஷ்ணு
8. மகம், மூலம், அசுவினி - கேது - வினாயகர்
9. பரணி, பூரம், பூராடம் - சுக்கிரன் - மகாலக்மி
மேற்கூறிய வழிமுறை இல்வாழ்க்கைக் குறியது
“பிறவிப் பெருங்கடல் நீத்துவர்
நீத்தார் இறைவனடி சேராதவர்”
என்ற திருவள்ளுவரின் வாக்குப்படி இறைவன் அடியினை சேர விரும்புபவர்கள் அதாவது இனியொரு பிறவி வேண்டாம் முத்தீ – மோட்சம் அடைய வேண்டும் என நினைப்பவர்கள் ஜோதிடப்படி 12ம் வீடு, அதற்குரிய கிரகம், அந்த கிரகம் இருக்கும் வீடு, அந்த வீட்டிற்குரிய கிரகம், 12ம் வீட்டினை பார்க்கும் கிரகம், 12ம் வீட்டில் உள்ள கிரகம், 12ம் வீட்டு கிரகத்துடன் சேர்ந்துள்ள கிரகங்கள், 12ம் வீட்டு கிரகத்தினைப் பார்க்கும் கிரகம் என பல தரப்பட்ட வழிகளிலும் ஆராய்ந்து தனக்குரிய வழிபாட்டு முறையினை தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.
01. அஸ்வினி - ஸ்ரீ சரஸ்வதி தேவி
02. பரணி - ஸ்ரீ துர்கா தேவி (அஸ்ட புஜம்)
03. கார்த்திகை - ஸ்ரீ சரஹணபவன் (முருகப் பெருமான்)
04. ரோகிணி - ஸ்ரீ கிருஷ்ணன். (விஷ்ணு பெருமான்)
05. மிருகசீரிடம் - ஸ்ரீ சந்திர சூடேஸ்வர் (சிவ பெருமான்)
06. திருவாதிரை - ஸ்ரீ சிவபெருமான்
07. புனர்பூசம் - ஸ்ரீ ராமர் (விஸ்ணு பெருமான்)
08. பூசம் - ஸ்ரீ தட்சிணாமூர்த்தி ( சிவபெருமான்)
09. ஆயில்யம் - ஸ்ரீ ஆதிசேசன் (நாகம்மாள்)
10. மகம் - ஸ்ரீ சூரிய பகவான் (சூரிய நாராயணர்)
11. பூரம் - ஸ்ரீ ஆண்டாள் தேவி
12. உத்திரம் - ஸ்ரீ மகாலக்மி தேவி
13. அத்தம் - ஸ்ரீ காயத்திரி தேவி
14. சித்திரை - ஸ்ரீ சக்கரத்தாழ்வார்
15. சுவாதி - ஸ்ரீ நரசிம்மமூர்த்தி
16. விசாகம் - ஸ்ரீ முருகப் பெருமான்.
17. அனுசம் - ஸ்ரீ லக்மி நாரயணர்.
18. கேட்டை - ஸ்ரீ வராஹ பெருமாள் (ஹயக்கிரீவர்)
19. மூலம் - ஸ்ரீ ஆஞ்சனேயர்
20. பூராடம் - ஸ்ரீ ஜம்புகேஸ்வரர் (சிவபெருமான்)
21. உத்திராடம் - ஸ்ரீ வினாயகப் பெருமான்.
22. திருவோணம் - ஸ்ரீ ஹயக்கிரீவர் (விஷ்ணுப் பெருமான்)
23. அவிட்டம் - ஸ்ரீ அனந்த சயனப் பெருமாள் ( விஷ்ணுப் பெருமான்)
24. சதயம் - ஸ்ரீ மிருத்யுஞ்ஜேஸ்வரர் (சிவபெருமான்)
25. பூரட்டாதி - ஸ்ரீ ஏகபாதர் (சிவபெருமான்)
26. உத்திரட்டாதி - ஸ்ரீ மகா ஈஸ்வரர் (சிவபெருமான்)
27. ரேவதி - ஸ்ரீ அரங்கநாதன்.
மேலே குறிப்பிட்டள்ளது ஒவ்வொரு நட்சத்திரகாரர்களிற்கும் அதிஸ்டம் தரக் கூடிய தெய்வங்கள் ஆகும். மேலே தரப்பட்டுள்ள தெய்வங்களின் காயத்திரி மந்திரம், அஸ்டோத்திரம் ஜெபம், அவர்களின் திருக்கோவில் வழிபாடு, அவர்களின் உருவத் தியானம் ஆகியன செய்து வழிபடலாம். இருப்பினும் குல தெய்வ வழிபாடு மிக முக்கியமான வழிபாடாகும். குல தெய்வ வழிபாடிருந்தால் மட்டுமே மற்ற எந்த வழிபாடாயினும் சிறப்பைத் தரும்.
இதனைத் தவிர அவர்அவர்கள் பிறந்த நட்சத்திரத்திற்குரிய கிரகமெதுவோ அந்த கிரகத்திற்குரிய அதிதேவதையான தெய்வத்தினையும் வழிபட்டு வாழ்வில் சங்கடங்கள் நீங்கி மகிழ்ச்சியாக வாழலாம்.
நட்சத்திரங்கள் - கிரகம் - தெய்வம்
1. கார்த்திகை, உத்திரம், உத்திராடம் - சூரியன் - சிவன்
2. ரோகிணி, அத்தம், திருவோணம் - சந்திரன் - சக்தி
3. மிருகசீரிடம், சித்திரை, அவிட்டம் - செவ்வாய் - முருகன்
4. திருவாதிரை, சுவாதி, சதையம் - ராகு - காளி, துரக்;கை
5. புனர்பூசம், விசாகம், பூரட்டாதி - குரு - தட்சிணாமூர்த்தி
6. பூசம், அனுசம், உத்திரட்டாதி - சனி - சாஸ்தா
7. ஆயில்யம், கேட்டை, ரேவதி - புதன் - விஷ்ணு
8. மகம், மூலம், அசுவினி - கேது - வினாயகர்
9. பரணி, பூரம், பூராடம் - சுக்கிரன் - மகாலக்மி
மேற்கூறிய வழிமுறை இல்வாழ்க்கைக் குறியது
“பிறவிப் பெருங்கடல் நீத்துவர்
நீத்தார் இறைவனடி சேராதவர்”
என்ற திருவள்ளுவரின் வாக்குப்படி இறைவன் அடியினை சேர விரும்புபவர்கள் அதாவது இனியொரு பிறவி வேண்டாம் முத்தீ – மோட்சம் அடைய வேண்டும் என நினைப்பவர்கள் ஜோதிடப்படி 12ம் வீடு, அதற்குரிய கிரகம், அந்த கிரகம் இருக்கும் வீடு, அந்த வீட்டிற்குரிய கிரகம், 12ம் வீட்டினை பார்க்கும் கிரகம், 12ம் வீட்டில் உள்ள கிரகம், 12ம் வீட்டு கிரகத்துடன் சேர்ந்துள்ள கிரகங்கள், 12ம் வீட்டு கிரகத்தினைப் பார்க்கும் கிரகம் என பல தரப்பட்ட வழிகளிலும் ஆராய்ந்து தனக்குரிய வழிபாட்டு முறையினை தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.
காயத்ரி மந்திரத்தின் பொருள் என்ன? தத்துவம் என்ன?
ஸ்ரீமத் சுவாமி சித்பவானந்தர் இயற்றிய “காயத்ரீ” என்ற நூலில் இருந்து -
காயத்ரி மந்திரம் வருமாறு:
ॐ भूर्भुवस्सुव:
तत्सवितुर्वरेण्यम्
भर्गो देवस्य धीमहि ।
धियो यो न: प्रचोदयात् ॥
ஓம் பூர்ப்புவஸ்ஸுவ:
தத் ஸவிதுர் வரேண்யம்
பர்கோ தேவஸ்ய தீமஹி |
தியோ யோ ந: ப்ரசோதயாத் ||
AUM bhUrbhuvassuvaH
tat savitur varENyaM
bhargo devasya dhImahi |
dhiyo yo naH prachOdayAt ||
ஓம். யார் நம் அறிவைத் தூண்டுகிறாரோ அந்த சுடர்க் கடவுளின் மேலான ஒளியைத் தியானிப்போமாக.
இது பிரம்ம காயத்ரீ அல்லது சூரிய காயத்ரீ. இதுவே நம் தேசியப் பிரார்த்தனை. இதுவே நம் தேசிய மந்திரம். பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாகக் காஷ்மீரத்திலிருந்து கன்னியாகுமரி வரை இது கையாளப் பட்டு வந்துள்ளது.
ஓம் அல்லது ஓங்காரம் ஓசைகள் அனைத்துக்கும் முதல் காரணம். இது நாதப் பிரம்மம் என்று இயம்பப் பெறுகிறது. பரவஸ்து ஓசை வடிவத்தில் இலங்குகிறது. அகிலாண்டத்தின் இயக்கம் ஓசையை உண்டுபண்ணுகிறது. அந்த ஓசையே ஓங்காரம். ஓங்கார ஓசை இயற்கை முழுவதிலும் ஓவாது ஒலித்துக் கொண்டிருக்கிறது. “ஓவாத சத்தத்து ஒலியே போற்றி” என்று இது போற்றப் படுகிறது. ஓம் என்பது பீஜ மந்திரம். இதன் திரிவுகளாக ஏனைய மந்திரங்கள் வந்துள்ளன. ஓங்காரத்தை உச்சரிப்பதற்கு ஏற்ப மனிதன் மேன்மையுறுகிறான். இயற்கை முழுதுக்கும் பொதுவாக அண்டமெங்கும் ஒலித்துக் கொண்டிருக்கின்ற இம்மந்திரத்தை யாரோ சிலர் தான் உச்சரிக்க வேண்டும் என்னும் கட்டுப்பாடு எதற்காக? சுவாசிக்கும் காற்று எல்லார்க்கும் பொதுவாக இருப்பது போன்று இந்த ஓசையும் பொது.
ஓங்காரத்தை உச்சரித்த பிறகே ஏனைய மந்திரங்களை உச்சரிப்பது ஐதிகம். ஏனென்றால் மந்திரங்கள் அனைத்திற்கும் மூலமந்திரமாக அல்லது பீஜமந்திரமாக இருப்பது ஓங்காரம். இதற்கு ஸ்தூல விளக்கம் தருவோம். கணபதி பூஜை பண்ணிய பிறகே ஏனைய தெய்வங்கள் போற்றப் படுகின்றன. கண்பதி ஓங்கார மூர்த்தி. கணபதி வழிபாடு எல்லார்க்கும் சொந்தம். அதினின்றே அவருக்குரிய ஓசை அல்லது மந்திரம் எல்லார்க்கும் பொது என்பது வெளியாகிறது.
பூ: , புவ:, ஸுவ: ஆகிய மூன்று சொற்கள் பூலோகம், புவர்லோகம், ஸ்வர்க்கம் எனப் பொருள்படுகின்றன. இம்மூவுலகங்கள் அகத்திலும் இருக்கின்றன, புறத்திலும் இருக்கின்றன. பண்பாடு அடையாதவர்களுக்கு அம் மூவுலகும் புறத்தில் உள என்னும் கொள்கை ஏற்புடையதாகிறது. அகத்திலேயே அம்மூன்றும் அமைந்துள்ளன என்னும் கொள்கை சிறிது பரிபாகம் அடைந்தவர்களுக்கே விளங்குகிறது.
நம்மிடையே இம்மூவுலகங்களும் எப்படி அமைந்திருக்கின்றன என்று பார்ப்போம். ஜாக்ரதாவஸ்தை, சொப்பனாவஸ்தை, சுஷுப்தி அவஸ்தை ஆகிய மூன்று அவஸ்தைகளும் (நிலைகள்) நம்மிடத்து மாறி மாறி அமைகின்றன. மக்கள் மட்டும் அல்லர்; பறவைகளும், விலங்குகளும் இந்த மூன்று நிலைகளை அனுபவிக்கின்றன.
நனவு அல்லது விழித்திருந்து புறவுலகோடு இணக்கம் வைப்பது ஜாக்ரதாவஸ்தை. நனவு நிலையில் உடல், உள்ளம் ஆகிய இரண்டும் வேலை செய்கின்றன. கனவு என்பது சொப்பனாவஸ்தை. கனவு நிலையில் புறவுலகோடு தொடர்பு வைப்பதில்லை. ஸ்தூல சரீரத்துக்கும் அங்கு வேலையில்லை. அகக் கரணமாகிய மனதே கற்பனையில் ஸ்தூல சரீரத்தையும், புறவுலகத்தையும், அதிலுள்ள உயிர்வகைகளையும் கற்பனை பண்ணிக் கொண்டு வியவகாரம் பண்ணுகிறது. அந்நிலையில் இருக்கின்ற பொழுது அது யாண்டும் ஜாக்ரதாவஸ்தைக்கு நிகராகத் தோன்றுகின்றது. கனவற்ற உறக்கம் சுஷுப்தி அவஸ்தை எனப்படுகிறது. அந்த அவஸ்தையில் அகவுலகம் இல்லை; புறவுலகம் இல்லை. மனதும் செயலற்றுக் கிடக்கிறது. பிரக்ஞை மட்டும் தமோகுணத்தால் [மூவகைக் குணங்களில் ஒன்றான இருள் இயல்பு] மூடப்பட்டிருப்பது போன்று தன்மயமாய் எஞ்சியிருக்கிறது.
(மூவகைக் குணங்கள் பற்றி அறிய: பகவத்கீதை - பாரதியார் மொழியாக்கம் அத்தியாயம் 14 பார்க்கவும்)
இம்மூன்று அவஸ்தைகளிலும் நாம் மாறிமாறி இருக்கின்றோம். இருபத்து நான்கு மணி நேரத்துக்குள் இந்த மூன்று உலகங்களிலும் சற்று ஏறத்தாழ வசித்து வருகிறோம். இந்த மூன்று அவஸ்தைகளே பூலோகம், புவர்லோகம், ஸுவர்லோகம் என்று இயம்பப் பெறுகின்றன. நாம் எந்த அவஸ்தையில் இருந்தாலும் சரி, அதாவது எந்த லோகத்தில் இருந்தாலும் சரி, இந்த காயத்ரி மந்திரத்தினுடைய கருத்தையுணர்ந்து அதைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு வருகிற அளவு ஆன்மிகத் துறையில் முன்னேற்றமடைகிறோம்.
விழித்திருக்கின்ற பொழுது நாம் சுவாசிக்கின்றோம்; கனவு காண்கின்ற பொழுதும் சுவாசிக்கின்றோம்; கனவற்ற உறக்கத்திலும் சுவாசிக்கின்றோம். சுவாசிப்பதை நிறுத்துவதில்லை. நிறுத்தினால் ஒழிந்துபட்டுப் போவோம். நிர்விகல்ப சமாதியில் (அனைத்து உணர்வுகளும் ஒடுங்கும் ஒருமை நிலை) இருப்பவர்கள் மட்டும் சுவாசிக்காதும், அழிந்துபட்டுப் போகாமலும் இருக்கின்றனர். மூன்று அவஸ்தைகளிலும் நிறுத்தாது நாம் சுவாசித்து வருவது போன்று மூன்று அவஸ்தைகளிலும் காயத்ரியில் அடங்கியிருக்கிற கருத்துக்கேற்ப நம்முடைய மனத்தைப் பெரிய நிலையில் வைப்போமானால் அதற்கேற்றவாறு ஆத்ம பரிபாகம் நமக்கு வாய்க்கிறது.
சுஷுப்தி அவஸ்தையில் மனது ஒடுங்குகிறது. ஆதலால் கருத்து ஒன்றும் உருவெடுப்பதில்லை. அந்த அவஸ்தையில் கருத்தை மேல்நிலையில் வைப்பது எங்ஙனம் என்ற கேள்வி எழலாம். சுஷுப்தி அவஸ்தையில் தமோகுணம் ஆதிக்கம் செய்கிறது. தமோகுணத்தில் மூன்று நிலைகள் உண்டு - தமஸில் தமஸ், தமஸில் ரஜஸ், தமஸில் சத்துவம் என அம்மூன்று நிலைகள் விளக்கப் படுகின்றன. ஆத்ம பரிபாகம் அடைந்தவர்கள் தமஸில் சத்துவத்துக்கு மேலோங்க முடியும். அது அறிதுயில் அல்லது யோகநித்திரை எனப்படுகிறது. அந்நிலையை எட்டுகிறவர்கள் காயத்ரீ தத்துவத்தைக் கையாண்டவர்கள் ஆகின்றனர். அந்நிலையை எட்டுவதே குறிக்கோள்.
இனி, ஜாக்ரதாவஸ்தையிலேயே பூலோகம், புவர்லோகம், சுவர்லோகம் ஆகிய மூன்று உலகங்களையும் நமக்கு நாம் அமைத்துக் கொள்ள முடியும். உடல் வாழ்க்கையை ஒழுங்காக நடத்துவது பூலோக வாழ்க்கையாகிறது. உள்ளத்தை மேலான எண்ணங்களில் செலுத்துவது புவர்லோகமாகிறது. எண்ணத்தைக் கடவுள் பால் செலுத்துவது ஸ்வர்க்கலோகமாகிறது. அதிகாலையில் எழுந்திருந்து இரவு படுக்கப் போகும் வரையில் வாழ்வாங்கு வாழ்கிற மனிதன் மூவுலகிலும் முறையாக வாழ்ந்தவன் ஆகின்றான்.
இந்த மூன்று லோகங்களிலும் அல்லது மூன்று அவஸ்தைகளிலும் பாரமார்த்திகப் பெருநிலையிலேயே இருந்து பழகுபவன் இரண்டாவது பிறப்பெடுத்தவன் ஆகின்றான். அதற்கு மாறாகப் புலால் உடல் உணர்விலேயே இருந்து புலால் உடலைப் பராமரிப்பதற்காகப் பாடுபடுகிறவன் புலையன் ஆகிறான். (ஒப்பிடுக: ”பொய்மையே பெருக்கிப் பொழுதினைச் சுருக்கும் புழுத்தலைப் புலையனேன் தனக்கு” - திருவாசகம்). ஆக, ஒரு மனிதன், இருபிறப்பாளன் ஆவதும் அல்லது ஒரே உடல் பிறவி எடுத்து அதில் கீழ்மையில் உழல்வதும் அந்தந்த ஜீவனுடைய மனபரிபாகத்தை ஒட்டியதாம். இருபிறப்பாளன் அல்லது துவிஜன் யாண்டும் போற்றுதலுக்குரியவன் ஆகின்றான்.
செய்யுள் மயமாக அமைந்துள்ள காயத்ரியில் உள்ள பதங்களை இப்பொழுது உரைநடைக்குரிய பதங்களாகப் பிரித்து அமைப்போம் -
ஓம் தத் ஸவிது: வரேண்யம்
பர்க: தேவஸ்ய தீமஹி |
திய: ய: ந: ப்ரசோதயாத் ||
य: ய: - யார், न: ந: - நம்முடைய, धिय: திய: அறிவை, प्रचोदयात् ப்ரசோதயாத் - தூண்டுகிறாரோ, तत् தத் - அந்த, देवस्य தேவஸ்ய - சுடருடைய, सवितु: ஸவிது: கடவுளின், वरेण्यम् வரேண்யம் - மேலான, भर्ग: பர்க: - ஒளியை, धीमहि தீமஹி - தியானிப்போமாக.
ஓம். யார் நம் அறிவைத் தூண்டுகிறாரோ அந்த சுடர்க் கடவுளின் மேலான ஒளியைத் தியானிப்போமாக.
சரியாக அமைந்துள்ள காயத்ரி மந்திரத்தில் பரம்பொருளின் சொரூபத்தை விளக்குவதற்கான பதங்கள் மூன்று அமைந்திருக்கும். ஜீவப் பிரயத்தனத்தையும், தெய்வத்தின் அருளையும் விளக்குவதற்கென்று அமைந்துள்ள வினைச்சொற்கள் மூன்று இருக்கும். இப்பேரியல்புகள் காயத்ரீ மந்திரங்கள் அனைத்துக்குமே பொதுவானவைகள்.
இம்மந்திரத்தில் பரம்பொருளுக்கு விளக்கமாக அமைந்துள்ள மூன்று சொற்களை எடுத்துக் கொள்வோம். ஸவிது: என்னும் சொல் ஸவித்ரு என்னும் சொல்லின் ஆறாம் வேற்றுமையாகும். ஸவித்ரு என்னும் சொல் உயிர்தருகிற, உற்சாகம் ஊட்டுகிற, வாழ்வைச் செப்பனிடுகிற பொருள் என்று சொல்லப் படுகிறது. உலக நடைமுறையில் சூரியன் இச்சொல்லுக்கு இலக்காகிறது. பரதத்துவத்தில் பரமாத்மாவுக்குப் பொருந்தியதாக இப்பதம் அமைகிறது. ஸவித்ரு என்னும் சொல்லைப் பெண்பால் ஆக்குகின்ற பொழுது, அது ஸாவித்ரீ என்று சொல்லப் படுகிறது. காயத்ரீ, ஸாவித்ரீ ஆகிய இரண்டு பெயர்களும் சக்தி தெய்வத்துக்கு உரியவைகள் ஆகின்றன. இந்த இரண்டு பெயர்களுள் ஒன்றிற்குப் பதிலாக மற்றொன்றை மொழியுமிடத்து அது இழுக்கு ஆகாது
.
வழிபடுகின்றவர்களுடைய வசதிக்காக ஒரு தெய்வம் ஆண்பாலாகவோ, பெண்பாலாகவோ கருதப் படுகிறது. சிவ என்பது ஆண்பால்; சிவா என்பது பெண்பால். ஸவித்ரு என்பது ஆண்பால்; ஸாவித்ரீ என்பது பெண்பால். ஆணாகவோ, பெண்ணாகவோ, அலியாகவோ எப்படி வைத்துக் கொண்டாலும், அது உயிர்க்கு உயிராய் இருக்கின்ற பரம்பொருள் ஆகிறது (ஒப்பிடுக: “பெண்ணாகி ஆணாய் அலியாய்ப் பிறங்கொளி சேர், விண்ணாகி மண்ணாகி இத்தனையும் வேறாகி” - திருவாசகம்).
பிரபஞ்சத்துக்கும், ஜீவகோடிகளுக்கும் ஆதாரமாகவும், மூலப் பொருளாகவும், முதல் காரணமாகவும் இருப்பது பரம்பொருள். பரம்பொருளுக்குப் புறம்பாக ஜீவர்களுடைய ஜீவ வியக்தி இல்லை. ஜகத்துக்குத் தோற்றம் என்பது இல்லை. கடலில் தோன்றி, கடலின்மீது அலைகள் உருண்டோடி விளையாடுவது போன்று ஜகத்தும் ஜீவனும் பரத்தில் தோன்றி பரத்தில் நிலைபெற்றிருக்கின்றன. (ஒப்பிடுக: தன்னுளே திரைத்தெழும் தரங்க வெண் தடங்கடல், தன்னுளே திரைத்தெழுந்தடங்குகின்ற தன்மை போல் - நின்னுளே பிறந்திறந்து நிற்பவும் திரிபவும், நின்னுளே அடங்குகின்ற நீர்மை நின்கண் நின்றதே : திருமழிசையாழ்வார், நாலாயிர திவ்யப் பிரபந்தம்).
ஆக, ஜகத்துக்கும் ஜீவனுக்கும் தூண்டுதல் அளிக்கும் பாங்கில் இருக்கிற பரவஸ்து (பரம்பொருள்) ஸவித்ரு என்று சொல்லப் படுகிறது. கட்புலனாகிற சூரியன் இச்செயலைப் பிரபஞ்ச நிலையில் செய்து வருவதால் சூரிய நாராயணனும் ஸவித்ரு என்று சொல்லப் படுகிறார். ஆனால் இதன் லட்சியார்த்தம் (குறியீட்டுப் பொருள்) பரமாத்மாவையே குறிக்கிறது.
பரம்பொருளை விளக்குவதற்கு அமைந்துள்ள இரண்டாவது சொல் தேவ: என்பதாகும். தேவஸ்ய என்பது இதன் ஆறாம் வேற்றுமை. தேவ: என்னும் சொல் திவ்யமானவன், பிரகாசமானவன், மேலாம் நிலையில் இருப்பவன் என்றெல்லாம் பொருள் படுகிறது. பிரகாசத்தோடு கூடியிருப்பது மூலநிலை, யதார்த்த நிலை. பிரகாசத்தை இழந்த நிலை கீழ்மைக்கு வந்துள்ள நிலையாகும். ஜகத்தில் ஜடமாய் இருப்பதெல்லாம் மூலநிலையை விட்டு வழுவிக் கீழ்நிலைக்கு வந்தவைகளாம்.
சான்று ஒன்று எடுத்துக் கொள்வோம். சூரியன் சுயப்பிரகாசம் வாய்ந்தவன். சூரியனிடமிருந்து சிதறி வந்துள்ள பூமியும், சந்திரனும் சுயப்பிரகாசத்தை இழந்தைவைகள். இந்த இரண்டு கோளங்களையும் எடுத்து மீண்டும் சூரியனுள் போட்டால் முன்னிருந்தபடி இவைகளுக்குச் சுயப்பிரகாசம் வந்துவிடும். ஜகத் (பருப்பொருள் உலகம்) ஜடமயமாக இருக்கிறது. ஜீவர்களோ ஜடம், சேதனம் (உணர்வு) ஆகிய இரண்டும் கலந்தவைகளாக இருக்கின்றன. பின்பு பரமனோ தனது சுயப் பிரகாசத்தை இழந்துவிடாது யாண்டும் பூரணமாகவே இருப்பவன். தேவ: என்னும் சொல் இப்பேருண்மையை விளக்குகிறது. பரம்பொருள் யாண்டும் சுயம்ஜோதி என்பது இதன் பொருள்.
இனி, பரவஸ்துவைக் குறிக்கின்ற மூன்றாவது பதம் பர்க: என்பதாகிறது. பர்க: என்பது ருத்ரனுக்கும், சிவனுக்கும் அமைந்த மற்றொரு பெயர். ருத்ரனாகக் கருதுமிடத்து அழுகையின் வாயிலாக அழுக்கைப் போக்கக் கூடியவன் என்று பொருள்படுகிறது. சிவனாகக் கருதுமிடத்து ஞானப் பிரகாசத்தின் வாயிலாக அக்ஞான இருளைப் போக்குபவன் என்று பொருள்படுகிறது. பரம்பொருளின் சொரூபத்தை ஜீவர்கள் கிரகித்துக் கொள்வதற்கே இந்த அடைமொழி வந்துள்ளது. ஸ்தூல உலகில் சூரியன் தான் இருக்குமிடத்தைத் தானே விளக்குகின்றான். தன் வெளிச்சத்தைக் கொண்டு ஏனைய பொருள்களையும் விளக்குகின்றான். அங்ஙனம் ஞான சொரூபியாகிய பரமாத்மா தன்னைத் தானே விளக்குகின்றான். அவனுடைய சன்னிதானத்தின் விசேஷத்தால் ஜகத்தும், ஜீவர்களும் ஞானக்காட்சிக்கு இலக்காகின்றன.
இங்ஙனம் ஸவித்ரு, தேவ:, பர்க: ஆகிய மூன்று சொற்களையும் நாம் உச்சரிக்கின்ற பொழுது, அச்சொற்களுக்கு இலக்காக இருக்கிற பரமாத்மாவையே பாவனை பண்ண வேண்டும். “சொல்லிய பாட்டின் பொருளுணர்ந்து சொல்லுவார் செல்வர் சிவபுரத்து” என்பது ஆப்த வாக்கியம். பரமனைப் பற்றிய பதங்களைப் பேசுகின்ற பொழுது, அப்பதங்களின் அடிப்படைக் கருத்து உள்ளத்தில் உதயமாக வேண்டும். அப்பொழுது தான் உச்சரிக்கின்ற மந்திரத்துக்கு வலிவு வருகிறது.
காயத்ரீக்கு இன்றியமையாத மூன்று வினைச்சொற்களை இனி ஆராய்வோம். வரேண்யம் என்பது வர்ணித்தல் எனும் வினையின் விகாரமாம். வரேண்யன் என்னும் சொல் போற்றுதற்குரியது என்றும், வர்ணிப்பதற்குரியது என்றும், விளக்குதற்குரியது என்றும் பொருள்படுகிறது. தங்கம், வெள்ளி முதலிய தாதுக்களை விளக்க விளக்க அவைகள் சுடர்விடுகின்றன. பரமனை விளக்குவதற்கு ஏற்ப ஜீவாத்மனிடம் ஞானச் சுடர் வளருகிறது. பரமனை விளக்குதலே ஆராதனையாகிறது. பரமனைப் பற்றிய விளக்கத்தைப் “பொருள்சேர் புகழ்” என்று பொய்யாமொழிப் புலவர் வள்ளுவர் போற்றுகிறார். நரஸ்துதி பொருள் சேராத புகழ். பரம்பொருளைப் பற்றிய ஸ்துதி பொருள் சேர்ந்த புகழ். ஆயிரம் ஆயிரமாக சொற்களை வாரிக் கொட்டிப் புகழ்ந்து கொண்டு போனாலும் அதனுடைய புகழுக்கு முடிவில்லை. பரமனை இடையறாது புகழ்ந்துகொண்டிருக்க வேண்டும் என்னும் கோட்பாட்டை வரேண்யம் என்னும் பதம் விளக்குகிறது.
செயல் அல்லது சாதனம் வகையாக வடிவெடுக்கின்ற அடுத்த வினைச்சொல் தீமஹி. தியானிப்போமாக என்பது இதன் பொருள். ஆத்மசாதனங்களுள் இது தலைசிறந்தது. அஷ்டாங்க யோகத்தில் ஏழாவது அங்கமாக இருப்பது தியானம். இது முதிர்ந்தால் சமாதியாகப் பூர்த்தியாகிறது. காயத்ரி மந்திரத்தைப் பயன்படுத்துகிற பொழுது சிறிது நேரம் தியானம் பண்ணுவது அவசியமாகிறது.
தியானத்துக்காக நிமிர்ந்து உட்காரவேண்டும். சிரசு, கழுத்து, நெஞ்சு ஆகியவை நேராக இருக்கவேண்டும். உள்ளத்தைச் சுடர்விட்டு ஒளிர்ந்து கொண்டிருக்கின்ற தாமரை மலராகக் கருதவேண்டும். அதில் சுயம் ஜோதி சொரூபமாக வழிபடு தெய்வம் வீற்றிருப்பதாக உணர்தல் வேண்டும். இந்த உணர்வில் நிலைத்திருப்பது தியானமாகிறது. இங்ஙனம் ஐந்து நிமிஷத்துக்குக் குறையாமல் அரைமணி நேரம் வரையில் தியானத்தில் அமர்ந்திருக்க வேண்டும். தியானம் நமது தேசியப் பண்பு. பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக பரதகண்டத்துப் பெருமக்கள் காலையிலும், மாலையிலும் சந்தியா நேரங்களில் ஆழ்ந்து தியானத்திலிருந்து பழகி வந்திருக்கிறார்கள். இந்தப் பண்பில் ஊறியிருப்பதற்கேற்ப ஆன்மிகம் மக்களிடத்து ஓங்குகிறது.
ஈண்டு இயம்பியுள்ள இரண்டு நல்வினைகளுள் ஒன்று நாவால் போற்றுவது; மற்றது மனத்தால் எண்ணுவது. ஜீவாத்மன் செய்கின்ற செயல்களுள் இவையிரண்டும் பாரமார்த்திகப் பண்பாட்டுக்கு உரியவைகள். ஆத்ம சாதகன் இவ்விரண்டையும் ஊக்கத்தோடு அனுஷ்டுக்கக் கடமைப் பட்டிருக்கிறான்.
ப்ரசோதயாத் என்னும் வினைச்சொல் மூன்றாவதாக வந்தமைகிறது. தூண்டுகிற என்பது இதன் பொருள். இச்செயல் ஜீவாத்மனுடையதன்று. உள்ளத்தினுள்ளே வீற்றிருக்கின்ற பரமாத்மனுடைய செயல் ஆகின்றது இது. ஜீவாத்மனுடைய செயலுக்குத் துவக்கமும், முடிவும் உண்டு. ஆனால் பரமாத்மனுடைய செயலுக்கோ ஆதி அந்தம் இல்லை. இச்செயலைத் தான் ஆன்றோர்கள் அருள் என்று அழைக்கின்றனர். அருளின் பாங்கு சர்வகாலமும் உள்ளத்தினுள்ளே நிலைபெற்றிருக்கிறது. ஆத்ம போதத்தில் விழிப்படைந்து வருகிறவர்களுக்கு அது விளங்குகிறது. அருளின் பாங்கை உள்ளத்தினுள்ளே உணர்பவனைத் தான் இருபிறப்பாளன் என்று சொல்லவேண்டும். வெறும் உபநயனச் சடங்கால் இந்த உணர்வு உருவெடுக்காது. பரிபாகத்தின் விளைவாகவே இது உருவெடுக்கிறது.
இந்தக் காயத்ரீ மந்திரத்தில் இறைவனுடைய அருளும், ஜீவப் பிரயத்தனமும் இடம் பெற்றிருக்கின்றன. இவ்விரண்டையும் ஒன்று படுத்துவது தான் யோகம். ஆக, பாரமார்த்திகப் பெருவாழ்வுக்குத் தகுதியுடையவர்களே காயத்ரீ மந்திரத்தைச் சரியாகப் பயன்படுத்த வல்லவர்கள் ஆகின்றார்கள்.
காயத்ரீ மந்திரத்தில் மெய்யெழுத்தை நீக்கிவிட்டு உயிரெழுத்தும், உயிர்மெய் எழுத்தும் சேர்ந்து இருபத்து நான்கு அக்ஷரங்கள் இருக்கும். இவை மூன்று வரிகளாகப் பிரிக்கப் பட்டு ஒவ்வொரு வரியிலும் எட்டு எழுத்துக்கள் அமையப் பெற்றிருக்கும். இதுவே காயத்ரீ அமைப்பின் முறைமையாகும். இம்முறைமை வேதங்களில் முக்கிய இடம் பெறுகிறது.
வேதங்களின் உட்கருத்துக்களெல்லாம் காயத்ரீயில் அடங்கியிருக்கின்றன என்பது ஐதிகம். காயத்ரீயில் அடங்கியிருக்கிற கருத்து யாது என்று ஆராய்ந்து பார்க்குமிடத்து, பரம்பொருளுக்கும், ஜீவாத்மனுக்கும் இடையில் உள்ள இணக்கத்தை அது ஞாபகமூட்டுகிறது. ஜீவாத்மனைப் பரமாத்மன் மயமாகப் பண்படுத்துதற்கு அது வழிகாட்டித் தருகிறது. ஆக, ஜீவாத்மன் பரிணமித்து மேலோங்கி வந்து பரமாத்மனைச் சேர்வது குறிக்கோள். இது வேதங்களின் திட்டம். மானுட வாழ்க்கையின் முடிந்த நோக்கம் இதுவேயாம். இந்த நோக்கத்தைச் சுருக்கமாக காயத்ரீ மந்திரம் தெளிவுபடுத்துகிறது. ஆதலால் தான் காயத்ரீ மந்திரத்தை வேதங்களின் சாரம் என்று சான்றோர் சாட்டியிருக்கின்றனர்.
காயத்ரி மந்திரம் வருமாறு:
ॐ भूर्भुवस्सुव:
तत्सवितुर्वरेण्यम्
भर्गो देवस्य धीमहि ।
धियो यो न: प्रचोदयात् ॥
ஓம் பூர்ப்புவஸ்ஸுவ:
தத் ஸவிதுர் வரேண்யம்
பர்கோ தேவஸ்ய தீமஹி |
தியோ யோ ந: ப்ரசோதயாத் ||
AUM bhUrbhuvassuvaH
tat savitur varENyaM
bhargo devasya dhImahi |
dhiyo yo naH prachOdayAt ||
ஓம். யார் நம் அறிவைத் தூண்டுகிறாரோ அந்த சுடர்க் கடவுளின் மேலான ஒளியைத் தியானிப்போமாக.
இது பிரம்ம காயத்ரீ அல்லது சூரிய காயத்ரீ. இதுவே நம் தேசியப் பிரார்த்தனை. இதுவே நம் தேசிய மந்திரம். பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாகக் காஷ்மீரத்திலிருந்து கன்னியாகுமரி வரை இது கையாளப் பட்டு வந்துள்ளது.
ஓம் அல்லது ஓங்காரம் ஓசைகள் அனைத்துக்கும் முதல் காரணம். இது நாதப் பிரம்மம் என்று இயம்பப் பெறுகிறது. பரவஸ்து ஓசை வடிவத்தில் இலங்குகிறது. அகிலாண்டத்தின் இயக்கம் ஓசையை உண்டுபண்ணுகிறது. அந்த ஓசையே ஓங்காரம். ஓங்கார ஓசை இயற்கை முழுவதிலும் ஓவாது ஒலித்துக் கொண்டிருக்கிறது. “ஓவாத சத்தத்து ஒலியே போற்றி” என்று இது போற்றப் படுகிறது. ஓம் என்பது பீஜ மந்திரம். இதன் திரிவுகளாக ஏனைய மந்திரங்கள் வந்துள்ளன. ஓங்காரத்தை உச்சரிப்பதற்கு ஏற்ப மனிதன் மேன்மையுறுகிறான். இயற்கை முழுதுக்கும் பொதுவாக அண்டமெங்கும் ஒலித்துக் கொண்டிருக்கின்ற இம்மந்திரத்தை யாரோ சிலர் தான் உச்சரிக்க வேண்டும் என்னும் கட்டுப்பாடு எதற்காக? சுவாசிக்கும் காற்று எல்லார்க்கும் பொதுவாக இருப்பது போன்று இந்த ஓசையும் பொது.
ஓங்காரத்தை உச்சரித்த பிறகே ஏனைய மந்திரங்களை உச்சரிப்பது ஐதிகம். ஏனென்றால் மந்திரங்கள் அனைத்திற்கும் மூலமந்திரமாக அல்லது பீஜமந்திரமாக இருப்பது ஓங்காரம். இதற்கு ஸ்தூல விளக்கம் தருவோம். கணபதி பூஜை பண்ணிய பிறகே ஏனைய தெய்வங்கள் போற்றப் படுகின்றன. கண்பதி ஓங்கார மூர்த்தி. கணபதி வழிபாடு எல்லார்க்கும் சொந்தம். அதினின்றே அவருக்குரிய ஓசை அல்லது மந்திரம் எல்லார்க்கும் பொது என்பது வெளியாகிறது.
பூ: , புவ:, ஸுவ: ஆகிய மூன்று சொற்கள் பூலோகம், புவர்லோகம், ஸ்வர்க்கம் எனப் பொருள்படுகின்றன. இம்மூவுலகங்கள் அகத்திலும் இருக்கின்றன, புறத்திலும் இருக்கின்றன. பண்பாடு அடையாதவர்களுக்கு அம் மூவுலகும் புறத்தில் உள என்னும் கொள்கை ஏற்புடையதாகிறது. அகத்திலேயே அம்மூன்றும் அமைந்துள்ளன என்னும் கொள்கை சிறிது பரிபாகம் அடைந்தவர்களுக்கே விளங்குகிறது.
நம்மிடையே இம்மூவுலகங்களும் எப்படி அமைந்திருக்கின்றன என்று பார்ப்போம். ஜாக்ரதாவஸ்தை, சொப்பனாவஸ்தை, சுஷுப்தி அவஸ்தை ஆகிய மூன்று அவஸ்தைகளும் (நிலைகள்) நம்மிடத்து மாறி மாறி அமைகின்றன. மக்கள் மட்டும் அல்லர்; பறவைகளும், விலங்குகளும் இந்த மூன்று நிலைகளை அனுபவிக்கின்றன.
நனவு அல்லது விழித்திருந்து புறவுலகோடு இணக்கம் வைப்பது ஜாக்ரதாவஸ்தை. நனவு நிலையில் உடல், உள்ளம் ஆகிய இரண்டும் வேலை செய்கின்றன. கனவு என்பது சொப்பனாவஸ்தை. கனவு நிலையில் புறவுலகோடு தொடர்பு வைப்பதில்லை. ஸ்தூல சரீரத்துக்கும் அங்கு வேலையில்லை. அகக் கரணமாகிய மனதே கற்பனையில் ஸ்தூல சரீரத்தையும், புறவுலகத்தையும், அதிலுள்ள உயிர்வகைகளையும் கற்பனை பண்ணிக் கொண்டு வியவகாரம் பண்ணுகிறது. அந்நிலையில் இருக்கின்ற பொழுது அது யாண்டும் ஜாக்ரதாவஸ்தைக்கு நிகராகத் தோன்றுகின்றது. கனவற்ற உறக்கம் சுஷுப்தி அவஸ்தை எனப்படுகிறது. அந்த அவஸ்தையில் அகவுலகம் இல்லை; புறவுலகம் இல்லை. மனதும் செயலற்றுக் கிடக்கிறது. பிரக்ஞை மட்டும் தமோகுணத்தால் [மூவகைக் குணங்களில் ஒன்றான இருள் இயல்பு] மூடப்பட்டிருப்பது போன்று தன்மயமாய் எஞ்சியிருக்கிறது.
(மூவகைக் குணங்கள் பற்றி அறிய: பகவத்கீதை - பாரதியார் மொழியாக்கம் அத்தியாயம் 14 பார்க்கவும்)
இம்மூன்று அவஸ்தைகளிலும் நாம் மாறிமாறி இருக்கின்றோம். இருபத்து நான்கு மணி நேரத்துக்குள் இந்த மூன்று உலகங்களிலும் சற்று ஏறத்தாழ வசித்து வருகிறோம். இந்த மூன்று அவஸ்தைகளே பூலோகம், புவர்லோகம், ஸுவர்லோகம் என்று இயம்பப் பெறுகின்றன. நாம் எந்த அவஸ்தையில் இருந்தாலும் சரி, அதாவது எந்த லோகத்தில் இருந்தாலும் சரி, இந்த காயத்ரி மந்திரத்தினுடைய கருத்தையுணர்ந்து அதைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு வருகிற அளவு ஆன்மிகத் துறையில் முன்னேற்றமடைகிறோம்.
விழித்திருக்கின்ற பொழுது நாம் சுவாசிக்கின்றோம்; கனவு காண்கின்ற பொழுதும் சுவாசிக்கின்றோம்; கனவற்ற உறக்கத்திலும் சுவாசிக்கின்றோம். சுவாசிப்பதை நிறுத்துவதில்லை. நிறுத்தினால் ஒழிந்துபட்டுப் போவோம். நிர்விகல்ப சமாதியில் (அனைத்து உணர்வுகளும் ஒடுங்கும் ஒருமை நிலை) இருப்பவர்கள் மட்டும் சுவாசிக்காதும், அழிந்துபட்டுப் போகாமலும் இருக்கின்றனர். மூன்று அவஸ்தைகளிலும் நிறுத்தாது நாம் சுவாசித்து வருவது போன்று மூன்று அவஸ்தைகளிலும் காயத்ரியில் அடங்கியிருக்கிற கருத்துக்கேற்ப நம்முடைய மனத்தைப் பெரிய நிலையில் வைப்போமானால் அதற்கேற்றவாறு ஆத்ம பரிபாகம் நமக்கு வாய்க்கிறது.
சுஷுப்தி அவஸ்தையில் மனது ஒடுங்குகிறது. ஆதலால் கருத்து ஒன்றும் உருவெடுப்பதில்லை. அந்த அவஸ்தையில் கருத்தை மேல்நிலையில் வைப்பது எங்ஙனம் என்ற கேள்வி எழலாம். சுஷுப்தி அவஸ்தையில் தமோகுணம் ஆதிக்கம் செய்கிறது. தமோகுணத்தில் மூன்று நிலைகள் உண்டு - தமஸில் தமஸ், தமஸில் ரஜஸ், தமஸில் சத்துவம் என அம்மூன்று நிலைகள் விளக்கப் படுகின்றன. ஆத்ம பரிபாகம் அடைந்தவர்கள் தமஸில் சத்துவத்துக்கு மேலோங்க முடியும். அது அறிதுயில் அல்லது யோகநித்திரை எனப்படுகிறது. அந்நிலையை எட்டுகிறவர்கள் காயத்ரீ தத்துவத்தைக் கையாண்டவர்கள் ஆகின்றனர். அந்நிலையை எட்டுவதே குறிக்கோள்.
இனி, ஜாக்ரதாவஸ்தையிலேயே பூலோகம், புவர்லோகம், சுவர்லோகம் ஆகிய மூன்று உலகங்களையும் நமக்கு நாம் அமைத்துக் கொள்ள முடியும். உடல் வாழ்க்கையை ஒழுங்காக நடத்துவது பூலோக வாழ்க்கையாகிறது. உள்ளத்தை மேலான எண்ணங்களில் செலுத்துவது புவர்லோகமாகிறது. எண்ணத்தைக் கடவுள் பால் செலுத்துவது ஸ்வர்க்கலோகமாகிறது. அதிகாலையில் எழுந்திருந்து இரவு படுக்கப் போகும் வரையில் வாழ்வாங்கு வாழ்கிற மனிதன் மூவுலகிலும் முறையாக வாழ்ந்தவன் ஆகின்றான்.
இந்த மூன்று லோகங்களிலும் அல்லது மூன்று அவஸ்தைகளிலும் பாரமார்த்திகப் பெருநிலையிலேயே இருந்து பழகுபவன் இரண்டாவது பிறப்பெடுத்தவன் ஆகின்றான். அதற்கு மாறாகப் புலால் உடல் உணர்விலேயே இருந்து புலால் உடலைப் பராமரிப்பதற்காகப் பாடுபடுகிறவன் புலையன் ஆகிறான். (ஒப்பிடுக: ”பொய்மையே பெருக்கிப் பொழுதினைச் சுருக்கும் புழுத்தலைப் புலையனேன் தனக்கு” - திருவாசகம்). ஆக, ஒரு மனிதன், இருபிறப்பாளன் ஆவதும் அல்லது ஒரே உடல் பிறவி எடுத்து அதில் கீழ்மையில் உழல்வதும் அந்தந்த ஜீவனுடைய மனபரிபாகத்தை ஒட்டியதாம். இருபிறப்பாளன் அல்லது துவிஜன் யாண்டும் போற்றுதலுக்குரியவன் ஆகின்றான்.
செய்யுள் மயமாக அமைந்துள்ள காயத்ரியில் உள்ள பதங்களை இப்பொழுது உரைநடைக்குரிய பதங்களாகப் பிரித்து அமைப்போம் -
ஓம் தத் ஸவிது: வரேண்யம்
பர்க: தேவஸ்ய தீமஹி |
திய: ய: ந: ப்ரசோதயாத் ||
य: ய: - யார், न: ந: - நம்முடைய, धिय: திய: அறிவை, प्रचोदयात् ப்ரசோதயாத் - தூண்டுகிறாரோ, तत् தத் - அந்த, देवस्य தேவஸ்ய - சுடருடைய, सवितु: ஸவிது: கடவுளின், वरेण्यम् வரேண்யம் - மேலான, भर्ग: பர்க: - ஒளியை, धीमहि தீமஹி - தியானிப்போமாக.
ஓம். யார் நம் அறிவைத் தூண்டுகிறாரோ அந்த சுடர்க் கடவுளின் மேலான ஒளியைத் தியானிப்போமாக.
சரியாக அமைந்துள்ள காயத்ரி மந்திரத்தில் பரம்பொருளின் சொரூபத்தை விளக்குவதற்கான பதங்கள் மூன்று அமைந்திருக்கும். ஜீவப் பிரயத்தனத்தையும், தெய்வத்தின் அருளையும் விளக்குவதற்கென்று அமைந்துள்ள வினைச்சொற்கள் மூன்று இருக்கும். இப்பேரியல்புகள் காயத்ரீ மந்திரங்கள் அனைத்துக்குமே பொதுவானவைகள்.
இம்மந்திரத்தில் பரம்பொருளுக்கு விளக்கமாக அமைந்துள்ள மூன்று சொற்களை எடுத்துக் கொள்வோம். ஸவிது: என்னும் சொல் ஸவித்ரு என்னும் சொல்லின் ஆறாம் வேற்றுமையாகும். ஸவித்ரு என்னும் சொல் உயிர்தருகிற, உற்சாகம் ஊட்டுகிற, வாழ்வைச் செப்பனிடுகிற பொருள் என்று சொல்லப் படுகிறது. உலக நடைமுறையில் சூரியன் இச்சொல்லுக்கு இலக்காகிறது. பரதத்துவத்தில் பரமாத்மாவுக்குப் பொருந்தியதாக இப்பதம் அமைகிறது. ஸவித்ரு என்னும் சொல்லைப் பெண்பால் ஆக்குகின்ற பொழுது, அது ஸாவித்ரீ என்று சொல்லப் படுகிறது. காயத்ரீ, ஸாவித்ரீ ஆகிய இரண்டு பெயர்களும் சக்தி தெய்வத்துக்கு உரியவைகள் ஆகின்றன. இந்த இரண்டு பெயர்களுள் ஒன்றிற்குப் பதிலாக மற்றொன்றை மொழியுமிடத்து அது இழுக்கு ஆகாது
.
வழிபடுகின்றவர்களுடைய வசதிக்காக ஒரு தெய்வம் ஆண்பாலாகவோ, பெண்பாலாகவோ கருதப் படுகிறது. சிவ என்பது ஆண்பால்; சிவா என்பது பெண்பால். ஸவித்ரு என்பது ஆண்பால்; ஸாவித்ரீ என்பது பெண்பால். ஆணாகவோ, பெண்ணாகவோ, அலியாகவோ எப்படி வைத்துக் கொண்டாலும், அது உயிர்க்கு உயிராய் இருக்கின்ற பரம்பொருள் ஆகிறது (ஒப்பிடுக: “பெண்ணாகி ஆணாய் அலியாய்ப் பிறங்கொளி சேர், விண்ணாகி மண்ணாகி இத்தனையும் வேறாகி” - திருவாசகம்).
பிரபஞ்சத்துக்கும், ஜீவகோடிகளுக்கும் ஆதாரமாகவும், மூலப் பொருளாகவும், முதல் காரணமாகவும் இருப்பது பரம்பொருள். பரம்பொருளுக்குப் புறம்பாக ஜீவர்களுடைய ஜீவ வியக்தி இல்லை. ஜகத்துக்குத் தோற்றம் என்பது இல்லை. கடலில் தோன்றி, கடலின்மீது அலைகள் உருண்டோடி விளையாடுவது போன்று ஜகத்தும் ஜீவனும் பரத்தில் தோன்றி பரத்தில் நிலைபெற்றிருக்கின்றன. (ஒப்பிடுக: தன்னுளே திரைத்தெழும் தரங்க வெண் தடங்கடல், தன்னுளே திரைத்தெழுந்தடங்குகின்ற தன்மை போல் - நின்னுளே பிறந்திறந்து நிற்பவும் திரிபவும், நின்னுளே அடங்குகின்ற நீர்மை நின்கண் நின்றதே : திருமழிசையாழ்வார், நாலாயிர திவ்யப் பிரபந்தம்).
ஆக, ஜகத்துக்கும் ஜீவனுக்கும் தூண்டுதல் அளிக்கும் பாங்கில் இருக்கிற பரவஸ்து (பரம்பொருள்) ஸவித்ரு என்று சொல்லப் படுகிறது. கட்புலனாகிற சூரியன் இச்செயலைப் பிரபஞ்ச நிலையில் செய்து வருவதால் சூரிய நாராயணனும் ஸவித்ரு என்று சொல்லப் படுகிறார். ஆனால் இதன் லட்சியார்த்தம் (குறியீட்டுப் பொருள்) பரமாத்மாவையே குறிக்கிறது.
பரம்பொருளை விளக்குவதற்கு அமைந்துள்ள இரண்டாவது சொல் தேவ: என்பதாகும். தேவஸ்ய என்பது இதன் ஆறாம் வேற்றுமை. தேவ: என்னும் சொல் திவ்யமானவன், பிரகாசமானவன், மேலாம் நிலையில் இருப்பவன் என்றெல்லாம் பொருள் படுகிறது. பிரகாசத்தோடு கூடியிருப்பது மூலநிலை, யதார்த்த நிலை. பிரகாசத்தை இழந்த நிலை கீழ்மைக்கு வந்துள்ள நிலையாகும். ஜகத்தில் ஜடமாய் இருப்பதெல்லாம் மூலநிலையை விட்டு வழுவிக் கீழ்நிலைக்கு வந்தவைகளாம்.
சான்று ஒன்று எடுத்துக் கொள்வோம். சூரியன் சுயப்பிரகாசம் வாய்ந்தவன். சூரியனிடமிருந்து சிதறி வந்துள்ள பூமியும், சந்திரனும் சுயப்பிரகாசத்தை இழந்தைவைகள். இந்த இரண்டு கோளங்களையும் எடுத்து மீண்டும் சூரியனுள் போட்டால் முன்னிருந்தபடி இவைகளுக்குச் சுயப்பிரகாசம் வந்துவிடும். ஜகத் (பருப்பொருள் உலகம்) ஜடமயமாக இருக்கிறது. ஜீவர்களோ ஜடம், சேதனம் (உணர்வு) ஆகிய இரண்டும் கலந்தவைகளாக இருக்கின்றன. பின்பு பரமனோ தனது சுயப் பிரகாசத்தை இழந்துவிடாது யாண்டும் பூரணமாகவே இருப்பவன். தேவ: என்னும் சொல் இப்பேருண்மையை விளக்குகிறது. பரம்பொருள் யாண்டும் சுயம்ஜோதி என்பது இதன் பொருள்.
இனி, பரவஸ்துவைக் குறிக்கின்ற மூன்றாவது பதம் பர்க: என்பதாகிறது. பர்க: என்பது ருத்ரனுக்கும், சிவனுக்கும் அமைந்த மற்றொரு பெயர். ருத்ரனாகக் கருதுமிடத்து அழுகையின் வாயிலாக அழுக்கைப் போக்கக் கூடியவன் என்று பொருள்படுகிறது. சிவனாகக் கருதுமிடத்து ஞானப் பிரகாசத்தின் வாயிலாக அக்ஞான இருளைப் போக்குபவன் என்று பொருள்படுகிறது. பரம்பொருளின் சொரூபத்தை ஜீவர்கள் கிரகித்துக் கொள்வதற்கே இந்த அடைமொழி வந்துள்ளது. ஸ்தூல உலகில் சூரியன் தான் இருக்குமிடத்தைத் தானே விளக்குகின்றான். தன் வெளிச்சத்தைக் கொண்டு ஏனைய பொருள்களையும் விளக்குகின்றான். அங்ஙனம் ஞான சொரூபியாகிய பரமாத்மா தன்னைத் தானே விளக்குகின்றான். அவனுடைய சன்னிதானத்தின் விசேஷத்தால் ஜகத்தும், ஜீவர்களும் ஞானக்காட்சிக்கு இலக்காகின்றன.
இங்ஙனம் ஸவித்ரு, தேவ:, பர்க: ஆகிய மூன்று சொற்களையும் நாம் உச்சரிக்கின்ற பொழுது, அச்சொற்களுக்கு இலக்காக இருக்கிற பரமாத்மாவையே பாவனை பண்ண வேண்டும். “சொல்லிய பாட்டின் பொருளுணர்ந்து சொல்லுவார் செல்வர் சிவபுரத்து” என்பது ஆப்த வாக்கியம். பரமனைப் பற்றிய பதங்களைப் பேசுகின்ற பொழுது, அப்பதங்களின் அடிப்படைக் கருத்து உள்ளத்தில் உதயமாக வேண்டும். அப்பொழுது தான் உச்சரிக்கின்ற மந்திரத்துக்கு வலிவு வருகிறது.
காயத்ரீக்கு இன்றியமையாத மூன்று வினைச்சொற்களை இனி ஆராய்வோம். வரேண்யம் என்பது வர்ணித்தல் எனும் வினையின் விகாரமாம். வரேண்யன் என்னும் சொல் போற்றுதற்குரியது என்றும், வர்ணிப்பதற்குரியது என்றும், விளக்குதற்குரியது என்றும் பொருள்படுகிறது. தங்கம், வெள்ளி முதலிய தாதுக்களை விளக்க விளக்க அவைகள் சுடர்விடுகின்றன. பரமனை விளக்குவதற்கு ஏற்ப ஜீவாத்மனிடம் ஞானச் சுடர் வளருகிறது. பரமனை விளக்குதலே ஆராதனையாகிறது. பரமனைப் பற்றிய விளக்கத்தைப் “பொருள்சேர் புகழ்” என்று பொய்யாமொழிப் புலவர் வள்ளுவர் போற்றுகிறார். நரஸ்துதி பொருள் சேராத புகழ். பரம்பொருளைப் பற்றிய ஸ்துதி பொருள் சேர்ந்த புகழ். ஆயிரம் ஆயிரமாக சொற்களை வாரிக் கொட்டிப் புகழ்ந்து கொண்டு போனாலும் அதனுடைய புகழுக்கு முடிவில்லை. பரமனை இடையறாது புகழ்ந்துகொண்டிருக்க வேண்டும் என்னும் கோட்பாட்டை வரேண்யம் என்னும் பதம் விளக்குகிறது.
செயல் அல்லது சாதனம் வகையாக வடிவெடுக்கின்ற அடுத்த வினைச்சொல் தீமஹி. தியானிப்போமாக என்பது இதன் பொருள். ஆத்மசாதனங்களுள் இது தலைசிறந்தது. அஷ்டாங்க யோகத்தில் ஏழாவது அங்கமாக இருப்பது தியானம். இது முதிர்ந்தால் சமாதியாகப் பூர்த்தியாகிறது. காயத்ரி மந்திரத்தைப் பயன்படுத்துகிற பொழுது சிறிது நேரம் தியானம் பண்ணுவது அவசியமாகிறது.
தியானத்துக்காக நிமிர்ந்து உட்காரவேண்டும். சிரசு, கழுத்து, நெஞ்சு ஆகியவை நேராக இருக்கவேண்டும். உள்ளத்தைச் சுடர்விட்டு ஒளிர்ந்து கொண்டிருக்கின்ற தாமரை மலராகக் கருதவேண்டும். அதில் சுயம் ஜோதி சொரூபமாக வழிபடு தெய்வம் வீற்றிருப்பதாக உணர்தல் வேண்டும். இந்த உணர்வில் நிலைத்திருப்பது தியானமாகிறது. இங்ஙனம் ஐந்து நிமிஷத்துக்குக் குறையாமல் அரைமணி நேரம் வரையில் தியானத்தில் அமர்ந்திருக்க வேண்டும். தியானம் நமது தேசியப் பண்பு. பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக பரதகண்டத்துப் பெருமக்கள் காலையிலும், மாலையிலும் சந்தியா நேரங்களில் ஆழ்ந்து தியானத்திலிருந்து பழகி வந்திருக்கிறார்கள். இந்தப் பண்பில் ஊறியிருப்பதற்கேற்ப ஆன்மிகம் மக்களிடத்து ஓங்குகிறது.
ஈண்டு இயம்பியுள்ள இரண்டு நல்வினைகளுள் ஒன்று நாவால் போற்றுவது; மற்றது மனத்தால் எண்ணுவது. ஜீவாத்மன் செய்கின்ற செயல்களுள் இவையிரண்டும் பாரமார்த்திகப் பண்பாட்டுக்கு உரியவைகள். ஆத்ம சாதகன் இவ்விரண்டையும் ஊக்கத்தோடு அனுஷ்டுக்கக் கடமைப் பட்டிருக்கிறான்.
ப்ரசோதயாத் என்னும் வினைச்சொல் மூன்றாவதாக வந்தமைகிறது. தூண்டுகிற என்பது இதன் பொருள். இச்செயல் ஜீவாத்மனுடையதன்று. உள்ளத்தினுள்ளே வீற்றிருக்கின்ற பரமாத்மனுடைய செயல் ஆகின்றது இது. ஜீவாத்மனுடைய செயலுக்குத் துவக்கமும், முடிவும் உண்டு. ஆனால் பரமாத்மனுடைய செயலுக்கோ ஆதி அந்தம் இல்லை. இச்செயலைத் தான் ஆன்றோர்கள் அருள் என்று அழைக்கின்றனர். அருளின் பாங்கு சர்வகாலமும் உள்ளத்தினுள்ளே நிலைபெற்றிருக்கிறது. ஆத்ம போதத்தில் விழிப்படைந்து வருகிறவர்களுக்கு அது விளங்குகிறது. அருளின் பாங்கை உள்ளத்தினுள்ளே உணர்பவனைத் தான் இருபிறப்பாளன் என்று சொல்லவேண்டும். வெறும் உபநயனச் சடங்கால் இந்த உணர்வு உருவெடுக்காது. பரிபாகத்தின் விளைவாகவே இது உருவெடுக்கிறது.
இந்தக் காயத்ரீ மந்திரத்தில் இறைவனுடைய அருளும், ஜீவப் பிரயத்தனமும் இடம் பெற்றிருக்கின்றன. இவ்விரண்டையும் ஒன்று படுத்துவது தான் யோகம். ஆக, பாரமார்த்திகப் பெருவாழ்வுக்குத் தகுதியுடையவர்களே காயத்ரீ மந்திரத்தைச் சரியாகப் பயன்படுத்த வல்லவர்கள் ஆகின்றார்கள்.
காயத்ரீ மந்திரத்தில் மெய்யெழுத்தை நீக்கிவிட்டு உயிரெழுத்தும், உயிர்மெய் எழுத்தும் சேர்ந்து இருபத்து நான்கு அக்ஷரங்கள் இருக்கும். இவை மூன்று வரிகளாகப் பிரிக்கப் பட்டு ஒவ்வொரு வரியிலும் எட்டு எழுத்துக்கள் அமையப் பெற்றிருக்கும். இதுவே காயத்ரீ அமைப்பின் முறைமையாகும். இம்முறைமை வேதங்களில் முக்கிய இடம் பெறுகிறது.
வேதங்களின் உட்கருத்துக்களெல்லாம் காயத்ரீயில் அடங்கியிருக்கின்றன என்பது ஐதிகம். காயத்ரீயில் அடங்கியிருக்கிற கருத்து யாது என்று ஆராய்ந்து பார்க்குமிடத்து, பரம்பொருளுக்கும், ஜீவாத்மனுக்கும் இடையில் உள்ள இணக்கத்தை அது ஞாபகமூட்டுகிறது. ஜீவாத்மனைப் பரமாத்மன் மயமாகப் பண்படுத்துதற்கு அது வழிகாட்டித் தருகிறது. ஆக, ஜீவாத்மன் பரிணமித்து மேலோங்கி வந்து பரமாத்மனைச் சேர்வது குறிக்கோள். இது வேதங்களின் திட்டம். மானுட வாழ்க்கையின் முடிந்த நோக்கம் இதுவேயாம். இந்த நோக்கத்தைச் சுருக்கமாக காயத்ரீ மந்திரம் தெளிவுபடுத்துகிறது. ஆதலால் தான் காயத்ரீ மந்திரத்தை வேதங்களின் சாரம் என்று சான்றோர் சாட்டியிருக்கின்றனர்.
சூரிய நமஸ்காரம்
ஓம்’ என்ற பிரணவ மந்திரத்தை நாம் உச்சரிக்கும் போது மூலாதாரத்திலிருந்து நாதம் மேலோங்கி வரும். அதன் பின் ஒவ்வொரு மந்திரத்தையும் நமஸ்காரம் செய்யும் போது உச்சரிக்க வேண்டும்.
சூரியனை முழுமுதல் கடவுளாக நம் முன்னோர்கள் போற்றி வணங்கியுள்ளனர். சங்ககால இலக்கியங்களில் சூரியனே முதற் கடவுளாக சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது. சூரிய சக்தி விஞ்ஞான உலகின் ஜீவ நாடியாக உள்ளது. சூரிய உதயத்தைக் கணக்கிட்டுத்தான் ஜாதகப் பலன்களையும் கணிக்கின்றனர். இராகு காலம், எமகண்டம், நல்லநேரம் குறிக்கின்றனர். இதிலிருந்து சூரியனை கடவுளாக வணங்கி வந்தது நமக்கு தெரியவருகிறது. இன்று சூரிய சக்தியை மின்சாரம் முதல் அனைத்திற்கும் பயன்படுத்துகின்றனர். இந்த சூரிய சக்தி மனித உடலுக்கு மிகவும் தேவையான அனைத்து சக்திகளையும் கொடுக்கக் கூடியது. ஒரு மனிதன் ஆரோக்கியமாக வாழ சூரியனின் அனுக்கிரகம் அவசியத் தேவையாகும்.
பொதுவாக சூரிய ஒளியின் சக்தியானது நமது உடலில் உள்ள சரும நோய்கள், மேக நோய்கள், சித்தபிரமை மற்றும் இரத்த சம்பந்தப்பட்ட நோய்களை நீக்கும் சக்தி கொண்டது. ஆகவே சூரிய பகவானை முறையாக வணங்கி அதன் ஆசியைப் பெறுவோம்.
சூரிய நமஸ்காரம் செய்வதில் இரண்டு வகைகள் உண்டு. முதல் வகையில் 12 நிலைகளும், இரண்டாவது வகையில் 10 நிலைகளும் உள்ளன. இரண்டாவது வகை அனைத்து வயதினருக்கும் ஏற்ற வகையில் இருக்கும்.
பெண்கள் மாதவிடாய் காலங்களிலும், கர்ப்ப காலங்களிலும் சூரிய நமஸ்காரம் செய்வதை தவிர்ப்பது நல்லது. மேலும் இரத்தக் கொதிப்பு, தண்டுவடப் பிரச்சனை, குடலிறக்க நோயால் பாதிக்கப்பட்டோர் தகுதி வாய்ந்த யோகாசன நிபுணரை கலந்து ஆலோசித்த பின்பே சூரிய நமஸ்காரம்பயிற்சிசெய்யவேண்டும்.
சூரியநமஸ்காரவரிசை
1.நமஸ்காரம்ஆசனம்
2.ஊர்த்துவநமஸ்காரஆசனம்
3.பாதஹஸ்தஆசனம்
4. ஏகபாத பிரசரனா ஆசனம்(வலது கால்)
5.துவிபாதபிரசரனாஆசனம்
6.சாஷ்டாங்கஆசனம்
7.புஜங்காசனம்
8. பூதாராசனம் என ஏறுவரிசையில் எட்டு நிலைகளும்
9. ஏக பாத பிரசரனா ஆசனம் (இடதுகால்)
10.பாதஹஸ்தஆசனம்
11.ஊர்த்துவநமஸ்காரஆசனம்
12.நமஸ்காரஆசனம்
- என இறங்கு வரிசையில் நான்கு நிலைகளும் உள்ளடங்கியதாகும்
ஓம்’ என்னும் பிரணவ மந்திரத்தை நீள ஒலித்து தியானம் செய்து, சூரிய பகவானின் நாமத்தை ஓதி முறையான சுவாசத்தோடு சேர்த்து சூரிய நமஸ்காரம் செய்ய வேண்டும்.
நிலை ஒன்று - நமஸ்கார ஆசனம்
சூரிய நமஸ்காரத்தின் நமஸ்கார ஆசனமே ஆரம்ப நிலையும் முடிவு நிலையும் ஆகும்.
செய்முறை
இரண்டு கால்களின் பெருவிரல்களை ஒன்று சேர்த்து கிழக்கு திசை நோக்கியபடி நிமிர்ந்து நிற்கவேண்டும்.
உள்ளங்கைகளை ஒன்றோடொன்று சேர்த்து, நமஸ்கார முத்திரையில் மார்போடு ஒட்டி, கைகளின் கட்டை விரல்கள் நெஞ்சுக் குழியினை தொடுமாறு வைத்துக்கொள்ள வேண்டும்.
கண்களை மூடி மனதில் சூரிய உதயத்தினை கற்பனை செய்து ‘ஓம்’ என்னும் பிரணவ மந்திரத்தோடு சூரிய பகவானின் திருநாமத்தை உச்சரிக்க வேண்டும்.
கவனத்தில் கொள்ளவேண்டியவை
கால் பெருவிரல்கள், குதிகால்கள், கால் மூட்டுகள் தொடைகள் நேராக சேர்ந்து இருக்க வேண்டும்.
சுவாசம்
உதடுகளை மூடி சுவாசத்தில் கவனம்செலுத்தி இரண்டு நாசித் துவாரங்கள் வழியாக ஆழமாக மூச்சை உள்ளே இழுத்து மெதுவாக வெளியே விடவேண்டும்.
பயன்கள்
· இடுப்பு பலமடையும்
· மார்பும், வயிறும் சரியாக அமைய உதவும்.
· நேரான நிமிர்ந்த நன்னடைக்கு வழிவகுக்கும்.
· கண்களும், கண் நரம்புகளும் புத்துணர்வு பெறும்.
சூரிய நமஸ்காரம் தரக்கூடிய நன்மைகளை அதைச் செய்யும் ஒருவர் பெறக்கூடிய மன, உடல் ஆத்ம நலனிலிருந்து நாம் புரிந்துகொள்ளலாம்.
சூரியனை முழுமுதல் கடவுளாக நம் முன்னோர்கள் போற்றி வணங்கியுள்ளனர். சங்ககால இலக்கியங்களில் சூரியனே முதற் கடவுளாக சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது. சூரிய சக்தி விஞ்ஞான உலகின் ஜீவ நாடியாக உள்ளது. சூரிய உதயத்தைக் கணக்கிட்டுத்தான் ஜாதகப் பலன்களையும் கணிக்கின்றனர். இராகு காலம், எமகண்டம், நல்லநேரம் குறிக்கின்றனர். இதிலிருந்து சூரியனை கடவுளாக வணங்கி வந்தது நமக்கு தெரியவருகிறது. இன்று சூரிய சக்தியை மின்சாரம் முதல் அனைத்திற்கும் பயன்படுத்துகின்றனர். இந்த சூரிய சக்தி மனித உடலுக்கு மிகவும் தேவையான அனைத்து சக்திகளையும் கொடுக்கக் கூடியது. ஒரு மனிதன் ஆரோக்கியமாக வாழ சூரியனின் அனுக்கிரகம் அவசியத் தேவையாகும்.
பொதுவாக சூரிய ஒளியின் சக்தியானது நமது உடலில் உள்ள சரும நோய்கள், மேக நோய்கள், சித்தபிரமை மற்றும் இரத்த சம்பந்தப்பட்ட நோய்களை நீக்கும் சக்தி கொண்டது. ஆகவே சூரிய பகவானை முறையாக வணங்கி அதன் ஆசியைப் பெறுவோம்.
சூரிய நமஸ்காரம் செய்வதில் இரண்டு வகைகள் உண்டு. முதல் வகையில் 12 நிலைகளும், இரண்டாவது வகையில் 10 நிலைகளும் உள்ளன. இரண்டாவது வகை அனைத்து வயதினருக்கும் ஏற்ற வகையில் இருக்கும்.
பெண்கள் மாதவிடாய் காலங்களிலும், கர்ப்ப காலங்களிலும் சூரிய நமஸ்காரம் செய்வதை தவிர்ப்பது நல்லது. மேலும் இரத்தக் கொதிப்பு, தண்டுவடப் பிரச்சனை, குடலிறக்க நோயால் பாதிக்கப்பட்டோர் தகுதி வாய்ந்த யோகாசன நிபுணரை கலந்து ஆலோசித்த பின்பே சூரிய நமஸ்காரம்பயிற்சிசெய்யவேண்டும்.
சூரியநமஸ்காரவரிசை
1.நமஸ்காரம்ஆசனம்
2.ஊர்த்துவநமஸ்காரஆசனம்
3.பாதஹஸ்தஆசனம்
4. ஏகபாத பிரசரனா ஆசனம்(வலது கால்)
5.துவிபாதபிரசரனாஆசனம்
6.சாஷ்டாங்கஆசனம்
7.புஜங்காசனம்
8. பூதாராசனம் என ஏறுவரிசையில் எட்டு நிலைகளும்
9. ஏக பாத பிரசரனா ஆசனம் (இடதுகால்)
10.பாதஹஸ்தஆசனம்
11.ஊர்த்துவநமஸ்காரஆசனம்
12.நமஸ்காரஆசனம்
- என இறங்கு வரிசையில் நான்கு நிலைகளும் உள்ளடங்கியதாகும்
ஓம்’ என்னும் பிரணவ மந்திரத்தை நீள ஒலித்து தியானம் செய்து, சூரிய பகவானின் நாமத்தை ஓதி முறையான சுவாசத்தோடு சேர்த்து சூரிய நமஸ்காரம் செய்ய வேண்டும்.
நிலை ஒன்று - நமஸ்கார ஆசனம்
சூரிய நமஸ்காரத்தின் நமஸ்கார ஆசனமே ஆரம்ப நிலையும் முடிவு நிலையும் ஆகும்.
செய்முறை
இரண்டு கால்களின் பெருவிரல்களை ஒன்று சேர்த்து கிழக்கு திசை நோக்கியபடி நிமிர்ந்து நிற்கவேண்டும்.
உள்ளங்கைகளை ஒன்றோடொன்று சேர்த்து, நமஸ்கார முத்திரையில் மார்போடு ஒட்டி, கைகளின் கட்டை விரல்கள் நெஞ்சுக் குழியினை தொடுமாறு வைத்துக்கொள்ள வேண்டும்.
கண்களை மூடி மனதில் சூரிய உதயத்தினை கற்பனை செய்து ‘ஓம்’ என்னும் பிரணவ மந்திரத்தோடு சூரிய பகவானின் திருநாமத்தை உச்சரிக்க வேண்டும்.
கவனத்தில் கொள்ளவேண்டியவை
கால் பெருவிரல்கள், குதிகால்கள், கால் மூட்டுகள் தொடைகள் நேராக சேர்ந்து இருக்க வேண்டும்.
சுவாசம்
உதடுகளை மூடி சுவாசத்தில் கவனம்செலுத்தி இரண்டு நாசித் துவாரங்கள் வழியாக ஆழமாக மூச்சை உள்ளே இழுத்து மெதுவாக வெளியே விடவேண்டும்.
பயன்கள்
· இடுப்பு பலமடையும்
· மார்பும், வயிறும் சரியாக அமைய உதவும்.
· நேரான நிமிர்ந்த நன்னடைக்கு வழிவகுக்கும்.
· கண்களும், கண் நரம்புகளும் புத்துணர்வு பெறும்.
சூரிய நமஸ்காரம் தரக்கூடிய நன்மைகளை அதைச் செய்யும் ஒருவர் பெறக்கூடிய மன, உடல் ஆத்ம நலனிலிருந்து நாம் புரிந்துகொள்ளலாம்.
புராணங்கள்
புராணங்கள்
இதிகாசங்கள்,வேதங்கள் ஆகியவற்றில் உள்ள நுண்ணிய விஷயங்களையாவரும் புரிந்து கொள்ள கூடிய வகையில் புராணங்கள் விவரிக்கின்றன.''புராணங்கள்'' என்ற சொல்லுக்கு 'மிகப் பழமையானது' என்று பொருள்.சரித்திர காலத்திற்கு முன்பே புராணங்கள் இருந்து வந்துள்ளன.மகா பாரதம், இராமாயணம் போன்ற புராணங்களில் நாம் வாழ்க்கையில் அன்றாடம் கடைப் பிடிக்கத்தக்க விஷயங்கள் மலிந்து கிடக்கின்றன.
ஆதி சங்கரர், பாணர் போன்றவர்கள் தங்கள் நூல்களில் புராணங்களைப் பற்றி கூறுகின்றனர்.
புராணங்களில் 18 சிறிய உபபுராணங்களும் இருப்பதாகக் கூறுகின்றனர்.
விஷ்ணு புராணங்கள் :-
இவை புராணங்களளில் முக்கிய பங்கைப் பிடிக்கின்றன.ஆறு அம்சங்களைக் கொண்ட ஐந்து முக்கிய பிரிவுகளைக் கொண்டவை. முதலாவது அல்லது இரண்டாவது நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த விஷ்ணு புராணம் மிகவும் பழையானது.பராசர மகஷிரி, மைத்ரேயருக்கு கற்றுக் கொடுத்ததே கற்றுக் கொடுத்ததே விஷ்ணு புராணமாகும்.
விஷ்ணு புராணத்தை ஆவணி மாதம் பவுர்ணமி அன்று அன்பளிப்பாகத் தாரை வார்த்துக் கொடுத்தால் அவர் விஷ்ணு பதத்தை அடையலாம் என்பது ஐதீகம். விஷ்ணுவின் அவதாரங்கள் பற்றி கூறும் பிரசித்தி பெற்ற பாகவத புராணம் 12 ஸ்கந்தர்களாகப் பிரிக்கப்பட்டு 18000 ஆயிரம் சுலோகங்களைக் கொண்டிருக்கின்றது.
நாராதீய புராணங்கள்:-
இது 25000 ஆயிரம் சுலோங்களளை உள்ளடக்கியது. நாரத மகரிஷி சனத்குமாரருக்கு உபதேசித்ததே நார தீய புராணமாகும்.இந்த புத்தகத்தை ஐப்பசி மாதம்,பவுர்ணமி அன்று அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால்,செழிப்பாக வாழலாம் என்பது ஐதீகம்.
கருட புராணம்:-
விஷ்ணு கருடனுக்கு கூறுவதே கருட புராணமாகும். மருத்துவம்,இலக்கணம்,வான் ஆராய்ச்சி போன்றவற்றை விவரிக்கிறது.மரனத்திற்குப் பின்னர் மனிதன் அடையும் நிலையைப் பற்றியும் கூறுகிறது.8000 ஆயிரம் சுலோகங்களை உள்ளடக்கிய இப்புராணத்தை ஒரு தங்க அன்னப்பட்சியுடன் கொடுத்தால்,செல்வம் பெருகும் என்பது நம்பிக்கை.
பத்ம புராணம்:-
55000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்டு ஆறு காண்டங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.
பிரம்மனின் பத்ம ஆசனத்தைப்பற்றியும் விரிவாகக் கூறுகிறது. இந்தப் புராணத்தை சித்திரை மாதம் ஒரு பசுவுடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் செழிப்பாக இருக்கலாம் என்பது நம்பிக்கை.
வராக புராணம்:-
விஷ்ணுவின் அவதாரத்தையும் வராகத்தின் கதையையும் விவரிக்கின்றது.14000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்டஇப்புரணத்தை சித்திரை மாதம் ஒரு பசுவுடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் செழிப்பாக இருக்கலாம் என்பது நம்பிக்கை.
பிரம்ம புராணம்;-
25000 ஆயிரம் சுலோங்களைகளைக் கொண்டது.பிரம்மன் தட்சனுக்குக் கூறியது. வைகாசி மாத பவுர்ணமி அன்று இப்புராணத்தை அன்பளிப்பாக கொடுத்தால் சொர்க்கலோக பதவி கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை.
பிரம்மாண்ட புராணம்:-
பிரபஞ்சம் ஒரு தங்கமயமான முட்டையில் இருந்து தோன்றியதாக பிரபஞ்சத்தின் வரலாற்றை கூறுகிறது.இந்நூல் 12000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்ட இந்நூலை ஒரு பிராமணருக்கு அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் மிகவும் நல்லது என்று கூறுகிறது.
பிரும்ம வைவர்த்த புராணம்:-
பிரும்ம காண்டம்,பிரக்ருதி காண்டம்,கணேச காண்டம்,கிருஷ்ண ஜன்ம காண்டம் ஆகியவற்றைக் கொண்டது.18000 சுலோங்களை கொண்ட இப்புராணத்தை இலையுதிர் காலத்தில் அன்பளிப்பாக கொடுப்பது புனிதமானது
மார்க்கண்டேய புராணம்:-
மிகப் பழமையானது. 'தேவி மகாத்மியம்' என்ற பகுதியைக் கொண்டது. கார்த்திகை மாதம்,அமாவாசை அன்று ஒரு பிராமணனுக்கு இந்நூலை அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால், உத்தமம் என்று நமப்படுகிறது.
பவிஷ்ய புராணம்:-
பிற்கால நிகழ்வுகளைப் பற்றி மனுவுக்கு சூரியன் கூறியது.தலங்களைப் பற்றியும் யாத்ரீகர்களின் உரிமைகளைப் பற்றியும் கூறும் இந்நூலை பங்குனி மாத பவுர்ண்மி அன்று பிராமணனுக்கு கொடுத்தால் மிகவும் நல்லது என்று கூறப்படுகிறது.
வாமன புராணம்:-
விஷ்ணுவின் அனைத்து அவதாரங்களைப் பற்றியும் பார்வதி, பரமேஸ்வரனின் திருமணக் காட்சிகளைப் பற்றியும் விரிவாகக் கூறுகிறது.10,000 சுலோங்களைக் கொண்ட இந்நூலை இலையுதிர் காலத்தில் அன்பளிப்பாக கொடுத்தால் உத்தமம்.
வாயு புராணம்:-
கி.பி. 7 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த பாணபட்ட என்பவரைப் பற்றியும் 4 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த குப்த அரசர்களைப் பற்றியும் விரிவாகக் கூறுகிறது. 14000 சுலோகங்களைக் கொண்ட இந்நூலை ஆவணி மாதம் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் உத்தமம்.
லிங்க புராணம்.:-
28 விதமான சிவனின் உருவங்களைப் பற்றி கூறுகிறது. 12000 சுலோகங்கள் கொண்ட இந்நூலை பங்குனி மாதம் பவுர்ணமி அன்று பிராமணன் ஒருவனுக்கு அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் சிவ சாயுச்சியத்தைப் பெறலாம்.
ஸ்கந்த புராணம்:-
காளிதாசர் இயற்றிய குமார சம்பவம் என்ற நூலுக்கும் அசுரனை வதம் செய்த கந்தனால் கூறப்படும் இந்த புராணத்துக்கும் ப்ல ஒற்றுமைகள் உள்ளன.
அக்னி புராணம்:-
அக்னிதேவன் வசிஷ்டருக்கு உபதேசித்தது.சிவலிங்கம் துர்க்கை,இராமர்,கிருஷ்ணர் ஆகிய அவதாரங்களைப்பற்றி கூறுகிறது.12000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்ட இந்நூல் நாடகம்,சோதிடம்,சிற்பம் போன்ற நுண்கலைகளைப்பற்றியும் கூறுகிறது.
மத்ஸ்ய புராணம்:-
மனுவுக்கு விஷ்ணுவின் அவதாரமான மத்ஸ்யம் கூறுவது இந்நூல்.ஜைனம்,பவுத்தம்,
நாட்டியம்,ஆந்திராஜ வம்சங்கள்ஆகியவற்றை விரிவாக்கிறது. 13000 சுலோகங்கள் கொண்ட இந்நூலை தங்கத்தில் செய்த மீன் உருவத்துடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுக்க வேண்டும்.
கூர்ம புராணம்:-
ஆமை வடிவமெடுத்து விஷ்ணு,இந்தரயும்ன்னின் சரித்திரத்தைக் கூறும் விதமாக இந்நூல் அமைகிறது.ஏழு தீவுகள்,ஏழு கடல்கள் ஆகியவை சூழ்ந்த ஜபூத்வீயம் என்ற பரத்தைப் பற்றி விவரிக்கிறது.இந்நூல் 8000 ஆயிரம் சுலோங்கள் கொண்ட இந்நூலை,ஒரு தங்க ஆமை உருவத்துடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் மிகவும் நல்லது
இதிகாசங்கள்,வேதங்கள் ஆகியவற்றில் உள்ள நுண்ணிய விஷயங்களையாவரும் புரிந்து கொள்ள கூடிய வகையில் புராணங்கள் விவரிக்கின்றன.''புராணங்கள்'' என்ற சொல்லுக்கு 'மிகப் பழமையானது' என்று பொருள்.சரித்திர காலத்திற்கு முன்பே புராணங்கள் இருந்து வந்துள்ளன.மகா பாரதம், இராமாயணம் போன்ற புராணங்களில் நாம் வாழ்க்கையில் அன்றாடம் கடைப் பிடிக்கத்தக்க விஷயங்கள் மலிந்து கிடக்கின்றன.
ஆதி சங்கரர், பாணர் போன்றவர்கள் தங்கள் நூல்களில் புராணங்களைப் பற்றி கூறுகின்றனர்.
புராணங்களில் 18 சிறிய உபபுராணங்களும் இருப்பதாகக் கூறுகின்றனர்.
விஷ்ணு புராணங்கள் :-
இவை புராணங்களளில் முக்கிய பங்கைப் பிடிக்கின்றன.ஆறு அம்சங்களைக் கொண்ட ஐந்து முக்கிய பிரிவுகளைக் கொண்டவை. முதலாவது அல்லது இரண்டாவது நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த விஷ்ணு புராணம் மிகவும் பழையானது.பராசர மகஷிரி, மைத்ரேயருக்கு கற்றுக் கொடுத்ததே கற்றுக் கொடுத்ததே விஷ்ணு புராணமாகும்.
விஷ்ணு புராணத்தை ஆவணி மாதம் பவுர்ணமி அன்று அன்பளிப்பாகத் தாரை வார்த்துக் கொடுத்தால் அவர் விஷ்ணு பதத்தை அடையலாம் என்பது ஐதீகம். விஷ்ணுவின் அவதாரங்கள் பற்றி கூறும் பிரசித்தி பெற்ற பாகவத புராணம் 12 ஸ்கந்தர்களாகப் பிரிக்கப்பட்டு 18000 ஆயிரம் சுலோகங்களைக் கொண்டிருக்கின்றது.
நாராதீய புராணங்கள்:-
இது 25000 ஆயிரம் சுலோங்களளை உள்ளடக்கியது. நாரத மகரிஷி சனத்குமாரருக்கு உபதேசித்ததே நார தீய புராணமாகும்.இந்த புத்தகத்தை ஐப்பசி மாதம்,பவுர்ணமி அன்று அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால்,செழிப்பாக வாழலாம் என்பது ஐதீகம்.
கருட புராணம்:-
விஷ்ணு கருடனுக்கு கூறுவதே கருட புராணமாகும். மருத்துவம்,இலக்கணம்,வான் ஆராய்ச்சி போன்றவற்றை விவரிக்கிறது.மரனத்திற்குப் பின்னர் மனிதன் அடையும் நிலையைப் பற்றியும் கூறுகிறது.8000 ஆயிரம் சுலோகங்களை உள்ளடக்கிய இப்புராணத்தை ஒரு தங்க அன்னப்பட்சியுடன் கொடுத்தால்,செல்வம் பெருகும் என்பது நம்பிக்கை.
பத்ம புராணம்:-
55000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்டு ஆறு காண்டங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.
பிரம்மனின் பத்ம ஆசனத்தைப்பற்றியும் விரிவாகக் கூறுகிறது. இந்தப் புராணத்தை சித்திரை மாதம் ஒரு பசுவுடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் செழிப்பாக இருக்கலாம் என்பது நம்பிக்கை.
வராக புராணம்:-
விஷ்ணுவின் அவதாரத்தையும் வராகத்தின் கதையையும் விவரிக்கின்றது.14000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்டஇப்புரணத்தை சித்திரை மாதம் ஒரு பசுவுடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் செழிப்பாக இருக்கலாம் என்பது நம்பிக்கை.
பிரம்ம புராணம்;-
25000 ஆயிரம் சுலோங்களைகளைக் கொண்டது.பிரம்மன் தட்சனுக்குக் கூறியது. வைகாசி மாத பவுர்ணமி அன்று இப்புராணத்தை அன்பளிப்பாக கொடுத்தால் சொர்க்கலோக பதவி கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை.
பிரம்மாண்ட புராணம்:-
பிரபஞ்சம் ஒரு தங்கமயமான முட்டையில் இருந்து தோன்றியதாக பிரபஞ்சத்தின் வரலாற்றை கூறுகிறது.இந்நூல் 12000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்ட இந்நூலை ஒரு பிராமணருக்கு அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் மிகவும் நல்லது என்று கூறுகிறது.
பிரும்ம வைவர்த்த புராணம்:-
பிரும்ம காண்டம்,பிரக்ருதி காண்டம்,கணேச காண்டம்,கிருஷ்ண ஜன்ம காண்டம் ஆகியவற்றைக் கொண்டது.18000 சுலோங்களை கொண்ட இப்புராணத்தை இலையுதிர் காலத்தில் அன்பளிப்பாக கொடுப்பது புனிதமானது
மார்க்கண்டேய புராணம்:-
மிகப் பழமையானது. 'தேவி மகாத்மியம்' என்ற பகுதியைக் கொண்டது. கார்த்திகை மாதம்,அமாவாசை அன்று ஒரு பிராமணனுக்கு இந்நூலை அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால், உத்தமம் என்று நமப்படுகிறது.
பவிஷ்ய புராணம்:-
பிற்கால நிகழ்வுகளைப் பற்றி மனுவுக்கு சூரியன் கூறியது.தலங்களைப் பற்றியும் யாத்ரீகர்களின் உரிமைகளைப் பற்றியும் கூறும் இந்நூலை பங்குனி மாத பவுர்ண்மி அன்று பிராமணனுக்கு கொடுத்தால் மிகவும் நல்லது என்று கூறப்படுகிறது.
வாமன புராணம்:-
விஷ்ணுவின் அனைத்து அவதாரங்களைப் பற்றியும் பார்வதி, பரமேஸ்வரனின் திருமணக் காட்சிகளைப் பற்றியும் விரிவாகக் கூறுகிறது.10,000 சுலோங்களைக் கொண்ட இந்நூலை இலையுதிர் காலத்தில் அன்பளிப்பாக கொடுத்தால் உத்தமம்.
வாயு புராணம்:-
கி.பி. 7 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த பாணபட்ட என்பவரைப் பற்றியும் 4 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த குப்த அரசர்களைப் பற்றியும் விரிவாகக் கூறுகிறது. 14000 சுலோகங்களைக் கொண்ட இந்நூலை ஆவணி மாதம் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் உத்தமம்.
லிங்க புராணம்.:-
28 விதமான சிவனின் உருவங்களைப் பற்றி கூறுகிறது. 12000 சுலோகங்கள் கொண்ட இந்நூலை பங்குனி மாதம் பவுர்ணமி அன்று பிராமணன் ஒருவனுக்கு அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் சிவ சாயுச்சியத்தைப் பெறலாம்.
ஸ்கந்த புராணம்:-
காளிதாசர் இயற்றிய குமார சம்பவம் என்ற நூலுக்கும் அசுரனை வதம் செய்த கந்தனால் கூறப்படும் இந்த புராணத்துக்கும் ப்ல ஒற்றுமைகள் உள்ளன.
அக்னி புராணம்:-
அக்னிதேவன் வசிஷ்டருக்கு உபதேசித்தது.சிவலிங்கம் துர்க்கை,இராமர்,கிருஷ்ணர் ஆகிய அவதாரங்களைப்பற்றி கூறுகிறது.12000 ஆயிரம் சுலோங்களைக் கொண்ட இந்நூல் நாடகம்,சோதிடம்,சிற்பம் போன்ற நுண்கலைகளைப்பற்றியும் கூறுகிறது.
மத்ஸ்ய புராணம்:-
மனுவுக்கு விஷ்ணுவின் அவதாரமான மத்ஸ்யம் கூறுவது இந்நூல்.ஜைனம்,பவுத்தம்,
நாட்டியம்,ஆந்திராஜ வம்சங்கள்ஆகியவற்றை விரிவாக்கிறது. 13000 சுலோகங்கள் கொண்ட இந்நூலை தங்கத்தில் செய்த மீன் உருவத்துடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுக்க வேண்டும்.
கூர்ம புராணம்:-
ஆமை வடிவமெடுத்து விஷ்ணு,இந்தரயும்ன்னின் சரித்திரத்தைக் கூறும் விதமாக இந்நூல் அமைகிறது.ஏழு தீவுகள்,ஏழு கடல்கள் ஆகியவை சூழ்ந்த ஜபூத்வீயம் என்ற பரத்தைப் பற்றி விவரிக்கிறது.இந்நூல் 8000 ஆயிரம் சுலோங்கள் கொண்ட இந்நூலை,ஒரு தங்க ஆமை உருவத்துடன் அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால் மிகவும் நல்லது
Wednesday, July 21, 2010
The real experience exists when expression stops
“I love my mother” is an expression. How much do you love your mother? “A rose is beautiful.” How beautiful is it? Beauty is an experience. Therefore, my friends, the real experience exists when expression stops.
Creation is the reflection of THE creator
Bhagavan says that in order to see the Creator, one should see His creation. The Creator and creation are not different. If I stand before a mirror, I see my own reflection. Suppose if I stand before the mirror and see an ugly image, it doesn’t mean that the mirror is ugly; it means that I am ugly. Therefore when the creation is so beautiful, it means that the Creator must be equally beautiful. The grandeur, the aura and the beauty of the creation is the reflection of the Creator. That is the reason the holy text Bhagavad Gita says: Sarvam (everything) Vishnum mayam (Divine) Jagat (creation). The creation is full of Divinity.
Never neglect or abuse creation. Never pollute Nature because Nature is the gift of God. We have not created anything, but are experts at destroying everything. We cannot create anything that is fresh, innovative, or beautiful; but we can pollute everything. Therefore there is wide range between man and God.
God is infinite, like the vast ocean
Nature is the reflection of God Himself. Look at that vast ocean! There is nothing greater than the ocean that teaches us the important lesson of the infinity of God. If I say God is infinite, you may ask how infinite? Please keep quiet because your expression is finite! So infinity can be taught in terms of the vast ocean, which is limitless and boundless.
Ocean teaches two states of consciousness
The ocean also teaches another lesson. Towards the shore it is turbulent, full of waves; whereas in the deep, it is calm and quiet. What does that mean? The Self in man, the Divinity in man is calm, quiet, balanced, equanimous, unruffled, un-agitated, undisturbed, silent, serene, dignified, and magnanimous; whereas at the superficial level, there is turbulence.
What does that mean? When the wind touches the ocean, there are turbulent waves. Similarly, the stillness of our heart is like the depth of the ocean; when the wind of desire touches it, the mind becomes turbulent. That is a tragic situation. So our mind has two states of consciousness or existence: one of equanimity and the other, where our desires create something like those turbulent waves. That is the lesson of the mighty ocean.
The infinite is blue in colour
What does it further teach? That which is infinite is always blue in colour. Watch the mountain from a distance; it is blue in colour. Ocean is blue in colour, and sky is blue in colour. Neelamega Shyama: Rama is blue in colour, Krishna is blue in colour and the creation is the reflection of the Creator.
WHAT THE Vaporisation of salt water teaches
By the touch of sunlight and its heat, the salty sea water vaporises into clouds that come back to us as rain. Rain is sweet, unpolluted water, fit for immediate consumption. What does it mean? This transformation of ocean water from salty to sweet is like the transformation of mankind—full of the salt of ego, pride and jealousy, transformed into the sweet and acceptable.
Transformation of man happens by the touch of God, just like the transformation of ocean water happens by the touch of the sun or Aruna. That is what the prayer says. It means, “Oh God, bring about a transformation within me so that I become sweet, acceptable and serviceable to everybody; so that I will be humble and respectable to everybody; so that You would look at me feeling proud of your own creation; so that I would be a worthy son of a worthy Father.”
These are all quotations from Swami. I am a student of botany, the science of plants, and I am not capable of philosophy or the spiritualising of subjects. No. I study Sai literature and I have been speaking on Swami for over thirty years. Bhagavan prompts me to speak along these lines. So please consider these as excerpts from the Divine message only.
Ocean represents three levels of consciousness
Ocean water has three states: the water itself, the waves and the foam. The water is the basis of Divinity; the wave is the super-imposition or the delusion, while the foam is the worldly confusion. The ocean is the reality and water’s Divinity continues forever.
Pradhibadhika Sathya, Paramardhika Sathya, Vevaharika Sathya are the three levels of consciousness. Paramardhika Sathya or the reality is the ocean. Pradhibadhika Sathya is the super-imposition of delusion or the waves. Vevaharika Sathya is the worldly confusion or the foam.
That is what Swami has said about the ocean. Just coming along the way on the flight, I looked at the ocean and wondered, “God, what a wonderful lesson You have taught us! I’m not simply trying to praise You, My Lord. Who am I to praise You? But to learn these lessons through Your creation so that I would be an evolved soul, a personality that befits Your creation, is a gift.”
Man made out of God should be godly
A jewel made out of gold would have the qualities of the raw gold it was made from. Similarly, man made out of God should be godly. Unfortunately, he is demonic. What an awful situation it is! What a fall, my countryman! Bhagavan’s plan today is to bring us back to our pristine glory, to that state of originality. Thus are the lessons from the ocean.
Hairpin bend teaches about the ups and downs of life
Then I think of the mountains ranges full of trees and how we were driving towards them and along them. What a beautiful drive up and down those hairpin bends! What does Swami say? “Life is full of bends, ups and downs. Never complain that I am down now. No! You saw the up also. Then, why not the down?” So let us not complain that life should only be full of ups. No, it is impossible. It is not the quality of Nature. A simple example is this St. Thomas. Is it all plains, no ups and downs, and no mountains? No.
Take our own human body: we are not like a square concrete pillar. Imagine ourselves like a pillar. We would look horrible! As it is, no one is looks at us! (Laughter) So this teaches a lesson of bumps and jumps, lashes and slashes in life. These are inevitable, so let us try to accept both.
Failure helps UNDERSTAND the value of success
Enjoy the night as much you enjoy the day. Twenty-four hours does not mean dark night throughout, as in Copenhagen, Denmark. Would you like complete darkness everyday? If it is always bright, it’s hard to sleep. So day and night may be opposite, but both of them contribute to make a full day, and they therefore compliment each other. So life is beautiful, yet full of paradoxes. Success is good, but failure is equally good: when there is no failure, how do you enjoy the success?
As Baba puts it, if there is no death, nobody will die. If mother stops loving the child, how does it matter, since everyone is immortal? Now, as there is a threat to his life, the mother is constantly worried: would the child be able to go to school easily? What about the traffic? The children may fight at school and he may be beaten up. How will the child return home? What if the teacher slaps the child? These threats make the mother love the child more. On the other hand, if God says all are eternal, we won’t be bothered.
Therefore, failure helps us understand the value of success. Success has no meaning without failure. The word ‘success’ can exist when there is ‘failure’; the word ‘day’ can exist because there is ‘night’. This is the fundamental principle of life which we don’t want to accept. That is the reason we say, “Oh God, make me at least a billionaire. See that my child is born with a visa. And see that all my relatives have as many properties as Dhiru Ambani or Bill Gates.” What sort of prayer is that! The true desire should be readiness to accept whatever comes to us.
Success is A chance to thank -- failure is A chance to correct
Success should never make you egoistic or proud of achievement. Similarly, failure should not make you frustrated, depressed and ready to commit suicide either. If I am a failure, let me understand that God wants to teach me a lesson so I can improve. If I am successful, I should thank God for encouraging me to have higher targets in life. “I will achieve more, thank You, God.” So success is a chance to thank and failure is a chance to correct. There is no reason to be afraid of either. We can maintain our own balance. That is the lesson religion teaches.
ANYTHING FREE is taken for granted
Another important and funny thing is that we forget to enjoy what is freely given to us. Those of us who enjoy home-cooked food will miss it when we are on flights and get only juice. When home-food is available everyday, we don’t understand its value. Children will never know the value of the parents until they go elsewhere for studies, where they are no longer pampered. So anything that is freely given is taken for granted. That is a curse to all of us.
Water is freely available. When that water is supplied through pipes, we have to pay water tax. Electricity is free; but when that is passed through some wires, amplifiers and power stations, you have to pay electricity bill. The whole planet Earth is free, but government wants you to pay land tax. Government has not purchased, but still you have to pay the government for the property of God. How silly it is! We breathe oxygen and a cylinder of oxygen costs about 250 rupees. Ask any heart patient! How many cylinders of oxygen we have breathed till now? What amount should go to God for that? All are freely given, but we are not thankful.
On the other hand, if a fellow offers a cup of coffee, we thank him profusely. Either that fellow dies or we end our life for a cup of coffee! But God has given so much more, yet we are not aware of it!
Life is here and now
Do we ever care to watch the beauty of Nature? There is no time, as we are busy running to the office. Life has become a matter of calculation, of management, of dreaming and planning. Why don’t you enjoy today? Today is life.
If someone asks, “What is life?” can you refer them to your insurance policy? Can you give them your date of birth? Life is here and now. Life is not the past or the future. Life is here now.
If somebody asks, “Where is God?” what is your response? God is in the temple, God is available freely on Sunday (so I can see Him, as it happens to be the weekend). We want the weekend! Somebody asked when was Baba going to visit United States? I said, “He is ready to come, but you want Him only for a weekend holiday.” (Laughter) What will you do for the rest of His six days? So my friends, we are yet to cultivate the attitude of enjoying Nature or life.
Trees AND animals enjoy, but man does not
Look at these beautiful trees. Look at flowers tossing their heads in the wind, like along the Milky Way, like the golden daffodils of William Wordsworth. The flowers enjoy, but we never enjoy our life. Look at the faces of people. They look like they have consumed a bottle of castor oil. (Laughter) They have no life. Flowers and animals enjoy their life, but man is not able to. Animals don’t have lockers or bank accounts, but they are very happy. We are worried because we wonder if we will be this happy after ten years. I am happy today, but I am doubtful about ten years later; therefore I cry now. See the misery of man!
plants and animals Don’t compare, but man does
The plants and animals are very happy. Why? They do not compete. A lilly flower will never compare itself with a eucalyptus tree or a palm tree. “You are tall, while I am short. You are beautiful that way, but I am more beautiful this way.”
No tree compares itself with another tree, and no animal compares itself with another animal. Each one is great in its own way—no comparison or competition. Our life is miserable because of this ugly comparison and competition. “I think you are great, forgetting the fact that I am greater than you.” You think you are greater than the other person, but both of you are equally miserable!
Our friend was commenting that the other side of the fence is always greener. That’s how we always feel. Live in the present and be thankful to God. Enjoy Nature and be natural.
Life has become artificial, not artistic
Unfortunately, life has become artificial not artistic. Life is full of plastic lipstick smiles, but there are no natural smiles. We are cut off from Nature. Do we ever care to listen to the beautiful sounds of birds in the morning? No. We want to listen to television sounds. Do we ever hear the sound that a river makes? Did we ever listen to the sound that the ocean makes? Do we ever listen to the sound of our own heart? No, there is no time.
The one who is cut off from Nature is unnatural, and that unnatural one will be miserable. But the one who is close to Nature will be natural, and is bound to be blissful. We are not blissful because we are unnatural. Bhagavan Baba, the Divine Incarnation, wants all of us to be natural.
Develop human values
Animals have animal qualities, plants have plant qualities; but humans also have animal qualities! I don’t have to ask a dog to behave like one, but I have to tell a man to behave like a human being! Swami introduced Education in Human Values because we have become inhuman. We have to be re-taught human values!
Monkeys move as a group, birds move as a group, but man does not want to mix with others. Armstrong was successful in landing on the moon, but I don’t know whether he was friends with his neighbour or not. We are not able to step into our neighbour’s house, but we are ready to land on the moon to collect some dust. There is ample dust here. We don’t have to go all that way! So my friends, I urge you to develop the human qualities of compassion, sacrifice, and love of learning from Nature.
Tree TEACHES US several lessons
Look at the tree. As Bhagavan said:
Prithigna Nananullu Phalamuluchidea Kathu
Sacchikooda Chilchil Sotharavu
Jagamangu Tharuvelethu Kurvellu
Sacha Mahina Matta
Eiya Sai Matha
Baba says, “While alive, the tree serves you by bearing fruit; after death, the tree is useful as firewood. So there can be no other creature in this world to teach the lesson of sacrifice other than the tree.”
The trees stand straight, but we can’t. Tree stands straight because it depends upon the roots which are firmly established; the root is the self-confidence. When you have self-confidence, you will be upright.
The stem and the branches speak of self-satisfaction. When you have confidence, you can have satisfaction. People have no satisfaction because they have no confidence. Only a confident man can be a satisfied man.
The leaves that take in the sunlight and carbon dioxide to prepare food material and supply oxygen stand for self-sacrifice. The fruits stand for Self-realisation. The fruit has juice which is the Divinity.
The tree is a perfect example of self-confidence, self-satisfaction, self-sacrifice, Self-realisation or Divinity. So, we can learn all these lessons from a tree. These are the things we can learn from Nature.
Creation is the reflection of THE creator
Bhagavan says that in order to see the Creator, one should see His creation. The Creator and creation are not different. If I stand before a mirror, I see my own reflection. Suppose if I stand before the mirror and see an ugly image, it doesn’t mean that the mirror is ugly; it means that I am ugly. Therefore when the creation is so beautiful, it means that the Creator must be equally beautiful. The grandeur, the aura and the beauty of the creation is the reflection of the Creator. That is the reason the holy text Bhagavad Gita says: Sarvam (everything) Vishnum mayam (Divine) Jagat (creation). The creation is full of Divinity.
Never neglect or abuse creation. Never pollute Nature because Nature is the gift of God. We have not created anything, but are experts at destroying everything. We cannot create anything that is fresh, innovative, or beautiful; but we can pollute everything. Therefore there is wide range between man and God.
God is infinite, like the vast ocean
Nature is the reflection of God Himself. Look at that vast ocean! There is nothing greater than the ocean that teaches us the important lesson of the infinity of God. If I say God is infinite, you may ask how infinite? Please keep quiet because your expression is finite! So infinity can be taught in terms of the vast ocean, which is limitless and boundless.
Ocean teaches two states of consciousness
The ocean also teaches another lesson. Towards the shore it is turbulent, full of waves; whereas in the deep, it is calm and quiet. What does that mean? The Self in man, the Divinity in man is calm, quiet, balanced, equanimous, unruffled, un-agitated, undisturbed, silent, serene, dignified, and magnanimous; whereas at the superficial level, there is turbulence.
What does that mean? When the wind touches the ocean, there are turbulent waves. Similarly, the stillness of our heart is like the depth of the ocean; when the wind of desire touches it, the mind becomes turbulent. That is a tragic situation. So our mind has two states of consciousness or existence: one of equanimity and the other, where our desires create something like those turbulent waves. That is the lesson of the mighty ocean.
The infinite is blue in colour
What does it further teach? That which is infinite is always blue in colour. Watch the mountain from a distance; it is blue in colour. Ocean is blue in colour, and sky is blue in colour. Neelamega Shyama: Rama is blue in colour, Krishna is blue in colour and the creation is the reflection of the Creator.
WHAT THE Vaporisation of salt water teaches
By the touch of sunlight and its heat, the salty sea water vaporises into clouds that come back to us as rain. Rain is sweet, unpolluted water, fit for immediate consumption. What does it mean? This transformation of ocean water from salty to sweet is like the transformation of mankind—full of the salt of ego, pride and jealousy, transformed into the sweet and acceptable.
Transformation of man happens by the touch of God, just like the transformation of ocean water happens by the touch of the sun or Aruna. That is what the prayer says. It means, “Oh God, bring about a transformation within me so that I become sweet, acceptable and serviceable to everybody; so that I will be humble and respectable to everybody; so that You would look at me feeling proud of your own creation; so that I would be a worthy son of a worthy Father.”
These are all quotations from Swami. I am a student of botany, the science of plants, and I am not capable of philosophy or the spiritualising of subjects. No. I study Sai literature and I have been speaking on Swami for over thirty years. Bhagavan prompts me to speak along these lines. So please consider these as excerpts from the Divine message only.
Ocean represents three levels of consciousness
Ocean water has three states: the water itself, the waves and the foam. The water is the basis of Divinity; the wave is the super-imposition or the delusion, while the foam is the worldly confusion. The ocean is the reality and water’s Divinity continues forever.
Pradhibadhika Sathya, Paramardhika Sathya, Vevaharika Sathya are the three levels of consciousness. Paramardhika Sathya or the reality is the ocean. Pradhibadhika Sathya is the super-imposition of delusion or the waves. Vevaharika Sathya is the worldly confusion or the foam.
That is what Swami has said about the ocean. Just coming along the way on the flight, I looked at the ocean and wondered, “God, what a wonderful lesson You have taught us! I’m not simply trying to praise You, My Lord. Who am I to praise You? But to learn these lessons through Your creation so that I would be an evolved soul, a personality that befits Your creation, is a gift.”
Man made out of God should be godly
A jewel made out of gold would have the qualities of the raw gold it was made from. Similarly, man made out of God should be godly. Unfortunately, he is demonic. What an awful situation it is! What a fall, my countryman! Bhagavan’s plan today is to bring us back to our pristine glory, to that state of originality. Thus are the lessons from the ocean.
Hairpin bend teaches about the ups and downs of life
Then I think of the mountains ranges full of trees and how we were driving towards them and along them. What a beautiful drive up and down those hairpin bends! What does Swami say? “Life is full of bends, ups and downs. Never complain that I am down now. No! You saw the up also. Then, why not the down?” So let us not complain that life should only be full of ups. No, it is impossible. It is not the quality of Nature. A simple example is this St. Thomas. Is it all plains, no ups and downs, and no mountains? No.
Take our own human body: we are not like a square concrete pillar. Imagine ourselves like a pillar. We would look horrible! As it is, no one is looks at us! (Laughter) So this teaches a lesson of bumps and jumps, lashes and slashes in life. These are inevitable, so let us try to accept both.
Failure helps UNDERSTAND the value of success
Enjoy the night as much you enjoy the day. Twenty-four hours does not mean dark night throughout, as in Copenhagen, Denmark. Would you like complete darkness everyday? If it is always bright, it’s hard to sleep. So day and night may be opposite, but both of them contribute to make a full day, and they therefore compliment each other. So life is beautiful, yet full of paradoxes. Success is good, but failure is equally good: when there is no failure, how do you enjoy the success?
As Baba puts it, if there is no death, nobody will die. If mother stops loving the child, how does it matter, since everyone is immortal? Now, as there is a threat to his life, the mother is constantly worried: would the child be able to go to school easily? What about the traffic? The children may fight at school and he may be beaten up. How will the child return home? What if the teacher slaps the child? These threats make the mother love the child more. On the other hand, if God says all are eternal, we won’t be bothered.
Therefore, failure helps us understand the value of success. Success has no meaning without failure. The word ‘success’ can exist when there is ‘failure’; the word ‘day’ can exist because there is ‘night’. This is the fundamental principle of life which we don’t want to accept. That is the reason we say, “Oh God, make me at least a billionaire. See that my child is born with a visa. And see that all my relatives have as many properties as Dhiru Ambani or Bill Gates.” What sort of prayer is that! The true desire should be readiness to accept whatever comes to us.
Success is A chance to thank -- failure is A chance to correct
Success should never make you egoistic or proud of achievement. Similarly, failure should not make you frustrated, depressed and ready to commit suicide either. If I am a failure, let me understand that God wants to teach me a lesson so I can improve. If I am successful, I should thank God for encouraging me to have higher targets in life. “I will achieve more, thank You, God.” So success is a chance to thank and failure is a chance to correct. There is no reason to be afraid of either. We can maintain our own balance. That is the lesson religion teaches.
ANYTHING FREE is taken for granted
Another important and funny thing is that we forget to enjoy what is freely given to us. Those of us who enjoy home-cooked food will miss it when we are on flights and get only juice. When home-food is available everyday, we don’t understand its value. Children will never know the value of the parents until they go elsewhere for studies, where they are no longer pampered. So anything that is freely given is taken for granted. That is a curse to all of us.
Water is freely available. When that water is supplied through pipes, we have to pay water tax. Electricity is free; but when that is passed through some wires, amplifiers and power stations, you have to pay electricity bill. The whole planet Earth is free, but government wants you to pay land tax. Government has not purchased, but still you have to pay the government for the property of God. How silly it is! We breathe oxygen and a cylinder of oxygen costs about 250 rupees. Ask any heart patient! How many cylinders of oxygen we have breathed till now? What amount should go to God for that? All are freely given, but we are not thankful.
On the other hand, if a fellow offers a cup of coffee, we thank him profusely. Either that fellow dies or we end our life for a cup of coffee! But God has given so much more, yet we are not aware of it!
Life is here and now
Do we ever care to watch the beauty of Nature? There is no time, as we are busy running to the office. Life has become a matter of calculation, of management, of dreaming and planning. Why don’t you enjoy today? Today is life.
If someone asks, “What is life?” can you refer them to your insurance policy? Can you give them your date of birth? Life is here and now. Life is not the past or the future. Life is here now.
If somebody asks, “Where is God?” what is your response? God is in the temple, God is available freely on Sunday (so I can see Him, as it happens to be the weekend). We want the weekend! Somebody asked when was Baba going to visit United States? I said, “He is ready to come, but you want Him only for a weekend holiday.” (Laughter) What will you do for the rest of His six days? So my friends, we are yet to cultivate the attitude of enjoying Nature or life.
Trees AND animals enjoy, but man does not
Look at these beautiful trees. Look at flowers tossing their heads in the wind, like along the Milky Way, like the golden daffodils of William Wordsworth. The flowers enjoy, but we never enjoy our life. Look at the faces of people. They look like they have consumed a bottle of castor oil. (Laughter) They have no life. Flowers and animals enjoy their life, but man is not able to. Animals don’t have lockers or bank accounts, but they are very happy. We are worried because we wonder if we will be this happy after ten years. I am happy today, but I am doubtful about ten years later; therefore I cry now. See the misery of man!
plants and animals Don’t compare, but man does
The plants and animals are very happy. Why? They do not compete. A lilly flower will never compare itself with a eucalyptus tree or a palm tree. “You are tall, while I am short. You are beautiful that way, but I am more beautiful this way.”
No tree compares itself with another tree, and no animal compares itself with another animal. Each one is great in its own way—no comparison or competition. Our life is miserable because of this ugly comparison and competition. “I think you are great, forgetting the fact that I am greater than you.” You think you are greater than the other person, but both of you are equally miserable!
Our friend was commenting that the other side of the fence is always greener. That’s how we always feel. Live in the present and be thankful to God. Enjoy Nature and be natural.
Life has become artificial, not artistic
Unfortunately, life has become artificial not artistic. Life is full of plastic lipstick smiles, but there are no natural smiles. We are cut off from Nature. Do we ever care to listen to the beautiful sounds of birds in the morning? No. We want to listen to television sounds. Do we ever hear the sound that a river makes? Did we ever listen to the sound that the ocean makes? Do we ever listen to the sound of our own heart? No, there is no time.
The one who is cut off from Nature is unnatural, and that unnatural one will be miserable. But the one who is close to Nature will be natural, and is bound to be blissful. We are not blissful because we are unnatural. Bhagavan Baba, the Divine Incarnation, wants all of us to be natural.
Develop human values
Animals have animal qualities, plants have plant qualities; but humans also have animal qualities! I don’t have to ask a dog to behave like one, but I have to tell a man to behave like a human being! Swami introduced Education in Human Values because we have become inhuman. We have to be re-taught human values!
Monkeys move as a group, birds move as a group, but man does not want to mix with others. Armstrong was successful in landing on the moon, but I don’t know whether he was friends with his neighbour or not. We are not able to step into our neighbour’s house, but we are ready to land on the moon to collect some dust. There is ample dust here. We don’t have to go all that way! So my friends, I urge you to develop the human qualities of compassion, sacrifice, and love of learning from Nature.
Tree TEACHES US several lessons
Look at the tree. As Bhagavan said:
Prithigna Nananullu Phalamuluchidea Kathu
Sacchikooda Chilchil Sotharavu
Jagamangu Tharuvelethu Kurvellu
Sacha Mahina Matta
Eiya Sai Matha
Baba says, “While alive, the tree serves you by bearing fruit; after death, the tree is useful as firewood. So there can be no other creature in this world to teach the lesson of sacrifice other than the tree.”
The trees stand straight, but we can’t. Tree stands straight because it depends upon the roots which are firmly established; the root is the self-confidence. When you have self-confidence, you will be upright.
The stem and the branches speak of self-satisfaction. When you have confidence, you can have satisfaction. People have no satisfaction because they have no confidence. Only a confident man can be a satisfied man.
The leaves that take in the sunlight and carbon dioxide to prepare food material and supply oxygen stand for self-sacrifice. The fruits stand for Self-realisation. The fruit has juice which is the Divinity.
The tree is a perfect example of self-confidence, self-satisfaction, self-sacrifice, Self-realisation or Divinity. So, we can learn all these lessons from a tree. These are the things we can learn from Nature.
Festivals
TAMIL NEW YEAR
April: The 13th or 14th is the beginning of the first month Chittirai of the Tamil year, it is celebrated as the New Year, which is also known as Chittirai Vishu.
Early in the morning on this day, the entrance is decorated with Kolam (Rangoli). The doorways are adorned with mango leaves to mark the auspiciousness of the occasion. (If mango leaves are not available, flowers can be used). After an early bath, the whole family prays together, after which the children are supposed to take the blessings of their parents. No specific mantra is recited.
Since this festival marks the beginning of the New Year, food prepared is very special, with particular emphasis on pulses and cereals.
UGAADI (Telugu New Year's Day)
It is believed that the creator of the Hindu pantheon Lord Brahma started creation on this Ugadi day. Indian Mathematician Bhaskaracharya's calculations proclaimed the Ugadi day from the sunrise on as the beginning of the New Year, new month and new day. Special dishes are prepared for the occasion: Mixed rice made with a specially made spiced Tamarind Paste (known as Puliyotharai /pulihora/puliogure in Tamilnadu, Andhra pradesh and Karnataka). As with the Pongal day for Tamils, Ugadi day celebrations are marked by literary discussions, poetry recitations (kavi sammelanam) and recognition of authors of literary works through awards.
SRI RAMA NAVAMI
This signifies the birthday of Lord Rama, in the month of April. The house is decorated with Kolam and entrances with mango leaves. After an early bath, prayers are recited.
Once the prayers are completed, kumkum mixed with water is placed on a brass plate and a lamp is lit in the middle, after which aarti is performed.
Significant foods include a salad of soaked moong dal, raw mangoes and carrots. Thinned buttermilk with asafetida, salt, curry leaves and mustard and jaggery water with a tinge of ginger are the typical Rama Navami drinks.
CHITRA POURNAMI
This occassion falls on the full moon day on the Chithirai Natchathiram. The full moon day of Chaitra month, that is, the Purnima during the ascendency of the Chitra star is particularly sacred to the Chitra Guptas, the recording angels of the Hindu pantheon. A special worship is offered to these celestial representatives of the god of death, and an offering of spiced rice is prepared and later distributed as prasad or holy sacrament. A fire worship is done at the close of the ritualistic worship. By the performance of this religious observance annually, these angels of the other world are greatly pleased and judge man's actions with more sympathy.
The term Chitra Gupta means "hidden picture". A true picture of all our good and evil actions is preserved in the ethereal records. The Hindu personifies it for the sake of worship. The real significance of the worship of the Chitra Guptas is beautifully brought out in the following story connected with it.
The psychological effect of this worship, done on the very first full moon day of every year (Chaitra is the first of the twelve months), is to vividly remind us of the higher power that maintains a constant watch over every act of ours on this earth-plane. This memory serves as an invisible check on one's conduct. The conception of the Chitra Guptas as located within each shoulder is a powerful inducement to keep oneself engaged in constantly doing good actions only.
A special day and special festival. Poornima is a day dear to the Mother. Both full moon and new moon days are good for propitiating forefathers. In astrology, moon is matru karaka. Austerities on this day please the spirit of one's mother. It is on this day that the Umamaheswara vratam is observed. Ancients believed that austerities on poornima in the months Chittirai and Aippasi keep the souls of ancestors resting in peace.
VASANTA NAVARATRI
THE DIVINE MOTHER or Devi is worshipped during the Vasanta Navaratri.
VAIGASI VISAGAM
This occassion falls on the Visagam Natchathiram which is Lord Murugan's Natchathiram. It is a full moon day. On this day (in May-June) Lord Muruga was born with the mission of saving earth from demons like Soorapadman. Vaikasi Visaka, when Visaka and poornima meet, is particularly auspicious for worship of Subrahmanya.
AANI DHARISANAMA
An abishegam is performed for Lord Natarajan in the morning on Aani Uthram. It is believed that Lord Nataraja gives darshan in the months Ani and Margazhi. One of these is Ani Thirumanjanam, the pradosha abhishekam on the evening of the day of Uthiram star in the month Ani (June-July). This is the best time for worshipping Lord Shiva. Scriptures say it was on Ani Uthiram, under a kurundai tree, that the Lord offered upadesa to Sage Manikavasagar. Legends have it that during the abhishekam to the Lord, as everyone watched, the sage merged in the Lord as a brilliant flame.
ADIPANDIGAI
It is believed that the 'Surya Bhagawan' (the Sun God), changes the direction of his chariot from north to south, so this changeover is celebrated as a festival. This falls sometime between July 15th and August 15th, the beginning of the fourth month Aadi of the Tamil calendar. The house is adorned with fresh mango leaves and kolam. Milk extracted from coconuts is considered special in these days.
This festival is celebrated for the birth of the Tamil month of aadi. A lot of festivals are celebrated in the month of aadi. This is the beginning of all the festivals during the festival season. Once aadi festival starts all other festivals follow one by one. During the month of thai and aadi the sun changes directions so it is celebrated in that way.
Aadi festival is special for various ammans. It is celebrated in a special way in temples like mangadu, kamakshi temple etc. All sundays, Tuesdays and Fridays of this month are auspicious.
Every Friday is celebrated as "Aadi Velli". On the first Friday we make kozhukkattai for Lord Ganesha.
We make coconut milk payasam on fridays.
The new moon day of this month is celebrated as "Aadi Amavasai" which is to remeber our ancestors who have reached God. That day donations will be made.
The pooram star of this month is celebrated as "aadi pooram" as the birthday of Aandal. It is celebrated in all temples in a grand manner.
The 18th day of this month is celebrated as "Aadi perukku" or "Pathinettam perukku". Since rain flows in this month, the rivers are filled with water. Water is also given from dams to agriculturists. On this day, we prepare all varieties of rice and vadams etc. taking all to nearby river or beach with friends and give them manjal kunkum, vetrilai pakku, clothes etc This done to praise Goddeess Cauveri (Cauvery river). It is to thank all the rivers because they provide water.
On this day we take head bath and go to temples. We listen to Amman songs.
AADI PURAM
A Laksha Archanai is performed for Goddess Durgai. This celebration lasts for three days. . Adi Pooram is said to be the day when the Mother gave darshan to deities like Sri Devi and Andal, and the day Uma attained womanhood. Hence the celebration of Adi Pooram as a grand festival for the Mother in temples. It is said that dakshinayana is ideal for worship of Shakti and utharayana for worship of Shiva. The offering of pulse sprouts on Adi Pooram day symbolizes Shakti's engaging in creation on this day. Andal, the only woman among the 12 vaishnavite saints who composed Divya Prabhandham, is said to have been born on this day. Perur Puranam stresses that worship of the Mother on this day yields immense benefit. Indeed, all four Fridays in Adi are ideal for worship of the Mother. There is special puja on these days in temples.
ADI PERRUKKU
This festival when the river is worshipped as the embodiment of woman falls on the 18th day of Adi (July-August). At embankments on rivers, in olden days when dams were unknown, women from farming families prayed to the river to flow perennially to enable them raise three crops in the year. River mother, they prayed, on you depends our livelihood! Wearing new clothes and carrying chitranna - sweet pongal, tamarind rice, coconut rice, lemon rice, and a variety of side dishes including pappad, vadagam, chutney, and buttermilk - they went to riverbanks and worshipped the river waters with traditional offerings like coconut, plantain, betel leaf and areca nut. Hailing the flowing river as Mother Kaveri, they adorned her with ear ring and black beads. Newly weds are on this day offered special reception by the bride's parents. Let us pray to Mother Kaveri that water flows perennially, rendering the earth fertile .
ADI AMAVASAI
On the darkest night of the month of Adi (July - August) called Adi Amavasai a fast is undertaken in remembrance of departed fathers. It is a day of worship and of abstinence from meat and fish.
ADI VELLI & VARALAKSHMI VRATAM
LORD SHIVA describes the glory of this Vrata in the Skanda Purana. It is performed by a woman whose husband is still living. Maha Lakshmi is the abode of all auspiciousness and prosperity. This worship of Maha Lakshmi is done to obtain good progeny, and for the health and long life of the husband.
The Vrata is observed on the Friday immediately preceding the full moon day of the month of Sravan (August-September). After a purificatory bath, the lady should put on a clean, fresh cloth and make a mandala with the drawing of a lotus upon it. A kalasha filled with rice and topped with fresh mango leaves, a coconut and cloth are placed on the mandala and Lakshmi is invoked therein. Fresh grains are used in the worship as they convey the idea of growth and prosperity.
After the worship of the kalasha, follows the worship of Ganesha, then the worship of the raksha or the sacred thread. Now the main worship of Vara Lakshmi begins and the raksha is worshipped a second time. It is then tied to the right hand of the lady. After the worship various auspicious articles are given as charity to some deserving lady whose husband is alive. This lady is also fed with dainties.
Lakshmi not only bestows wealth and all sorts of material prosperity, but also imparts divine wisdom to all Her devotees. She is Vidya Shakti. She introduces Her devotees to Her Lord. She recommends them to Her Lord for their salvation.
VINAYAKA CHATURTI
The birthday of Lord Ganesh, the son of Shiva and Parvati, is celebrated with great vigor in the month of Aavani (August-September).
His birth was in sukla paksha chaturthi on a soma vasara (Monday) with Visaka star and simha lagna. It is this day each year we celebrate as Vinayaka Chaturthi. From its chandra mana calculation the festival is referred to as Bhadrapada Sukla Chaturthi. Like the chaturthi in moon's waxing phase, the chaturthi in the waning phase is celebrated as Sankataharana Chaturthi
Early in the morning, the head of the family makes a form of Ganesh from a paste of turmeric and water, approximately one inch in diameter and one and a half inch in height.
The turmeric Ganesh is placed on a brass plate and archana (showering of flowers) is performed. Kozhukattai (sweet momos with sweet or salt fillings) is the main offering. On the next day, the form of Ganesh is immersed in water.
AVANI MOOLAM
The Avani Moolam festival celebrated in Madurai on the Moolam constellation day in the month of Avani, depicts of the legendary sports of Lord Shiva at Madurai. It is a picturesque festival with distinctive local colour, the eating of pittu, is a part of the day's engagement for the devotees.
ONAM
It is the festival, which the keralites celebrates unitedly without the differecnce of caste and religion.
Onam is a celebration of Ten days. It comes in the month of "Chingam" according to Malayalam calender. People put flower mats in front of their houses, to welcome the King. There will be competition for the laying of flower mats; Keralites all over the world will be celebrating this ten days will pomp and gaiety. They will wear new dresses, will be visiting almost all temples which they can, they will be performing lot of dances like Thiruvathira kali Thumbi Tullal etc. to name a few and the most important thing is the grant lunch they will be having on the Thiuruvonam day. Which is also called the Fourth Onam. Whatever may happen they will not miss the Grant lunch. There is a saying in Malayalam that "Kanam Vittu Onam Unnanam" which means "We should have the Thiruonam lunch even if we have to sell all our properties". They give that much importance to the lunch on the Thiruonam day.
GOKULASHTAMI OR KRISHNA JAYANTI
The birthday of Lord Krishna, the son of Vasudeva, is celebrated in the month of Aavani (August-September). On this occasion, kolam is made out of rice batter. For this, rice is soaked in water overnight and ground into a fine paste. Then water is added to it to make a finer paste; this paste is used to draw designs on the floor). Apart from the usual designs, the significant symbol is a pair of small feet drawn from the entrance of the house to the puja room, signifying the entry of baby Krishna into each home.
Snacks and food items believed to be the favorite of Lord Krishna are prepared with great care.
The most important of these are:
1. Seedai (a small round savory made of rice and flour, and fried in oil)
2. Sweet seedai (made of rice flour and jaggery)
3. Verkadalai urundai (groundnut and jaggery balls)
This festival is celebrated in the evening, when pooja is performed after sunset. Dinner is special as most people fast during the day and eat only after the pooja.
NAVARATHRI
Celebrated over a period of ten days (including Vijaya Dasami), this festival includes an exhibition of dolls called kolu, depicting the various avatars or forms of gods and goddesses. This festival begins on the new moon day and lasts for 10 days. . This is the popular autumnal festival Sharada Navaratri when Durga, Lakshmi and Saraswati are worshipped. There is a belief that the first three days are for worship of Durga and the breeding of courage and valor in the world; the next three for worship of Lakshmi for universal prosperity; and the last three for worship of Saraswati for growth of learning.
The dolls are arranged in a series of steps (made of wood or metal); usually, three or five steps are constructed, and a white cloth is spread over them before the dolls are displayed on the day of Mahalaya Amavasya (usually in October).
The host invites friends and relatives to come and accept thambolam (patal leaf, haldi, kumkum and fruits). On each of the ten days of festivities, prasad (called sundal) is cooked and distributed among the guests. Different types of sundal are made of pulses like moong dal, chana dal, chole and rajma.
The host may also gift the guests other things like blouse pieces or saris, depending on the financial status of the family.
(a) Saraswati Pooja
On the most important ninth day of the Navrathri, the Mahanavami is celebrated as Saraswati pooja, where books, musical instruments and other signs of learning and the arts are arranged in front of the kolu. Shlokas are uttered and archana done. After this, aarti is performed. The books and instruments placed before the goddess are not distributed until the next day.
(b) Vijay Dasami
On the day following Saraswati pooja, archana is performed. Again, books are read and musical instruments played. This is the most auspicious day for the Vidyarambham.
DEEPAVALI
Deepawali is celebrated to proclaim the victory of Lord Krishna over Narakasura the demon, symbolizing the victory of good over evil (October-November).
There are various alleged origins attributed to this festival. Some hold that they celebrate the marriage of Lakshmi with Lord Vishnu. In Bengal the festival is dedicated to the worship of Kali. It also commemorates that blessed day on which the triumphant Lord Rama returned to Ayodhya after defeating Ravana.
Celebrations begin about 4 a.m. in the morning, and Deepalakshmi pooja is performed even before taking a bath. A lamp with five wicks is lit and new clothes are kept on a wooden or brass tray along with crackers and sweets. Flowers, betel leaves, and yellow bananas are also placed on a brass plate.
Immediately after the pooja, the youngsters of the house burst some crackers and come back to have an oil bath. Sesame seed oil is slightly heated along with some jeera and pepper and is applied on to the family members by the eldest woman, accompanied with songs.
After the bath, the blessings of God and parents are sought. New clothes are gifted to the children by the parents, after which crackers are burst. Deepawali is also a day for meeting friends and relatives.
SKANDHA SASTHI
This starts the day after Deepavali and lasts for six days. Each evening on the first five days a Skandha Sashti Archanai is performed. On the sixth day an Archanai is performed for Lord Murugan in the morning and Skandha Sashti is finished by the afternoon.
On this day, Lord Muruga vanquished the demon Surapadman. This is celebrated with great eclat in temples, especially in the six places sacred to Muruga (aaru padai veedu, in Tamil) - Tiruchendur, Tirupparankunram, Pazhamudir solai, Palani, Swamimalai, and Tiruttani
For six days from that day, one worships Muruga, limiting meals to one each day and eating just a little of what is offered to the Lord. Those unable to do so can take some milk and fruits at other times. In the six holy places identified with Lord Muruga, thousands of the devout fast on all six days, taking but the holy water spooned out in the shrine. One can also observe the austerity by taking milk and fruits on the first five days and fasting completely on the sixth, Sashti. On the seventh day, one has to offer curd rice to the Lord; then break the fast, eating prasad along with others.
In addition to the Skanda Sashti, devotees of Lord Subramanya observe weekly and monthly days in His honour. Every Friday, or the Kartigai Nakshatram day every month, or the sixth day of the bright fortnight,-all these are sacred days for His devotees. The sixth day of the month of Tulam (October-November) is the most auspicious of them all. This is the Skanda Sashti day.
THIRUKARTHIGAI
Occurring in the month of Karthigai (November-December), this is the festival of lights. Women of the family bathe in the morning and a festive lunch is prepared. In the evening, brass and clay lamps are lit after a pooja.
After the pooja, lamps are lit at various places inside and outside the house.
VINAYAGAR VIRTAM
Markazhippillaiyar is a festival in honour of Pillaiyar celebrated in December-January. In the mornings, a figure or representation of this deity is fashioned out of cowdung, placed in the middle of an open space and worshipped. In the evenings, the figure is brought into the house and kept in a vessel. At the end of the festival, all the figures are burnt and the ashes are used as viputi by the members of the family.
THIRUPALLI EZHUCHI
Every morning is performed before 5:00 a.m. Margazhi Dharsanam - This occassion is celebrated on the Thiruvadharai Natchathiram. An abishegam is performed for Lord Siva at 6:00 a.m.
ARUDRA DARISANAM (Thiruvadirai)
Falling on the day of Thiruvadirai star in Marghazhi (November-December), is a festival of great importance. The sweet dish offering on this day, Thiruvadirai kali, is something with which everyone is familiar. Arudra star is one of two stars that have the prefix "Thiru." The other is Thiruvonam, favored for worship of Maha Vishnu. Thiruvadirai is favored for Shiva. this day is celebrated as the birth anniversary of Saint Thiru Gnana Sambandar and the day when that saint, while a baby, was breastfed by Parvati. In Thirupperundurai, the day is observed as the birthday of Saint Manickavachakar. Karanagama says we should worship the Divine Dancer on Thiruvadirai in exquisite Marghazhi.
VAIKUNTA EKADASI
Falling in moon's waxing phase sukla paksha in Marghazhi (December-January). There are two ekadasis each month, but this one in Marghazhi is considered special. The import of the ekadasi vrata is, that one can conquer rajas and tamas through fasting and go on to a better life. There are two ekadasis each month, but the year as a whole has one more, making for 25 in all. The Dhanur month sukla paksha ekadasi is Vaikunta Ekadasi . Elders have laid down that Lakshmi will bless those who observe all 25 ekadasi vratas and worship the Lord with tulasi
BOGI
This is the last day of Margazhi and the day before Pongal. It usually falls on the 13th or 14th of January. On this day, lunch is elaborate, made of avial, pongal (rice and dal), vada, payasam (kheer) and papad.
In the evening, old and unused things like straw mats, brooms, old clothes etc. are burnt on a bonfire (accompanied by drum beats produced by children), signifying the death of the old and the birth of the new. Houses are cleaned and whitewashed.
PONGAL (Makara Sankranti)
Pongal marks the birth of the new month thai, a very auspicious month. In the morning, milk is boiled and pongal is cooked. Sometimes this is done out in the open to indicate respect for the Sun God. Lunch is elaborate and is cooked with freshly harvested cereals and rice. Pongal is also known as the harvest festival. New ventures and marriages await the birth of thai. Pongal is also a day of distributing gifts.
The day following Pongal is called Mattu Pongal, which, translated literally, means cow's Pongal. On this day, cows and bullocks are bathed and dressed up for the occasion. They are then taken all over the city or village. In villages, this is a cause of major excitement, since bull fighting or jallikattu takes place.
Thai Poosam - This occassion falls on the Poosam Natchathiram on the full moon day. A festival occurring in Thai (January-February), on the day of the star Poosam either on Pournami or around that time. In the morning of the day before Thai Poosam, Punar Poosam, the ratham is taken from the Sri Thendayuthapani Temple to the Pillayar Temple. In the evening it is brought back. On the day of Thai Poosam many devoties take Kavadii and Paal Kudam. The day on which Parvati's curse on Subrahmanya was lifted was a Thai Poosam. It is thus a special day for worship of Lord Subrahmanya, taking kavadis loaded with milk pots for offering to him for eradication of ills afflicting us
MAASI MAHAM
Celebrated on the Makam day in the tamil month of Maasi. On this day, the deities are taken around in procession to the nearby rivers/tanks/sea for bath. It is an important festival day for Lord Muruga. Once in 12 years, the Maham festival is celebrated in a grand manner (known as Mahamaham) in Kumbakonam.
SIVA RATHRI
One of the prehistoric festivals of India is Sivaratri, or night of Siva. Siva is an ancient deity. Literally 'the great night of Shiva', celebrated on the moonless night of the month of Phalguna, which is fourteenth day in the dark half, this festival is specially dedicated to Shiva, the destroyer.
Sivaratri signifies the end of winter and the arrival of spring as well.
People get up earlier than usual, take a bath preferably in a river, lake or at home. Then they go to a temple nearby or set up a small linga at home.
They commence the rituals (pooja) in the usual manner of sprinkling water, offering flowers, leaves, incense , wave bits of burning camphor on a plate (aarati), etc while listening or repeating the mantras.
This is an important day for the devotees of Shiva, who stay awake throughout the night, praying to him. In all major centers of Shoveling worship, Shivaratri, also called Mahashivaratri, is a grand occasion. From the very early morning, Shiva temples are flocked by devotees, mostly women, who come to perform the traditional Shoveling worship and hence hope for favors from the god. All through the day, devotees abstain from eating food and break their fast only the next morning, after the nightlong worship.The day is considered to be specially auspicious for women. According to one myth, Parvati performed tapas, and prayed and meditated on this day to ward off any evil that may befall her husband on the Moonless night. Since then, Mahashivaratri is also believed to bean auspicious occasion for women to pray for the well-being of their husbands and sons. An unmarried woman prays for a husband like Shiva, who is considered to be the ideal husband.
Devotees bathe at sunrise, preferably in the Ganga, or any other holy water source (like the Shiva Sagartank at Khajuraho). They offer prayers to the sun, Vishnu and Shiva. This is a purificatory rite, an important part of all Hindu festivals. Wearing a clean piece of clothing after the holy bath, worshippers carry pots of water to the temple to bathe the Shoveling. The temple reverberates with the sound of bells and shouts of Shankerji ki Jai or'Hail Shiva'. Devotees circumambulate the linga, three or seven times, and then pour water over it. Some also pour milk.
There is another possible reason for the origin of the all-night worship. Being a moonless night, people worshipped the god who wears the crescent moon as an adornment in his hair, Shiva. This was probably to ensure that the moon rose the next night.
The linga is bathed with milk, water and honey. It is then an nointed with sandalwood paste. People offer wood apple or bel leaves and fruit, milk, sandalwood and jujube fruit or ber to the linga. Shiva is believed to be very hot tempered, and hence things, which have a cooling effect, are offered to him. People decorate the linga with flowers and garlands and also offer incense sticks and fruit. In bigger temples, there is almost a stampede as devotees seek favors from the beloved god. Many also employ the services of a priest to perform special prayers.
PANGUNI UTHIRAM
Falls in the month Panguni (March-April). This month is special because of the star Uthiram and pournami occurring together. Besides, it is on Panguni pournami Uthiram that the marriage of Parvati and Parameswara, Muruga and Devasena, and Andal (also known as Kothai) and Rangamannar took place. On Panguni Uthiram, in all places where Lord Subrahmanya has a temple, his devotees carry in a kavadi the requisites for puja for him, in fulfilment of vows. Such vow fulfilment by devotees carrying kavadis is a special feature of Subrahmanya temples wherever they happen to be.
April: The 13th or 14th is the beginning of the first month Chittirai of the Tamil year, it is celebrated as the New Year, which is also known as Chittirai Vishu.
Early in the morning on this day, the entrance is decorated with Kolam (Rangoli). The doorways are adorned with mango leaves to mark the auspiciousness of the occasion. (If mango leaves are not available, flowers can be used). After an early bath, the whole family prays together, after which the children are supposed to take the blessings of their parents. No specific mantra is recited.
Since this festival marks the beginning of the New Year, food prepared is very special, with particular emphasis on pulses and cereals.
UGAADI (Telugu New Year's Day)
It is believed that the creator of the Hindu pantheon Lord Brahma started creation on this Ugadi day. Indian Mathematician Bhaskaracharya's calculations proclaimed the Ugadi day from the sunrise on as the beginning of the New Year, new month and new day. Special dishes are prepared for the occasion: Mixed rice made with a specially made spiced Tamarind Paste (known as Puliyotharai /pulihora/puliogure in Tamilnadu, Andhra pradesh and Karnataka). As with the Pongal day for Tamils, Ugadi day celebrations are marked by literary discussions, poetry recitations (kavi sammelanam) and recognition of authors of literary works through awards.
SRI RAMA NAVAMI
This signifies the birthday of Lord Rama, in the month of April. The house is decorated with Kolam and entrances with mango leaves. After an early bath, prayers are recited.
Once the prayers are completed, kumkum mixed with water is placed on a brass plate and a lamp is lit in the middle, after which aarti is performed.
Significant foods include a salad of soaked moong dal, raw mangoes and carrots. Thinned buttermilk with asafetida, salt, curry leaves and mustard and jaggery water with a tinge of ginger are the typical Rama Navami drinks.
CHITRA POURNAMI
This occassion falls on the full moon day on the Chithirai Natchathiram. The full moon day of Chaitra month, that is, the Purnima during the ascendency of the Chitra star is particularly sacred to the Chitra Guptas, the recording angels of the Hindu pantheon. A special worship is offered to these celestial representatives of the god of death, and an offering of spiced rice is prepared and later distributed as prasad or holy sacrament. A fire worship is done at the close of the ritualistic worship. By the performance of this religious observance annually, these angels of the other world are greatly pleased and judge man's actions with more sympathy.
The term Chitra Gupta means "hidden picture". A true picture of all our good and evil actions is preserved in the ethereal records. The Hindu personifies it for the sake of worship. The real significance of the worship of the Chitra Guptas is beautifully brought out in the following story connected with it.
The psychological effect of this worship, done on the very first full moon day of every year (Chaitra is the first of the twelve months), is to vividly remind us of the higher power that maintains a constant watch over every act of ours on this earth-plane. This memory serves as an invisible check on one's conduct. The conception of the Chitra Guptas as located within each shoulder is a powerful inducement to keep oneself engaged in constantly doing good actions only.
A special day and special festival. Poornima is a day dear to the Mother. Both full moon and new moon days are good for propitiating forefathers. In astrology, moon is matru karaka. Austerities on this day please the spirit of one's mother. It is on this day that the Umamaheswara vratam is observed. Ancients believed that austerities on poornima in the months Chittirai and Aippasi keep the souls of ancestors resting in peace.
VASANTA NAVARATRI
THE DIVINE MOTHER or Devi is worshipped during the Vasanta Navaratri.
VAIGASI VISAGAM
This occassion falls on the Visagam Natchathiram which is Lord Murugan's Natchathiram. It is a full moon day. On this day (in May-June) Lord Muruga was born with the mission of saving earth from demons like Soorapadman. Vaikasi Visaka, when Visaka and poornima meet, is particularly auspicious for worship of Subrahmanya.
AANI DHARISANAMA
An abishegam is performed for Lord Natarajan in the morning on Aani Uthram. It is believed that Lord Nataraja gives darshan in the months Ani and Margazhi. One of these is Ani Thirumanjanam, the pradosha abhishekam on the evening of the day of Uthiram star in the month Ani (June-July). This is the best time for worshipping Lord Shiva. Scriptures say it was on Ani Uthiram, under a kurundai tree, that the Lord offered upadesa to Sage Manikavasagar. Legends have it that during the abhishekam to the Lord, as everyone watched, the sage merged in the Lord as a brilliant flame.
ADIPANDIGAI
It is believed that the 'Surya Bhagawan' (the Sun God), changes the direction of his chariot from north to south, so this changeover is celebrated as a festival. This falls sometime between July 15th and August 15th, the beginning of the fourth month Aadi of the Tamil calendar. The house is adorned with fresh mango leaves and kolam. Milk extracted from coconuts is considered special in these days.
This festival is celebrated for the birth of the Tamil month of aadi. A lot of festivals are celebrated in the month of aadi. This is the beginning of all the festivals during the festival season. Once aadi festival starts all other festivals follow one by one. During the month of thai and aadi the sun changes directions so it is celebrated in that way.
Aadi festival is special for various ammans. It is celebrated in a special way in temples like mangadu, kamakshi temple etc. All sundays, Tuesdays and Fridays of this month are auspicious.
Every Friday is celebrated as "Aadi Velli". On the first Friday we make kozhukkattai for Lord Ganesha.
We make coconut milk payasam on fridays.
The new moon day of this month is celebrated as "Aadi Amavasai" which is to remeber our ancestors who have reached God. That day donations will be made.
The pooram star of this month is celebrated as "aadi pooram" as the birthday of Aandal. It is celebrated in all temples in a grand manner.
The 18th day of this month is celebrated as "Aadi perukku" or "Pathinettam perukku". Since rain flows in this month, the rivers are filled with water. Water is also given from dams to agriculturists. On this day, we prepare all varieties of rice and vadams etc. taking all to nearby river or beach with friends and give them manjal kunkum, vetrilai pakku, clothes etc This done to praise Goddeess Cauveri (Cauvery river). It is to thank all the rivers because they provide water.
On this day we take head bath and go to temples. We listen to Amman songs.
AADI PURAM
A Laksha Archanai is performed for Goddess Durgai. This celebration lasts for three days. . Adi Pooram is said to be the day when the Mother gave darshan to deities like Sri Devi and Andal, and the day Uma attained womanhood. Hence the celebration of Adi Pooram as a grand festival for the Mother in temples. It is said that dakshinayana is ideal for worship of Shakti and utharayana for worship of Shiva. The offering of pulse sprouts on Adi Pooram day symbolizes Shakti's engaging in creation on this day. Andal, the only woman among the 12 vaishnavite saints who composed Divya Prabhandham, is said to have been born on this day. Perur Puranam stresses that worship of the Mother on this day yields immense benefit. Indeed, all four Fridays in Adi are ideal for worship of the Mother. There is special puja on these days in temples.
ADI PERRUKKU
This festival when the river is worshipped as the embodiment of woman falls on the 18th day of Adi (July-August). At embankments on rivers, in olden days when dams were unknown, women from farming families prayed to the river to flow perennially to enable them raise three crops in the year. River mother, they prayed, on you depends our livelihood! Wearing new clothes and carrying chitranna - sweet pongal, tamarind rice, coconut rice, lemon rice, and a variety of side dishes including pappad, vadagam, chutney, and buttermilk - they went to riverbanks and worshipped the river waters with traditional offerings like coconut, plantain, betel leaf and areca nut. Hailing the flowing river as Mother Kaveri, they adorned her with ear ring and black beads. Newly weds are on this day offered special reception by the bride's parents. Let us pray to Mother Kaveri that water flows perennially, rendering the earth fertile .
ADI AMAVASAI
On the darkest night of the month of Adi (July - August) called Adi Amavasai a fast is undertaken in remembrance of departed fathers. It is a day of worship and of abstinence from meat and fish.
ADI VELLI & VARALAKSHMI VRATAM
LORD SHIVA describes the glory of this Vrata in the Skanda Purana. It is performed by a woman whose husband is still living. Maha Lakshmi is the abode of all auspiciousness and prosperity. This worship of Maha Lakshmi is done to obtain good progeny, and for the health and long life of the husband.
The Vrata is observed on the Friday immediately preceding the full moon day of the month of Sravan (August-September). After a purificatory bath, the lady should put on a clean, fresh cloth and make a mandala with the drawing of a lotus upon it. A kalasha filled with rice and topped with fresh mango leaves, a coconut and cloth are placed on the mandala and Lakshmi is invoked therein. Fresh grains are used in the worship as they convey the idea of growth and prosperity.
After the worship of the kalasha, follows the worship of Ganesha, then the worship of the raksha or the sacred thread. Now the main worship of Vara Lakshmi begins and the raksha is worshipped a second time. It is then tied to the right hand of the lady. After the worship various auspicious articles are given as charity to some deserving lady whose husband is alive. This lady is also fed with dainties.
Lakshmi not only bestows wealth and all sorts of material prosperity, but also imparts divine wisdom to all Her devotees. She is Vidya Shakti. She introduces Her devotees to Her Lord. She recommends them to Her Lord for their salvation.
VINAYAKA CHATURTI
The birthday of Lord Ganesh, the son of Shiva and Parvati, is celebrated with great vigor in the month of Aavani (August-September).
His birth was in sukla paksha chaturthi on a soma vasara (Monday) with Visaka star and simha lagna. It is this day each year we celebrate as Vinayaka Chaturthi. From its chandra mana calculation the festival is referred to as Bhadrapada Sukla Chaturthi. Like the chaturthi in moon's waxing phase, the chaturthi in the waning phase is celebrated as Sankataharana Chaturthi
Early in the morning, the head of the family makes a form of Ganesh from a paste of turmeric and water, approximately one inch in diameter and one and a half inch in height.
The turmeric Ganesh is placed on a brass plate and archana (showering of flowers) is performed. Kozhukattai (sweet momos with sweet or salt fillings) is the main offering. On the next day, the form of Ganesh is immersed in water.
AVANI MOOLAM
The Avani Moolam festival celebrated in Madurai on the Moolam constellation day in the month of Avani, depicts of the legendary sports of Lord Shiva at Madurai. It is a picturesque festival with distinctive local colour, the eating of pittu, is a part of the day's engagement for the devotees.
ONAM
It is the festival, which the keralites celebrates unitedly without the differecnce of caste and religion.
Onam is a celebration of Ten days. It comes in the month of "Chingam" according to Malayalam calender. People put flower mats in front of their houses, to welcome the King. There will be competition for the laying of flower mats; Keralites all over the world will be celebrating this ten days will pomp and gaiety. They will wear new dresses, will be visiting almost all temples which they can, they will be performing lot of dances like Thiruvathira kali Thumbi Tullal etc. to name a few and the most important thing is the grant lunch they will be having on the Thiuruvonam day. Which is also called the Fourth Onam. Whatever may happen they will not miss the Grant lunch. There is a saying in Malayalam that "Kanam Vittu Onam Unnanam" which means "We should have the Thiruonam lunch even if we have to sell all our properties". They give that much importance to the lunch on the Thiruonam day.
GOKULASHTAMI OR KRISHNA JAYANTI
The birthday of Lord Krishna, the son of Vasudeva, is celebrated in the month of Aavani (August-September). On this occasion, kolam is made out of rice batter. For this, rice is soaked in water overnight and ground into a fine paste. Then water is added to it to make a finer paste; this paste is used to draw designs on the floor). Apart from the usual designs, the significant symbol is a pair of small feet drawn from the entrance of the house to the puja room, signifying the entry of baby Krishna into each home.
Snacks and food items believed to be the favorite of Lord Krishna are prepared with great care.
The most important of these are:
1. Seedai (a small round savory made of rice and flour, and fried in oil)
2. Sweet seedai (made of rice flour and jaggery)
3. Verkadalai urundai (groundnut and jaggery balls)
This festival is celebrated in the evening, when pooja is performed after sunset. Dinner is special as most people fast during the day and eat only after the pooja.
NAVARATHRI
Celebrated over a period of ten days (including Vijaya Dasami), this festival includes an exhibition of dolls called kolu, depicting the various avatars or forms of gods and goddesses. This festival begins on the new moon day and lasts for 10 days. . This is the popular autumnal festival Sharada Navaratri when Durga, Lakshmi and Saraswati are worshipped. There is a belief that the first three days are for worship of Durga and the breeding of courage and valor in the world; the next three for worship of Lakshmi for universal prosperity; and the last three for worship of Saraswati for growth of learning.
The dolls are arranged in a series of steps (made of wood or metal); usually, three or five steps are constructed, and a white cloth is spread over them before the dolls are displayed on the day of Mahalaya Amavasya (usually in October).
The host invites friends and relatives to come and accept thambolam (patal leaf, haldi, kumkum and fruits). On each of the ten days of festivities, prasad (called sundal) is cooked and distributed among the guests. Different types of sundal are made of pulses like moong dal, chana dal, chole and rajma.
The host may also gift the guests other things like blouse pieces or saris, depending on the financial status of the family.
(a) Saraswati Pooja
On the most important ninth day of the Navrathri, the Mahanavami is celebrated as Saraswati pooja, where books, musical instruments and other signs of learning and the arts are arranged in front of the kolu. Shlokas are uttered and archana done. After this, aarti is performed. The books and instruments placed before the goddess are not distributed until the next day.
(b) Vijay Dasami
On the day following Saraswati pooja, archana is performed. Again, books are read and musical instruments played. This is the most auspicious day for the Vidyarambham.
DEEPAVALI
Deepawali is celebrated to proclaim the victory of Lord Krishna over Narakasura the demon, symbolizing the victory of good over evil (October-November).
There are various alleged origins attributed to this festival. Some hold that they celebrate the marriage of Lakshmi with Lord Vishnu. In Bengal the festival is dedicated to the worship of Kali. It also commemorates that blessed day on which the triumphant Lord Rama returned to Ayodhya after defeating Ravana.
Celebrations begin about 4 a.m. in the morning, and Deepalakshmi pooja is performed even before taking a bath. A lamp with five wicks is lit and new clothes are kept on a wooden or brass tray along with crackers and sweets. Flowers, betel leaves, and yellow bananas are also placed on a brass plate.
Immediately after the pooja, the youngsters of the house burst some crackers and come back to have an oil bath. Sesame seed oil is slightly heated along with some jeera and pepper and is applied on to the family members by the eldest woman, accompanied with songs.
After the bath, the blessings of God and parents are sought. New clothes are gifted to the children by the parents, after which crackers are burst. Deepawali is also a day for meeting friends and relatives.
SKANDHA SASTHI
This starts the day after Deepavali and lasts for six days. Each evening on the first five days a Skandha Sashti Archanai is performed. On the sixth day an Archanai is performed for Lord Murugan in the morning and Skandha Sashti is finished by the afternoon.
On this day, Lord Muruga vanquished the demon Surapadman. This is celebrated with great eclat in temples, especially in the six places sacred to Muruga (aaru padai veedu, in Tamil) - Tiruchendur, Tirupparankunram, Pazhamudir solai, Palani, Swamimalai, and Tiruttani
For six days from that day, one worships Muruga, limiting meals to one each day and eating just a little of what is offered to the Lord. Those unable to do so can take some milk and fruits at other times. In the six holy places identified with Lord Muruga, thousands of the devout fast on all six days, taking but the holy water spooned out in the shrine. One can also observe the austerity by taking milk and fruits on the first five days and fasting completely on the sixth, Sashti. On the seventh day, one has to offer curd rice to the Lord; then break the fast, eating prasad along with others.
In addition to the Skanda Sashti, devotees of Lord Subramanya observe weekly and monthly days in His honour. Every Friday, or the Kartigai Nakshatram day every month, or the sixth day of the bright fortnight,-all these are sacred days for His devotees. The sixth day of the month of Tulam (October-November) is the most auspicious of them all. This is the Skanda Sashti day.
THIRUKARTHIGAI
Occurring in the month of Karthigai (November-December), this is the festival of lights. Women of the family bathe in the morning and a festive lunch is prepared. In the evening, brass and clay lamps are lit after a pooja.
After the pooja, lamps are lit at various places inside and outside the house.
VINAYAGAR VIRTAM
Markazhippillaiyar is a festival in honour of Pillaiyar celebrated in December-January. In the mornings, a figure or representation of this deity is fashioned out of cowdung, placed in the middle of an open space and worshipped. In the evenings, the figure is brought into the house and kept in a vessel. At the end of the festival, all the figures are burnt and the ashes are used as viputi by the members of the family.
THIRUPALLI EZHUCHI
Every morning is performed before 5:00 a.m. Margazhi Dharsanam - This occassion is celebrated on the Thiruvadharai Natchathiram. An abishegam is performed for Lord Siva at 6:00 a.m.
ARUDRA DARISANAM (Thiruvadirai)
Falling on the day of Thiruvadirai star in Marghazhi (November-December), is a festival of great importance. The sweet dish offering on this day, Thiruvadirai kali, is something with which everyone is familiar. Arudra star is one of two stars that have the prefix "Thiru." The other is Thiruvonam, favored for worship of Maha Vishnu. Thiruvadirai is favored for Shiva. this day is celebrated as the birth anniversary of Saint Thiru Gnana Sambandar and the day when that saint, while a baby, was breastfed by Parvati. In Thirupperundurai, the day is observed as the birthday of Saint Manickavachakar. Karanagama says we should worship the Divine Dancer on Thiruvadirai in exquisite Marghazhi.
VAIKUNTA EKADASI
Falling in moon's waxing phase sukla paksha in Marghazhi (December-January). There are two ekadasis each month, but this one in Marghazhi is considered special. The import of the ekadasi vrata is, that one can conquer rajas and tamas through fasting and go on to a better life. There are two ekadasis each month, but the year as a whole has one more, making for 25 in all. The Dhanur month sukla paksha ekadasi is Vaikunta Ekadasi . Elders have laid down that Lakshmi will bless those who observe all 25 ekadasi vratas and worship the Lord with tulasi
BOGI
This is the last day of Margazhi and the day before Pongal. It usually falls on the 13th or 14th of January. On this day, lunch is elaborate, made of avial, pongal (rice and dal), vada, payasam (kheer) and papad.
In the evening, old and unused things like straw mats, brooms, old clothes etc. are burnt on a bonfire (accompanied by drum beats produced by children), signifying the death of the old and the birth of the new. Houses are cleaned and whitewashed.
PONGAL (Makara Sankranti)
Pongal marks the birth of the new month thai, a very auspicious month. In the morning, milk is boiled and pongal is cooked. Sometimes this is done out in the open to indicate respect for the Sun God. Lunch is elaborate and is cooked with freshly harvested cereals and rice. Pongal is also known as the harvest festival. New ventures and marriages await the birth of thai. Pongal is also a day of distributing gifts.
The day following Pongal is called Mattu Pongal, which, translated literally, means cow's Pongal. On this day, cows and bullocks are bathed and dressed up for the occasion. They are then taken all over the city or village. In villages, this is a cause of major excitement, since bull fighting or jallikattu takes place.
Thai Poosam - This occassion falls on the Poosam Natchathiram on the full moon day. A festival occurring in Thai (January-February), on the day of the star Poosam either on Pournami or around that time. In the morning of the day before Thai Poosam, Punar Poosam, the ratham is taken from the Sri Thendayuthapani Temple to the Pillayar Temple. In the evening it is brought back. On the day of Thai Poosam many devoties take Kavadii and Paal Kudam. The day on which Parvati's curse on Subrahmanya was lifted was a Thai Poosam. It is thus a special day for worship of Lord Subrahmanya, taking kavadis loaded with milk pots for offering to him for eradication of ills afflicting us
MAASI MAHAM
Celebrated on the Makam day in the tamil month of Maasi. On this day, the deities are taken around in procession to the nearby rivers/tanks/sea for bath. It is an important festival day for Lord Muruga. Once in 12 years, the Maham festival is celebrated in a grand manner (known as Mahamaham) in Kumbakonam.
SIVA RATHRI
One of the prehistoric festivals of India is Sivaratri, or night of Siva. Siva is an ancient deity. Literally 'the great night of Shiva', celebrated on the moonless night of the month of Phalguna, which is fourteenth day in the dark half, this festival is specially dedicated to Shiva, the destroyer.
Sivaratri signifies the end of winter and the arrival of spring as well.
People get up earlier than usual, take a bath preferably in a river, lake or at home. Then they go to a temple nearby or set up a small linga at home.
They commence the rituals (pooja) in the usual manner of sprinkling water, offering flowers, leaves, incense , wave bits of burning camphor on a plate (aarati), etc while listening or repeating the mantras.
This is an important day for the devotees of Shiva, who stay awake throughout the night, praying to him. In all major centers of Shoveling worship, Shivaratri, also called Mahashivaratri, is a grand occasion. From the very early morning, Shiva temples are flocked by devotees, mostly women, who come to perform the traditional Shoveling worship and hence hope for favors from the god. All through the day, devotees abstain from eating food and break their fast only the next morning, after the nightlong worship.The day is considered to be specially auspicious for women. According to one myth, Parvati performed tapas, and prayed and meditated on this day to ward off any evil that may befall her husband on the Moonless night. Since then, Mahashivaratri is also believed to bean auspicious occasion for women to pray for the well-being of their husbands and sons. An unmarried woman prays for a husband like Shiva, who is considered to be the ideal husband.
Devotees bathe at sunrise, preferably in the Ganga, or any other holy water source (like the Shiva Sagartank at Khajuraho). They offer prayers to the sun, Vishnu and Shiva. This is a purificatory rite, an important part of all Hindu festivals. Wearing a clean piece of clothing after the holy bath, worshippers carry pots of water to the temple to bathe the Shoveling. The temple reverberates with the sound of bells and shouts of Shankerji ki Jai or'Hail Shiva'. Devotees circumambulate the linga, three or seven times, and then pour water over it. Some also pour milk.
There is another possible reason for the origin of the all-night worship. Being a moonless night, people worshipped the god who wears the crescent moon as an adornment in his hair, Shiva. This was probably to ensure that the moon rose the next night.
The linga is bathed with milk, water and honey. It is then an nointed with sandalwood paste. People offer wood apple or bel leaves and fruit, milk, sandalwood and jujube fruit or ber to the linga. Shiva is believed to be very hot tempered, and hence things, which have a cooling effect, are offered to him. People decorate the linga with flowers and garlands and also offer incense sticks and fruit. In bigger temples, there is almost a stampede as devotees seek favors from the beloved god. Many also employ the services of a priest to perform special prayers.
PANGUNI UTHIRAM
Falls in the month Panguni (March-April). This month is special because of the star Uthiram and pournami occurring together. Besides, it is on Panguni pournami Uthiram that the marriage of Parvati and Parameswara, Muruga and Devasena, and Andal (also known as Kothai) and Rangamannar took place. On Panguni Uthiram, in all places where Lord Subrahmanya has a temple, his devotees carry in a kavadi the requisites for puja for him, in fulfilment of vows. Such vow fulfilment by devotees carrying kavadis is a special feature of Subrahmanya temples wherever they happen to be.
Subscribe to:
Posts (Atom)